Op een gegeven moment verscheen in het plaatselijke sufferdje van een kleine stad in het midden des lands een anoniem stukje over een niet integer gedrag gepleegd door de plaatselijke commissaris. Wel zullen gemakheidshalve het stadje Gorinchem noemen, de betreffende politieregio Zuid-Holland-Zuid, het krantje de Gorcumse Courant en de commissaris G.W.

 

Er stond in het stukje niets strafbaars, niets beledigend doch was wel scherp en kritisch, stukjes zoals er dagelijks bij tientallen in diverse media verschijnen als gevolg van artikel 7 van onze Grondwet.

De commissaris was echter niet blij, voelde zich betrapt op haar laakbare gedrag en besloot op haar eigen houtje en persoonlijk belang het plaatselijke sufferdje onder druk te zetten en het e-mailadres/IP nummer te eisen… zijn ze nou helemaal gek geworden om kritiek op haar te leveren, wat nou artikel 7 en 10 t/m 13 Grondwet, welk Europees Verdrag van de rechten van de mens of VN verdrag voor burgerlijke en politieke rechten, we hebben het hier wel over commissaris van politie G.W!

Ook werd nog even via het automatische bevragingssysteem van de Gemeentelijke Basis Administratie, in de volksmond de afdeling bevolking een hele straat geraadpleegd om te kijken of in die straat misschien de snode columnist zou huizen. Dat dit ‘not done’ is en op die grond niet zomaar de privacy van minstens zestig personen danig geschonden mag worden en zeer gevoelige zeer private informatie van al die onschuldige burgers op straat kwam te liggen nam de politieleiding voor lief.
Als er kritiek over het wangedrag van een commissaris werd geuit moest alles ‘uit de kast gehaald worden’, geoorloofd of niet.
Kritiek op het Koningshuis, de Regering, een Minister of een Geloofsovertuiging valt onder ons heilig goed van de vrijheid van meningsuiting maar kritiek op een politiecommissaris, dat is toch van een heel andere orde…… we hebben het hier wel even over commissaris van politie te Gorinchem mevrouw G.W.

Het krantje, zwaar onder de indruk van de valse argumenten van de commissaris die de redactie van het plaatselijke krantje wijs maakte met een heel echt rechercheonderzoek bezig te zijn en zo ondanks de afwezigheid van enig wettelijke mondelinge of schriftelijke onderbouwing kwam men na diep graven zowaar bij een politieagent van hetzelfde korps uit; echter de politieagent wist er weinig tot niets van.
Gelukkig gaf de onverlaat, een tijdelijk inwonend persoon die het stukje wel geschreven en via de computer van de politieman had verzonden, snel uitsluitsel dat hij de dader was en dat de politieman heel weinig tot niets wist.

De politieman kwam verder met diverse alibi’s, alleen daar had men geen boodschap aan en de alibi’s onderzoeken… ook daar deden ze niet aan.

De commissaris nam er geen genoegen mee, de politieagent dreigde haar te ontglippen en dus gelastte ze zelfs een onderzoek door het NFI.  Er was echter een probleempje, het N.F.I. kan en mag geen onderzoeken verrichten als er geen sprake is van een misdrijf zoals in dit geval en dan moet ook nog het Openbaar Ministerie opdracht geven tot een zulk soort onderzoek.

Geen probleem voor het Bureau Interne Zaken dat inmiddels het onderzoek had overgenomen en dus werd op kunstige wijze een aanvraagformulier gefabriceerd ( in politieterminologie heet zoiets valselijk opgemaakt en in de volksmond heet dat fraude) zodat het N.F.I. zou denken dat er sprake was van een rechtmatig onderzoek.

Het B.I.Z. nam geen halve maatregelen want ook de werkcomputer van de onfortuinlijke politieman werd helemaal binnenste buiten gekeerd, zijn e-mails en zelfs privé documentatie werd nog maar even gelicht terwijl deze computer totaal niets te maken had met het ingezonden stukje. Dat men hierin tegen alle privacy regels m.b.t. de bescherming van de privacy, welke ook geldt op de werkvloer, inging, had hier korps maling, wie moest ze immers tegenhouden…. de politie?

In het inmiddels ontstane dossier ‘stikte’ het B.I.Z. ook niet in haar eerste leugentje met als resultaat…. de politieman, niet verantwoordelijk voor het gewraakte stukje ging er per kerende post, weliswaar eervol, uit met een wachtgelduitkering onder de veronderstelde noemer; ‘verstoorde verhoudingen’.

