De laatste dagen komen er opvallend veel vragen over stemmen of niet stemmen van personen die  libertariër zijn of minstens er welwillend tegenover staan.

De Vrijspreker heeft altijd gepropageerd “STEMNIET”. Dat was ook jarenlang geen probleem, omdat alle partijen waar je op kon  stemmen wel een of meer regels wilden invoeren of handhaven die duidelijk in strijd zijn met de individuele vrijheid.

Maar nu komt de Libertarische Partij, LP, en die wil alleen maar die vrijheid vergroten. Moet je daar dan niet aan meehelpen en alle steun geven die mogelijk is?
Overwegingen:

1.  De normale bezwaren om niet te stemmen, omdat alle partijen plannen hebben in strijd met het NAP, zijn bij de LP verdwenen.
Heel veel libertariërs die voorheen NIET gingen stemmen, hebben nu dus een partij waar ze helemaal achter kunnen staan, en zullen over hun schroom heen stappen en WEL stemmen.

2.  Onder hen zullen echter nog steeds libertariërs zijn die vinden dat de politieke weg feitelijk een onlibertarische weg is, want je maakt gebruik van het systeem dat indruist tegen het NAP. Echter – pragmatisch gezien – vinden zij dat dit dé weg is om het libertarisme een grotere bekendheid te geven. Dit niet alleen in de aanloop naar de verkiezingen, maar ook in de hoop dat als het lukt met een zetel in de Tweede Kamer te komen we eindelijk de kans krijgen om het politieke bestel/de staat van binnenuit te kunnen bestrijden.

3.  Dan zijn er natuurlijk de meer pragmatische dan principiële NIET-stemmers (ook nu de LP meedoet), die zeggen dat zelfs als het zou lukken in de Kamer te komen, je weinig of geen invloed zult hebben en weggespoeld zal worden door al die anderen. Ook  is er de grote twijfel of een libertarisch kamerlid, hoe zuiver de intenties ook zijn, toch niet zal bezwijken onder de druk van de anderen en voordat hij/zij het zelf in de gaten heeft meedoet aan het uitruilen van belangrijke programmapunten.

4.  Tenslotte zijn er dan nog de principiële NIET-stemmers, die ook niet op een LP zullen stemmen. Zij gaan er vanuit (zoals de Voluntaryists) dat de politieke weg een ‘gewelds’weg is en dat we alleen maar tot een vrije/NAP maatschappij kunnen komen door middel van Educatie. De mensen zullen eerst de begrippen Vrijheid en Zelfverantwoordelijkheid moeten doorhebben en tot de basis maken van hun handelen. Dit is uiteraard wel de weg ‘van de lange adem’.

We kregen een verwijzing naar een lang en goed artikel van “Lextells”.

In het besluit daarvan wordt gesteld: “Stem niet bij de volgende verkiezingen. Verkiezingen zijn een farce en laten ons geloven dat er iets te kiezen valt……………………. De politiek heeft de mensheid niet verder kunnen brengen. Het is een schijnvertoning…………………..”

 We kunnen het hier voor een groot deel mee eens zijn. Een belangrijke reden om wél politiek actief te zijn, kwam in dit artikel echter niet ter sprake.

Als we echt een vrije, libertarische samenleving willen hebben, dan zullen veel meer mensen de moraliteit en praktische voordelen van het libertarisme moeten kennen. Nu is die kennis nog maar bij erg weinig mensen aanwezig. Er zal een mentaliteitsverandering moeten komen en daarvoor is educatie nodig. Zoals hierboven al gezegd is publiciteit over het libertarisme via politieke acties een snellere weg dan via het voluntarisme. Veel meer mensen moeten eerst weten DAT er libertarisme IS eer ze het idee kunnen krijgen om er eens  naar te kijken wat het is, en er dan misschien over te leren.

Wat u nu gaat doen hangt helemaal af van uw eigen overtuiging en wat u nu in dit geval het zwaarste laat wegen. En misschien krijgt u over 4 jaar of eerder nog een nieuwe kans!

Hoe dan ook, iedereen die zich inzet voor het verspreiden van het Libertarisme, op welke manier dan ook, wens ik heel veel succes !

44 REACTIES

  1. Iemand haalde het eerder al eens aan als reactie op een artikeltje: hoe kan een libertariër nu kamerlid of minister worden, als hij/zij de volgende zuiveringseed moet affleggen?

    Van Wikipedia:
    Minister, staatssecretaris, kamerlid

    Voor een minister, staatssecretaris of lid van de Eerste of Tweede Kamer luidt deze eed (Artikel 1 en 2 van de Wet beëdiging ministers en leden Staten-Generaal):
    “Ik zweer (verklaar) dat ik, om tot minister/staatssecretaris/lid van de Staten-Generaal te worden benoemd, rechtstreeks noch middellijk, onder welke naam of welk voorwendsel ook, enige gift of gunst heb gegeven of beloofd.
    Ik zweer (verklaar en beloof) dat ik, om iets in dit ambt te doen of te laten, rechtstreeks noch middellijk enig geschenk of enige belofte heb aangenomen of zal aannemen.
    Ik zweer (beloof) trouw aan de Koning, aan het Statuut voor het Koninkrijk en aan de Grondwet.
    Ik zweer (beloof) dat ik de plichten die mijn ambt mij oplegt getrouw zal vervullen.
    Zo waarlijk helpe mij God almachtig! (Dat verklaar en beloof ik!)”

