Er gebeuren kennelijk heel veel interessante dingen in de wondere wereld van de daklozen want er zijn ten minste 3 periodieken die daar verslag van uitbrengen.

Zo zijn er de Daklozenkrant, de Herbergkrant en het Straatjournaal die her en der door allerlei daklozen aan de man worden gebracht, hier in Heiloo kom ik deze mensen vaak tegen bij het winkelhofje ’t Hoekstuk.

Het lijken mij voornamelijk Albanezen en zigeuners die die dingen in familieverband verkopen en dat ook nog eens heel efficiënt en dan vraag ik mij af waarom juist Albanezen en/of andere buitenlanders die geen woord Hollandsch verstaan allerlei (gesubsidieerde ?) daklozenliteratuur aan de man zouden moeten brengen in Nederland, hebben we dan geen Nederlandse daklozen die dat werk zouden kunnen doen ?

Overigens zijn heel wat van die verkopers frisse twintigers die best ergens vakken zouden kunnen vullen of een krantenwijk lopen zodat ik niet inzie waarom ik als 61-er die iedere dag om kwart voor zes op moet staan voor echt werk deze jongeren zou willen onderhouden.

Die blaadjes claimen dat ze zonder subsidie worden uitgegeven zodat het een zaak van vraag en aanbod is waar ik als libertarier geen bezwaar tegen kan hebben maar ik kan mij niet voorstellen dat deze drie bladen commercieel bestaansrecht zouden kunnen hebben vanwege de enorme vraag naar het nieuws dat ze brengen zodat ik ergens verscholen subsidie vermoed.

Het is m.i. gewoon veredelde bedelarij, de verkoper vraagt indirect om een aalmoes door er iets in ruil voor aan te bieden maar het blijft een aalmoes omdat het geruilde object geen echte waarde heeft zodat hier niet een blad wordt verkocht maar zieligheid.

Zieligheid kan heel goed een vrije markt product zijn, er zijn immers genoeg welvarende lieden bekend die geheel vrijwillig zieligheid kopen door kapitalen te schenken aan allerlei goede doelen maar dan wel zieligheid zonder overheidssubsidie want zodra er overheidssubsidies mee gemoeid zijn is de zielige partij niet meer de “dakloze” maar de belastingbetaler.

GERELATEERDE ARTIKELENMEER VAN DEZE AUTEUR

11 REACTIES

  1. Inderdaad, het gaat hier om de economie van het schuldgevoel, het product ‘straatkrant’ bestaat voor 90% uit gevoel en maar voor 10% uit echte inhoud. Geloof niet dat deze bladen ooit een lezersonderzoek moeten doen, al is het alleen al omdat het lastig wordt om lezers te vinden.
    Alles bij elkaar heb ik liever een straatkrantverkoper voor de deur van mijn lokale AH die mij dagelijks vriendelijk begroet dan dat er iedere week een andere Oost-Europeaan met een voor hem autentiek instrument folkloristische muziek staat te produceren.
    Het schijnt dat de uitgever en de verkoper er een goede snee brood aan kunnen verdienen. Onder aan de streep is er maar een partij die ik in deze niet snap en dat is ditmaal de klant, maar men noemt mij dan ook regelmatig ‘gevoelloos’

  3. ik kocht wel eens in Arnhem (ik woon niet meer in NL )een dakloze krant dan dacht ik altijd :”dan gaat hij niet uit stelen tenminste zolang iemand af en toe zo’n krantje koopt “, naief want dingen als stelen drugs gebruiken of drinken (alcohol) kunnen best samen gaan. Zover ik weet werd die krant gedrukt op staats kosten, dus ik betaalde dubbel, ik klaag niet wat dat wist ik, dus wie was er nu dom bezig, de verkoper of koper ?

  4. Ik weet dat de daklozen de krant moeten kopen voor 1 euro en een verkoopprijs hanteren van 2 euro. De uitgever doet dus zeer goede zaken, want de kostprijs van een krantje is zelfs bij lage oplagen niet meer dan 25 cent.

    Het is natuurlijk een bedelproduct: veel mensen vinden zo’n zwerver zielig en kopen een krantje. Eenmaal gekocht, weet je wat er in staat voor onzin en dus geef je een volgende keer gewoon geld (hou de krant maar).

    Ik heb me ooit laten vertellen dat zo’n Roemeen op een accordeon voor de Aldi lachend 2000 euro per maand bij elkaar speelt. Het zou me niets verbazen als zo’n verkoper van de Daklozen krant ook zoiets verdient.

    Zie hier de redactie van de daklozenkrant.
    Ron Arends [7] reageerde op deze reactie.

  6. In Almere staat er eentje al jaren binnen bij de Albert Hein. Ik vraag me wel eens af of ie echt dakloos is en of ie zich wel eens vijf meter naar rechts heeft begeven om te vragen naar een baan als vakkenvuller. Hij ziet er potig genoeg voor uit.
    Hij is ook sociaal want hij maakt met iedereen een praatje.

    Ron Arends [7] reageerde op deze reactie.

