Tom Lassing schrijft vandaag in Beursbox een stukje met de vraag waarom iemand die meer verdient een hoger percentage belasting moet betalen dan een ander. Hij pleit voor een flattaks, iedereen hetzelfde percentage. Voor argumenten zie zijn artikel hieronder.
Hoewel dat een verbetering is, blijft toch de vraag: Waarom niet iedereen hetzelfde “Bedrag” ?
Immers waarom moet Jan bvb 25 euro betalen om soldaten naar Afghanistan te mogen sturen en Piet slechts 10 euro?
Of waarom moet Jan bvb 50 euro betalen om aan Griekenland te geven en Piet slechts 20?
En zo voort.
Het is toch eerlijker als iedereen voor hetzelfde genot, of zelfde ellende, evenveel moet betalen?
Het feit dat Jan meer “heeft”, en dus gemakkelijker “kan” betalen, is geen rechtvaardig argument. Dat is slechts gebaseerd op de socialistische kreet dat de sterkste schouders de zwaarste lasten moeten dragen.
——————–
Tom Lassing in Beursbox Beursbox Nieuwsbrief [tom@beursbox.nl]
Waarom een hoger belastingpercentage?
Wat ik nooit begrepen heb en nog altijd weiger te begrijpen, is dat iemand met een hoger inkomen een hoger percentage belasting moet betalen.
Waarom ik het niet wil begrijpen is het volgende:
– Als zo’n persoon een veel hoger loon weet te verdienen, dan heeft hij of zij waarschijnlijk ook meer invloed op het inkomen. Als zo’n persoon dus een bepaalde hoeveelheid geld meer dan de buurman wil verdienen, dan zal hij of zij het loon zo blijven aanpassen dat het verschil er blijft.
Dan kunt u denken, mooi, dat is dus meer belasting, maar vraag u eens af wie die belasting uiteindelijk gaat betalen?
Als die persoon de CEO van een bank is, gaat u meer bankkosten betalen.
Is die persoon een CEO van een andere grote onderneming, dan idem dito.
Maar, zult u dan zeggen, dan prijzen ze zichzelf als bedrijf de markt toch uit?
Ik dacht het niet. Als de CEO van supermarktketen A hoort dat zijn collega bij B een bepaalde hoeveelheid loon krijgt, dan zal het snel minstens gelijkgetrokken worden. Immers wil supermarktketen niet als een waardeloze werkgever en B supermarkt bekend komen te staan.
De recente geschiedenis laat zien dat het ook inderdaad zo werkt.
Kortom, een hoger belastingpercentage leidt tot nog meer inkomensongelijkheid en nog meer kosten voor de kleine man/vrouw.
Je wilt als rooie rakker inkomens gelijk trekken, maar met je inspanning maak je de verschillen alleen maar groter en groter.
Iedereen een percentage van bijvoorbeeld 25% zou veel eerlijker zijn. Iedereen voelt dan ook dezelfde pijn als het percentage naar 26% gaat. Je krijgt dan ook veel sneller dat (bijna) iedereen het ermee eens is dat de overheid moet bezuinigen.
De politiek wil graag de huidige situatie zo houden. Het houdt het volk verdeeld.
“Hoewel dat een verbetering is, blijft toch de vraag: Waarom niet iedereen hetzelfde “Bedrag” ?”
Of nog beter; helemaal geen belasting.
Verhelderend verhaal!
Ook bij een absolute en constante belasting ben je er niet want dan heerst de discussie waarom A wel/meer terug krijgt dan B. Uiteindelijk komt het erop neer dat voor een eerlijk systeem je dient te betalen enkel voor de diensten die jij afneemt.
Waarom niet iedereen hetzelfde “Bedrag” ?
Omdat dat voor lagere inkomens zou betekenen dat ze meer aan belasting zouden moeten betalen dan ze aan inkomen verdienen.
Nu een vlaktaks invoeren betekent dat lagere inkomens en middeninkomens erop achteruitgaan en hogere erop vooruit.
De enige echt eerlijke manier is inderdaad alleen betalen voor de diensten die jij afneemt. Bijv. ik betaal voor de krant omdat ik dat belangrijk vind, daar hoeft iemand die zijn nieuws van internet haalt niet via subsidies / belastingen aan mee te betalen.