  2. @Rechtse Rakker [29]:

    En toen ik met mijn voorbeeld van abortus kwam, was het akelig stil, terwijl Rechtse Rakker mijn reactie wel gelezen moet hebben, want hij reageert er nog na, maar dan op andere berichten.

    Verder vraag ik me af, waarvan een softwaremaker dan van moet leven, wanneer al zijn programmatuur gekraakt mag worden of waarvan een studieboekenuitgeverij moet leven, als elk opleidingsinstituut er slechts één aanschaft en het vervolgens voor 700 studenten kopieert.

    Rechtse Rakker [34] reageerde op deze reactie.
    Rechtse Rakker [35] reageerde op deze reactie.
    Igor [37] reageerde op deze reactie.

  3. @Vilseledd [25]:

    Sorry, dat ik hier niet op had gereageerd. Abortus is voor mijzelf ook een lastig thema. Ik neig meer naar de pro-life positie, maar vindt sommigen hier wel in doorslaan. Dat is dus inderdaad een moeilijk verhaal.

  4. @Vilseledd [32]:

    “Verder vraag ik me af, waarvan een softwaremaker dan van moet leven, wanneer al zijn programmatuur gekraakt mag worden of waarvan een studieboekenuitgeverij moet leven, als elk opleidingsinstituut er slechts één aanschaft en het vervolgens voor 700 studenten kopieert.”

    Opleidingsinstituten zullen ook studieboeken laten produceren. Als dat te duur is om voor 1 opleiding te doen, dan zullen meerdere opleidingsinstituten de handen in elkaar slaan en in samenwerking met elkaar de boeken uit laten geven. Auteurs van studieboeken zullen minder verdienen aan uitgave van hun studieboeken, maar hebben mogelijkheden om geld te verdienen aan het geven van lessen, cursussen etc. Ze kunnen boeken schrijven, vanwege hun kennis en het boek kun je als “promotiemiddel” van hun carriere zien.

    Dan wat betreft software. Dat lijkt mij ook geen probleem. Bedrijven zullen goede software willen voor hun computers en laten dat ontwikkelen. Ze huren hiervoor softwaremakers in. Als dit niet rendabel is voor 1 bedrijf, dan slaan bedrijven de handen ineen en doen ze het gezamenlijk.

    Dan particulieren. Voor computerverkopers kan het wellicht aantrekkelijk zijn om bij de aankoop van computers het nieuwste softwarepakket aan te bieden. Net zoals mensen nu een nieuwe telefoon krijgen bij het afsluiten van een telefoonabonnement.

    Er zal nu eenmaal nieuwe software ontwikkeld moeten worden, omdat klanten dat willen. Ik neem niet aan, dat software-makers dat voor niks gaan doen. Dus ontstaan er nieuwe formules om hen daarvoor te betalen. Wat dit voor gevolgen heeft voor de lonen in de sector en de werkgelegenheid daar is inderdaad onduidelijk. Maar er zal betaald werk in die sector blijven, omdat de klant daar behoefte aan heeft.

  5. @Vilseledd [32]:

    Over abortus zijn trouwens de meningen tussen libertariers verdeeld. Dus dat lijkt me niet een issue op basis waarvan je kunt zeggen, dat je libertarier bent. Je hebt namelijk zowel pro-life als pro-choice libertariers.

  6. @35 Maar er zijn wel meer thema’s en als je voor elke vraag ieder -isme in twee nieuwe moet splitsen, dan krijg je wel heel veel varianten, namelijk volgens de formule 2^(aantal dilemma’s).

    Andere vragen zijn:
    – Wat met eerste hulp. De gewonde is soms niet in staat om te antwoorden op de vraag, of hij hulp wil. Hoe moet je kenbaar maken, dat je lid wil worden van een ambulancevereniging?
    – Wat te doen tegen kindermishandeling en -verwaarlozing?
    – Uitkeringen voor ziekte en ouderdom blijf je nodig hebben, want wat garandeert me, dat een charitatieve organisatie dat in alle gevallen oppakt?
    – Auteursrecht, intellectueel eigendom moet geregeld worden. Een studieboek kopiëren is doodeenvoudig.
    – Wat met het milieu? Als ik mijn land vervuil, dan hebben anderen daar ook last van. Algemener: hoe lost het libertarisme het principe op, dat een transactie tussen persoon A en B gevolgen kan voor persoon C?
    – Wat met grondstoffen? Degene, die ze ontdekt? Ik heb olie ontdekt, nu is alle olie van mij of nu is alle olie binnen een straal van 10 km van mij en waarom dan die 10 km?
    – Hoe wordt het landeigendom eigenlijk bepaald? We kopen het wel leuk, maar waar is het begonnen?

