Dit is al eens eerder hier gepubliceerd, maar sommige politici hebben het (nog steeds) niet begrepen, vandaar nogmaals:
Tien vrienden gaan elke dag samen naar hun stamkroeg “Nederland” om een paar biertjes te drinken. De rekening bedraagt iedere dag EUR 100. Normaal gesproken zou iedereen EUR 10 moeten afrekenen, maar de vrienden hebben uiteenlopende inkomsten en besluiten de rekening volgens de verdeelsleutel van de Nederlandse belastingen te betalen. Dat geeft de volgende verdeling:

 

De eerste twee (de armsten) … betalen niets.
De 3de betaalt EUR 1
De 4de betaalt EUR 2
De 5de betaalt EUR 3
De 6de betaalt EUR 5
De 7de betaalt EUR 7
De 8ste betaalt EUR 10
De 9de betaalt EUR 16
De 10de betaalt EUR 56

Hoewel de rijkste meer betaalt dan de andere negen bij elkaar, is iedereen tevreden met de oplossing en treffen ze elkaar dag in dag uit in de stamkroeg. Totdat de uitbater op een dag besluit de groep korting te geven. “Omdat jullie al jaren goede klanten zijn en hier iedere dag komen, geef ik jullie vanaf vandaag EUR 20 korting per dag. Ik zal dus nog maar EUR 80 per dag berekenen voor de gedronken biertjes.
Op advies van de kroegbaas besluiten de vrienden de 20% korting door te berekenen op de bedragen die ieder betaalt. Die avond rekenen de mannen als volgt af:

De eerste twee betalen nog steeds niets
De 3de betaalt EUR 0,80 in plaats van EUR 1
De 4de betaalt EUR 1,60 in plaats van EUR 2
De 5de betaalt EUR 2,40 in plaats van EUR 3
De 6de betaalt EUR 4 in plaats van EUR 5
De 7de betaalt EUR 5,60 in plaats van EUR 7
De 8ste betaalt EUR 8 in plaats van EUR 10
De 9de betaalt EUR 12,80 in plaats van EUR 16
De 10de betaalt EUR 44,80 in plaats van EUR 56

Het lijkt een oplossing waarmee iedereen tevreden moet zijn: de twee armste vrienden drinken nog steeds voor niks en iedereen is die avond goedkoper uit. Wie zou er kunnen klagen?

Eenmaal buiten, begint iedereen te rekenen. “Ik heb maar 20 cent van de korting gekregen!” roept de 3de vriend. De 4de zegt: “Ik krijg ook maar 40 cent van de 20 euro korting, terwijl de 10de er EUR 11,20 van krijgt!”. “Dat is waar,” zegt de 5de, “waarom moet hij EUR 11,20 krijgen, terwijl ik maar 60 cent krijg? De rijkste krijgt het grootste gedeelte van de korting!”. “
Ho even,” roepen de eerste twee. “Wij twee hebben helemaal niets gekregen. Dit systeem buit de armen uit!”
De negen mannen omringen de 10de, intimideren hem en noemen hem asociaal.

De volgende avond is de 10de man niet aanwezig. De negen andere nemen plaats en drinken hun biertje zoals altijd. Alles gaat goed tot op het moment dat er betaald moet worden. Ze ontdekken dan iets interessants: ze hebben niet genoeg geld om te betalen, zelfs niet om de helft van de rekening te betalen!

Zo is het in het echte leven ook. Linkse partijen klagen steen en been dat de rijksten het meeste profijt hebben van belastingverlagende regelingen als de hypotheekrenteaftrek. Belast ze nog meer, beschuldig ze van rijk zijn en ze zullen zich niet meer vertonen. We moeten voorkomen dat de 10% rijkste mensen in Nederland hun biertje gaan drinken in het buitenland en niemand de rekening meer kan betalen.

12 REACTIES

  1. Niet slecht geformuleerd, eerst oppakken voor hij zijn biertje elders gaat drinken, u bedoeld toch niet de Bilderbergers!

  2. “We moeten voorkomen dat de 10% rijkste mensen in Nederland hun biertje gaan drinken in het buitenland en niemand de rekening meer kan betalen.”

    Waarom wordt altijd weer vergeten dat die zgn rijken net zoals trouwens de meesten onder ons, hun geld gewoon uit de samenleving halen, de grootbezitters hebben hun bezit misschien wel door vererving maar de groot”verdieners” zullen hun bron van inkomsten niet zo snel verlaten om elders misschien een waterig biertje te vatten.

    Bertus [9] reageerde op deze reactie.

