Vrijspreker:Ā Elk jaar komt er weer een griepepidemie langs en zo’n griepvirus, daar kun je veel van leren, zegt U.

Opperdienaar: Het griepvirus begint bij vogels, maar kan niet gelijk van vogels naar mensen overspringen, omdat die nogal verschillend werken. Wat er daarom gebeurt is dat het virus eerst in een varken komt en daar muteert en dan vervolgens van varken naar mens over springt. Dit heet een intermediair. Dit is een strategie waar wij parasieten veel van kunnen leren.

De priesters hebben als eerste uitgevonden hoe dat werkt. Toen die tegen hun medemens zeiden: “Jij moet mij je geld geven”, kwam dat niet goed over bij de gevende partij. De priester werd vrijwel onmiddellijk geconfronteerd met de vraag :”Waarom?” Daarom bedacht de priester ook een intermediair. “Je moet je geld aan onze onzichtbare opperheerser geven, ik neem het namens hem in ontvangst.”

Het geheel wordt duidelijk in deze strip van Dilbert
Dilbert.com
Het intermediair (in de strip de monkey god) vervult een belangrijke rol, bij de uiteindelijke acceptatie van de parasiet door de gastheer (in de strip de belastingslaaf van het ministerie van modder).

Vrijspreker:Ā Dit is toch meer de religieuze variant, werkt het bij de staat niet anders?

Opperdienaar: Bij de staat is het nog steeds een probleem voor de parasiet om direct tegen de gastheer te zeggen:”Geef me je geld”, omdat dit nog steeds tot de tegenvraag leidt: “Waarom?”. Het intermediair wat de staat gebruikt, is ‘het algemeen belang’. De onderdaan moet zijn geld bij de god van het algemeen belang achterlaten en als deze de gift niet accepteert, wordt het als gevonden voorwerp afgeleverd bij de politicus, die het namens deze uitgeeft.

Vrijspreker:Ā Wat maakt dit zoveel meer succesvol dan een beeldje van de monkey god?

Opperdienaar: Een succesvolle parasiet muteert constant om niet door het immuunsysteem van de gastheer vernietigd te worden. Als de gastheer geen effectief immuunsysteem had, had hij het nooit zo ver gebracht. Als de parasiet niet kon muteren, had deze het ook nooit zo ver gebracht.

De onderdaan heeft dus een effectief immuunsysteem en als dat zich bewust wordt van de parasiet is het snel afgelopen. LibertariĆ«rs die continu wijzen op de parasiet, zijn dan ook heel gevaarlijk. De parasiet kan de gastheer infecteren, omdat de parasiet verhuld is als iets wat normaal ook voorkomt in de gastheer. De overheid is dan ook een effectieve parasiet, omdat deze wolven verhuld zijn in schaapskleren van onderwijs, bescherming, armenzorg en milieubescherming. Het immuunsysteem van de gastheer snuffelt aan de parasiet, maar heeft niet door dat er wat mis is. “De overheid ben jij” is dan ook een uitspraak van onderdanen die ons als muziek in de oren klinkt. Dit betekent dat de parasiet totaal onopgemerkt en geĆÆntegreerd is in de gastheer. De wolf in schaapskleren wordt geaccepteerd als 1 van de schapen.

De overheid kan muteren met verschillende camouflages: opwarming van de aarde voor de een, gemene terroristen voor de ander, onderwijs voor de armen bij een derde. Hoewel 1 gastheer in principe door kan hebben dat de hele opwarming van de aarde onzin is, heeft hij niet door dat de gemene terroristen ook onzin zijn. Doordat in een democratie politici die de nadruk leggen op de opwarming van de aarden en degenen die op enge terroristen wijzen, elkaar regelmatig afwisselen, kan de infectie goed doorbreken. Een goede parasiet zorgt er ook voor dat grote delen van de gastheer afhankelijk worden van de parasiet (bijstand/uitkeringen/soepsidieprojecten). Een succesvol kankergezwel kan niet zomaar verwijderd worden, zonder schade aan de gastheer.

Vrijspreker:Ā Hoe zit het met de incubatieperiode?

Opperdienaar: De incubatieperiode zorgt ervoor dat het virus zich goed ongemerkt kan verspreiden om dan pas toe te slaan. Bij de overheid doen we iets dergelijks. Als we een segment van de samenleving monopoliseren, dan gaan we het niet gelijk plunderen. Dat zou te veel opvallen voor het immuunsysteem. Dus eerst verplichte gezondheidszorg met een redelijk pakket voor een redelijke prijs en dan gaan we langzaam de prijs opvoeren en de kwaliteit terugschroeven. Kijk eens hoe we dat met studiefinanciering gedaan hebben. We zijn nu pas aanbeland bij het moment dat het hele gevaarte wordt afgeschaft. Niemand krijgt natuurlijk een cent belasting terug. Met een schuldenbal aan hun been, zijn de studenten als toekomstige sleutelfiguren natuurlijk veel meer geneigd om de eigenaar van die bal naar de mond te spreken.