Met  precies dezelfde argumenten als meer dan dertig jaar geleden biedt de Engelse postzegelfirma Stanley Gibbons in glimmende brochures en in ronkende termen investeringspakketten aan.

Zij die vroeger hun geld hier ingestoken hebben, kwamen van een koude kermis thuis.  Ik betwijfel of  er ook maar één investeerder is die  hierop  niet geld verloren heeft.

De  prachtige grafieken die de aanbiedingen  vergezellen laten zien, welke  enorme winsten mogelijk zijn.

Het  wonderlijke is, dat de firma kans heeft gezien in een aantal landen door de regulator haar producten als bona fide financiële producten te laten registreren:  de overheid als collaborator  bij de marketing van een waardeloos product : kan het nog gekker?

De registraties zullen ongetwijfeld  veroorzaken, dat nog meer  mensen de boot ingaan.

In het verleden hebben wij al gezien investeringsschema’s in tropische bosbouw,  struisvogels, diamanten, munten, schilderijen en andere producten.

Veel van deze schema’s zijn in essentie renteloze leningen ten gunste van de verkoper van het product, verkocht onder het mom van een investering.

Het gaat bij voorbeeld als volgt.

Productaanbieder koopt iets in  voor 1000 euro. Hij stopt  het ingekochte in  een investeringspakket dat hij voor  5000 euro verkoopt.  Er wordt nu  4000 euro winst geboekt.

Verkoper geeft de garantie dat  investeerder na vijf of tien jaar tenminste zijn inleg  terugkrijgt. De investeerder komt na  tien jaar  terug en wat zien wij ? Het investeringspakket is toevallig met de helft in waarde gedaald.

Investeerder krijgt echter zijn nominale inleg terug, als  de firma tenminste intussen niet faillet is gegaan. In het laatste geval had investeerder het geld beter in zijn  bureaulade kunnen leggen. Het bureauladeplan had hem dan een aanzienlijke betere opbrengst opgeleverd dan het investeringsplan!

Komen te veel investerders om hun geld, dan gaat de firma zéker failliet, want de  winst is al weggesluisd en het  beschikbare vermogen bedraagt slechts een fractie van de voordien gemaakte omzet.

Ik   kan  maar één raad geven: ”Blijf van dergelijke producten af !”

Hugo van Reijen

GERELATEERDE ARTIKELENMEER VAN DEZE AUTEUR

3 REACTIES

  2. De meeste investeerders hebben een portfolio met verschillende bedrijven en producten die ze van financiering voorzien. Onderzoek voor wie jij interessant bent. Dat is lang niet altijd de grootste naam of degene met het meeste geld. Als jij twee ton nodig hebt, ben je niet interessant voor partijen die minstens twee miljoen euro per keer investeren. Vraag daarnaast in je omgeving of iemand een investeerder kent en jou wil introduceren. Als via-via connectie heb je al snel een streepje voor. Ken je geen investeerders? Hoogstwaarschijnlijk kan je bank of accountant je introduceren bij investeerders uit hun kennissenkring.

    [WORDPRESS HASHCASH] The poster sent us ‘0 which is not a hashcash value.

  3. Verhaal klopt als een bus, maar je komt veel te laat, althans voor wat betreft DEXIA, grootste ex-bank van België. Daar gaan nog boekdelen over geschreven worden.

    Dus Nederlanders wees dubbel gewaarschuwd.

    Toestanden van mensen die op hun oude dag zich nog lieten overhalen (omdat ze niet wisten wat ze toen kochten !!!!), te beleggen in gestructureerde beleggingsproducten – deelname in kapitaal van de bank zelf door uitgifte eigen bedrijfsobligatie te weten dat hun beurswaarde zou decimeren (penny stock)- en door de mooie verkooppraatjes van hun “vriendelijke” vertrouwde bankier, hun gehele spaarvermogen in rook zagen opgaan voor de illusie van een beetje meer rendement. Een faillissement die daar op volgt noemt de politiek dan overgaan tot nationalisering van de bank… Nu rest een Dexia holding met alle toxische producten, een bad bank en een nieuw opgerichte bank; Belfius. Zo werkt dat dus.

Comments are closed.