Het verraad (?) genaamd ESM (4)

Laatste deel van een serie van 4 over het ESM. Geschreven door Rudo de Ruijter. Verschenen als Hoogverraad in het parlement op Courtfool

Gehoorzaam aan de partij

Kamerleden mogen dan wel doen alsof het debat er iets toe doet, als het op stemmen aan komt dan blijken ze allemaal te gehoorzamen aan hun partij. Vóór het ESM stemden de 31 Kamerleden van de VVD, 28 van de PvdA, de 10 van D66, de 21 van de CDA en de 10 van GroenLinks, precies 100 stemmen, die nodig waren voor de 2/3 kamermeerderheid om de conflicten met de Grondwet te kunnen negeren.

De Kamerleden die TEGEN het ESM gestemd hebben zijn:

Fleur Agema (PVV), Harm Beertema (PVV), Jhim van Bemmel (PVV), Ino Besselaar (PVV), Louis Bontes (PVV), Martin Bosma (PVV), Tony van Dijck (PVV), Willie Dille (PVV), Johan Driessen (PVV), Andre Elissen (PVV), Sietse Fritsma (PVV), Karen Gerbrands (PVV), Lilian Helder (PVV), Marcial Hernandez (PVV), Léon de Jong (PVV), Joram van Klaveren (PVV), Wim Kortenoeven (PVV), Eric Lucassen (PVV), Richard de Mos (PVV), Raymond de Roon (PVV), Roland van Vliet (PVV), Geert Wilders (PVV), Farshad Bashir (SP), Harry van Bommel (SP), Jasper van Dijk (SP), Henk van Gerven (SP), Sharon Gesthuizen (SP), Ewout Irrgang (SP), Paulus Jansen (SP), Sadet Karabulut (SP), Nine Kooiman (SP), Renske Leijten (SP), Ronald van Raak (SP), Emile Roemer (SP), Manja Smits (SP), Paul Ulenbelt (SP), Jan de Wit (SP), Cynthia Ortega (CU), Carola Schouten (CU), Arie Slob (CU), Joël Voordewind (CU), Esmé Wiegman (CU), Elbert Dijkgraaf (SGP), Kees van der Staaij (SGP), Esther Ouwehand (PvdD), Marianne Thieme (PvdD) en Hero Brinkman. [33]

Niet gestemd:

Drie Kamerleden waren kennelijk afwezig: Myrthe Hilkens (PvdA), Jetta Klijnsma (PvdA) en Dion Gaus (PVV)

Stemmen zonder last, Grondwet artikel 67.3

De onvoorwaardelijke gehoorzaamheid van Kamerleden aan hun partij werpt de vraag op, in hoeverre de besluiten nog wel in het Parlement tot stand komen en niet in de achterkamertjes van politieke partijen. Als democratisch orgaan is de parlementszaal de publieke ruimte, waar alle argumenten vóór en tegen nieuwe voorstellen in het openbaar besproken (zouden moeten) worden. Het idee daarachter is, dat wanneer alle argumenten openbaar besproken worden, een gedegen afweging gemaakt kan worden die met alle belangen rekening houdt.

In artikel 67.3 van de Grondwet wordt bepaald, dat Kamerleden zonder last stemmen. Daarmee wordt bedoeld dat zij zelfstandig moeten bepalen hoe zij stemmen en niet in opdracht van anderen moeten stemmen. Is het gehoorzamen aan de partij hetzelfde als stemmen zonder last?

De politici zelf vinden, dat dit artikel geen betrekking heeft op hun slaafse stemgedrag. Dit artikel werd namelijk in 1814 in de grondwet opgenomen. Daarmee werd oorspronkelijk bedoeld, dat ze niet eerst overleg hoefden te voeren met hun achterban in de provincies, zoals tot dan toe gewoonte was. In Friesland met zijn 11 steden en 30 grieterijen kwam dat er op neer, dat besluiten op z’n “elfendertigst” tot stand kwamen. In 1814 bestonden er nog geen politieke partijen, dus is het ook niet op de politieke partijen van toepassing, zo redeneert men.

Het artikel in de Grondwet zegt echter niet, dat het alleen bedoeld is om stemopdrachten uit de provincies te verhinderen. Stemmen in opdracht van wie dan ook is gewoon verboden. Maar omdat alle politieke partijen op dit punt zondigen, zijn ze het er met z’n allen over eens dat het verenigingsrecht prevaleert en de zelfstandigheid en onafhankelijkheid van Kamerleden slechts een staatsrechtelijke fictie zijn.

