Een mij bekende millionair maakt zich verdienstelijk voor een woningbouwvereniging.Door zijn toedoen worden deposito’s bij voorbeeld verhuisd naar een bank die meer rente betaalt. Dit levert de vereniging veel geld op.Hij besteedt nogal wat tijd aan dit werk , maar het levert hem niets op , hoewel zijn tijd zeker honderd euro per uur waard is.
Soms voert hij telefoongesprekken voor de vereniging. Dat kost hem enkele euro’s per maand: een kleine fractie van hetgeen zijn tijd waard is.
Toch hecht hij aan deze uitgaven veel meer betekenis dan aan zijn investering in tijd, die vele duizenden euro’s per jaar waard is.
Irrationeel als dit moge zijn, lijden de meesten onder ons aan dit verschijnsel: wij rekenen onze uitgaven wel, maar onze kosten niet.
Dit is een amusant verschijnsel, dat soms tot absurde situaties leidt.
En ten slotte: onze millionair overweegt nu, zijn uitgaven te gaan declareren, maar zijn kosten niet.
Ik herken het verschijnsel maar zo raar is dat m.i. niet.
Inmiddels werk ik weliswaar niet meer maar als ik me even ca. 10 jaar terugplaats in de tijd, ziet de redenering er als volgt uit:
Punt is dat ik -vooralsnog- zeker ben dat ik met euri wat kan maar dat het allerminst zeker is of ik de uren die ik op zondagochtend van 10-12 aan een vereniging besteed effectief te gelde had kunnen maken.
Mij loon voor prestaties door de week (omgerekend per uur) is dan geen maatstaf voor de opportunity kost op zondag ochtend.
In een balans komen de de uitgaven en kosten overzichtelijk weer.
Ex: aanschaf huis €.300.000
afschrijving 1ste jaar 5 %
onderhoud
verzekeringen
belastingen
Restwaarde na 30 jaar is 0 !
Dit is duidelijk niet de core business van die miljonair (qua inkomen) maar een soort hobby.
Kosten zijn pas kosten als ze in de boeken staan. De tijd die hij besteedt die niet uit voor hem lucratieve zaken bestaat, zijn geen kosten maar gederfd inkomen.
En ten slotte: onze millionair overweegt nu, zijn uitgaven te gaan declareren, maar zijn kosten niet.
Moet dat niet zijn: En ten slotte: onze millionair overweegt nu, zijn kosten te gaan declareren, maar zijn tijd niet.
Klinkt als vrijwilligerswerk. Je hoeft niet per se bejaarden te wassen, je kunt dus ook financiën goed regelen als dat jouw ding is.
Het is ook inderdaad vrijwilligerswerk. Sociaal zijn vanuit vrije wil. Een alternatief op het socialisme, dat pas van z’n reet bereid is te komen als je als belastingbetaler krom ligt. Die inhalige socialisten doen niets gratis. Burgers met een ziel nog wel.
We gebruiken cookies om ervoor te zorgen dat onze website zo soepel mogelijk draait. Als je doorgaat met het gebruiken van de website, gaan we er vanuit dat u ermee instemt.Ok
Ik herken het verschijnsel maar zo raar is dat m.i. niet.
Inmiddels werk ik weliswaar niet meer maar als ik me even ca. 10 jaar terugplaats in de tijd, ziet de redenering er als volgt uit:
Punt is dat ik -vooralsnog- zeker ben dat ik met euri wat kan maar dat het allerminst zeker is of ik de uren die ik op zondagochtend van 10-12 aan een vereniging besteed effectief te gelde had kunnen maken.
Mij loon voor prestaties door de week (omgerekend per uur) is dan geen maatstaf voor de opportunity kost op zondag ochtend.
Handige weetjes voor huurders die de beschreven mentaliteit zat zijn: http://tinyurl.com/3vwpgck
In een balans komen de de uitgaven en kosten overzichtelijk weer.
Ex: aanschaf huis €.300.000
afschrijving 1ste jaar 5 %
onderhoud
verzekeringen
belastingen
Restwaarde na 30 jaar is 0 !
Dit is duidelijk niet de core business van die miljonair (qua inkomen) maar een soort hobby.
Kosten zijn pas kosten als ze in de boeken staan. De tijd die hij besteedt die niet uit voor hem lucratieve zaken bestaat, zijn geen kosten maar gederfd inkomen.
Moet dat niet zijn: En ten slotte: onze millionair overweegt nu, zijn kosten te gaan declareren, maar zijn tijd niet.
Klinkt als vrijwilligerswerk. Je hoeft niet per se bejaarden te wassen, je kunt dus ook financiën goed regelen als dat jouw ding is.
Het is ook inderdaad vrijwilligerswerk. Sociaal zijn vanuit vrije wil. Een alternatief op het socialisme, dat pas van z’n reet bereid is te komen als je als belastingbetaler krom ligt. Die inhalige socialisten doen niets gratis. Burgers met een ziel nog wel.
Comments are closed.