Het gekonkelfoes om de ziektekosten via de belasting te innen gaat zoals gewoonlijk weer wat onverwachte consequenties krijgen. Niet alleen met de 11 % belasting verhoging, maar ook een drama met de inkomensafhankelijke eigen risico. Wie verzint zo iets?

 

Een inkomensafhankelijk eigen risico en verzekeringsmaatschappijen die niet het inkomen van hun klanten mogen weten, privacy en zo, betekent dat er een extra administratief (belasting) lichaam moet komen dat de eigen risico’s gaat verrekenen. De eerste inschatting is dat zo iets € 90 mio per jaar gaat kosten. Lekkere besparing is dat, maar dan heb je ook wat (genivelleerd).

Elders is al uitgebreid aangegeven dat als ziektekosten verzekeraars elkaar op € 250 jaarpremie moeten gaan beconcurreren, daar niet veel markt werking van uit gaat. En gebruikers van gezondheidszorg, zullen ook totaal geen behoefte hebben om daar zuinig mee om te gaan: die 11 % belasting betalen ze toch!

Best wel slim van Samson: de ziektekosten gaan helemaal de pan uit rijzen, het eigen risico werkte ook niet, dus… laat dan maar alles via de fiscus lopen en daarmee krijgen we een groot ziekenfonds, waar u elk jaar meer en inkomensafhankelijk aan mag bijdragen. Dat wordt dan het derde ziektekostensysteem in 8 jaar.

Voor de juristen onder ons: met de nu voorgestelde systematiek van inkomensafhankelijke premie, wordt het ons onmogelijk gemaakt om een Duitse of Belgische ziektekosten verzekeraar te nemen. Mag dat wel in de tijd van de belangrijke EU wetten?

Trouwens, inkomensafhankelijke zorgpremie betekent dat ik vijf keer zo veel betaal voor dezelfde behandeling, als een ander. Heb ik best moeite mee, is een minimumloner niet gelijk aan mij? En is die ongelijkheid wel te rijmen met het streven naar gelijkheid?

10 REACTIES

  1. Als je er echt nuchter over nadenkt is het toch te gek voor woorden….
    Je bent VERPLICHT om je te verzekeren. Waar is de vrijheid van het aankopen van dienstverlening gebleven? Wanneer wordt dat betuttelen (De overheid weet wat goed voor u is) stop gezet.

    Ronald Reagan: “The government does not solve the problem, the government IS the problem”.

    Het collectivisme dat ons de afglopen halve eeuw is opgedrongen werkte misschien in de jaren 60 van de vorige eeuw, maar we zijn inmiddels een paar jaar verder en de modellen van toen passen kennelijk niet meer in de samenleving van nu.

    We zijn allemaal gelijk, maar verschillen wel degelijk van elkaar op het gebied van talenten.

    R. Hartman [5] reageerde op deze reactie.
    Jan Snijder [7] reageerde op deze reactie.

  2. wij betalen ook nog een inkomsten afhankelijke WvZ, zo had het ook geregeld kunnen worden. Maar in feite is het list en bedrog !

  3. Zit openingen te zoeken om de NeDDRlandse ziektenkostenverzekering te ontwijken/weigeren/omzeilen en te kijken of ik mij vrijwillig in het buitenland kan verzekeren en hier in NEE-derland te blijven wonen.
    Maar voorlopig loop ik vast op dat onderzoek. Ik twijfel eraan of dit mogelijk is of gaat lukken.

    Tips iemand?

    R. Hartman [4] reageerde op deze reactie.

  4. @MMAP [3]: Gaat niet lukken omdat het gewoon bij de werkgever wordt ingehouden. Bij zelfstandigen komt het op de belastingaanslag, dus linksom of rechtsom bent u de lul.

    Gaat tegen de ‘Europese gedachte’ *kuch* in, maar die is er ook alleen maar als u er nadeel van ondervindt. Nationale wetgeving zal de Europese voordeeltjes aan uw gebruik ervan onttrekken.

