Rekenen met Ratio 4,5 %

De voorlopige ramingen van het CPB zijn binnen en het belooft de komende weken een waar politiek spektakel te worden. Er moet in 2013 9 miljard bezuinigd worden om de 3 procent begrotingstekort norm te halen. Politici zitten opeens in de spagaat van beschikbare middelen, druk uit Brussel, en de eigen stokpaardjes die ze voor hun achterban willen verdedigen. Dit gaat pijn doen. Eerst voor de politici maar al snel daarna voor de zogenaamde sterkste schouders in naam van onderlinge solidariteit.

Al deze tumult komt door een voorlopige raming, de definitieve raming van het CPB is pas op 20 maart beschikbaar en kan dus in positieve dan wel negatieve zin afwijken. Had men deze cijfers kunnen voorzien? Deels. Minder dan drie maanden geleden publiceerde het CPB een rapport waarin stond dat het EMU begrotingstekort over 2013 4,1 procent zou bedragen, 1,1 procent boven de 3 procents norm. Nu een paar maanden later is iedereen in paniek als hetzelfde bureau een rapport publiceert waarin de voorlopige schatting uitkomt op een tekort van 4,5 procent, 1,5 procent meer dan toegestaan door Brussel.

Als we de cijfers erbij pakken dan is de kans groot dat die duidelijkere taal spreken dan de politici. Alleen dienen de cijfers vertaald te worden naar een omvang die eenieder kan bevatten. Een vertaalslag die politici niet altijd zullen willen maken.

De eerste noodzakelijke vertaalslag is erop wijzen dat het cijfer van het CPB dan wellicht mag kloppen maar dat de presentatie (4,5 % tekort van het BBP) misleidend is. We leven nog niet in een geheel communistische maatschappij waarbij de totale productie van een land beschikbaar is voor de staat. De cijfers dienen dus gerelateerd te worden aan de overheidsinkomsten. Deze bedragen rond de 250 miljard euro per jaar. 28 miljard is het voorspelde tekort in 2013. Dit betekent dat het tekort rond de 11 procent schommelt. Er wordt 11 procent meer uitgegeven door de staat dan dat er binnen komt. En niet 4,5 procent.

Naast deze nuancering is het aan te raden de beoogde en volgens politici draconische bezuiniging van 9 miljard in perspectief te plaatsen. Deze 9 miljard bezuiniging omgeslagen over 16,835 mln inwoners betekent dat er in 2013 535 euro per inwoner dient te worden bezuinigd. Aangezien de kans aanwezig is dat de belastingen worden verhoogd in plaats van dat er bezuinigingen worden uitgevoerd bereken ik de effecten per werkende ingezetene. Er zijn ongeveer 8,37 mln werkenden, resulterend in een bedrag per werkende van 1075 euro.

Klink inderdaad heftig. Maar ook met deze ombuigingen zal er nog een tekort zijn van 3 procent (van het BBP, in werkelijkheid iets minder dan 8 procent), en wordt er in 2013 19 miljard teveel uitgegeven. Dit is per inwoner 1129 euro, en per werkende ingezetene 2270 euro. Bij en modaal inkomen van 33 duizend euro voorwaar een fors bedrag.

Het verrassende is dat de verschillende politici en maatschappelijke organisaties de ombuiging van 9 miljard te draconisch vinden maar dat men er geen enkel probleem mee heeft dat het tekort op 3 procent blijft. En dat we dan nog steeds per inwoner jaar op jaar meer dan duizend euro teveel uitgeven. Alsof dat een houdbare situatie is. De schuld per werkende ingezetene is eind 2013 ongeveer 55 duizend euro. Bij een modaal inkomen staat dat gelijk aan meer dan anderhalf jaar werken. Ook een cijfer dat politici liever niet willen noemen. Moet dit cijfer dan ieder jaar met een paar duizend euro groeien?

Als ik net als het CPB in een kristallen bol ga kijken dan kan ik voorspellen wat de komende weken de boodschap is. De oorzaak van de crisis ligt niet bij de politici. Ik herhaal, de schuld van de crisis komt niet door teveel uitgeven. Het komt door economische tegenwind, de Grieken, de bonussen, de graaicultuur. De VS met hun onverantwoorde hypotheken business die ons in deze ellende hebben gestort. De enige oplossing is het Rijnlandse model van overleg en onderlinge solidariteit. Wat meer bescherming van de burger tegen de markt. Wat meer staat. Dan komt na een paar jaartjes alles vanzelf wel weer goed. Doorpakken op de ingeslagen weg der collectivisme is de enige manier naar duurzame groei. We moeten de harde kantjes van het kapitalisme nog wat verder wegvijlen.

>>>>>ZIEK. Zonder verbreiding van de libertarische boodschap zakken we steeds verder weg in het moeras. De politici doen ons dit aan en proberen zo lang mogelijk te blijven drijven.

[]][[]]]][[[[]][[[[[[[[[[[[]]]][[]]]][][]][[[[[[[[[[[[[[]][]

Bron: zelf verder rekenen kan op basis van dit bestand