Tja, Zuid-Holland-Zuid had hoog van de toren geblazen, had de (onschuldige) politieagent zelfs buiten functie gesteld en toegeven dat de politieagent onschuldig was… dat was wel teveel gevraagd, zo meteen wilde hij nog een excuus aangeboden hebben ook, het moest niet veel gekker worden.

De Bestuursrechter en de Centrale Raad van Beroep keken ook niet verder dan hun neus lang was, verdiepten zich aantoonbaar niet in het dossier en keurden het ontslag goed.

De politieman was de wanhoop nabij, wendde zich tot de Korpsbeheerder, de korpschef, de Minister-president, de verantwoordelijk minister, diverse Kamerleden de Nationale Ombudsman, het Bureau Integriteit Overheid, het College Bescherming Persoonsgegevens, de Rijksrecherche ( die hem wel in zijn beweringen konden volgen doch met handen gebonden waren). Hij deed zelfs aangifte wegens valsheid in geschrifte doch zelfs na een artikel 12 procedure bij het Gerechtshof ‘ving hij bot’.
Het enige wat het Hof wel wilde zeggen dat het onderzoek naar het ontslag ‘weinig zorgvuldig was verricht’. Voor de rest gaf er niemand thuis immers commissarissen van politie doen zoiets niet.

Er werden onlangs zelfs Kamervragen over gesteld ( 2011Z25118) over dit geval alleen bleek dat deze Kamervragen gewoon door de betreffende politieregio beantwoord werden met andere woorden… ‘de slager keurt zijn eigen vlees’.

Ook in de meeste van antwoorden over de Kamervragen werd overduidelijk en zwart op wit bewijsbaar gelogen, ontweek men sommige vragen of gaf men zelfs helemaal geen antwoord alleen de betreffende Kamervragen stellende partij die wel toelichtte ‘met een kluitje in het riet gestuurd te zijn’ nam geen verdere stappen, kennelijk mag liegen in Kamervragen ook, net als valselijk opmaken van documentatie, ongeoorloofd inbreuk van de privacy, maar kritisch zijn over politiecommissaris G.W.….

Nu hebben we dus het geval dat de politieagent weliswaar eervol maar onterecht ontslagen is, doch degene die hun boekje ver te buiten zijn gegaan zoals de commissaris en het Bureau Interne Zaken en die zelfs misdrijven hebben gepleegd nog steeds in uniform gekleed door het leven stappen.

Vindt u dit verhaal ongeloofwaardig… jammer voor de betrokken politieman die 30 jaar lang gediend heeft maar het heeft zich allemaal afgespeeld in 2004 in Gorinchem!

Zo, nu achter over leunen want ook dit stukje wordt anoniem ingediend ( naam bij redactie bekend), wachten tot de betreffende politiecommissaris dit leest, als de commissaris en de politieregio Zuid-Holland-Zuid consequent zijn, staan ze binnenkort wederom zonder machtiging, zonder wettelijke onderbouwing en op valse gronden op de stoep bij Vrijspreker om bekend te worden gemaakt met de identiteit van deze vrijmoedige spreker…. kijken hoe ver ze dit keer komen.

(Inzender bekend bij redactie)

GERELATEERDE ARTIKELENMEER VAN DEZE AUTEUR

16 REACTIES

  1. Goed stuk, alleen jammer dat het al zo lang geleden is. Zou mooi zijn als dit toch nog consequenties ging krijgen voor de betrokkenen, maar ik reken daar eigenlijk niet meer op. En waarom moet dit allemaal anoniem? Als je het gelijk aan je zijde weet kan je toch met open vizier strijden?

    De schrijver [3] reageerde op deze reactie.

  3. @Peter [1]: Peter, dat het zo lang geleden is komt omwille van het feit dat de zaak nog geen twee jaar geleden helemaal afgerond is. Voor die tijd heeft betrokkene zich neutraal opgesteld omwille van de nog lopende procedure. Dat betrokkene zich niet bekend maakt is ‘een kwinkslag’ naar deze hele affaire.

  4. @sjaak [2]: @ Sjaak, het meest storende is dat er politieagenten voor het minst of geringste ontslagen worden maar het hogere echelon er steeds mee wegkomt. Dronken commissaris in Rotterdam, twitterende commissaris in Drenthe, frauderende commissarissen van het KLPD. Plichtsverzuim in die kringen bestaat kennelijk niet, daar worden het leermomentjes genoemd. Op de werkvloer heet het wel gewoon plichtsverzuim en volgt vaak een zware disciplinaire straf. Het gedrag van deze commissaris en niet te vergeten het Bureau Interne Zaken zou voor een gewoon agent een ellenlange disciplinaire telastlegging opleveren echter in haar geval haalt men de schouders er over op een zegt; ‘waar hebben we het eigenlijk over’.