    “Auteurs van studieboeken zullen minder verdienen aan uitgave van hun studieboeken, maar hebben mogelijkheden om geld te verdienen aan het geven van lessen, cursussen etc. Ze kunnen boeken schrijven, vanwege hun kennis en het boek kun je als “promotiemiddel” van hun carriere zien.”

    Met de voorstellen van de libertariërs, wat eigenlijk geen voorstel is, maar het schrappen van alle regels, koopt één persoon één boek en verspreidt het daarna gratis onder iedereen, die het maar wil hebben. Gevolg: niemand schrijft meer studieboeken. Dan zijn we terug in de 19e eeuw, waar de meester zelf sommen mag verzinnen, die ijverige leerlingen dan op hun leitje opschrijven.

    “Dus ontstaan er nieuwe formules om hen daarvoor te betalen.”

    Welke dan? Je zult toch iets concreter moeten zijn. Als ik zo’n softwaremaker zou zijn, zou ik stoppen met software maken en bakker worden. Brood kun je niet goedkoop kopiëren. Dat betekent wel teruggang van de maatschappij naar de 19e en voorgaande eeuwen.

    Rechtse Rakker [38] reageerde op deze reactie.

  7. @Vilseledd [32]:
    Uh nou er zijn anders genoeg voorbeelden van te vinden, software die in principe gratis is mensen toch nog vrijwillig voor betalen, daarnaast is het niet hebben van copyright geen reden om je software dan maar niet te beveiligen, dat kan bv met een encrypted key usb dongle.

    Daarnaast is het plegen van plagiaat iets anders als het maken van een copy, het “delen” van iets wat ik heb is niet hetzelfde als claimen dat ik het zelf heb geschreven/ontwikkeld.

    Ik zou je willen aanraden om de gratis online (crowdsourced) docu “Everything is a remix” op te zoeken, echt een eyeopener wat betreft het hele copyright circus.

    Vilseledd [40] reageerde op deze reactie.

  8. @Vilseledd [36]:

    Bedrijven willen goede nieuwe software. Softwaremakers gaan dit niet gratis ontwikkelen, dus moeten ze ingehuurd worden. Als het voor een bedrijf zelf te duur is om dit te doen, dan kunnen ze dit ook samen met andere bedrijven doen. Dan huren ze samen met andere bedrijven een software-maker in. Bedrijven willen nu eenmaal innoveren en de klant iets nieuws bieden, daarvoor is ook moderne software nodig. Vervolgens zal die software inderdaad WEL gekopieerd worden. Dus de tijdsperiode waarin eraan verdiend kan worden zal kleiner worden. Alleen blijven er mogelijkheden om eraan te verdienen.

    Vilseledd [40] reageerde op deze reactie.

  9. “Wat met eerste hulp. De gewonde is soms niet in staat om te antwoorden op de vraag, of hij hulp wil. Hoe moet je kenbaar maken, dat je lid wil worden van een ambulancevereniging?”

    Het lijkt mij het meest handig om ambulancediensten collectief te regelen. Dit zou kunnen door de bezitter van een lokaal wegennet. Deze wijkberheerder of stadsbeheerder zou ook voor veiligheid en ambulancediensten kunnen zorgen. Als er een gewonde op straat ligt, is het wel handig dat je niet moet uitzoeken bij welke ambulancevereniging diegene zit…

    “Wat te doen tegen kindermishandeling en -verwaarlozing?”

    Kindermishandeling is agressie en kan dus juridisch aangepakt worden. Verwaarlozing is een heel rekbaar begrip. Lokaal kan er contractueel een afspraak gemaakt worden, dat ouders hun kinderen eten geven en anders ter adoptie aanbieden. Dit soort afspraken kunnen contractueel vastgelegd worden met de stadsbeheerder. Voor het overige geen bemoeienis ermee. Want met “verwaarlozing” zit je op een glijdende schaal, voor je het weet worden kinderen uit huis geplaatst die te dik zijn….

    “Uitkeringen voor ziekte en ouderdom blijf je nodig hebben, want wat garandeert me, dat een charitatieve organisatie dat in alle gevallen oppakt?”

    Mensen kunnen zich gewoon verzekeren voor ziekte en ouderdom. Verder kunnen mensen het leed van anderen vaak niet goed aanzien en zijn ze geneigd te helpen. Bij familieleden is die neiging vaak nog groter.

    Natuurlijk is er geen garantie. En dat is maar goed ook. Als iemand chronisch met iedereen ruzie maakt, zal diegene waarschijnlijk NIET geholpen worden. Dat is echter een goede zaak. De huidige situatie, waarbij je je zo asociaal kan gedragen als je maar wilt en toch altijd wel geholpen wordt is niet bepaald wenselijk.

