Het ontbrekende vinden kan lastig zijn. Naast respect voor eigendom ontbreekt er nog iets belangrijks in onze samenleving. Een onafhankelijke elite. De elite is in dit land na vele decennia egalitair denken en cultureel marxisme zo diep in haar schulp gekropen dat ze geen enkele rol van betekenis meer speelt.
De leegte lijkt te worden gevuld door beroepspolitici en mensen afhankelijk van beroepspolitici. Onze wetenschappelijke elite, voor zover niet naar het buitenland uitgeweken, hangt aan het subsidie infuus. Onze culturele elite blinkt vooral uit in het bijeenharken van subsidiegelden. De kans dat de meest begaafde subsidiespons zijn talent voor het verkrijgen van subsidie ook nog eens combineert met buitengewoon cultureel talent is niet zo groot. Onze zakelijke elite heeft door schade en schande geleerd onder de radar te blijven. Voor zover er dus sprake is van een elite is het een schijnelite. Ze is afhankelijk. Een echte elite is onafhankelijk. Ofwel door geld, ofwel door morele of culturele superioriteit. Een elite bukt niet, een elite vult geen subsidieverzoeken in. Een elite laat zich de mond niet snoeren. Een elite geeft op haar manier richting aan een maatschappij. Niet door dwang maar door voorbeeld.
De leemte die de afwezige elite open laat wordt thans opgevuld door quizmasters en sportsterren. Dat zijn de huidige helden. Brood en spelen. Door het onderuithalen van de culturele en wetenschappelijke elites treedt een culturele vervlakking op. Een door de machthebbers wenselijk geachte cultuur wordt door de subsidiepotten open te zetten het volk door de strot geduwd. Doordat er geen wetenschappelijke rolmodellen zijn treedt in de maatschappij een zekere mate van debilisering op. We leven in een tijd met veel interessante nieuwe wetenschappelijke inzichten. Maar besteden daar nauwelijks aandacht aan. Het interesseert ons niet. In plaats daarvan volgen we wel nauwgezet de voetbal competities van Italië, Spanje, Engeland en Duitsland.
Dit culturele verval is een direct gevolg van de democratie. Tot een elite behoort slechts een zeer beperkt gedeelte van het volk. Derhalve is de elite voor democratische heersers totaal oninteressant. Omdat de invloed van de elite een beperkend effect kan hebben op de macht van de politici zal ze echter toch niet met rust kunnen worden gelaten. Een elite past niet in het plaatje van een egalitaire samenleving. En wordt dus bestreden. Totdat ze afhankelijk is of totaal is geridiculiseerd.
Elite is geen vies woord. Elites hebben hun rol te vervullen. Mensen moeten niet dromen ooit in Ajax te spelen. Maar moeten dromen om aan de top van de culturele of wetenschappelijke pyramide te geraken. De elite moet in ere worden hersteld!
Ik vraag mij af in hoeverre een elite ooit richting gegeven heeft aan de ontwikkeling van een land ? Eerder lijken technologische vernieuwing (industrialisatie, drukpers, internet) en economische omstandigheden (slecht of goed) doorslaggevend te zijn. Als er een elite zou moeten zijn dan vind ik die graag in iedereen. De kruipstroom van ideeën die rondgaan en bij sommigen een vonk veroorzaken. Het is niet nodig om hoog tegen anderen (‘elite’) op te kijken en af te wachten totdat zij het voortouw nemen. Kijk, luister, lees en leer en pas zelf toe. Dan komt de zaak in beweging.
Ratio [2] reageerde op deze reactie.
@Seneca [1]: De elite kan door gedrag en keuzes mede richtinggevend zijn aan cultuur en de maatschappij. Ik stel niet dat de rest passief dient af te wachten. De elite is verdwenen en daarmee haar bijdrage aan de cultuur en de maatschappij. De groepen die de leemte proberen op te vullen die het wegvallen van de elite heeft veroorzaakt zijn slappe aftreksels en vervullen daardoor als voorbeeldfiguren geen rol.
Seneca [5] reageerde op deze reactie.
Philosoof G&R Eigenwijs. [9] reageerde op deze reactie.
De elite van vroeger is weggepest of onthoofd. Wat we hier nog hebben is de schijnelite die hoofdzakelijk bestaat uit kijkcijferpuddingbuksen en -opvangbakjes waar we juichend voor staan te sms-en of strategostemmen.
Welke elite precies? Iemand die veel te verliezen heeft gaat geen kritische grote bek opzetten.
@Ratio [2]: Ik vraag mij af of er ooit voorbeeldfiguren geweest zijn. Meestal is het een kwestie van vergaande glorificatie lang na het overlijden. Inspiratie vind ik prima mits door het voorbeeld in daden uitgevoerd. Verder heb ik weinig behoefte aan een leiding nemende elite. Dat komt uiteindelijk toch neer op eigen belang, zakken vullen en macht vergaren.
Ratio [7] reageerde op deze reactie.
Quizmasters? Het is te prijzen dat je al 20 jaar geen tv hebt gekeken.
@Seneca [5]: Ik doel op elites als de koopmannen in de gouden eeuw. De laatste groep die ik kan nog min of meer kan duiden als een soort van elite waren de Indie gangers die in het begin van de vorige eeuw terugkeerden en in onder meer Den Haag en Haarlem neerstreken en een impuls gaven aan de architectuur en de kunsten. Daarna heeft de socialistische praktijk de elite verbannen.
Seneca [8] reageerde op deze reactie.
@Ratio [7]: Dan zou je mijn serie Libertarische Entrepreneurs als – internationale – elite kunnen zien 😉 De MSM schotelt ons liever talentloze, nietszeggende en politiek correcte jongens en meisjes voor als bijzonder slap Ersatz.
Ratio [10] reageerde op deze reactie.
@Ratio [2]:
Juist de slapslijperij, is een navolgend voorbeeld in de maatschappij.
@Seneca [8]: Klopt, de libertarische miljardairs zijn een lichtend voorbeeld in deze tijd van vervlakking en nivellering.
Comments are closed.