  6. @Vilseledd [5]: @Vilseledd [5]: @ Vilseledd, op z’n minst een intern disciplinair onderzoek en dan vervolgens een psychiatrisch onderzoek. In het Besluit Algemene Rechtspositie Politie (B.A.R.P.) spreekt men daarover vrij algemeen in de beschaafde bewoordingen ‘ongeschiktheid voor het bekleden van de functie’. Ik denk dat als men zich boven de wet plaatst en eigen belang boven algemeen belang stelt daar voor het meest in aanmerking komt.

  7. Je kunt natuurlijk ook anoniem een tie-rib om iemand z’n nek trekken, met gelijke wapens strijden noemen ze dat dacht ik.
    Ze kunnen wel kippeleren schoenen en een stropdas aan hebben, of een paar strepen of sterren op hun schouder plakken en denken dat ze dankzij hun “intellegentie” en lidmaatschap van een of ander vrijmetselaarsclubje schijt kunnen hebben aan de bevolking, maar dan zullen ze toch van een kouwe kermis thuiskomen!
    No Peace without Justice!!!

    De schrijver [10] reageerde op deze reactie.

  9. @pcrs [8]: @pcrs, bij de politie hadden ze daar soms een gezegde over; ‘Als je niet meehuilt met de wolven in het bos wordt je gebeten en daarna verstoten’.

  10. @markus [7]: @ Markus, diverse mensen bij de politie zouden wel de misstanden die ze meemaken willen melden maar wat dat betreft zijn politiemensen ‘laf’, anderzijds kan ik ze dat met hun koophuisje, vrouw en twee kinderen en Opel Astra voor de deur niet kwalijk nemen, voorbeelden genoeg m.b.t. politiemensen die wel hun mond open deden en nu thuis zitten.

    Alex [11] reageerde op deze reactie.

  12. @Alex [11]: @ Alex, des te erger is het voor betrokkene dat deze ‘hoge heren/dames’ wel publiekelijk roepen dat ze ‘integer en transparant’ zijn.

  13. Nou heb ik van nature al een pleurishekel aan politieagenten. Juist doordat het een vies stinkend zootje is zoals uit het stukje blijkt. Dat betrokkene heeft gesolliciteerd voor een functie bij dat tuig zegt meer over hem dan over de organisatie op zich. Of was hij zo naïef te denken dat hij “hulpverlener” zou worden?

    Bij ons werd het er al met de paplepel ingegeven: solliciteren bij de politie doe je alleen als je te lui bent om te werken en te bang om te stelen.

    Ron Arends [14] reageerde op deze reactie.
    Meneer Storm [15] reageerde op deze reactie.

  14. @Onbezoldigd ruifvuller [13]:
    Kijk, dát ben ik nou niet met je eens. Oók in een libertarische samenleving is politie nodig. Dat ze zich nu te vaak bezighouden met slachtofferloze misdrijven wil niet zeggen dat ze nutteloos zijn.

    En politieman-, of -vrouw word je denk ik wel degelijk uit roeping. Niet omdat je zo graag bonnen uit wil schrijven, maar omdat je mensen wilt helpen. Als ik alleen al denk aan de politiemensen die hebben moeten helpen om al die kinderlijkjes uit die Belgische bus te halen: respect. Ik zou het niet kunnen.

    Overigens had ik een zwager die als inkoper heeft gewerkt bij Amstelland. De verhalen van hem leveren ook minimaal 3 goede VS-artikelen op 😀

  16. Er zullen altijd mensen zijn die op de politie schelden immers de grootste kans dat je met ze te maken krijgt is bij een bekeuringssituatie en die situaties zijn nooit leuk. De politie doet echter veel meer zoals dhr. Arends aangeeft en komt soms in situaties welke de ‘gewone’ burger nooit ziet of hoopt mee te maken. 99% van de politiemensen neemt kritiek of aanmerkingen met een gelatenheid van ‘comes with the territory’, als men dit zich persoonlijk aantrekt ben je niet geschikt en dat gegeven sluit weer naadloos aan op de boven geschreven column.

Comments are closed.