    “Auteursrecht, intellectueel eigendom moet geregeld worden. Een studieboek kopiëren is doodeenvoudig.”

    Opleidingsinstituten hebben goede nieuwe studieboeken nodig, omdat opleidingen veranderen, tijden veranderen en studentenpopulaties veranderen. Dus zullen ze (eventueel samen met andere opleidingsinstituten) betalen voor de ontwikkeling van nieuwe studieboeken. Daarnaast is een studieboek schrijven goed voor de eigen carriere, omdat het ertoe kan leiden, dat mensen veel gevraagd worden voor presentaties, cursussen geven etc. Ze demonstreren hiermee namelijk hun kennis op een bepaald gebied.

    “Wat met het milieu? Als ik mijn land vervuil, dan hebben anderen daar ook last van. Algemener: hoe lost het libertarisme het principe op, dat een transactie tussen persoon A en B gevolgen kan voor persoon C?”

    Vervuiling = agressie. De longen van anderen beschadigen of de grond van anderen vervuilen is iets waar iemand juridisch op aangepakt kan worden.

    “Wat met grondstoffen? Degene, die ze ontdekt? Ik heb olie ontdekt, nu is alle olie van mij of nu is alle olie binnen een straal van 10 km van mij en waarom dan die 10 km?”

    De olie die je ontdekt hebt is van jou. Je mag die olie uit de grond halen, mits dat geen schade berokkent aan het eigendom van andere mensen.

    “Hoe wordt het landeigendom eigenlijk bepaald? We kopen het wel leuk, maar waar is het begonnen?”

    Bij homesteading. Dus er waarde aan toe te voegen. Bijvoorbeeld door een bloemkolen boerderij te bouwen in een onbewoond gebied, verwordt dit tot jouw eigendom. Alles wat je in gebruik hebt genomen is daarbij JOUW eigendom. De rest niet. Als jij dus geen kelder onder je huis hebt gemaakt, dan mag een ander een tunnel onder je huis bouwen, MITS dat geen schade berokkent aan jouw huis.

    Vilseledd [40] reageerde op deze reactie.

  10. @Igor [37]:

    Je kunt niet alles beveiligen; de functionaliteit en de opbouw van je schermen zal je toch moeten prijsgeven, anders kan de eindgebruiker er niet mee werken. Dan lijkt het me toch prettig, dat een autoriteit vervalsers in de kraag grijpt.

    “Daarnaast is het plegen van plagiaat iets anders als het maken van een copy, het “delen” van iets wat ik heb is niet hetzelfde als claimen dat ik het zelf heb geschreven/ontwikkeld.”

    In beide gevallen onthoud je de oorspronkelijke bedenker of maker het geld, dat hij met de verkoop moet terugverdienen. Goede bescherming van intellectueel eigendom lijkt me de basis van het kapitalisme. Er is een politiek systemen, waarbinnen die bescherming niet nodig is, maar dat wil je zeker niet. Daar krijgt iedereen betaald voor de erin gestoken uren.

    “Ik zou je willen aanraden om de gratis online (crowdsourced) docu “Everything is a remix” op te zoeken, echt een eyeopener wat betreft het hele copyright circus.”

    De rechter oordeelt erover, wat een dusdanige “remix” is, dat de rechthebbende recht heeft op bescherming inzake de wet- en regelgeving op het intellectueel eigendom. Een interessante zaak is de staande asbak, waarin een draaiend plateautje zat, waarmee je de as in een reservoir kon slingeren. Het argument van de rechter om het intellectueel eigendom van de oorspronkelijke maker te beschermen was dat van de ‘slaafse navolging’ van de namaker. Uiteraard heeft de eerste maker gebruik gemaakt van bestaande concepten als de asbak, de centripetale krachten, het op een standaard plaatsen van een voorwerp etc. Zijn staande asbak zal in ieder geval een aantal jaren beschermd moeten worden om de kosten eruit te krijgen. Bescherm je dat niet, dan zullen dergelijke uitvindingen niet meer commercieel gemaakt kunnen worden

    @Rechtse Rakker [38]: .

    Dat kan, maar het gaat wel economische krimp opleveren.

    @Rechtse Rakker [39]:

    “Het lijkt mij het meest handig om ambulancediensten collectief te regelen. Dit zou kunnen door de bezitter van een lokaal wegennet.”

    Niet alle ambulance-uitrukken zijn gebonden aan het wegennet. Je kunt ook thuis opgehaald worden door de ambulance. Daarbij blijft de kwestie, dat de patiënt geen toestemming verleent en de vraag, wie het moet betalen, als de ambulance vrijwillig is. Verder leiden lokale wegennetten maar tot chaos. Bij iedere wisseling van aanbieder tijdens je rit een nieuw tolpoortje? Een wirwar aan bewegwijzeringsborden. Neem de versnippering van het openbaar vervoer tegenwoordig. Vroeger kon je simpel in een busboekje opzoeken tot waar welke bus ging en had je overzicht. Nu heb je alleen van die intikschermpjes met begin- en eindbestemming – bij “de Lijn” in Vlaanderen moet je zelfs de “gemeente” invullen. Er ontstaat een wirwar van elkaar tegensprekende OV-chipkaart-“producten”.

