Het probleem is niet de drugs; het is de overheid

De Nederlandse overheid kent een lange geschiedenis van het hanteren van marktmanipulatie en marktontwrichting op het stuk van de drugs.

Java  kende tot  1942 gedurende meer dan drie eeuwen opiumwinkels waar opium verkocht werd  met een winstopslag van circa 1000 procent. De prijs  werd door de overheid regelmatig aangepast, teneinde door middel van trial en error het punt van winstmaximalisering te bereiken.

De  hoge prijzen werkten smokkel in de hand. In 1906  stuurde de overheid enkele marineschepen naar Bali. De officiële aanleiding was het verdwijnen  van 3000 rijksdaalders uit een scheepswrak.  De werkelijke reden was het feit dat  uit Bali opium gesmokkeld werd naar Java, waar de overheid de winst uit haar handel aangetast zag.

De soldaten gingen aan land en brachten  tussen de 2000  en 4000  Balinezen om zeep, die slechts over zeer primitieve wapens beschikten. Mannen vrouwen, kinderen, baby’s : alles   wat  zij  op hun weg vonden, werd  afgeslacht.

De actie begon, nadat een aanvurend telegram van Koningin Wilhelmina was ontvangen, waarin zij het leger veel succes toewenste. De rekening voor de kosten van de expeditie werd  aan het volk van Bali gepresenteerd.

Deze actie ging als vervalsing de officiële geschiedenis in als “de collectieve Balinese zelfmoord.”

Jaarlijks  vindt op 20 september op Bali bij een standbeeld een herdenking plaats van deze moordpartij. Zie de uitgebreide publicaties van Ewald Vanvugt over deze zaak  en ook over de opiumhandel.

Ook nu, in  2012,  vallen er nogal wat dodelijke en niet dodelijke slachtoffers ten gevolge van het feit dat de overheid zich met de drugsmarkt bemoeit in de  vorm van marktontwrichtende  wetgeving.

De overheid  voert de moorden nu niet zelf uit, maar creëert een marksituatie die de moorden voorspelbaar en onvermijdelijk maakt.  De overheid  wast  haar handen in onschuld, maar is wel degelijk de schuldige.

Het gevolg van de prohibitie is  namelijk, dat er op het stuk van de drugs een uitgebreid  crimineel circuit ontstaan is, dat tallozen de kans biedt, een goed gesmeerde boterham te verdienen. Maar wanneer deze  mensen onderling ruzie krijgen, kunnen zij  hun geschil niet aan de rechter voorleggen.

Het gevolg is eigenrichting in de vorm van onderlinge steek- en moordpartijen, waarbij over de hele wereld gerekend vele duizenden slachtoffers per jaar vallen, ook in de Nederlandse Overzeese Rijksdelen, waar het  aantal drugsmoorden hoog ligt.  Aan al deze criminaliteit kan met één pennestreek een eind gemaakt worden door de prohibitie  in haar totaliteit op te heffen.

Er zijn  echter inmiddels zoveel mensen die aan de prohibitie  geld verdienen, dat het een illusie is te menen, dat een dergelijke liberalisering snel zal plaatsvinden.  Daarvoor zijn de belangen die op het spel staan te groot.

Hugo van Reijen