AFM, de hoeder van het geld van anderen

11 januari het nieuwsbericht “AFM 2,5 ton kwijt aan reiskosten” (bron: NOS). Het artikel leert dat één (ja, één) bestuurder in zijn 4-jarige carrière bij de Autoriteit Financiële Markten ca. € 250.000,- aan reis- en verblijfkosten heeft gemaakt. Voor de goede orde, dit is ca. € 62.500,- per jaar, wat neerkomt op ongeveer 2 keer het modale inkomen in Nederland. Dus, het inkomen van 2 hardwerkende Nederlanders waren nodig om deze bestuurder van de AFM naar zijn werk te brengen en terug naar huis. Deze bestuurder zal ongetwijfeld van onmisbare waarde zijn geweest in tijden van crisis in de financiële wereld en een volgende diepe recessie, maar bij discussies over Balkenende-normen is dit toch een riante vergoeding

Laten we even kijken wat de doelstelling van deze autoriteit is. Het komt er op neer dat zij toezicht houdt op het gedrag van participanten in de financiële markten. Omdat ze een zelfstandig bestuursorgaan is, valt ze onder geen enkel direct toezicht. Hetgeen natuurlijk bijzonder is voor een toezichthouder, zonder toezichthouder, maar dat laten we maar even voor wat het is.

Deze toezichthouder wordt betaald uit de verplichte bijdragen van de instanties waar zij toezicht op houdt. Deze bijdragen lopen al snel in de duizenden, zo niet tienduizenden euro per aan hun regime onderworpen instantie. Deze instanties variëren van de zelfstandig assurantieadviseur tot de grote verzekeraars en banken, accountants, beleggingsorganisaties etc. Als instantie is er geen keuze om onder de AFM of een andere toezichthouder dan ook te vallen. Ze zijn bij wet verplicht en dus monopolist.

Om de taken van de AFM feitelijk te maken, zij bepalen of marktpartijen die actief zijn op de financiële markten wel eerlijk en conform de wet omgaan met het geld van anderen. Doen partijen dit niet, dan heeft zij vergaande bevoegdheden om hier tegen op te treden, tot het opleggen van boetes aan toe. Dat de AFM regelmatig gebruik maakt van dit recht kunt u lezen in de kranten. En schiet nu niet in de verdediging dat alle financiële bedrijven oplichters zijn, want dit is diezelfde autoriteit die, ondanks dat ze puur een toezichthouder is, vorig jaar zelfstandig besloten heeft om de maximale hypotheekhoogte voor u als consument vast te stellen en dus regelgevend gedrag vertoonde in plaats van controlerend. Klachten van onze politiek en de banken hierop legden ze doodleuk naast zich neer.

Voorop gesteld, ik zeg niet dat er geen toezicht op de financiële markten dient te zijn, sterker ik denk dat ondermeer 2008 heeft uitgewezen dat er zeker een soort van regulering moet zijn, echter de reactie van deze autoriteit op vragen naar aanleiding van deze toch ietwat hoge reis- en verblijf kosten vergoeding voor een een zelfstandig bestuursorgaan is: ”De AFM bevestigt de bedragen en zegt dat er een regeling is voor bestuurders, waarbij het gebruik van een chauffeur tot de mogelijkheden behoort. De uitgaven aan woon-werkverkeer en dienstreizen waren volgens de AFM conform de regeling.” (Bron: NOS)

Met andere woorden, zij die als door de staat aangewezen monopolist de financiële marktpartijen vertellen wat ze wel en niet mogen doen en hoe zij met de gelden van anderen en zichzelf om mogen gaan, heeft zelf in het verleden een nogal discutabele regeling voor zichzelf ingesteld met betrekking tot woon-werkverkeer. Welke andere discutabele regelingen er mogelijk zijn is (nog) niet bekend. Maar zolang de “cliënt” van dit soort instellingen geen keuzevrijheid heeft, lijkt het mij dat een zelfstandig bestuursorgaan zich dient te onthouden van dit soort ruim opgezette regelingen en dan helemaal als jezelf anderen de les leest over ondermeer hun bedrijfsvoering.

Ingezonden door Wercundia.