    “Deze wijkberheerder of stadsbeheerder zou ook voor veiligheid en ambulancediensten kunnen zorgen.”

    Kortom een enorme bureaucratie. De overheid doet het nu vooralsnog nog zonder wijkbeheerders.

    “Als er een gewonde op straat ligt, is het wel handig dat je niet moet uitzoeken bij welke ambulancevereniging diegene zit…”

    Nee; en die situatie hebben we nu en ik zou hem niet willen veranderen.

    “Kindermishandeling is agressie en kan dus juridisch aangepakt worden. Verwaarlozing is een heel rekbaar begrip.”

    Maar dat is overheidsingrijpen. Dat het een rekbaar begrip is, wordt opgevangen doordat rechters er uitspraken over doen. Of niet ontbijten verwaarlozing is, wordt derhalve beantwoord door culturele verschillen, waarmee een rechter rekening houdt.

    “Lokaal kan er contractueel een afspraak gemaakt worden, dat ouders hun kinderen eten geven en anders ter adoptie aanbieden.”

    En die stadsbeheerder noemen we nu burgemeester.

    Want met “verwaarlozing” zit je op een glijdende schaal, voor je het weet worden kinderen uit huis geplaatst die te dik zijn

    “Glijdende schaal” is een drogreden. “Hellend vlak” wordt die ook wel eens genoemd. In bepaalde gevallen kan het zinvol zijn te dikke kinderen uit huis te plaatsen. Als er alleen maar friet, Chinees, shoarma en chips op tafel komen, kan dat verstandig zijn.

    “Mensen kunnen zich gewoon verzekeren voor ziekte en ouderdom.”

    Ziekte wordt lastig, want je kunt ziek geboren zijn, ziek worden na je eerste werkweek, dus er zal toch iets van een overheidsvangnet nodig moeten zijn om deze gevallen op te vangen.

    “Verder kunnen mensen het leed van anderen vaak niet goed aanzien en zijn ze geneigd te helpen. Bij familieleden is die neiging vaak nog groter.”

    Gelukkig hebben we dat systeem een goede 50 jaar geleden verlaten. Het probleem hiervan is de willekeur. De een goed ‘nee’ zeggen en prima de zorg voor zieke familieleden aan anderen overlaten. De ander kan dat niet en is in jouw systeem de sigaar. Daarbij biedt je systeem geen garantie, dat het sluitend is en er geen ‘zwarte schapen’ e.d. buiten de boot vallen van de vrijwillige familiezorg. Terugdringen van onzinnige uitkeringen zoals huur- en zorgtoeslag, die uiteindelijk in de zakken van woningcorporaties verdwijnen, akkoord, maar bepaalde zaken kun je niet aan de markt overlaten. De markt functioneert prima als ze 10% van de mensen negeert en zich richt op de overige 90.

    “Natuurlijk is er geen garantie. En dat is maar goed ook. Als iemand chronisch met iedereen ruzie maakt, zal diegene waarschijnlijk NIET geholpen worden.”

    Nu wel, en dat noemen we beschaving. Je noemt het al ‘chronisch’, dat wil zeggen, dat die persoon dat niet zomaar doet, maar aan een stoornis lijdt. In dat soort gevallen werkt de overheid als schild voor de zwakkeren uitstekend en zou charitas zeer gebrekkig werken.

    “De huidige situatie, waarbij je je zo asociaal kan gedragen als je maar wilt en toch altijd wel geholpen wordt is niet bepaald wenselijk.”

    Tot nu toe kon je een pandverbod krijgen voor een Sociale Dienst en sinds kort staan er wel degelijk sancties op de uitkering op, wanneer je je misdraagt. Uiteraard komt de dan ontstane zwerver weer ten laste van de gemeenschap. Het principe blijft dus de problematiek zo goed mogelijk oplossen.

    “Opleidingsinstituten hebben goede nieuwe studieboeken nodig, omdat opleidingen veranderen, tijden veranderen en studentenpopulaties veranderen.”

    Goed, maar als ze vrij mogen kopiëren is één nieuw studieboek per jaar kopen voldoende.

    “Daarnaast is een studieboek schrijven goed voor de eigen carriere, omdat het ertoe kan leiden, dat mensen veel gevraagd worden voor presentaties, cursussen geven etc.”

    Dat kan, maar veel studieboeken worden geschreven in teams door mensen, die in dienst zijn. Die worden betaald uit de opbrengsten van boeken.

    “Vervuiling = agressie. De longen van anderen beschadigen of de grond van anderen vervuilen is iets waar iemand juridisch op aangepakt kan worden.”

