Door de continue overheidsbemoeienis in de zorg zijn de kosten in een vrije val gekomen, viert de bureaucratie hoogtij en ligt de kwaliteit aan ’t infuus. Het verschil qua aanpak is goed te zien in het resultaatverschil tussen ziekenhuizen en particuliere klinieken. Waar het particulier initiatief floreert en winst maakt, is 85 % van alle ziekenhuizen insolvabel. De verwachting is dan ook dat er een aantal gaan omvallen dit jaar. Zijn de medische instellingen dan ook too big to fail of krijgt de vrije markt eindelijk eens een kans ?

Volgens onderzoek van de Financiële Zorgthermometer verwacht 60 % van alle ziekenhuizen later in dit jaar in financiële problemen te komen. Maar Milco Linssen van de Vereniging Vrijgevestigd Medisch Specialisten zegt dat zeker 85 % van alle ziekenhuizen insolvabel is. Zelfs de (demissionaire) regering zag dat de zaak gaat imploderen en besloot dat ziekenhuizen vanaf volgend jaar voor het eerst winst mogen uitkeren i.p.v. dit verplicht in de organisatie terug te storten (zoals het Slotervaart nu doet). Het is natuurlijk nog maar de vraag of deze strohalm ook werkelijk doorgaat.

Bij de meeste ziekenhuizen valt er geen winst uit te keren maar kan er wel gedeeld worden in het verlies. De enige winstgevende ziekenhuizen zijn natuurlijk particulier: het Slotervaart in Amsterdam en de IJsselmeerziekenhuizen in Emmeloord en Lelystad.  De noodlijdende ziekenhuizen zijn volgens Linssen veel beter af in handen van privé-investeerders. Zo zit de overhead in ziekenhuizen tussen de 40 en 50 %. In zelfstandige klinieken gaat het om hooguit 10 tot 15 %. Ziekenhuizen zijn hopeloos bureaucratische instellingen zonder enig marktgevoel, gepamperd door de staat.

Particuliere klinieken zijn er al langer. Bijvoorbeeld op cosmetisch gebied en verschillende specialismen waar je snel terecht kan en een goede prijs/kwaliteit krijgt. Jak Dekker is voorzitter van de Vereniging Zelfstandige Klinieken. Hij zegt: ‘De vraag naar zorg zal blijven toenemen. Mensen worden steeds ouder, er kan meer en men wil meer. Nederland zit vast in een klassiek systeem waarbij ziekenhuizen alle zorg voor iedereen denken te moeten leveren. Op den duur wordt dat onbetaalbaar.’  Voor relatief eenvoudige behandelingen gaan patiënten steeds vaker naar een particuliere kliniek. Dit jaar wordt de grens van 1 miljoen patiënten overschreven, in 2010 was dat 660.000. Volgens de Nederlandse Zorgautoriteit (wie verzint zo’n naam ?!) werken zelfstandige klinieken  gemiddeld 15 % goedkoper dan ziekenhuizen. Volgens Jak Dekker zou dat tot 30 % kunnen zijn als het aantal behandelingen blijft toenemen.

Jak Dekker begon in 1995 met de Velthuis Kliniek voor cosmetische ingrepen. Daarna kwamen de Helderklinieken erbij en drie jaar geleden Xpert, voor hand- en polsoperaties. Het begin was verre van makkelijk: ‘In de medische wereld werd je met de nek aangekeken want je ging voor het geld. Nu zie je dat de houding van medische collega’s ook veranderd: langzaam gaan ze inzien dat je kleinere partijen nodig hebt om een markt in beweging te krijgen. Net zoals de eerste prijsstunters in de luchtvaart voor een ommezwaai hebben gezorgd. Zonder Easyjet en Ryanair zou je nog steeds een vijfvoud van het bedrag betalen dat je nu kwijt zou zijn aan een retourtje Barcelona.’

De VVMS – waar 1100 van de 6000 vrijgevestigde specialisten  zijn aangesloten – bepleit meer marktwerking in de zorg. ‘Wij juichen concurrentie toe’, zegt Linssen. ‘Het is alleen maar goed als artsen worden afgerekend op hun resultaten en daar ook voor worden beloond. Maar door de bezuinigingen kunnen artsen steeds minder zorg verlenen. Ze willen wel maar het mag niet van de overheid.’

