Interview met Hans-Herman Hoppe deel 1

Hans_Herman Hoppe heeft een nog niet in het Engels vertaald boek geschreven ‘ Der Wettbewerb der Gauner’. Het interview dat HHH gegeven heeft is door Peter Dijkstra in het Nederlands vertaald en verschijnt in 2 delen, vandaag deel 1. Dinsdag deel 2.

V:  U schreef in uw boek ‘ Der Wettbewerb der Gauner’  :  “ we hebben geen Europese superstaat nodig… maar juist een Europa en wereld die bestaat uit duizenden kleine Liechtensteins en Singapores”. Zo’n trend is niet zichtbaar momenteel, meer het omgekeerde.  Moeten dingen eerst erger worden – politiek en economisch – voordat het weer beter gaat?

HHH: Ik ben bang van wel.  Daarvoor zullen we waarschijnlijk nationale faillissementen zien van Portugal, Spanje, Italie en uiteindelijk Duitsland.  Alleen dan, vrees ik,  zal het duidelijk worden wat velen nu al vermoeden:  dat de EU niets anders is dan een gigantische inkomens en rijkdomsverdeling machine, van Nederland en Duitsland naar Griekenland, Spanje etc.  Maar dat niet alleen, het zal ook evident worden dat dezelfde waanzin bestaat op lokaal niveau.  Overdrachten van rijke naar arme provincie, van dorp naar dorp en het ene bedrijf of industrie naar een ander, van Peter naar Paul enzovoorts – en altijd volgens hetzelfde perverse patroon:  overdrachten van de meer productieve landen, plaatsen, bedrijven en personen naar de minder of helemaal niet productieven.  Een bankroet zal dit aan het licht brengen op niet mis te verstane wijze.

En misschien dan, eindelijk,  zullen we ons realiseren dat democratie – in naam waarvan al deze nare spelletjes worden gespeeld – niets meer is dan een bijzonder sluwe vorm van communisme en dat de politici die deze immorele en economische kolder tot stand hebben gebracht en zichzelf er mee hebben verrijkt (uiteraard nooit aansprakelijk zijn gesteld voor de schade die ze hebben veroorzaakt) niets meer zijn dan een verachtelijke bende van communistische boeven.

V: Mises schreef in zijn boek ‘ Bureaucracy’  dat ‘ democratie kan niet voortbestaan als een groot deel van de kiezers op de loonlijst van de overheid staan’   U brengt dat in herinnering, bijna 70 jaar later.  Wanneer worden de inzichten van Mises nu eindelijk eens gehoord?

 HHH:  Ik ga zelfs verder. Ik beweer, en tracht dit ook te onderbouwen,  dat er een causaal verband is tussen democratie en de ellende die ons thans treft.  De hoeveelheid productieve mensen is constant aan het dalen en het aantal mensen dat parasiteert op het inkomen en de rijkdom van deze steeds kleiner wordende groep neemt alleen maar toe.  Dit kan niet goed gaan.

Dat het hele democratische kaartenhuis nog niet is ingestort spreekt boekdelen over de enorme creatieve kracht van het kapitalisme om het hoofd te bieden aan de steeds maar toenemende wurggreep van de overheid.  En dit geeft ons ook een inzicht in welk een economische wonderen mogelijk zouden zijn als we kapitalisme zouden kunnen bevrijden van dergelijk parasitisme.

Een fundamentele verandering is alleen mogelijk als men zich eindelijk realiseert dat de enige echte tegenstelling in de maatschappij is tussen belastingbetalers (de uitgebuiten) en de belastingeters (de uitbuiters).  Maw, tussen de klasse die haar inkomen verdient door iets te produceren dat vrijwillig wordt gekocht en wordt gewaardeerd door anderen en de klasse die niets van waarde produceert  maar die leven van het met geweld afpakken van de inkomens en bezittingen van anderen door belastingheffing.  Kortom, alle overheidsdienaren, ambtenaren en ontvangers van overheidsgeld , subsidies en monopolistische privileges.

Slechts wanneer de producerende klasse zich dit realiseert en ook publiekelijk kenbaar maakt, wanneer de producenten zich  eindelijk zeker voelen om hun morele gelijk te halen en de stuitende leugens van de politieke klasse te ontmaskeren als immorele en economische waanzin en ze aan de schandpaal te nagelen als een bende parasieten,  dan zal het misschien mogelijk zijn om terug te vechten.

V:  Je had kritiek op mensen omdat ze ‘ alleen maar bezig zijn met hun dagelijks leven en niet met filosofische kwesties’ .  Maar is dat niet teveel gevraagd?  In het huidige economische klimaat zijn mensen nu eenmaal druk om de eindjes aan elkaar te knopen en hebben geen tijd voor filosofie.

HHH:   Mijn opmerking was niet bedoeld als kritiek op ‘ Henk en Anita’ , maar meer als een simpele constatering.  Ik denk dat het volstrekt normaal is dat de meeste mensen zich niet druk maken om filosofische vragen.  Slechts een handjevol mensen zijn daar in geïnteresseerd en nog minder hebben de intellectuele vermogens om die vragen te verduidelijken of beantwoorden.

Integendeel mijn opmerking was juist bedoeld om Henk en Anita een hart onder de riem te steken.  Hen te vertellen dat – en dit zeg ik als intellectueel –  hun vooroordeel tegen intellectuelen, dat ze doorgaans waardeloze windbuilen zijn, redelijk klopt.  Er zijn veel te veel van die lui omdat de Staat ze betaalt/subsidieert van de belastingen die zij moeten ophoesten.  Dit kleurt en vervormt het onderwerp en resultaat van hun denken richting Etatisme,  hetgeen een enorme verspilling is waar Henk en Anita bovendien alleen maar last van hebben. Dus wat mij betreft hebben ze alle reden om hier tegen in het geweer te komen.