Één van de beste verklaringen van waarom Obama de verkiezingen won  –Van een leraar uit omgeving Nashville

“We zijn bezorgd over de koe, terwijl het eigenlijk om de ijsjes gaat.”
De meest verhelderende les maatschappijleer die ik ooit kreeg was toen ik lesgaf aan groep 5 in 2008.

 

De presidentsverkiezingen waren op dat moment op een hoogtepunt en sommige kinderen waren geïnteresseerd.

Ik besloot daarom dat we een verkiezing voor klassenpresident zouden houden.

We zouden eerst onze kandidaten selecteren. Ze zouden een campagnetoespraak maken en de klas zou vervolgens stemmen. Om het proces wat eenvoudiger te maken werden de kandidaten genomineerd door de rest van de klas.

We bespraken welke eigenschappen deze studenten zouden moeten hebben.
We kregen veel nominaties en daaruit werden Jamie en Olivia als kandidaten gekozen voor die ene toppositie.  De klas had het geweldig gedaan in hun selectie. Beide kandidaten waren leuke kinderen.

Ik dacht dat Jamie een voordeel zou hebben omdat hij veel ouderlijke ondersteuning had.
Olivia’s moeder had ik nog nooit gezien.

De dag kwam dat ze hun toespraken moesten geven.
Jamie ging eerst.
Hij had specifieke ideeën over hoe de klas zou kunnen worden verbeterd en hij eindigde met de belofte dat hij zijn uiterste best zou doen.
Iedereen applaudisseerde en hij ging zitten.

Nu was Olivia aan de beurt.Haar toespraak was beknopt.
Ze zei: ‘Als je op mij stemt, geef ik je een ijsje’.
Ze ging weer zitten.
De klas stond op z’n kop. “Ja! Ja! Wij willen ijsjes.”

Ze had misschien nog meer willen zeggen, maar dat hoefde niet.
Overleg volgde. Hoe was ze van plan aan ijsjes te komen? Dat wist ze nog niet, maar niemand vroeg er verder naar. Ze geloofden haar op haar woord.
Zouden haar ouders het kopen of zou de klas moeten betalen? Ze wist het niet.
De klas kon het niet echt schelen. De ijsjes waren het enige waar ze aan dachten.
Jamie was vergeten. Olivia won met overmacht.

Elke keer dat Barack Obama zijn mond opendeed beloofde hij ijsjes en 51,4% van het volk reageerde als negenjarige kinderen. Ze wilden ijs.
De andere 48,6% wisten dat zij de koe zouden moeten voeden en de troep opruimen.

Dit is het ijs wat Obama ons beloofde.

Onthoud, de overheid kan niets aan iemand geven zonder het eerst van een ander te hebben afgenomen.

 Heb jij voor ijsjes gestemd?

 DAT, BESTE VRIEND, IS HOE OBAMA WERD VERKOZEN.

————————————————————–
Ingezonden door Equadorse libertarische vriendin en vertaald door CvS

GERELATEERDE ARTIKELENMEER VAN DEZE AUTEUR

12 REACTIES

  1. Blijkbaar zijn wij, in NeDDRland, toch nog steeds gelukkiger met het ijsje, dan met het denken over de koe en de rotzooi. Want ik hoorde op de radio, dat NEE-derland op de 4e plaats staat op de wereldwijde “geluksmeter”, Na de 3 Scandinavische landen, waar de bevolking NOG gelukkiger is dan hier.
    Hoog scoorden het vertrouwen in de overheid, het inkomen en de vrijheid.

    Zo lang mensen nog steeds meer om de ijsjes geven, dan om de uitbuiting die aan die ijsjes vooraf gaat, heeft het libertarisme nog een moeilijke en lange strijd te vechten. Dit is niet negatief bedoeld, maar het plaatst ons werk alleen maar in perspectief.

    Igor [6] reageerde op deze reactie.

  5. @Romee [4]: Waarom denk je dat mensen steeds meer in geldproblemen komen?

    Omdat ze twee stappen in het voren denken?

  9. Ach, noem mij een Nederlandse politieke partij die niet dealt in ijsjes? Het formaat en de smaak is misschien niet bij allemaal hetzelfde maar ijs beloven doen ze allemaal.

  11. Als je 12 jaar terug had geroepen, dat de staatsschuld terug moest naar nul en hiervoor div. maatregelen had aangekondigd, dan was er geen hond die op jouw had gestemd als politicus.

    Liever morgen 1 ijsje, dan overmorgen 2 ijsjes.

  12. @Hub Jongen [7]:
    Ja ik heb wel een idee waar,maar dat is wel iets wat ik maar met een beperkt aantal mensen wil delen, persoonlijk, en niet op het internet. Weet alleen niet zo goed hoe nu verder….
    Ik kan wel melden dat het allemaal heel concreet is, een plekje om je eigen huis te bouwen,op een plaats waar de hoeveelheid mensen nog in balans is met de hoeveelheid lokaal voedsel,de vrijheden aldaar zijn niet absoluut maar het is vergeleken met hier echt extreem vrij te noemen.

    @MMAP [8]:
    Het is goed om te weten dat ik niet alleen ben 🙂 maar gezien de reacties van de tja laat ik ze maar “normale” mensen noemen is het misschien beter als we onze landgenoten aan hun lot overlaten, ik heb atlas shrugged heel andere gelezen als sommige “fans” hier, maar dat van die vallei dat kon ik wel waarderen, ik heb weinig zin om oud te worden als een roepende in de woestijn, ik vindt het niet echt “leuk” om hier op vrijspreker te praten, meer een soort van dwangmattige obsessie om met mensen te communiceren die gaan begrijpen wat ik zeg, of in ieder geval proberen om het te begrijpen, uiteraard is dit tweerichtingsverkeer, lezen en leren van andere mensen in even belangrijk. Ook de onderwerpen zijn meestal niet wat je noemt “leuk”, meer een noodzakelijk kwaad – kortom wat doen we hier? Wel eens iemand horen zegen “als je het in NL niks vindt ga je toch lekker weg” of iets in die richting?
    Misschien hebben die mensen wel gelijk, wat doen we hier als “ze” democratisch hebben besloten “schijt” te hebben aan onze wat wij belangrijk vinden?

    @Ratio [10]:
    Ja bedankt, heb ik eerder gezien, ik weet niet precies waarom maar het trekt mij niet zo, in theorie allemaal super maar niet echt wat ik in gedachten had.

Comments are closed.