    Oneerlijk? Pech. Wie zich verzet zal met alle benodigde geweld ontvoerd en opgesloten worden.

    Agenda? Frankfurter Schule….

  5. Denk hier eens over na:

    Als IK 2 procent van mijn inkomen moet betalen aan zorg waarom u dan niet ?

    Waarom moet u voor 0,3 procent dezelfde voordelen hebben als ik terwijl u er in inkomen nauwelijks op achteruitgaat.

    Iedereen maakt dezelfde fout en denkt in getallen maar als je inkomensafhankelijk wilt gaan werken moet je dat wel eerlijk doen, én over de hele linie en niet de top inkomens een vrijbrief geven.

    Onze voorouders, ja óók de uwe, hebben gevochten voor deze eerlijke en sociale vorm van het oplossen van het zorgkosten probleem, ooit was de gedachte dat je je arme medemens moest helpen als dat nodig was en deze niet afhankelijk moest zijn van een aalmoes of van giften.

    Ons “oude”systeem (inkomens afhankelijk via het inkomen afgedragen jawel) werd geprezen door de gehele wereld terwijl het nu nog slechts een aftreksel is van wat het ooit was en we regelrecht op het Amerikaanse systeem af denderen zonder ook maar enige vorm van verzet daartegen door het volk.

    Ja zonder verzet, weet u waarom ? omdat c=verzet zinloos is gebleken en de elite toch doet waar ze zelf zin in heeft, kankeren en klagen dat zij 1ooo euro moeten betalen (minder dan 1 procent van hun inkomen) en aan de andere kant wél eisen dat iemand met een inkomen van 1200 euro 220 euro moet betalen aan zorgpremie, dat is maar liefst bijna 20 procent van zijn inkomen.

    Legt u mij eens uit waar daar de rechtvaardigheid zit ten opzichte van het inkomens afhankelijke systeem.

    We moeten terug naar de oorspronkelijke opzet en de verzekeraars en managers er tussen uit gooien en dan gewoon weer betalen naar draagkracht, zo kunnen liberaal en sociaal weer gewoon rekenen op een eerlijke en rechtvaardige zorgverdeling.

    En van mij persoonlijk mogen ook de één persoon kamers weer terug komen in het ziekenhuis opdat degene die dat prefereert daarvoor, tegen meerkosten net zoals vroeger het geval was, daarvoor kan kiezen.

  6. @Pendragon [1]:

    “Het collectivisme dat ons de afglopen halve eeuw is opgedrongen werkte misschien in de jaren 60 van de vorige eeuw, maar we zijn inmiddels een paar jaar verder en de modellen van toen passen kennelijk niet meer in de samenleving van nu.”

    U slaat de spijker op zijn kop, waarschijnlijk zonder het zelf te beseffen.

    Betekend het dan niet dat we in plaats van het collectivisme aan te vallen er beter voor zouden kiezen de samen;eving van nu een flinke draai om de oren te geven en eens te gaan werken aan een terugkeer van het hartgevoel in al onze besluiten ?

    Niet tegen de armen aanschoppen maar tegen de gulzigaards zou beter zijn.

    Ik ben geenszins uit op uw inkomen, echt waar, ik vraag alleen van u en alle anderen om respect te hebben voor degenen die het niet kunnen opbrengen en de menselijkheid weer terug te brengen in het systeem.

    Als IK 20 procent van mijn inkomen (1200 per maand) moet afdragen, waarom zou u dan daar met minder vanaf moeten komen ? stel u verdient 180.000 netto per jaar, zou het dan niet eerlijk zijn daar óók eens 20 procent van af te dragen zodat de zorg betaalbaar blijft ?

    IK 20% u 20% wat is daar nou zo onrechtvaardig aan in uw ogen ?

    Spie [10] reageerde op deze reactie.