    Dara heb je een stevige overheid voor nodig. Mijn voorbeeld ging overigens over het land van de betrokkene zelf, niet over andermans land. Niet mijn voorbeeld aanpassen!

    “De olie die je ontdekt hebt is van jou. Je mag die olie uit de grond halen, mits dat geen schade berokkent aan het eigendom van andere mensen.”

    Met “de olie, die je ontdekt hebt” kun je juridisch hoegenaamd niets. Wat heb ik ontdekt? Wat ik zie of alles wat er onder ligt? Dara is toch regelgeving voor nodig en die zal arbitrair zijn. Dat kun je niet zonder wetgeving door buren in een contract regelen. En komen grondstoffen niet de gemeenschap toe en niet alleen de toevallige ontdekker?

    “Bij homesteading. Dus er waarde aan toe te voegen. Bijvoorbeeld door een bloemkolen boerderij te bouwen in een onbewoond gebied, verwordt dit tot jouw eigendom. Alles wat je in gebruik hebt genomen is daarbij JOUW eigendom. De rest niet. Als jij dus geen kelder onder je huis hebt gemaakt, dan mag een ander een tunnel onder je huis bouwen, MITS dat geen schade berokkent aan jouw huis.”

    Dus daar komt de overheid aan te pas, want die bepaalt dan welke activiteiten, maar ook passiviteiten, gebruik zijn. Als ik een stuk land koop om een gazon erop in te zaaien, dan ziet de een dat als gebruik en de ander als niet-gebruik. De eigenaar zal het altijd zo draaien, dat het als gebruik wordt aangemerkt, de niet-eigenaar zal er alles aan doen om non-gebruik aan te tonen. Gevolg: een autoriteit erboven, die met regelgeving vastlegt, wanneer iemand iets bezit en niet en welk gebruik tot onteigening leidt, precies zoals we het nu kennen.

    Ook het definiëren van ‘last’ is niet zo eenvoudig, dat je kunt volstaan met het ene regeltje zoals in je laatste alinea.

    Rechtse Rakker [41] reageerde op deze reactie.

  11. @Vilseledd [40]:

    Dat is wel heel veel om op te reageren. Laat ik er een aantal punten uitpakken:

    “Ziekte wordt lastig, want je kunt ziek geboren zijn, ziek worden na je eerste werkweek, dus er zal toch iets van een overheidsvangnet nodig moeten zijn om deze gevallen op te vangen.”

    Toekomstige ouders kunnen zich gewoon VOOR de geboorte verzekeren voor zorg voor een ziek kind. Geen probleem dus.

    “Kortom een enorme bureaucratie. De overheid doet het nu vooralsnog nog zonder wijkbeheerders.”

    Dat levert helemaal geen bureaucratie op. Het is gewoon heel simpel: particulieren en organisaties worden in staat gesteld om de openbare ruimte op te kopen. Iemand kan dan het wegennet in een willekeurige plaats, wijk of regio opkopen en laat de inwoners een contract tekenen voor de infrastructuur en eventueel andere collectieve zaken in het gebied (bijvoorbeeld het handhaven van de veiligheid).

    Dit systeem levert GEEN extra bureaucratie op. Het VERMINDERT juist bureaucratie, omdat gemeentes en het rijk verdwijnen.

    Dan over veiligheid. Dat kan gewoon per gebied geregeld worden. Mijn enige punt hierbij is, dat ik wil dat de organisatie die de veiligheid in een gebied verzorgd zich NIET crimineel gedraagd. Onze huidige overheid steelt ons geld.

    Ik vind het prima als er een organisatie is die de veiligheid in een gebied waarborgt, maar wil dan WEL een EXPLICIET contract daarmee hebben. Geen onteigenende beschermer van eigendom!

    Vilseledd [42] reageerde op deze reactie.

  12. @Rechtse Rakker [41]:

    “Toekomstige ouders kunnen zich gewoon VOOR de geboorte verzekeren voor zorg voor een ziek kind. Geen probleem dus.”

    Dat zijn nu echt libertarische oplossingen, die van elke realiteitszin gespeend zijn. Hoeveel procent van de ouders denk je, dat dit zal doen. Ik kom bij veel huishoudens in de schulden thuis en als ze een computer kunnen bedienen, een Digid niet laten verlopen en een rekenmachine kunnen bedienen, dan is het heel wat. Een dergelijke maatregel gaat dus een enorm woud aan onverzekerden opleveren. Vervolgens pakt of de staat het op of de ouders gaan met bijvoorbeeld mismaakte kinderen optreden op de kermis. Alias: terug naar de negentiende eeuw.

    “Iemand kan dan het wegennet in een willekeurige plaats, wijk of regio opkopen en laat de inwoners een contract tekenen voor de infrastructuur en eventueel andere collectieve zaken in het gebied (bijvoorbeeld het handhaven van de veiligheid).”