Tom Lassing [5] reageerde op deze reactie.
@Gdj [4]: Beste Gdj,
Die bewering dat de lagere inkomens er op achteruit zouden gaan is onbewezen. De laatste serieuze berekening die ik er over zag, gaf een 1% inkomensvooruitgang voor de laagste inkomen en een forse inkomensverbetering voor de hogere inkomens. Iedereen kan er echter op vooruit gaan, mede omdat de uitvoering veel effectiever kan. Er is dus vooral een efficiencywinst te halen uit de flak-tax.
Overigens is er ongetwijfeld wel een overgangsregeling te treffen waarbij we, als wel het invoeren, de lonen van de hoogste inkomens zo omlaag aanpassen dat ze netto evenveel stijgen als de laagste inkomens. Immers gaat het uiteindelijk iedereen om het netto inkomen en als iedereen er 1% op vooruitgaat, dan is dat voor iedereen een winst, ook als op je loonstrookje er ineens 25.000 euro bruto staat, terwijl er eerst 37.000 euro stond. Ook werkgevers zouden het niet erg vinden als de bruto lonen bij de invoering omlaag gaan…
Dat is het probleem niet…
Betalen voor wat je afneemt is overigens ook een aardig idee, maar vergis je niet… Lopen over de stoep… betalen, de snelweg op, betalen, lantaarn voor je huis, betalen… School, vol betalen, ziekenhuis… Een dorpje inrijden, betalen… Zo’n systeem kan snel enorm uit de hand lopen met letterlijk overal een rekening voor en liefst afrekenen zonder je tussenkomst. Als je thuiskomt kon je er pas achter dat je stedentrip je net failliet gemaakt heeft. We willen immers wel die stoep, die wegen, die lantaarns. Hoe we het ook bezien, daar is wel een instituut voor nodig om dat voor ons allen te regelen zonder dat een bedrijf dat straks kaapt. Zeg dus niet te snel dat je wel wil betalen voor wat je afneemt, want het gaat niet alleen om af en toe een verklaring van goed gedrag afhalen bij de overheid…
Scrutinizer [6] reageerde op deze reactie.
@Tom Lassing [5]: Neen, nagenoeg alles kan geprivatiseerd worden, inclusief infrastructuur, waardoor er concurrentie ontstaat wat de consument ten goede komt. Zo kan je bv. Van Antwerpen naar Brussel rijden via Mechelen of via Boom, maar in beide gevallen is de weg van het overheidsmonopolie. Ook de trein is uiteraard in overheidshanden. Stel dat de 3 alternatieve verbindingen in handen van 3 bedrijven zouden zijn die tegen mekaar zouden moeten concureren op prijs, kwaliteit, veiligheid etc. i.p.v. een overheidsmonopolie dat denkt ach, hij betaalt toch wel wat ik hem jaarlijks afpers, ongeacht welke weg ie gebruikt.
Wat straten betreft, die kunnen in handen zijn van de bewoners (net als een flatgebouw een vereniging van eigenaren heeft) en die kunnen (en in de praktijk: zullen) allianties aangaan met omliggende straten voor wat betreft vrije doorgang, tot een soort van communities/wijken ontstaan. Overigens worden er in andere landen, van Uruguay tot het zg. communistische China ook al volledige private communities gebouwd die uit meerdere straten bestaan, maar daar waar dit niet zo is kunnen ze wel de facto tot stand komen.
En de communities onderhouden zichzelf. Daar is dan wel een bijdrage van de leden voor verschuldigd maar a) die is niet inkomensafhankelijk en b) er is concurrentie. Dus i.p.v. heel de stad onder leiding van 1 burgemeester die als monopolist centraal beslist hoeveel iedereen moet dokken en hoe weinig ie ervoor terugkrijgt, heb je nu concurrentie tussen de communities. Kortom, niet slechts concurrentie tussen supermarkten (gelukkig, anders zaten we in USSR toestanden met lege schappen en absurd hoge prijzen) maar ook tussen woonzones.
In wezen kan men in een land bijna alles privatiseren, niet slechts telefonie en luchtvaart (wat men in de jaren ’90 eindelijk inzag) maar bijna alles.
Het enige wat in zo’n nachtwakersstaat nog in overheidshanden zou zijn is justitie en defensie.
