De bomen van Amelisweerd die gaan sterven groeten U. deel 1.

In dit artikel spreek ik voor hen zonder tong, ik spreek voor de bomen, voor moeder natuur, ik spreek voor Gaia. De bomen kunnen spreken, ik kan luisteren. Maar door de gejaagdheid van het huidige bestaan hebben vele mensen verleerd de eonen oude taal van de bomen te verstaan. Ik ben een medium. Ik kan flarden van de oudste taal der wereld opvangen. Ik vang de emoties op, de hoop en het verdriet. De bomen van Amelisweerd huilen. Huil met me mee.

Alle bomen die ik heb gefotografeerd weten dat ze moeten sterven. Sterven voor ingeblikte mensen. Ze bevinden zich in de dertig meter zone des doods vanaf de A27.

Ze huilen echter niet alleen voor zichzelf. Ze huilen voor de moderne mens, de mens die geen verbinding meer heeft met de natuur. En vaak ook niet eens verbonden is met medemensen. De mens is een uitgeholde karikatuur van een levend wezen. Levend in individuele eenzaamheid in de machtigste zwerm van zoogdieren die de wereld ooit gekend heeft.

Een zoogdier zich bewust onderwerpende aan de massa. Wij, de bomen hebben dat nooit gedaan. Iedere boom is een trotse overlever, een individualist. Die door zijn groei naar de hemel een skyline vormt grootser dan die van de meeste Nederlandse polderdorpen. Binnen een bos bestaat geen Amsterdamse school. Geen kneuzen of aso buurt. Geen gedwongen overdrachten van zonlicht en water.

Wij erkennen overwonnen te zijn. We zijn afhankelijk van de mens. Die met haar afschuwelijke kettingzaag ieder moment een boom in de bloei van zijn leven kan vellen. We zijn de mens dankbaar als hij een bosbrand komt blussen. Wij zijn een trotse onderworpen soort. Wij, die gaan sterven groeten u en hopen dat u in al uw verdwazing toch ooit nog de waarheid vinden moge. U zijt vergeven.

^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^

Na alle azijnpisserij die de laatste dagen over ons is uitgestort en het regeeraccoord heet een net zo belachelijk schrijven hierboven. Vol verdwazing echter nauwelijks opvallende binnen de hedendaagse ridiculiteit.