KERSTVERHAAL 2/4

Het jaarlijkse Kerstverhaal is dankzij de politieke gebeurtenissen van het afgelopen jaar zo uitgebreid dat we het in vier delen tijdens de kerstdagen publiceren. Vandaag het deel 2. (gisteren deel 1).

Het hoogzwangere Tsjechische echtpaar  zocht een agent die hen misschien verder de weg kon wijzen. Helaas, was er geen te vinden, gezien landelijke reorganisatie, VUT, pre-pensioen en nog wat cursussen ‘hoe blijf ik uit de buurt van een winkeldief’ was de enige wijkagent niet beschikbaar en de andere 80% van de politiemensen zat al standaard op het bureau, het werk te verdelen, te coördineren en in te plannen. De Regionale Politie reorganisatie hielp daarbij ook niet echt, want om efficiënter en goedkoper te werken, behielden de overbodige hoofdcommissarissen gewoon hun inkomen en daar wilden de agenten ook nog wel even over vergaderen.

Gelukkig kon een werkloze projectontwikkelaar (de markt was in elkaar gezakt door de Bibob wet en plotsklaps met terugwerkende kracht een heel ander belastingregiem op hypotheken en rente, ongeacht 30 jarige, eerder afgesloten contracten) en de nieuwe regels van de AFM, waardoor nieuwe hypotheken praktisch onmogelijk zijn, het stel door verwijzen naar een Zeeuwse fruitteler: in de Hedwige polder met een lege schuur, waar ze de nacht konden doorbrengen. En ook al had CaspRutte van alles beloofd, het land moest toch onder water gezet worden vanwege een roomser dan de gevallen Paus toegepast EU-regeltje en de biologische hoofdstructuur. De Tsjechen begrepen dat wel, vroeger werd er in hun land alleen maar genivelleerd want nivelleren is belangrijker dan produceren en wat is nou de ultieme nivellering? Juist, de dijken weghalen en de boel onder water zetten.

De schuur was leeg vanwege verhoogde milieu -eisen waardoor de boer zijn gewas niet had kunnen beschermen en daardoor was zijn oogst mislukt. Want nieuwe bestrijdingsmiddelen worden al jaren niet meer goedgekeurd door Brussel. Overigens worden die middelen drie kilometer verderop wel gebruikt, maar dat is in een heel ander EU-land. Als alternatief had hij gelukkig nog wat bij kunnen verdienen met de kweek van nertsen, maar die waren door het gesubsidieerde dierenbevrijdingsfront vrijgelaten. Net terwijl de nieuwe kooien volgens weer nieuwe eisen, besteld en betaald waren en ze ook nog hadden gehoord dat de Eerste Kamer alsnog een fokverbod afkondigde. Trouwens zijn schuur en boerderij waren toch al onverkoopbaar, want hij had een asbest dak. Er was plek, want er waren ook geen oldtimers meer in de winterberging: die waren naar het buitenland verkocht want er dreigde eerst wel en toen niet een belastingverhoging. Ook genoeg plek voor de os, maar niet voor de ezel, want die was als adviseur bij de nieuwe formatiebesprekingen in Den Haag gevraagd.

Uit dankbaarheid voor de overnachtingplaats bood de aanstaande Tsjechische vader een sigaretje aan. Daar schrok de boer enorm van: hij kon toch zeker niet op een (lege) werkplek roken? Door af te spreken dat de Tsjech onbetaald zou klussen en de teler voor wat voedsel zou zorgen, werd het zelfrespect van beiden, nog enigszins behouden, zij het dat de vrouw van de teler wel vroeg of de schuur verduisterd kon blijven, want er werd steeds meer geklikt op de sociale fraude klik-lijn, want op het werken door asielzoekers en niet-geregistreerden stonden torenhoge boetes: zij zouden eens werk van al die 600.000 hard zoekende werklozen kunnen stelen. Nu viel dat verduisteren ook wel mee, want ze verlichtten met kaarsen omdat elektriciteit peperduur was geworden vanwege de op- en toeslagen om windenergie te betalen. En de beloofde prijsverlaging weer onmiddellijk misbruikt werd om de zonnecellen subsidie te betalen.