De vrije markt en economische welvaart heeft meer vrijheid voor vrouwen gebracht dan welke overheidsmaatregel dan ook. In de afgelopen 100 jaar is de deelname van vrouwen in het 
arbeidsproces een ongekende demografische factor. Doordat vrouwen hun eigen inkomen verwerven, is hun vrijheid enorm gegroeid. De economische onafhankelijkheid zorgt dat zij bijvoorbeeld niet meer in een slechte relatie hoeven te blijven zitten en hun leven naar eigen inzicht kunnen inrichten.
De vrije markt – of het kapitalisme – vraagt om meer vrouwelijke arbeid én levert de condities waarbij het makkelijker wordt voor vrouwen om dit aan te bieden. Een tweesnijdend mes dus.
De vraag naar arbeid springt allereerst in het oog. De economische groei die het kapitalisme genereerde na de Industriële Revolutie en aan het begin van de 20e eeuw had twee consequenties. Allereerst verhoogde het de vraag naar arbeid in zijn algemeenheid. Terwijl lonen stegen en arbeiders (meestal mannen) welvarender werden, groeiden de bestedingen. Die gestegen vraag naar consumptiegoederen verhoogde de arbeidsvraag nog verder.
Hierdoor kwamen bedrijven voor de keuze: of mannen meer loon bieden en wegkopen bij andere bedrijven of vrouwen werk aanbieden. Dat laatste gebeurde op steeds grotere schaal begin vorige eeuw. Deze groeiende ontwikkeling werd gedreven door kapitalisme en voortgaande industrialisatie en mechanisatie.
Deze groei had een tweede effect op de vraag naar vrouwelijke arbeid. Terwijl de industrialisatie zich ontwikkelde en uitbreidde, nam de vraag naar ondersteunende diensten als (administratie, boekhouding, secretaressewerk) toe. Ook steeg de vraag naar service in plaats van producten. Denk aan kappers, kledingzaken, restaurants, scholing en zorg bijvoorbeeld. Vrouwen konden makkelijker concurreren met mannen in dit type beroepen omdat het fysiek minder zwaar was. Rond 1940 was de vraag naar arbeid zodanig gestegen dat bedrijven parttime werk aanboden om getrouwde vrouwen als werkneemsters aan te trekken.
Het kapitalisme bracht ook de omstandigheden waaronder het makkelijker werd voor vrouwen om aan het arbeidsproces deel te nemen. Het grootste probleem voor getrouwde vrouwen – vooral met kinderen – was het huishouden. Met de technologie rond 1900 was het huis bijhouden een fulltime job. Maar tussen WOI en WOII kwam de ontwikkeling van allerlei soorten huishoudelijke apparatuur. Dit reduceerde de tijd om te koken en schoon te maken aanzienlijk. Bijvoorbeeld de was doen; dit ging van drie dagen naar een paar uur. Deze uitvindingen bevrijden vrouwen van veel vervelende klussen en maakten het mogelijk om buitenshuis te werken.
Vrouwen kregen door deze economische vooruitgang vaker de kans op een betere opleiding. Hier maakte de welvaart – gecreeërd door het kapitalisme – het mogelijk voor families om hun kinderen een betere opleiding te geven, inclusief hun dochters. De gestegen inkomens waren ook voldoende om kinderarbeid overbodig te maken om te overleven. Met hun gestegen kennisniveau en betere skills in dienstverlening, verbeterden vrouwen hun positie op de arbeidsmarkt verder.
Hoewel het zelden genoemd wordt, heeft het kapitalisme vrouwen bevrijdt van een eeuwenlang tweederangs bestaan.
Ik denk eerder dat het een verhaal is van socialisme. Vrouwen werkten eerst onbelast in het huis en daar verdiende de overheid niets aan. Die gingen dus de belasting opvoeren, zodat de vrouw ook moest gaan werken en de kinderen naar de staatsgeleide creche konden om reeds vroeg aan het idee te wennen een slaaf te zijn voor anderen. Dat is 3 keer kassa voor de roverheid,
Belaste baan vrouw
Belaste baan man
Belaste baan creche
Als je als vrouw in een crech werkt, kun je op je eigen kinderen passen net als vroeger, alleen betaal je nu jezelf en ontvang je loon, dus dat is inkomstenbelasting en BTW, kassa voor de heersers.