  7. @jantje [6]:
    Wat ik al zei op #4: een gemiddelde daklozenkrantverkoper, annex straatmuzikant verdient veel meer dan een vakkenvuller. Bij ons in Alkmaar staat al jaren een charmant uitziende dame bij de C1000. Die ziet er echt alles behalve dakloos uit. Sterker nog: ze doet zelfs aan PR, getuige het kerstkaartje dat we kregen in ruil voor een flessenbon 😀

    Wladimir van Kiel [8] reageerde op deze reactie.

  8. @Ron Arends [7]: zolang er geen subsidies aan te pas komen is het feitelijk vrije markt en voorzien die krantjes kennelijk in de behoefte van den Ollander om zijn eeuwige schuldgevoel vanwege alle leed in het heelal en vooral dat hij het goed heeft af te kopen. Niet duur, overigens die 2 pleuro’s.
    Joden en ik meen ook de Islamieten hebben de religieuze verplichting om recht te doen aan de armen en hierdoor bestonden er vroeger in Joodse gemeenschappen professionele armen, schnorrers, die parasiteerden op de rest en die de rest daarmee in staat stelden om aan die verplichting te voldoen, immers zonder armen kon men niet aan die verplichting voldoen zodat er dringend behoefte was aan armen.
    Kortom er was gewoon vraag naar commerciële parasieten en dat geldt waarschijnlijk ook voor die krantenalbanesen.

  9. Nauw ik hep ook wel is u stukie foor te daklose krant gesreve fogus mei sein messe dr heus bes wel in geintrussert hoor faak gefe se nog meer dan het kos ook nog nauw weet ik hut nie meer

  11. “Het lijken mij voornamelijk Albanezen en zigeuners die die dingen in familieverband verkopen en dat ook nog eens heel efficiënt en dan vraag ik mij af waarom juist Albanezen en/of andere buitenlanders die geen woord Hollandsch verstaan allerlei (gesubsidieerde ?) daklozenliteratuur aan de man zouden moeten brengen in Nederland, hebben we dan geen Nederlandse daklozen die dat werk zouden kunnen doen?”

    Nee, vele gemeenten kennen een sluitende aanpak, waardoor echte dakloosheid – dus niet, dat vrienden of familie je opvangen en je alleen geen eigen thuis meer hebt – praktisch niet meer voorkomt. Daarnaast is het een beetje nonsens om de discussie van Polen, die hier groenten oogsten, waar je standpunt aan ontleend is, wordt verplaatst naar daklozen. Een straatkrant aan de man brengen is natuurlijk geen echt werk. Ik zei altijd: “Laat ze bestaande tijdschriften aan de man brengen.”

    Dat veel Oost-Europeanen zich op de “daklozencultuur” hebben gestort is dan ook geen verdringing van de Nederlandse dakloze, maar verkapt bedelen middels het aan de man brengen van verder inhoudsloze “daklozenkranten” uit 2007, waarvan de ene helft in het Frans en de andere in het Nederlands is. Je doet er goed aan alleen te kopen van een straatkrantverkoper met batch, die de in jou plaats bekende straatkrant aan de man brengt. Doorgaans is dat maar één krantje. Geef niet aan Roemenen, want dat is georganiseerde bedelarij; bovendien trek je ook andere vormen van criminaliteit aan.

    “Overigens zijn heel wat van die verkopers frisse twintigers die best ergens vakken zouden kunnen vullen of een krantenwijk lopen zodat ik niet inzie waarom ik als 61-er die iedere dag om kwart voor zes op moet staan voor echt werk deze jongeren zou willen onderhouden.”

    Ik neem aan, dat je weet welke onredelijke eisen werkgevers aan simpele functies stellen en dat, wanneer die twintiger 27 is, het uiterst moeilijk is om aan zo’n baantje te komen. Enerzijds vallen de jongeren, die ze liever hebben, onder het minimumloon en anderzijds geldt voor veel jongeren de studenten- en scholierenregeling, waardoor de sociale verzekeringen premievrij zijn. En ik neem aan, dat je ook weet, hoe ze een CV bestuderen. “2006-2007” is niet genoeg, want er zijn werkgevers, die serieus menen, dat je daarmee 31 december 2006 t/m 1 januari 2007 kan bedoelen. Ook nemen ze liever geen mensen uit bepaalde postcodegebieden aan en een dakloze al helemaal niet. Om te werken, moet je wonen en om te wonen moet je werken.

    “Die blaadjes claimen dat ze zonder subsidie worden uitgegeven zodat het een zaak van vraag en aanbod is waar ik als libertarier geen bezwaar tegen kan hebben maar ik kan mij niet voorstellen dat deze drie bladen commercieel bestaansrecht zouden kunnen hebben vanwege de enorme vraag naar het nieuws dat ze brengen zodat ik ergens verscholen subsidie vermoed.”

    Als je goed subsidies kunt lospeuteren, zien veel bedrijven je graag komen en dan mag je je best profileren als commerciële jongen of meid. Werkgevers zijn veel minder anti-overheid, dan libertariërs vermoeden. En goede fiscalist wordt niet gezien als een noodzakelijk kwaad, maar als een graag geziene hoogwaardige functie, waar om gevochten wordt.

Comments are closed.