Maar i.g.v. justitie is het de verliezende partij cq. diens verzekeraar die betaalt, dus is er geen belastinggeld voor nodig. Rest nog slechts het budget van defensie.
Wat is defensie eigenlijk? In wezen niets anders dan bescherming van je onroerend goed. Want i.g.v. dreigende oorlog kan een vrij individu besluiten te verhuizen en tevens kan hij geld en effecten overboeken. Schilderijen en goudstukken kunnen fysiek meegenomen of verscheept worden. Het enige wat je noodgedwongen achterlaat is onroerend (de naam zegt het al) goed. Dus wat doet een leger eigenlijk? Je onroerend goed beschermen. Wel, … laat er dan een llink zijn tussen onroerend goed en de defensiebegroting.
jaarlijks ca. 0,2% premie dekt het hele defensiebudget.
Zo weinig? Tuurlijk want defensie is precies dat: DEfensie, niet OFfensie. We gaan dus niet meer oorlog voeren in Afghanistan, Irak, Iran (weldra), Libie en talloze andere oorden waar we niks te zoeken hebben. Voor wat heet landsverdediging, volstaat 0,2% “beschermgeld” per jaar.
Overigens: om even terug te komen op justitie. Ook dat kan goeddeels geprivatiseerd worden. Ook dan geldt dat concurrentie betere kwaliteit tegen een lagere prijs biedt. En voor het geval er toch een ontsporing moest zijn, is alleen een soort hof van cassatie nog in overheidshanden. Maar alles in eerste aanleg (en zelfs in beroep) kan je aan de markt overlaten. En voor het hof van cassatie (waar nog niet 1% van alle rechtzaken gevoerd wordt) geldt onverminderd: de verliezer betaalt.
Maar goed, stel u eens voor: het gemiddeld gezin met inkomen van ca. 40k (van beide partners) en een huisje van 200k, betaalt voortaan nog amper 400 per jaar aan nationale belasting (voor landsverdediging).
Verder is ie nog wel wat geld kwijt aan de vereniging van eigenaren (van zijn straat/wijk) maar veel minder dan vandaag gezien concurrentie de prijzen laag houdt en bovendien heeft ie veel meer inspraak op wat er met de centen gebeurt (een nieuw fonteintje op het plantsoentje bv.) als zijn stem er 1 uit 100 is dan wanneer zijn stem er 1 uit 50000 is in een middelgrote stad.
Maar bovendien kan ie dus altijd verhuizen als het hem niet bevalt (en dat alleen is een reden waarom de exploitanten van communities beter value for money zullen geven) terwijl dat vandaag niets uitmaakt.
Dus bovenop 400 euro belasting per jaar, betaalt het gezin nog wel enkele duizenden euro’s andere kosten maar ten eerste zal het veel minder bedragen dan voorheen, ten tweede zal het zijn voor daadwerkelijk afgenomen diensten en ten derde zal ie een keuzevrijheid hebben en ten vierde zorgt het marktmechanisme voor een kwalitatief beter aanbod dan de huidige ongeinteresseerde monopolist.
We zijn het in de kern eens dat er meer geprivatiseerd kan worden en dat dit theoretisch goed zou zijn.
We zijn het niet eens over de vraag of de mensheid daar volwassen genoeg voor is.
Ik denk dat het gat tussen wat in theorie zou kunnen en wat in de praktijk zou kunnen zo groot is als hier naar de zon.
De meeste mensen zijn in feite zo afhankelijk als baby’s en het erge is, ze vinden het heerlijk!
Daarbij zijn de mensen die er intelligent genoeg voor zouden moeten zijn in de kern er te crimineel voor. Onze hele top van de samenleving is crimineel opgegroeid en hebben diploma’s en banen te danken aan bedrog en erger. Het graaien was geen toeval, het is opvoeding geweest. (of het gebrek er aan)
Ik heb dat vertrouwen in wat er theoretisch kan en nu in de praktijk al kan nu pertinent niet. Je moet ergens naar toe werken en alleen maar roepen dat het eindplaatje zo fantastisch is brengt je in feite nergens omdat dit eindplaatje op dit moment in mijn ogen zo volkomen onhaalbaar is dat niemand het serieus neemt. Daarbij zou een ‘echte’ overheid er voor de mensen zijn. Jouw oplossing van ‘de wijk’ is ook een overheid. Alleen op wijkniveau. Iets samendoen is dus prima. Een overheid is dus in theorie ook prima, als die het samendoet… Onze overheid is ondertussen een apart menselijk ras geworden. Dáár zit een enorm probleem.