Zweden is wat dat betreft de top:om een beetje te kunnen leven moeten beide ouders een volledige baan hebben.
De grote trend is dan ook in de jaren 50 1 betaalde baan en vrouw thuis en een beetje sparen
dat ging langszamerhand over in:2 betaalde banen
daarna 2 betaalde banen en niet meer sparen
daarna 2 betaalde banen en schulden aangaan
Daarbij zijn de meeste betaalde banen van vrouwen subsidiespons banen, waar ze in vermeende onafhankelijkheid van de voormalige kostwinner als gescheiden Truus paspoorten zitten te verkopen op het gemeentehuis in de verkeerde veronderstelling dat ze iemand een dienst verlenen.
J.H [2] reageerde op deze reactie.
R. Hartman [3] reageerde op deze reactie.
Wat een onzin! De vrouw is nu ook eigendom geworden van de staat en banken. NET ALS HAAR KINDEREN!!!
De vrouwen vallen bij bosjes neer door burn-outs en slikken jaarlijks honderden anti depressie pillen.Lekkere vrijheid hoor!
Probeer hier maar eens iets tegenin te brengen:
http://youtu.be/M99hA0rwhIw
@pcrs [1]:
Juist ja, aan een vrouw die thuiszit verdiend de regering niks. Als men dit begrijpt, zal men ook die opgedwongen immigratie begrijpen.
R. Hartman [3] reageerde op deze reactie.
@pcrs [1] en J.H [2]: Merkwaardige reacties.
Geen van beide weerlegt de geschetste gang van zaken, die dan ook gewoon correct is, en waar best wel eens bij stil gestaan mag worden.
Dat socialisten zeer wel in staat zijn de zegeningen van het kapitalisme af te romen en in hun eigen voordeel te herverdelen mag correct zijn, maar dat is niet het onderwerp van dit artikel, en maakt het artikel zeker geen onzin.
pcrs [5] reageerde op deze reactie.
Een hoop van de positieve zaken die volgens de schrijver afkomstig van het kapitalisme, en dat moet in veel gevallen toch echt technologie/wetenschap zijn, dat valt dan voor een deel weer te herleiden tot kapitalisme maar de grootse katalysator voor technologie is technologie zelf.
Je kan dit artikel zo 1op1 overnemen voor de transhumanisme websites wel even kapitalisme vervangen door technologie 🙂
R. Hartman [9] reageerde op deze reactie.
@R. Hartman [3]: Wat wordt niet weerlegt? Dat vrouwen zijn gaan werken? Dat ontken ik niet. Arbeid macht frei? dat ontken ik wel.
Technologie heeft idd het werk van iedereen produtiever gemaakt, dat is idd weer afgeroomd door de staat.
Dat vrouwen meer opleidigen konden volgen is niet zo zeer een verdienste van het niet kapitalistische staatsonderwijs. Dat is niet produktiever geworden. Het is voornamelijk het gevolg van subsidies met een enorme groei aan diploma’s waar geen werk voor is tot gevolg en een hoop global warming achtige onderzoekers die verdere staatsinteverentie rechtvaardigen. Hoogleraar vrouwenstudies is geen baan. Ik kwam op vakantie in de Philipijnen 2 Oosternrijkse dames tegen waarvan er 1 op werkbezoek was. Die ging kijken of de botten van overleden Philipijnen die nog in westerse musea lagen moesten worden teruggebracht. Haar werk werd niet vrijwillig betaald. Dit soort dingen moet vooral niet het label kapitalistisch op geplakt worden.
Ik denk dat de produktiviteitstoename in het huishouden na de vaatwasser wel ongeveer voorbij was.
Overal zijn de geboortegetallen aan het dalen en er wordt wel gezegd dat dit komt door de welvaart. Ik denk echter dat het door armoede komt. Met 2 voltijd banen kun je eigenlijk geen kinderen nemen en met 1 baan is het meestal armoe troef.
Maar misschien dat ik het mis heb.
R. Hartman [9] reageerde op deze reactie.
Ten eerste: vrouwen hebben altijd al gewerkt. Meestal maakten zij produkten die voor eigen gebruik waren of voor de verkoop om inkomsten voor het huishouden te genereren.