De vraag wordt dus, als politieke partijen tegenwoordig de dienst uitmaken en afspraken maken in torentjes en achterkamertjes, waarom is er dan nog een parlementszaal? Heeft die dan alleen nog de functie om af en toe wat poppenkast te spelen en het volk te amuseren? En wanneer het beleid in het land tot stand komt in geheim overleg tussen politieke partijen, door wie of wat laten die partijen zich dan leiden? Hoe kan verklaard worden dat VVD, PvdA, D66, CDA en GroenLinks met precies 2/3 kamermeerderheid de Grondwet naast zich neerleggen en het belangrijkste democratische recht, de suprematie over het staatsbudget, over boord gooien?

Met politieke partijen meer kennis en intelligentie?

Spontaan verwacht je als burger misschien, dat het wel goed is dat de Kamerleden moeten gehoorzamen aan politieke partijen, omdat die partijen meer middelen hebben om de zaken goed te bestuderen. Wel, die burgers komen bedrogen uit. Wanneer je berichten naar Kamerleden stuurt om ze te wijzen op gevaren van bepaalde wetsvoorstellen, zoals de goedkeuring van het ESM-verdrag, dan krijg je nauwelijks reacties. En als je al een reactie krijgt, is dat meestal met de mededeling dat ze je bericht doorgestuurd hebben aan een partijgenoot. Na enkele weken of maanden krijg je uiteindelijk een standaardbericht van de politieke partij, hoe die over de zaak denkt. [35] Inhoudelijk wordt nooit gereageerd op wat je geschreven hebt. Trouwens, één van die Kamerleden verklapte mij, dat er zelfs een spamlijst bestaat.

En wat schreven die partijen dan over het ESM?

Laten we beginnen met de SP, die overigens tegen gestemd heeft:

“Nederland (heeft) niet altijd een veto bij uitgaven van het fonds.“ Klopt. Nederland heeft nooit een vetorecht. De SP vervolgt: “Er worden ook andere argumenten aangevoerd om tegen het ESM-verdrag te stemmen, waaronder in een filmpje die ons via vele mails (heeft) bereikt. We willen erop wijzen dat niet alle beweringen die daarin worden gedaan, geheel waar zijn. Zo is het straks niet zo dat een stel bureaucraten zelfstandig geld kunnen opeisen van lidstaten.” Gedoeld wordt op de Duitse video die ik ondertiteld heb. En als ze bij de SP het verdrag zorgvuldiger gelezen hadden, dan hadden ze geweten, dat de bureaucraten van de Raad van Bewind en de directeur van het ESM bevoegd zijn om ons belastinggeld op te eisen.

De VVD in mei 2012 (dus wanneer de tekst van het verdrag al drie maanden bekend is) schrijft doodleuk:“Voor de VVD is belangrijk dat het Nederlandse parlement ook na aannemen van het verdrag betrokken blijft bij belangrijke beslissingen van het Fonds. In het verdrag zal worden gewaarborgd dat het alleen betrekking heeft op de stabiliteit van de euro en dat belangrijke besluiten, zoals extra bijstorten in het fonds en nieuwe hulpprogramma’s aan landen, alleen genomen kunnen worden met instemming van de parlementen van de deelnemende lidstaten.” Ze hadden dus zogenaamd nog niet door dat het verdrag al sinds drie maanden getekend was en dat er precies het tegenovergestelde in staat.

Het CDA, eveneens in mei 2012, reageert:

“Per 1 januari 2013 zal er dan ook een Europees Stabiliteit Mechanisme worden opgericht. Er wordt hiertoe een speciaal Verdrag gesloten tussen de Lidstaten die de euro hebben.” Kennelijk waren ook zij te druk met interne zaken bezig geweest en hadden ze nog niet gehoord, dat het verdrag al op 2 februari 2012 getekend was. Het CDA vervolgt: “In totaal draagt Nederland een kapitaal over van EUR 40 mld. Dit zal wel gespreid gebeuren over een groot aantal jaren. Nederland zal hier ook een vergoeding voor ontvangen.” Het goed geïnformeerde CDA durft dus de toekomst te voorspellen en heeft er kennelijk het volste vertrouwen in, dat het een groot aantal jaren zal duren, voordat de 40 miljard opgeëist zal zijn en kondigt aan, dat we er nog aan gaan verdienen ook. Sorry folks, het ESM is een permanente constructie en al het geld dat we er in storten zien we nooit meer terug. En het grapje van Bos, dat we geld gaan verdienen aan riskante noodleningen, daar trappen we ook niet meer in. In het ESM is er trouwens geen sprake van dat ons geld uitgeleend wordt. Wij betalen alleen het kapitaal van de ESM-bank, en we draaien op voor alle verliezen. Maar goed, bij het CDA was de postkoets met het bericht, dat het verdrag al gesloten was, drie maanden later dus ook nog niet aangekomen. De wegen zijn tegenwoordig zo onveilig. En aangezien ze bij de CDA de essentie van de problemen erg goed begrijpen, verwacht ik, dat ze binnen kort een wet tegen struikrovers in zullen dienen.

