Ik woon nu in Houten en maakte bij mijn geboorte kennis met het libertarisme. Ik had nooit het idee dat ik gehoorzaam aan iemand moest zijn omdat die een raar hoofddeksel op had of omdat hij sprak namens iemand anders. Ik geloofde bij geboorte niet in God en niet in Nationaliteit. Nooit had ik het idee dat ik iemand anders zijn eigendom was. Dat veranderde langzaam doordat veel mensen om mij heen stellig beweerden dat er zoiets bestond als God en Vaderland die menselijke vertegenwoordigers hadden die gehoorzaamd dienden te worden.
Ik leerde dat de wereld verdeeld was in gebieden met elk hun eigen goden en vlaggen en alle bewoners van die gebieden riepen het hardst dat die van hun de beste was en zelfs de enige juiste. De bewoners van die gebieden, hadden daar geen objectieve onderbouwing voor en voerden af en toe een oorlog.
Ik leerde dat ik een slecht mens was, met verkeerde instincten die in toom gehouden moesten worden door zelfverklaarde wereldverbeteraars die deze instincten kennelijk niet hadden. Ik was zondig en egoïstisch en diende geleerd te worden dat mijn leven ten dienste stond aan de samenleving, mijn belangen ondergeschikt waren aan die van de gemeenschap. Het belang van die samenleving werd door mensen in speciale kostuums bepaald via een onnavolgbare procedure.
Na een opleiding in een aantal staatsinstituten tot electrotechnisch ingenieur was ik er bijna van overtuigd geraakt dat mensen door en door verrot waren, oorlogen even onvermijdelijk als natuurrampen en dat al die verrotte mensen een leider moesten kiezen die ze dan dwong beter te zijn dan ze waren. De mensen die niet slecht waren, waren te dom om zelf hun geld uit te geven.
Specifieker werden mensen geplaagd door een desinteresse betreffende infrastruktuur, hun eigen gezondheid, hun oude dag, hun eigen veiligheid, fundamenteel onderzoek, hun lange termijn belang, de armen, onderwijs, de stabiliteit van de waarde van het geld dat ze gebruikten, hun voedselveiligheid, rechtspraak en nog een aantal andere dingen. Eigenlijk kan ik het beter andersom zeggen: mensen zijn alleen geschikt om hun eigen kapper te kiezen, maar zelfs dat is niet zeker. Dit alles gold niet voor mensen aan het hoofd van het machtsapparaat die precies de tegenovergestelde eigenschappen hadden. Met het belang van de onderdaan hoog in het vaandel, dwongen ze die onderdaan te doen wat hij kennelijk niet vrijwillig wilde doen.
Ik had me altijd al verbaasd waarom huizenprijzen alleen maar omhoog gingen en het internet maakte het mogelijk om op onderzoek uit te gaan. Bij toeval raakte ik met iemand in gesprek die libertariër was en ik merkte dat hij altijd de discussies van mij won. Ik ging op onderzoek uit en las een aantal boeken die hij vaak noemde. Ik begon met Ayn Rand en George Reisman (luisterend in de auto in eindeloze files op rijks wegen) en vervolgde met Walter Block, Ludwig von Mises, Frederique Bastiat, F.A. Hayek, Henry Hazlitt en Murray Rothbard. Vooral deze laatste overtuigde mij er van dat de ultieme consequentie was dat je voor geen enkele behoeftebevrediging een monopolie moet inzetten. Dat elk monopolie wat rotzooi aflevert tegen te hoge prijzen, met geweld verdedigd moeten worden tegen betere aanbieders en tegen weglopende consumenten. Dat geweld is, in onze samenleving, meestal een gevangenis en een gewapende agent die je daar heen brengt.