De industriele revolutie deed verder een duit in het zakje, omdat vrouwen over het algemeen beter zijn in lopende band werk dan mannen. Denk hierbij bijvoorbeeld aan de textielindustrie. Vrouwen maakten eerst kleren thuis op een weefgetouw, toen dit werd geindustrialiseerd gingen deze vrouwen in de fabriek werken.
De belangrijkste feministische golf werd op gang gebracht door iets heel anders: de Tweede Wereldoorlog. Wegens een gebrek aan mannelijke arbeidskrachten die door hun overheden werden vernietigd aan het front, gingen vrouwen hun plaats innemen in de fabriek.
Het feit dat vrouwen werken is niemands verdienste: Mannen en vrouwen hebben altijd zij aan zij gewerkt. Het is puur een verschil in rolverdeling.
Arbeid of werk bestaat is niet alleen uit wat geld oplevert, maar ook wat geld bespaard. Bijvoorbeeld door zelf je huis te schilderen, spaar je de kosten van een schilder uit.
voor de humor:
http://www.youtube.com/watch?feature=player_embedded&v=M99hA0rwhIw
Wat de haven zelf betreft, ben ik niet zo zeer gegrepen door het avontuurlijke imago van de zeeschepen, het eeuwig deinende water of het reuzenformaat van de kranen. Ik had als jongetje wel een kano. Mij interesseert vooral de sterke neiging van havenarbeiders tot onafhankelijke en strijdbare organisatie en de verbindende rol daarin van de poolarbeiders. Dat was voor de Tweede Wereldoorlog te zien in het NAS, waarin zij meestal de grootste bond vormden en later in de EVC en het OVB. Na de jaren zestig organiseerden ze stakingen buiten de vervoersbond van het NVV of de FNV om en botsten ze als leden met het bondsbeleid dat in hun ogen te veel met de bazen meeging. Ook een groot deel van de jaren negentig, waaraan ik veel aandacht besteed, staat in dat teken. De omstandigheid dat de havens economisch en politiek een cruciale positie innemen, speelt daarin nadrukkelijk mee. De kwetsbaarheid voor verstoringen verklaart tevens de heftigheid van stakingen. De vraag die verder onderzoek verdient, is de invloed op die organisatie en strijdbaarheid van de ingrijpende veranderingen in de arbeid. Dan gaat het bijvoorbeeld om de industrialisering van het havenwerk naar steeds meer éénmensposities en om de containerisatie van het goederenvervoer. En dat in combinatie met de steeds verdere verplaatsing van het havenbedrijf van de bewoonde wereld. Te vergelijken met het geïsoleerde werk op een boorplatform, maar dan wel met een kapotte container als kantine en de kofferbak van de auto als kleedhok.
[WORDPRESS HASHCASH] The poster sent us ‘0 which is not a hashcash value.
Het artikel doet nadenken, maar de reacties van pcrs en J.H is eveneens een ontnuchterende hamerslag die op een directe manier ook die impact weergeeft. Wat denkt een vrouw eigenlijk hier zelf over en wat willen ze ook aan hun situatie veranderen? en hoe? Binnen het referentiekader van een aanstaande wereldcrisis waar die “gemakkelijke/ gesponsorde” dienstensector misschien wel eens overbodig wordt, door opgelegde besparingen. Als er al nood zou komen aan vanalles, zal er dan sollidariteit genoeg zijn om weduwen, gescheiden vrouwen, alleenstaande moeders, kinderen, van armoede te vrijwaren. Ik zie echt geen oplossing voor… zo’n doemscenario
Om maar eens bij de Grieken te kijken. Schandalig ! Dan geef ik een dikke onvoldoende aan de Westerse maatschappij. Of beter gezegd de echte (elitaire) schuldigen moeten kleur bekennen… en berecht worden voor misdaden tegen de mensheid.
@Igor [4]: Hoe wilt u ontwikkeling van technologie (innovatie) loskoppelen van kapitalisme? Kijk nog even naar de DDR (of ueberhaupt het Oostblok, en N. Korea), waar men niets beters wist te bouwen dan pruttelende Trabantjes en Wartburgs, terwijl het Westen de ene moderne auto na de andere produceerde. Zomaar een voorbeeld, en dat heerst in dat Westen niet eens een echte vrije markt.