  7. Het gaat ze niet om de inhoudelijkheid, maar het knechten van mensen die vrij zijn.

  8. Iemand die niet gespaard heeft en niet zuinig leeft is dus verstandiger, want als het allemaal tegenzit draait de maatschappij er wel voor op. Iedereen betaald evenveel belasting en dat is nivelleren, maar een gespaard eigenhuis opeten is onredelijk, en moet de overheid bij het huren van een huis straks weer huursubsidie verstrekken. We leven niet in een communistisch systeem waar huren gratis is.

  9. @Jan Snijder [7]:
    Gewoon omdat het ook niet eerlijk is als ik evenveel procent van mijn inkomen voor een autoverzekering voor exact dezelfde auto moet betalen als u. Het schaderisico heeft geen samenhang met mijn inkomen, hooguit met mijn gedragsstijl (lees: mijn leeftijd en/of schadeverleden).
    Als je dat meetelt, zouden de armere bevolkingsgroepen eerder een hogere nominale premie moeten betalen, want uit onderzoek blijkt dat hun gedragsstijl gemiddeld minder gezond is dan die van hogere inkomensgroepen.
    Een relatie met de hoogte van het inkomen is alleen aanwezig bij verzekeringen tegen werkeloosheid, arbeidsongeschiktheid e.d. Dan zou de uitkering bijv. samen kunnen hangen met de hoogte van het verdiende salaris en het gemiddelde risico dat een voorval zich in een bepaalde (beroeps-)groep voordoet.
    Het gaat dus simpelweg om het risico dat een bepaald voorval zich voordoet en de schade die daar voor de verzekeraar uit voortvloeit. Dat bepaalt de premie die hij nodig heeft om het risico af te dekken.
    Zodra men dat te zeer uit het oog verliest, gaat het mis: nu men de assurantiebelasting in enkele jaren tot 21 % heeft verhoogd (een stijging van ca. 300% in slechts een paar jaar!), heeft dat voor de verzekerde hetzelfde effect als wanneer de verzekeraar zijn winstmarge met 300% zou hebben verhoogd. De verzekerde weegt dat ook af en kan dan heel goed besluiten dat deze premie de verzekering niet (meer) waard is. Zo zal ik per eerste gelegenheid waarschijnlijk een aantal verzekeringen opzeggen omdat de totale kosten ervan door de belastingverhoging niet meer in evenwicht zijn met het ingeschatte risico. Uiteindelijk zou het dus best kunnen dat die belastingverhoging tot minder opbrengsten voor de staat leidt.
    Het enige dat de staat dan kan doen, is de knuppel tevoorschijn halen en je dwingen om die verzekering te nemen (zoals bij de zorgverzekering ook het geval is). Dat werkt echter ook maar tot een bepaald niveau: stel dat men het SP-standpunt inderdaad uitvoert en gewoon 4 procent over het hele inkomen heft, dan kost dat iemand die een miljoen verdient elk jaar 40.000 euro. Of neem de huidige situatie: en stel tweeverdieners die samen 140.000 euro verdienen en dus jaarlijks 11% = 15.400 euro af moeten tikken. En dat voor een verzekering die je op de vrije markt voor 2.500 euro kunt kopen.
    In dat geval is het al binnen een paar jaar voordeliger om vlak over de grens een huisje te kopen en je uit Nederland uit te schrijven. In een relatief klein land als Nederland kan dat in principe voor vrijwel iedereen, want of men daar dan alleen op papier woont, laat ik dan nog even in het midden.
    Feitelijk kan de staat daar weinig tegen doen tenzij men ter bestrijding van schijnverhuizingen de politiestaat nog verder uit wil breiden. De kosten daarvan zullen echter zeer hoog zijn en de effectiviteit – zoals bij alles wat de staat onderneemt – zeer beperkt.

    Kortom: het tegenwerken van de markt kost veel (in geld en vrijheid) en levert bij de door de staat gewenste hoge opbrengsten uiteindelijk te weinig op.

Comments are closed.