In mijn beleving was het centrale Non Agressie Principe (NAP) van het libertarisme iets academisch gebleven. Het was agressie die nooit kwam zolang je de agressor maar geld bleef geven. Rothbard deed mij inzien dat overheden de afgelopen 100 jaar wereldwijd zo’n 200 miljoen mensen hebben vermoord in concentratiekampen, door hongersnoden en oorlogen. Het grootste risico op een geweldadige dood was vermoord worden door je eigen overheid en het 1 na grootste risico was vermoord worden door de overheid van een buurland. Dit schudde mij wakker. Ze smijten het geld van de onderdaan weg, totdat deze met zijn rug tegen de muur staat, ontwapend is en hulpeloos tegen hun overmacht. In Spanje zijn de zegeningen van de machtsbureaucraten al doorgedrongen. Mensen eten er al uit vuilnisbakken en vluchten naar Marokko om voor 500 euro/maand te werken en de rubberkogels te ontwijken. Dit terwijl de machtselites beweerden dat zij de onderdanen bij wet moesten kunnen dwingen, juist om al deze misstanden te voorkomen.
Ik raakte er van overtuigd dat er een veel betere wereld mogelijk was als het NAP centraal gesteld werd. Betere infrastructuur, betere veiligheid, betere armenzorg, meer economische stabiliteit, beter onderwijs, etc. als deze niet exclusief aangeboden konden worden door een met geweld verdedigd monopolie. Het goedkeuren van het gebruik van geweld om sociale problemen op te lossen, heeft ook vreselijke neveneffecten. Jongeren pikken dit op en gebruiken geweld om hun eigen problemen op te lossen. Alles werd ook zoveel eenvoudiger na acceptatie van het NAP, overal dezelfde principes. Vol goede moed probeerde ik mensen te overtuigen dat dwang niet in hun voordeel was, maar ik merkte dat ik tegen enorme psychologische barrières aanliep. Hierdoor ben ik me gaan verdiepen in Stefan Molyneux en dat heeft me een hoop geleerd over de psychologische achtergronden en ik denk net als hij, dat het zonder een betere opvoeding van kinderen niet lukt om volwassenen anders te laten denken. Zij die onderwijs en opvoeding van kinderen controleren, controleren hoe ze als volwassenen denken, dat weet iedere priester en president.
Zeer sterke introductie! Ook veel dank voor het wekelijks stukje informatieve humor!
Wat precies is je doel met je kandidaatschap?
pcrs [3] reageerde op deze reactie.
Dag mijnheer Beukelman,
‘Bij toeval raakte ik met iemand in gesprek die libertariër was en ik merkte dat hij altijd de discussies van mij won.’, ik heb hier meer verwachtingen van dan ‘dat het zonder een betere opvoeding van kinderen niet lukt om volwassenen anders te laten denken.’ Als het eerste in de Tweede Kamer gaat gebeuren dan volgt het tweede vanzelf.
succes toegewenst en groeten
pcrs [4] reageerde op deze reactie.
@Polity [1]: Ik heb zelf geen kinderen, dus daar kan ik niet mee helpen. Het is denk ik belangrijk om de ideeen van vrijheid onder het voetlicht te brengen. Je weet nooit hoe een koe een haas vangt en niet alleen krijg je wat zendtijd op de grote media, er komt ook een enthousiaste groep mensen in beweging die er tijd en geld in stoppen.
Verder ben ik door de campagne ook interessante mensen tegengekomen, die soms vanuit een heel ander beginpunt bij vrijheid zijn uitgekomen. Het is een groep mensen die een gemeenschappelijke basisregel hebben, maar waarvan buitenstaanders vaak moeite hebben om ze in een hokje te krijgen vanwege die diverse beginpunten.
Als libertarier wordt je op discussie fora soms voor fascist en soms voor communist uitgemaakt, uiteraard door mensen die geen idee hebben wat ze precies bedoelen.