Scrutinizer [11] reageerde op deze reactie.
Richard [14] reageerde op deze reactie.
Mogelijk correct. Voorwaarde is dan wel dat alle mogelijke aftrekposten bij het vaststellen van het belastbaar inkomen worden afgeschaft.
Correct Tom, het is uiteindelijk altijd de consument die belasting betaald. Producenten betalen nooit belasting. De consument betaald de belasting altijd in de vorm van een lagere consumptie.
Overigens er gaat wel nivellering uit van de progressieve belasting: er zullen namelijk minder mensen in middelste inkomenslagen belanden. Op de hoge inkomens heeft progressieve belasting echter weinig invloed. Er komen dus meer lage/minimum inkomens bij, dus is er wel nivellering.
De absolute inkomens verschillen zullen echter toenemen.
Zie ook mijn artikel: http://www.overbeterleven.nl/2012/11/11/nivellering-en-prijsinflati/
Waarom niet iedereen hetzelfde “Bedrag” ?
Onze geldgeile heerschers hebben zoveel geld nodig, dat alle mensen tot aan modaal dan hun volledige salaris in zouden moeten leveren, en de rest van het openstaande bedrag middels dwangarbeid zouden moeten aanvullen.
@Tom Lassing [7]: Ach als je alles als overheid wil bestempelen, kom je natuurlijk geen stap verder. Dan kan ik mijn gezin ook een overheid noemen, immers ik beslis niet helemaal in mijn eentje.
Een gated community of een wijk is natuurlijk niet echt een overheid. Vergelijk het met de vereniging van eigenaars van een flatgebouw. Elk jaar een verkiezing van het “bestuur” d.w.z. van wie de lopende zaken overziet en voor elk voorstel dat wat meer geld kost (zoals nieuwe balkons aan het hele gebouw of bv. een fontein in het plantsoentje) een voorstel waar alle leden over stemmen. Vergelijk dat eens met de vrijbrief die een burgemeester heeft om op jouw kosten de stad flink te verknoeien.
Bovendien, het belangrijkste verschil zit hem in de concurrentie: als ik amper 300m verder al in een concurrerende wijk kan gaan wonen, dan houden al te ambiteiuze beheerders zich wel gedeisd. Als echter een hele stad onder beheer is van een regionale monopolist, dan zie je wat voor boeltje bv. Patrick Jansens ervan maakt.
Verder deel ik je pessimisme over de mensheid niet. Als je mensen in slaap wiegt, worden ze vanzelf luie pubers die geen verantwoordelijkheid willen nemen.
In landen zonder al te veel voorzieningen zoals Hong Kong of Singapore zijn de mensen veel alerter en naast hun reguliere job ook veel meer bezig met zaken als hun financiele toekomst, hun private pensioen en andere verzekeringen. Waarom? Omdat ze wel moeten. Bij ons ontbreekt die prikkel maar ik weiger te denken dat we hier intrinsiek inferieur zouden zijn. Geef mensen de prikkel terug die de welvaartstaat hen ontnomen heeft en laat hen hun eigen boontjes doppen en je zal zien dat we er net zo goed toe in staat zijn als de mensen in HK of S’pore.
Overigens is het natuurlijk niet slechts de top van de samenleving die crimineel is opgegroeid. Iedereen die meent dat hij recht heeft op geld dat de staat voor hem bij een porductief iemand is gaan stelen is crimineel. Elke uitkeringstrekker die het normaal vind dat u en ik afgeperst worden voor zijn uitkering is geen haar beter dan die zichzelf bedienende top. Sterker nog: deze laatsten doen zelfs nog moeite om te stelen en nemen nog risico, terwijl een hangmatwerkloze zelfs nog de wet aan zijn kant heeft (maar niet de ethiek!).
Hiermee wil ik gegraai aan de top overigens geenszins goedpraten. Alleen heb ik NOG minder sympathie voor “klanten” van de welvaartsstaat.
