Apocalyptisch scenario

Het is alleszins begrijpelijk dat de financieel-economische crisis veel Nederlanders angst inboezemt. Vandaar dat zij het gesprek van de dag vormt en onze regering in conclaaf is gegaan op het Catshuis, om grip te krijgen op de problematiek. Wel beschouwd valt de angst voor de crisis echter in het niet bij die welke de kernwapenarsenalen zouden moeten oproepen.

Hoewel het nieuwe START-verdrag – dat een jaar geleden tussen de VS en Rusland van kracht werd – voorziet in een reductie van het aantal kernkoppen aan beide kanten tot 1550 in 2018, schiet deze vermindering namelijk fundamenteel tekort om vorm te geven aan het (mensen-)recht bevrijd te worden van de angst voor totale vernietiging. Logisch, omdat daarvoor eerst een definitief einde moet komen aan de periodiek terugkerende strijd om de macht, op zowel het lokale, het nationale als het internationale vlak.

Geen onmogelijke opgave, indien onze machthebbers bereid zouden zijn de uitzichtloosheid van hun machtsstrijd ruiterlijk te erkennen. Zolang die eerlijkheid bij het politieke establishment ontbreekt zal de mogelijkheid van totale vernietiging door een kernoorlog blijven bestaan. Een apocalyptisch scenario dat als een zwaard van Damocles boven ons hoofd hangt en wrang genoeg is overgoten met een democratisch sausje. De spelers die de hoofd- en bijrollen vervullen in dat nucleaire eindspel, de Obama’s, de Poetins, de Netanyahu’s, de Ahmadinejads, de Erdo?ans, de Di Ruppo’s, de Rutte’s, de …………, hebben we immers zelf gekozen!*)

Dat neemt niet weg dat ons vertrouwen in de politiek op een dramatisch dieptepunt is aangeland. Wat dat betreft kan het geen verwondering wekken dat partijen leeglopen en het morele verval met de dag toeneemt. Daartegen helpen verkiezingen noch strengere straffen. Integendeel! Was het maar zo simpel.
———————————————-
Ingezonden door  Wouter ter Heide.
=============================
Redactie:
Hierbij twee kleine doch belangrijke opmerkingn:
*) Die politici hebben “we” niet gekozen. Onder andere ik was daar niet bij en dus niet verantwoordelijk. Zo zijn er meer.

2) Bij de opsomming van eerst-verantwoordelijken horen ook al die mensen die geweld willen gebruiken om de gewone samenleving te regelen en plaats van de vrijwilligheid.

Door het regelen van het dagelijks leven onder dreiging van geweld, (zoals in de zogenaamde NL-democratie) wordt “Geweld” geaccepteerd.

Dat moet eerst duidelijk worden om uiteindelijk het geweld tussen staten te laten ophouden!