Ik verwacht overigens niet dat je middels regeringsdeelname, vrijheid kunt invoeren. De politici kunnen niet meer terug. De megalomane beloftes zijn gedaan en er is geen terugtocht zonder gezichtsverlies mogelijk. Het is als Napoleon die in ruil voor onderdanigheid van de franse onderdaan, gelijkheid en vrijheid aan ze beloofde. Als die leugen eenmaal afgegeven en geloofd is, kan de keutel niet meer worden teruggetrokken. De onderdanen die er in trapten, volgden die leugen tot hun dood in de Berezina in Rusland.
Het is denk ik redden wie je redden kan, mensen geven zelf al vaak aan of ze nog te redden zijn voor rationele en consistente inzichten. Je moet proberen niet te veel tijd te steken in het overtuigen van mensen die verloren zijn in deze machinerie….. Als er in Sodom en Gomorra geen 10 rechtvaardige (morele) mensen meer zijn, moet je hem smeren, te lang achterom kijken en je verandert in een zoutpilaar. Toch nog ergens goed voor die bijbelkennis 😉
Het westen zinkt weg naar het niveau van een bananenrepubliek en het zal niet de eerste en niet de laatste keer zijn dat een beschaving ten onder gaat. De statistische kansen dat met goede argumenten de implosie gestopt kan worden zijn niet groot. Vraag het aan Cato the younger, de Ron Paul van het romeinse rijk, hij sprak als brugman, maar verloor. De echos van de implosie van een plunderrijk duren heel lang. De Spaanse overheid ging na de plundering door de conquistadores, 13 keer failliet en de 14de keer staat op de stoep. Na de implosie van het romeinse rijk duurde het vele eeuwen voordat men in de verlichting weer wat kon nadenken, zonder dat het over plunder en uitbuiting ging.
Dus daar staan we: “The chances of anything coming from mars are a million to one, but still they come”
http://www.sovereignman.com/expat/the-west-has-just-become-a-giant-banana-republic-8497/
@Ron [2]:
Het is nog nooit voorgekomen dat een uitdijende machtselite gestopt is op deze wijze. Maar er zijn ongetwijfeld een aantal mensen die openstaan voor een goed argument, zoals ik dat destijds stond.
Wat is jouw ervaring in discussies met mensen? Kom je eenvoudig door de kadering van hun jeugd heen?
Ron [5] reageerde op deze reactie.
@pcrs [4]:
Dag pcrs (Beukelman?),
Als ik met mensen over politiek praat, presenteer ik mijzelf niet als libertarier. Zo goed als niemand kent de ideeën er van. Ik praat alleen over economie: procentuele groei en de onhoudbaarheid daarvan, dat begrijpt eigenlijk ook niemand.
Ik heb vier kinderen, ik heb nooit geprobeerd ze met mijn ideeën op te zadelen in woord: ze moesten naar eigen karakter opgroeien, wel in daad. Een goed voorbeeld zijn, zo ver als in mijn vermogen ligt. Dus verbeter de wereld, begin bij jezelf en daar stopt het, moet het stoppen.
Want hoe wil je dit bereiken ‘dat het zonder een betere opvoeding van kinderen niet lukt om volwassenen anders te laten denken.’ zonder inbreuk op de vrijheid van het kind?
Ron [9] reageerde op deze reactie.
pcrs [11] reageerde op deze reactie.
Uitstekende introductie Pcrs!
Het is duidelijk dat de samenleving nu met open ogen (maar ook als zombies) de afgrond in hollen!
Ook ik twijfel er aan of dit gestopt, gekeerd kan worden.
Maar ik wil toch blijven werken aan die mogelijkheid.
Welke methodes werken om mensen wakker te maken? Soms lijken hele avonden praten gewoon verloren. Al kun je hopen dat er bij een aantal wel iets blijft hangen waarop later is in te haken.
Misschien moeten we de juiste methode nog uitvinden?
Ende despereert niet!
Ron [8] reageerde op deze reactie.
pcrs [12] reageerde op deze reactie.
“In mij beleving was het centrale Non Agressie Principe (NAP)”
moet zijn:
“In mijn beleving”
@Hub Jongen [6]:
Dag mijnheer Jongen,
Idd zaaien en afwachten of er iets begint te ontspruiten.
groeten
pcrs [13] reageerde op deze reactie.
