Europese Crisis: DE POLITIEK FAALT, DE BURGER BETAALT! Deel V.

Vrijdag 9 december 2011 willen en moeten de Europese leiders met een alles omvattende oplossing van de schuldencrisis komen om het vertrouwen in de eurozone te herstellen en in afwachting daarvan stijgen de beurzen.

Na het Duits-Franse overleg maandag worden de contouren van het ‘grote plan’ wat meer zichtbaar. Merkel en Sarkozy willen een nieuw Verdrag waarin begrotingsdiscipline wordt afgedwongen en de opvolger van het mislukte reddingsfonds EFSF, het nieuwe Europese Stabiliteits Mechanisme, moet al in 2012 operationeel worden.

De beurzen stijgen op basis van hoop en kloppen daarmee meteen nog wat extra geld uit de zakken van goedgelovige beleggers. Maar het is ijdele hoop want na twee jaren aanmodderen door de politiek is de crisis zover geëscaleerd dat er weinig andere oplossingen zijn dan die in mijn vorige stuk (1) werden genoemd.  Maar goedkope oplossingen zijn er allang niet meer en hoe langer de politiek wacht, hoe duurder het zal worden.

Het waren loze kreten die Merkel en Sarkozy op hun persconferentie rondstrooiden.

Hoe moet de voorgestelde begrotingsdiscipline worden afgedwongen?
Gaan we enorme boetes opleggen aan failliete landen of sturen we een EU-leger?

De Grieken, Portugezen en Ieren staan allang onder controle van de EU en het IMF maar de schulden van die landen blijven stijgen, evenals de begrotingstekorten.
Ondanks alle beloften en dwang wordt geen enkele financiële doelstelling door die landen gehaald en zelfs het plunderen van de Portugese en Ierse pensioenfondsen door hun regeringen helpt al niet meer.

Dat is bijna misdadig beleid om korte termijn tekorten op te lossen door het maken van nog meer lange termijn schulden. En de burgers kunnen naar hun pensioenen fluiten!

Om de eurozone niet in elkaar te laten klappen heeft de Europese Centrale Bank al voor 207 miljard euro aan staatpapier van zwakke EU-landen opgekocht, want beleggers willen hun vingers er niet meer aan branden.
Dezelfde beleggers die donders goed weten dat alleen Frankrijk, Italië en Spanje de eerste vier maanden van het komende jaar al 365 miljard euro moeten herfinancieren om aflopende leningen in te lossen. En daar komen de tekorten van die landen nog eens bij.

Zelfs zonder faillissement zijn die landen niet meer te financieren en hebben ze al hulp van de rijkere landen in Noord-Europa nodig om te overleven.

Maar die hulp wordt ook voor ons te kostbaar, reden waarom maandagavond door S & P bekend werd gemaakt dat ook de rijkere EU-landen hun AAA-rating dreigen te verliezen.
Hierdoor zal voor ons land de rente gaan oplopen en daardoor stijgen onze tekorten als er niet extra bezuinigd gaat worden.
Maar het zijn juist de bezuinigingen die onze economie en arbeidsplaatsen verder zullen slopen in deze tijd van recessie. En dat geldt ook voor de rest van Europa.

Het naar voren halen van het ESM is een noodgreep om het mislukte reddingsfonds EFSF uit de schijnwerpers te halen.
Het ESM is een nieuw Europees reddingsfonds waarvoor de regeringsleiders (ook Rutte) in juni hun handtekening hebben gezet, maar het moet nog door de nationale parlementen worden goedgekeurd.

Dit fonds zal 700 miljard euro gaan bedragen en dat geld moeten de deelnemende landen ophoesten. Het Nederlandse aandeel in dit fonds zal tegen de 50 miljard euro lopen.

Is het fonds eenmaal goedgekeurd dan hebben de nationale parlementen en zelfs de regeringen er niets meer over te vertellen. Het fonds en haar medewerkers krijgen honderd procent immuniteit en staan betreffende hun werk volledig boven de wet.
Maar het bestuur van het ESM krijgt zelf de bevoegdheid het fondskapitaal te verhogen en de deelnemende landen zijn min of meer verplicht om hieraan gevolg te geven.

Dit ondemocratische wangedrocht mag nooit goedgekeurd worden want dat zou niets anders betekenen dan een aanslag op onze financiële zelfstandigheid met als enig doel ons belastinggeld over te hevelen naar zwakke EU-landen.
Het is een forse stap in de vervolmaking van de Brusselse dictatuur die wordt geleid door niet democratisch gekozen leiders zoals Barroso en van Rompuy.

Een dictatuur die in het Verdrag van Lissabon zelfs heeft laten opnemen dat het doden van burgers in geval van opstand niet illegaal is.
Een verkapte herinvoering van de doodstraf binnen de EU.

Het is te verwachten dat de euforie na het bekend maken van de plannen van de EU-leiders op 9 december om de euro en de EU te redden van korte duur zal zijn.

De financiële markten zullen de EU politici na twee jaren van treuzelen en besluiteloosheid niet de tijd geven om een verdragsverandering door te voeren, dus worden de plannen ingehaald door de realiteit en zijn daardoor gedoemd te mislukken.

Dan blijft alleen de geldpers over om het onvermijdelijke einde van de EU in zijn huidige vorm uit te stellen, met als gevolg inflatie of hyperinflatie of…..het vormen van een nieuwe economische gemeenschap waar de zwakke landen uit zijn verwijderd.

En anders is er nog de in eerdere stukken genoemde grote oorlog die het probleem nog een tijdje opschuift maar de wereldeconomie uiteindelijk ook zal laten instorten.

De politiek heeft financieel gezien al vuile handen, hopelijk wordt dat niet erger.

Ingezonden door S.R.L. Lancee, schrijver/politiek analist
(die in 2006 in zijn boek het einde van de EU al voorspelde). 5 december 2011.

(1) zie: https://www.vrijspreker.nl/wp/2011/11/europese-economie-nadert-het-eindspel/#more-100524