Verschillende zorginstellingen zullen het nieuwe stelsel niet overleven volgens Linssen. Hij zegt: ‘Laat ziekenhuizen maar omvallen, dat is goed. Ziekenhuizen zijn enorme kostenfabrieken. Nu moeten ze volgens de nieuwe accountancyregels ook hun vastgoed fors gaan afwaarderen. Het zijn heel slechte bedrijven en dat ligt aan het management.  Privéklinieken in Nederland krijgen maar 85 % uitgekeerd van het bedrag dat ziekenhuizen voor dezelfde behandeling van verzekeraars ontvangen. Toch maken de privéklinieken winst en de ziekenhuizen verlies. De helft van de kosten die een ziekenhuis maakt, komt niet ten goede aan de patiënten.’

Vooral kleinere ziekenhuizen zijn interessant voor nieuwe zakelijke aanbieders want die kun je nog een richting geven. Dat is wat Loek Winter met de IJsselmeerziekenhuizen en Aysel Erbudak met het Slotervaart hebben gedaan. Van zwaar noodlijdende ziekenhuizen hebben ze gezonde bedrijven gemaakt waar bovendien de kwaliteit van de zorg is verbeterd.

Dankzij de overheid is de zorg onbetaalbaar geworden. De bevolking moet verplicht de enorme kostenstijgingen van een uit de hand gelopen zorgstelsel opbrengen én extra betalen om echte goede – particuliere – zorg te krijgen. Op die manier heeft de staat de zogenaamde tweedeling in de maatschappij gecreeërd waarin een kleine bovenlaag wel de goede zorg kan inkopen en de rest er de middelen niet meer voor heeft.

GERELATEERDE ARTIKELENMEER VAN DEZE AUTEUR

24 REACTIES

  1. Goed artikel! Dit zelfde verhaal geldt ook voor andere sectoren zoals veiligheid en onderwijs.

  3. De overheid had zich nooit met de medische sector moeten gaan bemoeien.
    De medische sector is door de bemoeienis van de overheid in sterke mate gesovjetiseerd. Hieraan gaan veel mensen letterlijk dood. ( bij voorbeeld doordat de tijd van de chirurg op is en hij de patient laat overlijden.)
    De enige doeltreffende manier om hier vanaf te komen is dat de overheid zich op een maandagochtend geheel uit de medische sector terugtrekt.
    In theorie zou dit beter in fasen kunnen, maar het zal niet werken.
    Zoals in vele sectoren van de economie is de medische sector geheel verziekt.
    De patient die er het ergst aan toe is is de medische sector zelf.
    Hugo van Reijen

  4. De particuliere klinieken zijn wel krenten-uit-de-pap-pikkers. Terwijl algemene ziekenhuizen alle zorg moeten aanbieden, bieden particuliere klinieken vooral cosmetische chirurgie aan. Een kinderarts, geriater of oncoloog zul je er tevergeefs aantreffen. De academische ziekenhuizen hebben daarnaast nog een onderzoekstaak. Zowel academische ziekenhuizen als sommige algemene zijn opleidingsziekenhuis. Over spoedeisende hulp hebben we het ook niet gehad. Al met al een vergelijking, die behoorlijk mank gaat.

    “Net zoals de eerste prijsstunters in de luchtvaart voor een ommezwaai hebben gezorgd. Zonder Easyjet en Ryanair zou je nog steeds een vijfvoud van het bedrag betalen dat je nu kwijt zou zijn aan een retourtje Barcelona.’”

    Daar zit enorme subsidie op, want je dacht toch niet werkelijk, dat je voor 29 euro naar Barcelona komt. Overheden subsidiëren die maatschappijen enorm om ervoor te zorgen, dat ze naar onbeduidende plaatselijke vliegveldjes komen.

    “Nu moeten ze volgens de nieuwe accountancyregels ook hun vastgoed fors gaan afwaarderen. Het zijn heel slechte bedrijven en dat ligt aan het management.”