@Ron [5]: Misschien moet ik vertellen dat ik, toen ik twintig was, niet alleen De Eeuwige Bron van Ayn Rand las maar ook Krisnamurti.
Verder zie ik vooral overal processen en zoals kandidaat 27 Arthur van der Linden zegt ‘Dit begon tijdens deze studie met het besef dat meeste natuurlijke systemen niet lineair maar wel complex zijn. Vaak zijn deze niet lineaire systemen zeer gevoelig voor de ingangsvariabelen en zelfs chaotisch.’ En exponentiële processen aardig beschreven door Olav
http://www.globaliteit.nl/?p=1243
@Ron [5]:
Want hoe wil je dit bereiken ‘dat het zonder een betere opvoeding van kinderen niet lukt om volwassenen anders te laten denken.’ zonder inbreuk op de vrijheid van het kind?
Ik weet alleen wat elke etatist en elke priester weet en wat denk ik een wetenschappelijk feit is: Als iemand de opvoeding en het onderwijs van kinderen controleert, kun je tegen de daar uit voort komende volwassenen, praten als brugman, maar over het algemeen is de kritisch denkende geest al tot zwijgen gebracht en zal de volwassene de lessen van zijn jeugd prediken. Soms zeggen ze het letterlijk zoals laatst op tv: ik ga PvdA stemmen want ik kom uit een PvdA nest en het is me met de paplepel ingegoten. Zoals de jezuieten zeiden:”geef me een kind tot zijn zevende jaar en hij is voor mij voor zijn hele leven” Dat is vervelend, maar waar.
Ik denk dus dat ouders meer kunnen doen door hun kinderen te leren nadenken, dan je kunt doen door proberen volwassenen te overtuigen. Of je dat door preken doet of door voorbeeld, had ik nog niets over gezegd, maar ik denk dat voorbeeld de meest effectieve weg is. Je handelingen verraden je denkbeelden.
Als je daar andere informatie over hebt en een manier weet om volwassenen nog tot nadenken te brengen, hoor ik dat graag.
@Hub Jongen [6]: Het blijft zoeken en speuren en uit het gegeven dat het in het verleden nooit gebeurd is, kun je geen garantie voor de toekomst ontlenen.
Mislukkingen uit het verleden garanderen geen mislukking in de toekomst.
@Ron [8]: Wel zegt het determinisme, dat als we precies hetzelfde doen als Cato de Younger, we precies dezelfde resultaten kunnen verwachten.
De weg naar het eten uit vuilnisbakken is iig duidelijk.
Ron [14] reageerde op deze reactie.
@pcrs [13]: Als je daar andere informatie over hebt en een manier weet om volwassenen nog tot nadenken te brengen, hoor ik dat graag.
Ik kende het verhaal van Cato (stoïcijn)niet, uit wiki:
‘Als militair tribuun werd Cato in 67 v.Chr. naar Macedonië gestuurd en kreeg hij het bevel over een legioen. Hij voerde het bevel vanaf het front, deelde in het werk van zijn troepen, at dezelfde rantsoenen en sliep in dezelfde kazerne. Hij was strikt qua discipline en bestraffing maar werd uiteindelijk geliefd door zijn manschappen.’
Mocht je in de Tweede Kamer komen…
pcrs [15] reageerde op deze reactie.
@Ron [14]: Die fouten van Cato kan ik iig niet meer maken.
A noted orator, he is remembered for his stubbornness and tenacity (especially in his lengthy conflict with Julius Caesar), as well as his immunity to bribes, his moral integrity, and his famous distaste for the ubiquitous corruption of the period.
In Utica, Cato did not participate in the battle and, unwilling to live in a world led by Caesar and refusing even implicitly to grant Caesar the power to pardon him, he committed suicide in April 46 BC.
Comments are closed.