Ik ben Rob van Glabbeek, geboren te Eindhoven. Als kind hield ik er al van grondig over filosofische vraagstukken na te denken, en dat leidde er toe dat ik als teenager mijn eigen ideeen formuleerde, die in vele aspecten van de ideeen van de rest van de mensheid afweken.

Geloven doe ik niet. In het bijzonder heb ik geen religie, en geloof ik niet in paranormale verschijnselen. Ook verwerp ik de (vooral in mijn jeugd) nog heersende opvattingen over zedelijkheid, het huwelijk en monogamie als ideale relatievorm. Politiek stel ik mij op het standpunt dat ieder mens mag doen en laten wat hij wil, zolang hij daarmee datzelfde recht van een ander niet schendt. Daaruit volgt dat bijna alles wat de overheid doet verkeerd is, omdat het bestaat uit dingen verbieden, dingen verplichten, en belastingen heffen die dat recht aantasten. Ik heb op een gegeven moment het woord “anarcho-kapitalisme” bedacht om mijn politieke ideeen te benoemen.

Pas toen ik vele jaren later voor het eerst aan de verkiezingen mee mocht doen heb ik me grondig verdiept in het politieke bestel, en de
parrtijprogrammas van alle partijen opgevraagd. Een kleine partij (die mij zelf niet zo interesseerde) deed daar een bijsluiter van de
libertarische beweging bij, en daarmee leerde ik dat ik niet de enige mens was die er zulke ongebruikelijke opvattingen op nahield. Ik vond een naam — libertarisme — voor mijn politieke gedachtengoed. Zelf het woord “anarcho-kapitalisme” bleek al te bestaan, met dezelfde betekenis die ik er aan gegeven had. Sinddien ging ik naar vrijwel alle maandelijkse bijeenkomsten van het libertarisch centrum, waar ik tot de allerjongste deelnemers behoorde. Ik heb met hulp van de Nederlandse libertariers mijn gedachtengoed grondig weten te verdiepen, en hield er vooral van over moeilijke problemen na te denken, zoals de regels voor het totstandkomen van eigendom en dergelijke.

Ik ben bijna tien jaar lang redelijk actief geweest in de libertarische beweging, maar dat werd veel minder toen ik in 1990 Nederland
verliet om een positie aan te nemen op Stanford University. Ik had inmiddels wiskunde gestudeerd in Leiden en mij tot theoretische
informaticus ontpopt.

Binnen de libertarische beweging bestond jarenlang grote weerzin tegen het oprichten van een politieke partij. We weren bang dat dit tot compromittering van de libertarische principes aanleiding zou kunnen geven. Maar op een goede dag hebben we, op een bijeenkomst op Terra Libre — het landgoed van Hub Jongen, onze grootste activist —besloten dat het daar toch maar van moest komen, en dat dat kon zonder de libertarische ideeen weg te laten glijden. En inderdaad, dat is ons gelukt!

In het begin van dit millennium ben ik van California naar Australie verhuist, waar ik nog altijd mijn brood verdien als theoretische informaticus. Ik hou van mijn werk en zou niets liever willen doen. Maar als ik in de kamer wordt gekozen dal ik daar toch een actieve
invulling aan geven.

GERELATEERDE ARTIKELENMEER VAN DEZE AUTEUR

5 REACTIES

  1. Ook succes!
    Hoe gaat het met het libertarisme down under? Je zou verwachten dat Australie daar wel een land voor is. Maar ik krijg steeds meer de indruk dat men daar net zo ziek politiek correct is als in Engeland.

  2. Nederland, het mooiste land ter wereld.

    Zelf ben ik opgegroeid in ons land wat bezet was door een dictator, en waarschijnlijk heeft dat mijn gevoel voor vrijheid en rechtvaardigheid mede bepaald. We hadden nadien gekozen voor een democratisch bestuur wat uiteindelijk een politiek partijenstelsel opleverde. De bestuurders mochten zelf hun salaris bepalen wat betaald moest worden door hard werkende mensen met een laag inkomen. Het collectieve stelsel was opgezet om eerlijk te delen en te zorgen voor de minderbedeelden, maar helaas is dat een optie geweest welke gefaald heeft. Top salarissen bij de overheid staan in schril contrast met de minder bedeelden. Daarnaast kwamen en actiegroepen welke een grote invloed kregen bij de politieke partijen, en werd de macht in feite overgenomen. Deze actiegroepen hebben gezorgd dat bouwprojecten vertraagd werden en daardoor werd alles duurder. Bedrijven en directie van bedrijven werden onder druk gezet en werd er economische schade aangebracht. Het landschap werd verloederd met een maximaal aantal windmolens en visser en bedrijven worden gehinderd in hun activiteiten. Het vrij ondernemen word vaak onmogelijkheid gemaakt met negatieve gevolgen voor de economie, en alles werd voor de gewone werkende man te duur gemaakt, wat burgers uiteindelijk moesten betalen. Onze vrijheid word beperkt vanuit Europa kwam er ook nog bij, en de werkende burger moest alles maar betalen. Daarom zou het roer om moeten en alles naar normale proporties terug gaan brengen. Aangezien veel mensen dit niet inzien benoem ik dit hier even en wens mensen veel succes met hun stem uitbrengen..

    Hub Jongen [3] reageerde op deze reactie.

  5. ROB,
    Goed om weer van je te vernemen.
    Leuk dat je de “oude” tijd, pre-LP met onder andere andere die happening op Terra Libra memoreert.
    En interessant is te denken aan hoever het libertarisme sindsdien gekomen is!!
    We zijn wel over het “point of no return” heen. Nu de vraag wanneer we de “kritische massa” bereiken wanneer de explosieve start.

Comments are closed.