    Nee, het ligt aan het alles als bedrijf willen leiden, terwijl een ziekenhuis een nutsvoorziening is, die mensen geneest, die bijvoorbeeld in een bedrijf ziek geworden zijn. Bedrijfsdenken werkt simpelweg niet overal. Je kunt met een stopwatch de productietijd van een lamp of tafel meten, maar niet van het “product” ‘sokken aantrekken’ of ‘een praatje maken met een patiënt’. Dat laatste komt in het rendementsdenken van de heren spreadsheetschijters niet eens voor, want dat voegt niets toe volgens hen. het gevolg is, dat ziekenhuizen hyperefficiënte fabrieken zijn geworden, waar de menselijke maat zoek is, waar geen verpleegkundige normaal zijn of haar pensioen haalt en waar agressie aan de orde van de dag is.

    “De helft van de kosten die een ziekenhuis maakt, komt niet ten goede aan de patiënten.”

    Uiteindelijk wel, of je moet denken, dat het bureaupersoneel daar eigenlijk voor jan joker zit. Maar een goede administratie van patiëntengegevens is minstens zo belangrijk (van levensbelang zelfs) als een kundig arts of een geduldig verpleegkundige. Wat niet nodig is, zijn al die stopwatch- en spreadscheeters, maar als je het ziekenhuis als bedrijf ziet, wel noodzakelijk, want zo leren die bedrijfsjongens en -meisjes het immers uit hun boeken van Harvard en andere business schools. Het is dus kiezen tussen ‘meten is weten’ of vertrouwen hebben in de arts en de verpleegkundige, dat ze doen wat nodig is en niet meer dan dat.

    Seneca [8] reageerde op deze reactie.

  5. Kan iemand mij uitleggen waarom de winst in de winst zou zitten wat betreft de zorg sector?

    Het lijkt mij dat de echte winst in dit geval is “gezonde mensen” en mensen die zorg afnemen zijn niet gezond, je zou dus kunnen zeggen dat zorgverlening staat tot zieke mensen zoals socialisten tot arme mensen, ze zijn er voor elkaar maar het is zeker niet de bedoeling om mensen gezond of welvarend te maken.

    Bovenstaande is NIET ter ondersteuning van het huidige k*t systeem.

    • Van ieder product dat gesovjetiseerd wordt aangeboden, is op korte of lange termijn de kwaliteit gedoemd.
      Hugo van Reijen

  6. “als het niet duur is zal het wel slecht zijn”… Opmerking van manager van groot amsterdams ziekenhuis.

  7. @Vilseledd [4]: En van wie ‘moeten’ de ziekenhuizen alle zorg aanbieden ? Als particuliere – commerciële – kliniek zou je natuurlijk achterlijk zijn als je op hetzelfde – doodgesubsidieerde – terrein gaat concurreren met totale zorg. Je zoekt de niches in de markt op, dat is ondernemersschap.

    Zelfde bij de academische ziekenhuizen. Van wie moeten die onderzoek doen ? Laten ze dan in ieder geval goed gebruik maken van die onderscheidende factor dan krijgt de belastingbetaler er nog iets voor terug.

    Je verwart ‘management bullshit’ als stopwatchbeleid, het inzetten van vrijwilligers i.p.v. betaalde krachten, het produceren van gelikte PR campagnes en een parasiterende managementlaag met echt ondernemersschap vrees ik. Bovenstaande methoden worden door zogenaamde geprivatiseerde overheidsbedrijven (‘marktwerking om de burger zand in de ogen te strooien’) gebruikt om een organisatie commercieel te laten lijken. In werkelijkheid is het een sprinkhanenplaag waarbij de ’topbestuurders’ in dit corporatistische model hun zakken vullen met gemeenschapsgeld en het voetvolk met optimaal wantrouwen bejegend wordt. O.a. te zien bij de diverse thuiszorgorganisaties.
    Vilseledd [9] reageerde op deze reactie.

  8. @Seneca [8]:

    Alle zorg aanbieden in een zekere regio hoort bij de beginselen van een verzorgingsstaat, waar we niet willen, dat mensen onbehandeld blijven, wanneer er behandeling mogelijk is. Zonder overheidsbemoeienis geen (goede) zorg voor arme mensen. Of wil je terug naar de rondreizend tandarts, die je op de kermis moet bezoeken?

    Academische ziekenhuizen hebben een onderzoeksopdracht, omdat medische theorieën uiteraard in de praktijk moeten worden uitgeprobeerd. Ze hebben daartoe een overeenkomst met de bijbehorende medische faculteit.

