Vrije markt natuurbescherming’ theoretici (Anderson en Leal 2001) hebben aangetoond dat de beste manier om de natuur te beschermen, is het toepassen van de ondernemende creativiteit en de principes van de vrije markt op alle natuurlijke hulpbronnen, hetgeen een complete privatisering en een efficiënte definitie en bescherming van de bijkomende eigendomsrechten behelst. Door het ontbreken van die rechten worden economische berekeningen onmogelijk, de juiste allocatie van de natuurlijke hulpbronnen aan de hoogst gewaardeerde toepassingen wordt voorkomen en allerlei onverantwoordelijke gedragingen worden aangemoedigd, zoals onnodig verbruik en vernietiging van menig natuurlijke hulpbron.
Maar de voornoemde vrije markt natuurbeschermers hebben een belangrijke oorzaak van slecht gebruik van natuurlijke hulpbronnen over het hoofd gezien: de kredietexpansie die centrale banken entameren en op gezette tijden in het economische proces injecteren via het bankensysteem dat mag opereren met het privilege van de ‘ fraktionele reserve’.
De kunstmatige expansie van de geldhoeveelheid creëert een speculatieve ‘ hausse’ of ‘ bubble’ fase van ‘ irrationeel enthousiasme’ . Deze fase hindert de echte economie door vele onrendabele projecten rendabel te doen lijken ( Huerta de Soto 2009). Het resultaat is onnodige druk op de natuur: bomen die niet omgezaagd hadden moeten worden, de atmosfeer vervuild, rivieren verontreinigd, bergen doorboord, cement geproduceerd en mineralen, gas olie etc. die zijn gedolven om te ambitieuze projecten te laten slagen waar consumenten niet op zaten te wachten.
Uiteindelijk zal de markt het oordeel van de consument vellen en veel kapitaalgoederen zullen ongebruikt blijven, hetgeen aangeeft dat ze zonder reden zijn geproduceerd omdat ondernemers verblind werden door de makkelijke leningen en de lage rentes gedicteerd door de centrale banken. Het resultaat is dat de natuur zonder goede reden is geschaad aangezien de welvaart van de consumenten in het geheel niet is toegenomen. Integendeel, de consumenten zijn armer geworden door de onjuiste investeringen van het schaarse echte spaargeld van de samenleving in niet levensvatbare, te ambitieuze projecten (bijv. 1 miljoen huizen in Spanje zonder kopers). Kortom, kredietexpansie hindert duurzame economische ontwikkeling en schaadt de natuur onnodig.
Deze korte analyse leidt tot de volgende conclusie: natuurliefhebbers zouden een vrij monetair systeem, zonder centrale banken moeten voorstaan. Een systeem waarin banken opereren met een 100% reserve voor deposito’s, een systeem dat geschraagd wordt door een goud standaard. Dit is de enige manier om de terugkerende periodes van kunstmatige hausses, financiële crises en recessies te voorkomen die zoveel schade berokkenen aan het milieu, de economie, de mensheid en het proces van vrijwillige sociale samenwerking.
Vertaald door Peter Dijkstra
Natuurliefhebbers zouden ook tegen ‘natuurbeschermings’organisaties als Natuurmonumenten moeten zijn. En de ‘milieu’mafia natuurlijk. Probleem is dat de meeste ‘natuurliefhebbers’ de natuur, net als de maatschappij, graag ‘maakbaar’ willen hebben, en zo de boel naar de knoppen helpen.
Veel van die milieuorganisaties hebben mensen die niet goed bij hun hoofd zijn. Een oud oprichter van Greenpeace zei al dat ze op een vergadering ooit Chloor wilden verbieden. “dat is een element uit het periodiek systeem, ik denk niet dat het in onze macht ligt om een atoomsoort te verbieden”
(Je zou ook alle planten en bomen moeten vernietigen vanwege hun chlorofiel, maar zelfs dan ben je niet van chlooratomen af)
Laatst werd bekend dat in engeland duizenden mensen omkomen door de kou in hun woningen, omdat ze de kosten voor de verwarming van hun huis niet kunnen betalen vanwege een global warming belasting.
Uiteindelijk hebben al die lui een naar moord neigende bevolkingsreductie reflex
The Red Pill [3] reageerde op deze reactie.
@pcrs [2]:
Chloor zit ook in zout (natriumchloride, NaCl) dus dat is nogal moeilijk om uit de weg te ruimen (anders zouden veel onvruchtbare gebieden op aarde makkelijk bewaterd kunnen worden) en zonder dat zout gaan veel van de door Greenpeace geliefde zoutwaterdiertjes dood.
Het chlorofyl in planten bestaat echter niet uit Cl atomen:
http://nl.wikipedia.org/wiki/Bladgroen
waarschijnlijk bedoelden onze groene vrienden (behalve dan degenen die blind een petitie tegen diwaterstofoxide (water) tekenden) het wat giftiger Cl2 dat in gasvorm voorkomt, maar daar voor geldt uiteraard hetzelfde.
pcrs [4] reageerde op deze reactie.
@The Red Pill [3]: thanks, er gaat idd een hoop leven dood zonder chloor. De voormalig oprichter van Greenpeace, sprak laatdunkend over de opmerkingen van zijn kamaraden destijds.
Ze bedoelen idd waarschijnlijk alleen ‘chemishe’ verbindingen met chloor, wat in de praktijk neerkomt om deingen die uit grote bedrijven komen, die dan belast moeten worden door de overheid, die hun protesten dan ook toejuicht.
Comments are closed.