  3. Opbrengst Inkomsten belasting;

    1e schijf 4.7 miljoen personen betalen gezamenlijk 28 miljard EU. 33% tarief.
    2e schijf 3.3 miljoen personen betalen gezamenlijk 47 miljard EU. 41% tarief

    3e schijf 3.0 miljoen personen betalen gezamenlijk 81 miljard EU. 42 % tarief
    4e schijf 2.1 miljoen personen betalen gezamenlijk 99 miljard. EU. 52% tarief
    Conclusie;

    4.7 miljoen mensen dragen 28 miljard bij
    3.3 miljoen mensen dragen 47 miljard bij.
    5 miljoen mensen dragen 180 miljard bij.

    Gerard [7] reageerde op deze reactie.

  4. Tja, het voorbeeld is goed. Belasting via percentages werkt vervreemdend.

    Wat je echter niet beantwoord is hoe nummer 10 rijk is geworden. Behalve veel geluk of door het uitvinden van iets bijzonders of een artistieke of sportprestatie wordt niemand rijk zonder gebruik te maken van hulp van anderen. Ik zou toch verwachten dat een rijk iemand al zou delen tijdens het produceren van de rijkdom.
    Het gaat dus om het delen van de opbrengst voordat de belasting langskomt. Juist daarom is het zo jammer als de verdeling, later via de belasting, plaatsvindt.
    Ik geloof niet in rijkdom zonder hard werk. En ik denk niet dat het efficiënt is hard te werken in je eentje.
    De verdiensten van het management in bedrijven moet aan banden worden gelegd door het aanstellen van het management door de werknemers, althans het vergroten van de inspraak door de werknemers. Dan gaan die excessieve salarissen misschien eindelijk om laag en komen we nummer 10 alleen nog tegen als succesvol uitvinder, sportman of artiest.

    Bertus [8] reageerde op deze reactie.
    Romee [10] reageerde op deze reactie.

  5. @reiny [3]:

    Ik vraag mij af waar u die cijfers vandaan haalt.
    De totale rijksinkomsten bedroegen in 2011 229,3 miljard Euro waarvan 63,3 miljard aan directe belastingen, inkomstenbelasting, winst uit ondernemingen enz. dus bij lange na niet uw bedragen.

    • @10
      Ik beweer niet dat de overheid nivelleert of niet. Ook ik denk dat de overheid vaak brandjes blust (..)
      Ik beweer dat het belangrijk is hoe iemand rijk wordt. Als de verworven rijkdom als onrechtvaardig wordt ervaren door veel mensen werkt de rijkdom als verstorend voor de maatschappelijke orde. Het doel van rijkdom is om te laten voelen dat arbeid en vernuft loont. In die zin is reactie (8) ook veel te gemakzuchtig volgens mij. Van principes kan je niet eten.
      Ik zou de discussie kunnen aangaan (ook omdat ik het antwoord niet klaar heb) over hoe de verdeling van inkomsten beter kan worden verdeeld binnen de bedrijfsvoering. Ook kan je je afvragen in hoeverre een overheid, een wetgeving moet invoeren en handhaven om een en ander af te dwingen.
      Maatschappen zijn heel gewoon in de ‘chique’ dienstverlening. Als we een schip lossen of een auto maken gaan we ineens in loondienst en zijn de verschillen in inkomen het tienvoudige. Volgens mij zit daar ergens de oplossing…

      Het niet op gang komen van concurrentie onderschrijf ik. Volgens mij kan je ook nog het ‘netwerken’ en ‘lobbyen’ toevoegen. Een andere menselijke bezigheid waar we waarschijnlijk niet veel aan kunnen veranderen. In die zin kan je, zeker in kleine landen, niet al te veel verwachten van ‘vrije markt werking’.

  6. @A de jager [5]:
    Rijk worden doe je m.b.v regels en wetten die je beschermen.
    Concurrentie komt niet op gang door hoge drempels.

    B.v octrooien, patenten, (vestiging)vergunningen, geheimhouding, concurrentiebedingen, etc,..

    Zonder dit kan iemand anders veel gemakkelijker goedkoper produceren of diensten aanbieden, zodat extreme rijkdom niet mogelijk is.
    Men kan wel van een voorsprong profiteren, maar niet eeuwig.

    Dit betreft rijkdom in de particuliere sector.
    Met minder wetten en regels is de overheid ook een stuk kleiner en de kans op rijkdom bij ambtenaren ook een stuk kleiner.

    Conclusie:
    Met veel minder wetten en regels (lees overheid) zijn de verschillen veel kleiner.
    De overheid veroorzaakt zelf de grote verschillen en probeer dit dan weer te nivelleren.

    Zoals altijd is de overheid de veroorzaker en daarna weer de zgn. oplosser.

  7. @Bertus [9]:

    Natuurlijk is dat niet voor een ieder waar, maar de managers-ambtenaren en pseudo ambtenaren laag haalt wel degelijk hun rijkdom uit het systeem zonder meer waarde te geven.

Comments are closed.