    Vrijwilligers worden ingezet op activiteiten, waar geen baan van gemaakt kan worden. Dat lijkt me overigens niet van wezenlijk belang, want het is maar een marginaal verschijnsel en betreft het naar de juiste arts brengen van patiënten of emotionele steun en uitleg geven. Een arts heeft geen tijd om wat mee te gaan snikken met een patiënt. Bovendien ziet die de betreffende ziekten honderden keren per jaar.

    De overheid wil er commerciële instellingen van maken; dan komen er mensen met een MBA, die vanuit die achtergrond het ziekenhuis omturnen tot razend flitsend bedrijf. Je kunt er ook een wat meer overheidsgestuurde instelling van maken, maar dan krijgt het een wat grijzemuizenuitstraling. Van dat laatste ben ik wel voorstander. Laat ze geen bedrijfje spelen, maar zet er gewoon een ambtenaar of geneesheer-directeur met een vast salaris in. In de jaren 80 hadden we geen problemen met onze ziekenhuizen en werd er topzorg geleverd.

    Voor scholen kun je hetzelfde zeggen. Toen leraren rechtstreeks door de staat betaald werden, ging het goed; toen de lumpsumfinanciering begon, is het gedonder begonnen.

    Igor [17] reageerde op deze reactie.

  9. Een van de problemen van de gezondheidszorg is dat de geneeskunde op technisch niveau zo belabberd werkt. Van de overgrote meerderheid van ziekten is niet bekend de oorzaak is en ook niet hoe ze genezen kunnen worden. Het is voor de patient vrijwel onmogelijk vast te stellen of de juiste medische beslissingen worden genomen. Het is zelfs voor een arts vrijwel onmogelijk dat zelf te bepalen. Alleen zeer grote en nauwgezet uitgevoerde onderzoeken kunnen met moeite een beetje licht of zo’n vraag werpen, en zelfs die blijken vaak achteraf het fout te hebben. Je kunt ook geneeskundigen niet afrekenen op resultaten, omdat dan de patienten met de slechtste prognoses vermeden zullen worden.

    Gezondheidszorg is uniek omdat het voor de klant (patient) onmogelijk is de kwaliteit van de geneeskunde te beoordelen. Dus wordt er gekeken naar andere nevencriteria: hoe vriendelijk is de dokter, hoe lang moet ik wachten, hoeveel aandacht krijg ik. Voor een goed werkende markt is het nodig dat de afnemers en producenten het product kunnen beoordelen. In de gezondheidszorg is dat grotendeels niet het geval.

  11. Een remedie één oplossing voor het hele probleem.

    Vanaf Nu iedereen geen cent meer betalen aan de zorgverzekeraars, dit zal ze laten omvallen en doen kruipen voor onze voeten.

    Er is een eed die elke arts/verpleegkundige heeft gezworen, de eed van Hippocrates geloof ik.

    Gezondheidsproblemen, naar de poli, flink stampij maken en hulp opeisen, de artsen / specialisten zullen u niet laten sterven, dat mogen ze immers niet vanwege de eed die ze hebben gezworen.

    Resultaat, het omvallen van het zorgstelsel wat dan zal leiden tot de noodzaak om het anders te gaan doen.
    Igor [18] reageerde op deze reactie.
    zeekomkommer [20] reageerde op deze reactie.

  12. Ter aanvulling en ondersteuning nog even dit, ook hebben medici een eed afgelegd tegenover het volk:

    Artseneed van het KNMG en de VSNU van 2003

    Ik zweer/beloof dat ik de geneeskunst zo goed als ik kan zal uitoefenen ten dienste van mijn medemens. Ik zal zorgen voor zieken, gezondheid bevorderen en lijden verlichten.

    Ik stel het belang van de patiënt voorop en eerbiedig zijn opvattingen. Ik zal aan de patiënt geen schade doen. Ik luister en zal hem goed inlichten. Ik zal geheim houden wat mij is toevertrouwd.

    Ik zal de geneeskundige kennis van mijzelf en anderen bevorderen. Ik erken de grenzen van mijn mogelijkheden. Ik zal mij open en toetsbaar opstellen, en ik ken mijn verantwoordelijkheid voor de samenleving. Ik zal de beschikbaarheid en toegankelijkheid van de gezondheidszorg bevorderen.

    Ik maak geen misbruik van mijn medische kennis, ook niet onder druk. Ik zal zo het beroep van arts in ere houden.