    Ook dat is gewoon dwang. Wat als ik het contract niet wil tekenen? Dan klets ik me eronder uit, maar wat met al die mensen, die gewoon tekenen. Je moest eens weten, hoeveel mensen een Oxxio-contract hebben getekend, “omdat Essent ze een aantrekkelijke korting mag aanbieden”.

    “Dit systeem levert GEEN extra bureaucratie op. Het VERMINDERT juist bureaucratie, omdat gemeentes en het rijk verdwijnen.”

    Er is nu geen woud aan bedrijfjes, die zich bezighouden met twee straten, die van hen zijn en geen woud aan contractjes, die ik moet kennen, omdat ik dagelijks met 20 wegbeheerders heb te maken.

    “Mijn enige punt hierbij is, dat ik wil dat de organisatie die de veiligheid in een gebied verzorgd zich NIET crimineel gedraagd.”

    En hoe regel je het toezicht daarop dan?

    “Ik vind het prima als er een organisatie is die de veiligheid in een gebied waarborgt, maar wil dan WEL een EXPLICIET contract daarmee hebben. Geen onteigenende beschermer van eigendom!”

    Knokploegen in plaats van politie? Kijk naar Griekenland, hoe anarchie – wat dat sta je in feite voor – werkt.

    Rechtse Rakker [43] reageerde op deze reactie.

  13. @Vilseledd [42]:

    “Dat zijn nu echt libertarische oplossingen, die van elke realiteitszin gespeend zijn. Hoeveel procent van de ouders denk je, dat dit zal doen.”

    Als de ouders er niet voor kiezen om zich te verzekeren van zorg voor een gehandicapt kind, dan zitten ze zelf hun hele leven met de zorg voor een gehandicapt kind. Dat is HEEL zwaar. Maar dat is dan hun eigen verantwoordelijkheid.

    Dat mensen er nu een schuldenpuinhoop van maken, komt omdat de roverheid dat stimuleert door de geldpers, het toestaan van fractioneel reservebankieren etc. Verder weten mensen nu toch wel, dat ze geholpen worden als ze schulden maken.

    Mensen die niet goed hun financien kunnen regelen, kunnen hun financien laten regelen door een bureau of hulp vragen van een slim familielid. Als mensen contracten aangaan, die ze niet begrijpen is dat hun eigen verantwoordelijkheid!

    “Ook dat is gewoon dwang. Wat als ik het contract niet wil tekenen?”

    Dan wordt je de toegang ontzegd tot het lokale wegennet. Dus dan kan je voordeur geblokkeerd worden. Het wordt dan OF verhuizen OF tekenen.

    Verder heb je niet met een woud aan wegbeheerders te maken. Je hebt nu ook verschillende wegbeheerders: provincie, rijk, gemeente. In een libertarische samenleving zal het net zo zijn. Een lokale wegenbezitter (vergelijkbaar met gemeente) en een paar grote bezitters van regionale wegen of snelwegen (bijvoorbeeld de ANWB zou die taak op zich kunnen nemen. Geen probleem dus.

    Voordeel is het contract. Ik heb liever een wegenbezitter waar ik een contract mee heb voor een x aantal diensten, dan een gemeente (of nog erger: landelijke overheid) die me tot in het oneindige kan bestelen. Waarom keur jij diefstal goed? Diefstal=diefstal. Als gewone burger kun je ook niet geld van mensen stelen. Je moet het eerlijk verdienen door mensen diensten te verlenen, waar ze voor willen tekenen (=contract). Waarom zouden er voor de roverheid andere normen moeten gelden?

    “En hoe regel je het toezicht daarop dan?”

    Beveiligingsbedrijven die hun boekje te buiten gaan, worden minder vaak ingehuurd.

    “Knokploegen in plaats van politie? Kijk naar Griekenland, hoe anarchie – wat dat sta je in feite voor – werkt.”

    Griekenland is in feite nog steeds in handen van de socialisten daar. Mensen kunnen er wel de wetten ontduiken, maar slechts moeizaam nieuwe structuren opbouwen, omdat er nog steeds een regering zit. Dat levert dus chaos op.

    Conclusie: die regering in Griekenland moet weg!

    Vilseledd [44] reageerde op deze reactie.

  14. @Rechtse Rakker [43]:

    “Als de ouders er niet voor kiezen om zich te verzekeren van zorg voor een gehandicapt kind, dan zitten ze zelf hun hele leven met de zorg voor een gehandicapt kind. Dat is HEEL zwaar. Maar dat is dan hun eigen verantwoordelijkheid.”

