De politiek correcte voetbal club

Betaald voetbal organisaties hebben in het verleden grote sommen geld gekregen van overheden en vertonen helaas nog niet het politiek gewenste gedrag. De voetbalclub dient een afspiegeling te zijn van de maatschappij die haar voortbrengt. En dient als rolmodel te dienen. Dit is iets waar gezien het falen van de markt de politiek haar verantwoording zal dienen te nemen.

Als eerste betekent dit het binnen het eerste elftal introduceren van onderlinge solidariteit. De grootverdieners dienen een overhevelingstoeslag te voldoen en zo geld te verstrekken aan de spelers die op financieel vlak zijn achtergesteld. Zodoende is er binnen een team nivellering en wordt sociaal gedrag tentoon gespreid. Dit is de enige manier om tot een rechtvaardig, sociaal hecht team te geraken.

Een doorn in het oog van iedere politiek correcte medemens zijn de auto’s van voetballers. Een voetballer behoort met het OV of met de fiets te reizen. Anders dan geeft hij een politiek niet gewenst beeld af aan de kinderen. Mocht een voetballer van een voetbalclub die geld van de overheid heeft aangenomen toch een auto willen aanschaffen en daarmee naar zijn club rijden dan dient dit een bijtellingsvriendelijk groen voertuig te zijn.

Voetbal clubs zijn verregaand politiek incorrect als het om het in dienst nemen van vrouwen betreft. Vooral de eerste elftallen van de profclubs zijn geheel vrouwvrij. De voetbalclub dient voldoende vrouwen in dienst te nemen tegen condities gelijk aan die van de mannelijke spelers. Het groene plafond moet maar eens doorbroken worden en de vrouwelijke spelers dienen net zoveel te verdienen als de mannen. Beschikt een betaald voetbal organisatie niet over een professioneel vrouwen elftal dan wel stelt het onvoldoende vrouwen in haar eerste elftal op dan kan haar licentie worden ingetrokken.

De integratie van arbeidsgehandicapten is essentieel voor een duurzame samenleving. Het is schokkend te moeten constateren dat in alle teams in alle hoofdcompetities, niet alleen in Nederland, maar ook in de rest van de EU, geen enkele rolstoelafhankelijke speler is opgesteld. Dit dient met quota te worden afgedwongen.

Leeftijds discriminatie is ook een beleidsterrein waar nog veel te winnen valt, het aantal 40 plussers in eerste elftallen van betaald voetbal organisaties is miniem. We leven niet in een wegwerp maatschappij waarin de 40 of de 50 plusser is afgedankt. Deze boodschap moet luid en duidelijk worden verkondigd. Ook 60 plussers dienen hun plaats te verkrijgen in het eerste elftal.

Het concept gele en rode kaart dient ter discussie te worden gesteld. Als er overtredingen worden begaan dienen deze in eerste instantie te worden besproken. Zodat de scheidsrechter de achtergronden van de betreffende speler kan meenemen in zijn beslissing. Er dient overigens ook ruimte te zijn om invulling te geven aan het spreekrecht van het slachtoffer.

Om een eerlijke verdeling tussen clubs te realiseren zal er een progressieve doelpunten belasting worden ingevoerd waarvan de baten voornamelijk zullen toestromen naar de minder presterende clubs.

Teneinde blessures te voorkomen mag de maximale loopsnelheid van de spelers de 15 kilometer per uur niet te boven gaan. Hier wordt strikt op toegezien middels van lasers uitgeruste BOA’s die op deze manier eindelijk de voldoening kunnen krijgen die ze zo erg verdienen.

Er komt een structuurfonds om financieel zwakke clubs te versterken, bij voorkeur in EU verband. Een nog op te richten Europees fonds zal gefinancierd middels garantstellingen en bijdrages van de BVO’s toezicht gaan houden op de begrotingen van de diverse clubs. Competities die failliet dreigen te gaan kunnen aanspraak maken op dit fonds.

Is het een wonder dat onze ondernemingen intussen failliet zijn?