    Dat beloof ik.
    of
    Zo waarlijk helpe mij God* almachtig.

    (* Gekozen is voor de algemene formulering “God”, waarbij studenten afhankelijk van hun geloofsovertuiging de naam van hun God in gedachten kunnen invullen.)

    Link naar wat meer over dit onderwerp.

    http://www.vsnu.nl/web/file?uuid=9fd15305-c59d-4445-a94d-61bb6a0384ed&owner=30689d27-c794-4a77-a4b1-99268909879a&contentid=2108

  15. @Vilseledd [9]:
    Wat betreft het onderwijs is het denk ik niet een kwestie van de financiering als wel een kwestie van het verplichte aantal uren, verplichte leerstof, als er al vooraf bepaald is wat er geleerd moet worden en hoeveel tijd hieraan besteed wordt dan kunnen scholen niet concurreren op de inhoud en methode maar enkel op zaken die niet direct verband houden met het onderwijs.

    Vilseledd [19] reageerde op deze reactie.

  16. @J.Snijder [12]:
    Helaas werkt het zo niet, de overheid neemt het stokje van ze over, de rekening komt vervolgen van de overheid en is nu €150+, je blijft gewoon gedekt door een zorgverzekeraar, dus die zal dan wel weer geld ontvangen van de overheid, en die overheid tja die kan gewoon je rekening leegrippen, of uiteindelijk gewoon je deur intrappen en je in de cel zetten wegens niet betalen zorgverzekering, dat dergelijke procedures erg ongezond zijn en dus contraproductief , dat gaan ze waarschijnlijk niet snappen want “ze doen gewoon hun werk”.

  17. @Igor [17]:

    De overheid is toch nodig om eisen te stellen en het diploma herkenbaar te maken voor iedereen in Nederland. Haal een of ander onbekend, maar goed diploma, en je moet uitleggen, wat het is. Het trieste is, dat het uit moeten leggen wordt opgevat als “wazig”. Je hebt dus controle en standaardisatie nodig, die van een onafhankelijke partij moet komen. Gaan onderwijsinstellingen dat zelf doen, dan gaan ze diploma’s cadeau geven, zoals ze nu doen.

  18. @J.Snijder [12]:
    Helaas niet realistisch. Wie 6 maanden niet heeft betaald wordt als wanbetaler aangemeld bij het college van zorgverzekereringen (cvz). Deze kunnen, en zullen de premie onmiddelijk verhogen omdat men de mogelijkheid heeft het bedrag direkt van het salaris of uitkering af te boeken.

    Tevens wordt eenzijdig een ‘afbetalingsregeling’ opgelegd waarmee alle niet eerder betaalde premies alsnog zullen worden geind. Als klap op de vuurpijl komt hier nog eens een zg. ‘bestuursrechtelijke premie’, (boete van bijna 40 euro) bovenop. Deze boete, waartegen geen verweer mogelijk is, moet voor onbepaalde tijd maandelijks worden voldaan.
    Betaal je deze boete niet, dan krijg je binnen drie maanden een dwangbevel, waarmee in naam der koningin wordt bevolen de 37 euro te voldoen, plus 40 euro incassokosten, waarover nog eens ‘opslag’ (BTW) wordt berekend. En daar komt nog eens 70 euro voor het exploot zelf bij.

    Wie dit dwangbevel ook nog negeert, krijgt een maand later te maken met in beslaglegging van loon of uitkering door de gerechtsdeurwaarder, die je voor dit beslagleggen natuurlijk ook laat betalen, en gewapend met een waslijst aan ‘kosten’ (proces-verbaal 135 euro, executiekosten, opslag (BTW), informatiekosten, betekening 90 euro, kosten exploot 80, plus alle kosten van het tweede exploot en betekenen ervan wat naar de werkgever of uitkerende instantie gaat) je inkomen zal plunderen.

    Deze cirkel zal zich maandelijks herhalen. Uiteindelijk betaal je dan ca. 200 euro aan premies plus 500 euro aan deurwaarders’kosten’ per MAAND.
    Zé. [21] reageerde op deze reactie.

  19. @zeekomkommer [20]: Jaja, er wordt goed voor je gezorgd in Vernederland…..

    Vrede, (voor zolang dat nog vol te houden is onder een dergelijk regiem.)