Wat betreft de veranderingen: die kan je stap voor stap doen. Komende van verre werden er 20 jaar geleden al wat stapjes gezet. Telekombedrijven en luchtvaartmaatschappijen zijn geen staatsmonopolies meer. Wel, privatiseer eerst ziekenhuizen, een paar jaar later scholen, een paar jaar later autosnelwegen, etc. en over 10 a 20 jaar leven we in een nachtwakerstaat. En zelfs voor we dat bereiken, is er stapsgewijs al verbetering t.o.v. de status quo.
Ondertussen gaat het langzaam genoeg opdat mensen aan elke verandering zouden kunnen wennen.
Het lijkt mij dat de essentie van bovenstaande discussie is;
“Het recht om jezelf als individu of groep af te scheiden.”
Maar zolang ze mensen tevreden kunnen houden met nieuwe laagjes ;deelgemeente/wijkbestuur en ja ook de geprezen particuliere initiatieven zoals die van een vve of gc gaat echte onafhankelijkheid er niet komen.
Het recht van onafhankelijkheid krijg je nergens op deze wereld kado, dat moet je opeisen.
Igor [13] reageerde op deze reactie.
@Igor [12]:
http://www.thurb.com/ideas/independ.htm
Kwam ik tegen, wel aardig artikel over deze kwestie (engels)
De (Engelse) schrijver heeft gelijk. Een mooi recent en zeer actueel voorbeeld is de wietteelt door steden. Volgens Opstelten mag dat niet van Europa… What the F%^&*
Europa? Vlieg tot op met zijn Europa. Als een stad zoiets zou willen, dan zou dat moeten kunnen. Dat geeft tevreden inwoners die zelf hun leven en hun omgeving invulling geven.
Daarbij wil ik me nu niet wagen aan de discussie over wiet, maar het gaat me hier even over de vrijheid van mensen die iets in hun omgeving willen veranderen.
@Tom Lassing [7]: De gated communities en vve’s zijn geen vormen van een overheid. Deze private vormen van dienstverlening zijn op vreedzame wijze – dus zonder de rechten van anderen te schenden- ontstaan. De eigenaren en aanbieders ervan hebben niet meer rechten dan andere mensen. Overheden zijn echter niet op vreedzame wijze gesticht. Zij hebben hun territorium verkregen door verovering en geweld tegen onschuldige mensen. Tevens hebben zij een monopolie verworven op recht waardoor er rechtsongelijkheid is. Een overheid impliceert dat er ook een onderheid is: wij.
Igor [17] reageerde op deze reactie.
De reden van belasting heffen is, dat zaken binnen de maatschappij geregeld moeten worden.
Dat kost arbeid, dus geld.
Het probleem waar mee wij worden op ge zadelt is,
de afroming van deze noodzakelijke geldstroom, door allerlei
aangesteld gespuis.
Dat misbruik maakt, via zogenaamd democratie s verkregen recht.
Daar moet een eind aan worden gemaakt.
Het probleem is, dat het voortkomt, uit de de zelfde regelorganen, die het zouden moeten oplossen.
Dit is zo verweven geraakt in onze maatschappij, dat een zeer
groot percentage van de bevolking, hier zijn bestaan aan ontleend.
Dat, lijkt mij het verdeel probleem.
Maar nu hoe lossen we dit op.
TEN EERSTE DE POLITIEKE WIL.
En dan is het waarschijnlijk het beste,
om nieuwe, duidelijke eenvoudige wetten en regelgeving
te ontwerpen.
Waar na de Nederlandse bevolking de gelegenheid
heeft, via gewaarborgde inspraak, zijn goed en of afkeuring
kenbaar te maken en of wijzigingen voor te stellen.
Zodat er aan de democratie voldaan wordt.
Het hoeft morgen nog niet af te zijn, maar men zou kunnen
beginnen, aan het idee van rechtvaardige verandering te wennen.
Om uiteindelijk tot verbetering te komen,in ons aller belang.