@pcrs [5]: Ik beweer niet dat uw reactie onjuist is, alleen dat deze strikt genomen off-topic is. Uw reactie behelst eigenlijk hoe het socialisme de verkregen vrijheid van vrouwen, zoals in het artikel geschetst, meteen weer geconfisqueerd heeft. En dat is helaas niets nieuws onder de zon; de staat kan niet anders dan welvaart confisqueren. Maar dat is een ander artikel waard.
pcrs [10] reageerde op deze reactie.
@R. Hartman [9]: Op zich bewijst de trabant alleen dat innovatie niet plaats vindt onder comunisme, niet dat het automatisch plaatsvindt onder kapitalisme. Maar de term kapitalisme is een beetje vaag. Het is ook ooit begonnen als scheldwoord geloof ik en toen als geuzenterm overgenomen.
Als je de gemiddelde man op de straat vraagt wat het is, zal hij zeggen:kapitalisme=graaien
Vraag je het een iets meer verlicht iemand, dan zal hij zeggen:Bij kapitalisme mag een prive persoon kapitaalgoederen bezitten.
De vraag hierbij is dan weer:wat is een prive persoon? Is iedereen niet en prive persoon. Als alleen de grote fuhrer in het politbureau mag zeggen hoe produktimiddelen worden ingezet, is hij niet ook een privepersoon? Wat is een kapitaalgoed, is een pen niet ook een kapitaalgoed.
Als je dingen mag bezitten, dan is belasting uitgesloten (je lichaam is een kapitaalgoed, dus jouw arbeid mag je bezitten). In dat geval kom je met kapitalisme altijd bij anarchokapitalisme uit. Elke tussenstop met een paar uitzonderingen is nergens op gebaseerd.
Het kan ook zo zijn dat kapitalisme en communisme niet de enige 2 alternatieven zijn, zoals republikeinen en democraten. In dat geval is de vraag:als je geen kapitalisme wilt, dan wil je dus communisme, het geven van een valse keuze.
Sorry als ik off topic was:ik interpreteerde het meer als:de vrijheid van de vrouw is toegenomen. Dat is onjuist:door haar man kon ze meestal niet worden gedwongen, door de staat nu wel.
Dat komt ook omdat de stelling :door kapitalisme is de vrijheid toegenomen een synoniem lijkt te bevatten. kapitalisme=vrijheid, wat betekent dat door vrijheid vrijheid is toegenomen. Je kan ook andersom stellen dat kapitalisme is toegenomen door meer vrijheid. Verwarrend allemaal, ik kan niet zo veel met de term kapitalisme.
R. Hartman [11] reageerde op deze reactie.
@pcrs [10]:
Dan zou de auteur moeten aangeven wat hij daarmee bedoelt. Voor mij wordt uit het artikel duidelijk dat de auteur de term gebruikt zoals ik deze ook gebruik: de implementatie van een vrije markt economie. Vandaar ook dat ik aangeef dat we die zegeningen van het kapitalisme hebben kunnen bereiken zelfs terwijl we niet eens een echte vrije markt hebben.
Overigens is het gebruik van de term kapitalisme op deze wijze in overeenstemming met de definitie in de woordenlijst van deze site.
De connotatie van kapitalisme als scheldwoord is veroorzaakt door de associatie met corporatisme. Maar dat is iets heel anders.
pcrs [13] reageerde op deze reactie.
@R. Hartman [12]: Bij die definitie is kapitalisme=anarcho kapitalisme, volledige vrijheid.
Murray Rothbard kwam ook al tot die conclusie dat als je helemaal consequent blijft dat kapitalisme anarchisme is.
Daarmee is de term heel verwarrend geworden, er zijn zelfs mensen die beweren anarchist te zijn, maar een sterke tegenstander van kapitalisme, maar die verstaan daar dan idd altijd corporatisme onder.
Ik denk dat je kan zeggen dat het woorde kapitalisme niet meer te redden is van de stroppen die er omheen zijn gehangen. Net als de term liberalisme eigenlijk volledig is geinfecteerd en je er denk ik niet meer van uit moet gaan dat bijv in amerika de term ‘liberal’ kan worden gezuiverd van wat er nu oha mee bedoeld wordt.
Comments are closed.