    Wekelijks kun je bij Antoinette Hertsenberg en Brecht van Hulten de mensen zien, die dachten een goede keuze gemaakt te hebben op basis van valse voorlichting en nu in de penarie zitten. Vaak zit er ook een politica in de zaal, die zegt zich sterk te maken voor aanvullende regelgeving. De houding, die jij tentoonspreidt, is er een van ‘laissez-faire’. Zolang het jouw gehandicapt kind niet is en jij wel slim genoeg bent om je te verzekeren, dan maakt het niets uit toch? Denk overigens ook aan het kind zelf, dat niets te kiezen heeft, maar met die keuze geconfronteerd wordt. Tenslotte weet je ook, dat de oude Grieken, de Vikingen, de Romeinen en nog meer volkeren uit de oudheid deze kinderen niet hun leven lang gingen verzorgen. Toen we iets beschaafder werden, werden de kinderen als bron van kermisvermaak gebruikt, toen deden het de kloosters (dat was in feite slavernij) en pas enkele decennia bestaat de gehandicaptenzorg uit betaalde banen.

    “Dat mensen er nu een schuldenpuinhoop van maken, komt omdat de roverheid dat stimuleert door de geldpers, het toestaan van fractioneel reservebankieren etc.”

    Mensen gaan niet lenen, omdat de geldpers draait, want voor jou en mij draait diezelfde geldpers. In het onderwijs ontbreekt gewoon de aandacht voor goed financieel beheer en nog meer voor het opbouwen van een moreel kompas aangaande geldzaken. De geldpers staat overigens pas sinds 2008 aan en alleen in Amerika; Europa volgt binnenkort. Schuldenproblematiek komt voort uit gebrekkig onderwijs.

    “Mensen die niet goed hun financien kunnen regelen, kunnen hun financien laten regelen door een bureau of hulp vragen van een slim familielid.”

    De overheid verbiedt thans geld vragen voor schuldhulp. De gedachte is, dat je mensen niet nog verder in de penarie mag duwen. Intussen kunnen ze zelf de vraag niet aan, vanwege de daaruit voortvloeiende monopoliepositie. Het gevolg is, dat het particulier initiatief alleen vrijwillig schuldhulp mag aanbieden en dat die hulp niet bestaat uit het overnemen van een administratie van wie het eigenlijk niet kan. Daar zou de regelgeving wel wat soepeler mogen worden.

    “Als mensen contracten aangaan, die ze niet begrijpen is dat hun eigen verantwoordelijkheid!”

    Hoe vaak klik jij bij het installeren van software meteen op ‘Agree’?

    “Dan wordt je de toegang ontzegd tot het lokale wegennet. Dus dan kan je voordeur geblokkeerd worden. Het wordt dan OF verhuizen OF tekenen.”

    Zo! Toe maar! En waar denk je, dat dat toe leidt. Niet tot minder geweld, wat de libertariërs voorstaan toch? Iets zegt me, dat het nu beter geregeld is. Qua wegennet behoren we toch tot de top van de wereld. Amerika heeft een wegennet zoals wij het in de jaren zeventig hadden: ruim baan voor de auto, gevaarlijk, lantaarnpalen met draden boven de grond, bijna Oost-Europees, maar dan voor ‘die Wende’.

    “Een lokale wegenbezitter (vergelijkbaar met gemeente) en een paar grote bezitters van regionale wegen of snelwegen (bijvoorbeeld de ANWB zou die taak op zich kunnen nemen. Geen probleem dus.”

    Libertariërs willen vaak dingen veranderen naar een situatie precies zoals nu, met dit verschil, dat ik er nu geen last van heb, wie de wegbeheerder is.

    “Waarom keur jij diefstal goed? Diefstal=diefstal.”

    Je noemt het eerst zelf diefstal, beargumenteert dat met de altijdware bewering ‘A=A’ en vraagt mij dan, waarom ik diefstal goedkeur. Simpel: het is geen diefstal en dat vinden libertariërs ook. Alleen zouden ze graag willen, dat ze dat vonden en voilà, er is zowaar een methode voor: de zelfindoctrinatie of NLP. Belasting is verplichte afdracht van bezit of inkomen op basis van wetgeving, die door een meerderheid door het parlement is aangenomen. Wil je minder belasting, dan moet je rechts stemmen.

    “Beveiligingsbedrijven die hun boekje te buiten gaan, worden minder vaak ingehuurd.”

    Je vergeet één ding, of eigenlijk: je vergeet voortdurend één ding. Wanneer een transactie tussen A en B plaatsvindt, kan dat gevolgen hebben voor C, die geen partij is in die transactie. Inhuurder B kan besluiten niet meer met beveiligingsbedrijf A in zee te gaan, maar als C heb ik er geen invloed op. Inhuurder B kan overigens juist voor zo’n bedrijf kiezen, omdat het – voor hun doel dan – wel effectief is.

    “Griekenland is in feite nog steeds in handen van de socialisten daar. Mensen kunnen er wel de wetten ontduiken, maar slechts moeizaam nieuwe structuren opbouwen, omdat er nog steeds een regering zit. Dat levert dus chaos op.”

    In Griekenland heeft de regering geen werkelijke macht meer en kunnen mensen in feite doen, wat ze willen. Het gevolg is, dat de straten onveilig zijn.

Comments are closed.