    Zé.

  20. Dat is juist.

    Samen met 2-300,000 andere Nederlanders heb ik zelf ook een “abonnement” op de maandelijkse CJIB boetes (de zg. “bestuursrechtelijke premie”), van 37 euro per maand.

    Deze komt bovenop de huidige maandelijkse premies voor een verzekering WAARVOOR IK NIET HEB GEKOZEN en die mij verplicht is opgelegd, PLUS een opgedrongen afbetalingsregeling waarmee achteraf alsnog maandpremies worden voldaan over de jaren dat ik in de VS woonde.

    Mijn abonnement op de maandelijkse CJIB boetes loopt pas af op het moment, dat het college voor zorgverzekeringen mij heeft afgemeld als wanbetaler.

    Me dunkt, dat men niet veel haast zal betrachten met dit afmelden.

    De 200,000 a 300,000 wanbetalers die thans gedwongen worden om 37 euro per maand af te dragen als straf voor wanbetaling vormen immers een aardig reservoir van gratis geld.

    Het innen van deze bedragen gebeurt onder dwang van rechtsdeurwaarders met de hardnekkigheid van pitbulls.

    Zodra je eenmaal een “betalingsachterstand” hebt ben je de sigaar ! Een “bestuursrechtelijke premie”/boete van 37 euro verandert binnen twee maanden in een “schuld” van ruim 400 euro ! Dit zijn allemaal extra onzin “kosten” die de deurwaarder oplegt. Dit bedrag zal men innen door beslag te leggen op loon o of uitkering. En daarvoor moet OOK weer betaald worden.

    Het maakt dan ook niet meer uit of de “boete” zelf inmiddels al is voldaan. Deze betaling wordt simpelweg op een andere openstaande post geboekt, waardoor er altijd ergens een post open blijft staan, en de “schuld” blijft bestaan, zodat daar weer extra deurwaarderskosten over kunnen worden berekend, en de cirkel zich herhaalt.

    Het enige wat je kan doen om deze bloedhonden van het lijf te houden is “netjes” betalen.

    Bij energiebedrijven houdt men er overigens vergelijkbare afpersingsmethoden op na.

    Afgezien van het feit dat 1 kilowattuur aan stroom in Washington state USA 6 dollarcent kost, en in Nederland ca. 22 EUROcent (ruim 4 x duurder), schrok ik me een hoedje van de krankzinnige “inkassokosten, herinneringskosten, administratiekosten, besprekingskosten, transportkosten, informatiekosten” en Joost mag weten welke kosten nog meer die je in NL in jeaag gesplitst krijgt.

    Deze “kosten” zijn in Wa. state wettelijk vastgesteld op een gering percentage van het totaalbedrag, in NL krijg je met de eerste herinnering al 45 euro “herinneringskosten” voor je kiezen.

    Ik had nooit naar gekkenhuis NL terug moeten keren !!!

    De kosten van mijn belasting-abonnement zijn 37 euro per maand.

  21. Overigens is het het vermeldingswaardig, dat betalingen aan deze misdadigers, bedoeld om te ontkomen aan verdere dwangsommen, vrijelijk, en desnoods achteraf op andere posten geboekt worden dan de posten waarvoor deze waren bestemd.

    Dit creatieve boekhouden gebeurt uiteraard met de bedoeling om bepaalde posten onbetaald te laten, zodat daar dan weer extra “kosten” over berekend kunnen worden, en de cyclus zich herhaalt.

    Voorts is het zo, dat de staat bij de uitvoer van deze mafiose praktijken door niemand in de weg wordt gestaan.

    Er is geen uitspraak van de rechter nodig. Vorderingen worden verhoogd met wettelijk vastgestelde sommen, welke zijn direkt opeisbaar zijn. DIT BESLAGLEGGEN ZAL MEN ZO SNEL MOGELIJK REALISEREN.

    Voor het het beslagleggen zelf moet de “schuldenaar” natuurlijk NOG een keer betalen ! EN voor het exploot, EN voor het “betekenen”, enz.

    De gerechtsdeurwaarders en hun “client”, het centraal justitieel incassobureau, oftewel de STAAT, zijn in feite twee handen op een buik. Men zal overleg plegen en samenwerken om de burger zoveel mogelijk uit te knijpen.

Comments are closed.