@Richard [14]:
Er zijn verschillen jazeker maar er zijn ook overeenkomsten, een vve/gc is net zoals verhuizen naar een ander land, je kiest er in de eerste instantie zelf voor “waar” je heengaat maar ondertussen kunnen de spelregels worden aangepast, democratisch besloten dus heb je het maar te slikken. Vaak kan je dan weer uitstappen maar meestal niet zonder forse verliezen.
een vve of gc is wel degelijk een vorm van overheid maar omdat het klein is je meer kan participeren lijkt het onschuldig. Of ja nou het is onschuldig maar heeft het potentieel om uit te groeien tot hetzelfde soort gezwel.
Ik snap de motivatie om in GC te wonen wel, maar het is weer een pleister tegen het bloeden als een oplossing.
Richard [18] reageerde op deze reactie.
@Igor [17]: Ik ben het niet met je eens dat een VVE/GC een vorm van overheid is. Dat zit besloten in de term overheid. Die impliceert een vorm van rechtsongelijkheid, doordat de groep mensen die de overheid vormt zichzelf rechtens boven de andere mensen heeft geplaatst. Ik begrijp wel wat je bedoelt, maar je mag een VVE/GC daarom geen ‘vorm van overheid’ noemen.
Naast het feit dat overheden hun territorium hebben veroverd dan wel het veroverde territorium hebben overgenomen van overheden die het veroverd hebben, is er nog een groot verschil: overheden claimen een monoplie op rechtspraak, inclusief rechtspraak aangaande conflicten waar zij zelf bij betrokken zijn. Dat is een grove schending van het fundamenteel rechtsbeginsel. Een VVE of GC kan nooit afdwingen dat conflicten met andere partijen bij een rechtbank die gelieerd is aan of onderdeel uitmaakt van de VVE/GC moeten worden voorgelegd.
Het is mede daarom dat we ook nooit mogen spreken van een ‘vorm van overheid’ in geval van een VVE/GC.
Dit is ook de reden dat de libertarische minarchie (politie, defensie & justitie) geen rechtsstaat genoemd kan en mag worden. In een klassieke rechtsstaat heeft de staat alleen de beschikking over het geweldsmonopolie. Dit mag zij gebruiken om geweld tegen onschuldigen te bestrijden en de vonissen die door private rechters zijn uitgesproken af te dwingen in geval iemand zich er niet mocht houden.
Het bestuur van een vve of gc staat toch ook boven de individuele leden? een ballotage commissie beslist vaak of lid mag worden, lijkt mij nou niet bepaald een onafhankelijke vorm van “recht”, immers als de vorige eigenaar zijn huis/eigendom aan mij wilt verkopen is dat toch een zaak tussen mijzelf en de verkopende partij?
Natuurlijk zijn er nu nog belangrijke verschillen maar het lijkt mij dat de belangrijkste drempel bestaat uit de al aanwezige overheden, zonder overheden wat staat er dan nog in de weg om uit te groeien tot een echte overheid?
Niet dat ik daarmee pleit voor het bestaan van de overheid, maar tenzij een GC/VVE het recht op afscheiding waarborgt lijkt het mij onverstandig om te doen alsof overheid en private bestuursvormen twee totaal verschillende onderwerpen zijn.
Vanuit een positieve benadering is het wel een goede manier om te kijken of een minimaal collectief bestuur kan functioneren zonder rechtsongelijkheid, en zo ja waarom kan dit dan niet op grotere schaal? op welk punt ga je van gezamenlijk bestuur naar “overheid” ?
Er bestaat niet zoiets als het recht om lid te worden. Je mag ergens lid van worden als de betreffende partij jou daar toestemming voor geeft. Dat volgt logisch uit het zelfbeschikkings- en het eigendomsrecht. Rechtens gezien staan deze partijen dus niet boven anderen. Jij bent vrij om jouw huis te verkopen aan wie je wilt, tenzij er aan dat eigendom beperkingen gekoppeld zijn die vrijwillig waren overeengekomen als onderdeel van de verkoop aan jou. Dan heb je die in acht te nemen. Een VVE kan deze beperking later niet eenzijdig opleggen. De VVE zou de nieuwe eigenaar wel kunnen weren als lid van die VVE, tenzij aan er met de VVE afspraken zijn gemaakt dat elke nieuwe eigenaar automatisch lid wordt en deze afspraken gekoppeld zijn aan dat huis.
Private regels vloeien voort uit eigendomsrechten. Regels en rechten zijn niet hetzelfde. Wet en recht zijn evenmin synoniemen van elkaar.
Comments are closed.