De PvdA, ook in mei 2012, beweert stellig:

“De parlementaire controle op het ESM-verdrag is voor de PvdA Tweede Kamerfractie van groot belang.” En over een eventuele verhoging van het maatschappelijke kapitaal: “dan moet dit gebeuren d.m.v. een wijzigingsverdrag.” We moesten dus geloven, dat de PvdA artikel 10 wel even uit het verdrag zou schrappen en anders niet akkoord zou gaan.

Wel, dit was de kennis die bij deze politieke partijen aanwezig was zo’n 10 dagen voor de stemming. Het moge duidelijk zijn, dat bij al deze politieke partijen een gruwelijk tekort is aan mensen die Nederlands kunnen lezen. En als dat het probleem niet is, dan moeten we concluderen, dat ze andere redenen hadden om vóór het ESM te stemmen en dat de sprookjes die ze verspreidden slechts bedoeld waren om hun aanhang te misleiden. Artikel 71 van de Grondwet [5] verleent strafrechtelijke immuniteit aan ministers en kamerleden. Misschien was het beter geweest, als de Grondwet daarop een uitzondering had gemaakt voor misleiders en oplichters.

Onze grondwet kent geen politieke partijen

Onze Grondwet kent geen politieke partijen. Logisch, kun je zeggen, want die bestonden niet toen in 1848 de rechten en plichten van de Eerste en de Tweede Kamer in de Grondwet verankerd werden. En als we nu, een eeuw na het ontstaan van politieke partijen, hun rechten en plichten in de Grondwet zouden vastleggen? Wel, dat kunnen we beter niet doen. Met de politieke partijen zoals die zich tegenwoordig gedragen kun je er bijna gif op innemen, dat met een overgrote meerderheid de achterkamertjes-politiek tot hoogste wetscheppende macht verheven zou worden en artikel 67.3 (stemmen zonder last) geschrapt zou worden.

Tijd voor een nieuw soort partijen?

Misschien is het tijd voor een nieuw soort politieke partijen, die in hun statuten garanderen, dat ze artikel 67.3 van de Grondwet zullen respecteren en hun kamerleden zonder last zullen laten stemmen. Die nieuwe partijen zouden er ook voor moeten zorgen, dat het Parlement weer de plaats wordt, waar alle argumenten vóór en tegen nieuwe wetten inhoudelijk besproken worden. En als men beweert dat daar geen tijd voor is, dan moeten er maar wat minder nieuwe wetten voorgesteld worden.

24 mei 2012

Deze dag gaat de geschiedenis in als een zwarte dag voor de Nederlandse democratie. Het is omdat we geen aandacht meer hebben voor de essentie van democratisch bestuur, omdat we geen maatregelen nemen om onze pers financieel onafhankelijk te maken, omdat we accepteren dat de besluiten in torentjes en achterkamertjes tot stand komen en niet in het Parlement, dat we in deze trieste situatie zijn beland. Op het moment, dat er in de Tweede Kamer gestemd werd over het ESM, had een uitgestelde vergadering van de Commissie Financiën over het ESM nog niet plaats gevonden. Dat was ook niet meer nodig, toen in de achterkamertjes duidelijk was geworden, dat de Kunduz-coalitie met 100 man voor een 2/3 meerderheid zou zorgen. De rest was poppenkast voor de kiezers. Zoals Dibi het zo mooi uitdrukt: “Het is geen kunst gekozen te worden, maar de kunst is om herkozen te worden.”

^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^

Dit is het vierde en laatste deel van een artikel dat poogt uit te leggen hoe het ESM tot stand is gekomen en wat het inhoudt. Eerdere artikelen verschenen afgelopen zaterdag en maandag en woensdag.