Collectief zijn? Een hartenkreet van “ons”!

Ons gevoel voor collectief zijn is aardig aan het wankelen gebracht. Wij hebben 55 jaar hard gewerkt, zuinig geleefd en hebben ons een bepaald levenspatroon verworven. Nu komen er geluiden van grappenmakers op de TV die verkondigen dat “wij” zullen moeten bezuinigen op onze uitgaven om de overheid van dienst te zijn.

De vrieskast zou te groot zijn, de koelkast te groot, “wij” zijn te royaal met energie enz. enz. Allemaal beperkingen waar ik niet aan mee wens te doen, daarvoor heb ik niet gewerkt en gespaard.

Moeten “wij” onze levensstijl waar wij altijd voor geknokt hebben nu opgeven doordat andere mensen die ook wel gewerkt hebben maar niet gespaard hebben, en dachten de overheid regelt  alles wel voor ons, nu met problemen kampen. Wij hebben veel belastingen bijgedragen aan het collectief en vinden dat het mooi geweest is.

Het collectieve geld was bedoeld om elkaar te steunen en goede en slechte tijden, want niet iedereen is of blijft gezond en kan werken. Het is niet bedoeld om idealisten van Links bakken geld te laten verspillen, en helemaal niet om EUROPA en Banken te onderhouden. Daarbij is het niet correct dat er teveel en te hoge salarissen vanuit de collectieve kas betaald worden.

Waarom moeten er zoveel subsidies uitgegeven worden, alleen maar kletsen over eerlijk delen, maar ondertussen alleen maar geld van rijke mensen eisen omdat ze het zelf niet waar gemaakt hebben om genoeg bij te dragen.

Het is zo gemakkelijk om andermans geld uit te willen geven, daarbij denk ik ook aan Milieu/Vluchtelingenwerk. Vredesmissies als hobby of uit noodzaak daar zit een wereld van verschil in.

En wij balen er van dat wij aan al die verspilling bij moeten dragen. En investeren in zonne-energie wat zich over 20 jaar pas uitkeert, heeft voor ons geen enkel nut, daar zijn wij te oud voor en er geld voor lenen zou ook niet handig zijn, en wij willen nog niet naar de voedselbank..

 Ingezonden door Reiny