Het zogenaamde dopingprobleem in de  sportwereld  heeft zich totpicv lachwekkende properties ontwikkeld.

In het kader van dit stukje kan ik niet op alle aspecten van het probleem ingaan, maar  in feite bestaat het probleem uit het opstellen van regels die niet waterdicht te implementeren zijn.

Het komt nu voor, dat van sportsterren vele jaren na het vestigen van  een record hun medaille afgenomen wordt, nadat  aan het licht gekomen is, dat zij indertijd doping gebruikt hebben, terwijl bij anderen  het gebruik niet  te achterhalen en/of niet te bewijzen valt. Dit leidt tot absurde toestanden.

Zoals meestal met prohibities het geval is, gaan de kosten van de prohibitie verre uit boven enig door de prohibitie bereikt voordeel.

Het lijkt dus beter, iedereen te laten gebruiken wat hij wil; dan is het hele probleem opgelost.

Er schijnt ook een probleem te bestaan of een deelnemend  persoon werkelijk  vrouw is en niet een man.  Hier heb ik geen oplossing voor, maar iemand  anders hopelijk wel.

Hugo van Reijen

GERELATEERDE ARTIKELENMEER VAN DEZE AUTEUR

14 REACTIES

  1. “Er schijnt ook een probleem te bestaan of een deelnemend persoon werkelijk vrouw is en niet een man. Hier heb ik geen oplossing voor, maar iemand anders hopelijk wel.”
    Ik ben niet zeker of dit even makkelijk is vast te stellen als de vraag of iemand werkelijk man is en geen vrouw. Zo ja, dan kan men een conclaaf van Kardinalen inhuren voor het zich kwijten van deze taak, immers bij aanstellen van een nieuwe paus, onderzoeken zij sedert eeuwen of het wel heus om een man gaat.

    hugo van reijen [2] reageerde op deze reactie.

  3. Hmm. Dit lijkt mij toch typisch iets dat in de lijn van het liberatisme ligt. Immers wordt een sporter lid van een vereniging en meestal is deze vereniging verbonden aan een overkoepeld orgaan. Samen hebben ze regels opgesteld wat wel en niet mag. En daar voor heb je getekend op het moment dat je lid bent geworden van die vereniging. Normaliter wordt je dus ook lid van het orgaan. Als dan later blijkt dat je de boel bedonderd hebt , is het niet meer dan terecht dat je je winsten terug moet geven. immers, je hebt iemand anders van de winst afgehouden, omdat de sporter in kwestie niet had gewonnen als hij de boel niet belazerd had. Simpel als wat… Inmiddels zijn er al enkel farmaceutische bedrijven die hun informatie aan sportbonden door geven hoe ze hun middel op kunnen sporen. Zij zijn nl het gedonder ook meer dan zat. De meeste dopingsmiddelen waren nu eenmaal bedoeld voor andere zaken, en niet om beter te presteren in de sportwereld. En als je paus wilt worden , en ze willen weten of je echt een pikkie hebt of niet, dan moet je je broek laten zakken, of anders moet je er geen gooi naar doen…. En ik begrijp dat dat in het andere voorbeeld best wel moeilijk is..En nee ook ik heb daar geen pasklare oplossing voor. Ik kan alleen maar zeggen dat je je zelf voor de gek houdt, en jij met die leugen de rest van je leven moet leven..

  4. Het is een misvatting dat het vrijgeven van doping een probleem zou oplossen. Ik ben ervan overtuigd dat de meeste sporters, wielervolgers en sponsoren niet zitten te wachten op een sport waarbij de mate van gezondheidsrisico bepalend is voor winst. Een sportbond die voor dit beleid zou kiezen zou weinig succes hebben en vermoedelijk niet lang bestaan.

    De onzekerheid of de uitslag van een wielerwedstrijd op later moment niet moet worden aangepast wegens overtreding van dopingregels weegt nog altijd niet op tegen een zekerheid dat alle toppers in een sport hun prestaties leveren door zich zwaar te doperen, en waarbij de doorslag geeft wie zijn leven het meest op het spel durft te zetten.
    Bovendien is er dan nog geen sprake van gelijk dopinggebruik en zelfs gelijke toegang tot dopingmiddelen is niet te garanderen.

    De hoop is gevestigd op een wijze van controleren en meten die echt betrouwbaar is. Het al ingevoerde biologisch paspoort lijkt me een goede stap in die richting.

    frank [5] reageerde op deze reactie.
    Andries Wijma [12] reageerde op deze reactie.

  5. @Andries Wijma [4]: helemaal mee eens. Vul voor doping een drugs in in dit verhaal. Wat denk je wat er gebeurt als we alle drugs, soft en hard maar vrijgeven? Veel libertariers zijn hier een voorstander van en over de gevolgen denken ze liever niet na of komen met het slappe excuus dat het dan maar zo moet zijn dat je een verslaafde die je lastig valt om in zijn verslaving te voldoen maar moet kunnen neerschieten. Zal een lekker zooitje worden…

  7. Enfin elke ideologie bewerkstelligt uiteindelijk het tegenovergestelde als je haar implementeert. Democratie leidt tot tirannie, slavernij leidde uiteindelijk tot vrijheid van de slaven. Waar zou dat libertarisme uiteindelijk op uitdraaien? brrrrr

  8. Gefeliciteerd Hugo,

    Dit is, met alle respect, een libertarische breinkraker van de hoogste orde.

    Ik ben werkelijk alle logica afgegaan voordat ik de juiste parallel kon vinden in het libertarische gedachtegoed. Maar heb er een gevonden, en dat is de vrije markt.

    In een vrije markt zijn er meerdere ondernemingen die min of meer hetzelfde product leveren. Deze ondernemingen kunnen naast elkaar bestaan ondanks dat er verschillen bestaan in de prijs en kwaliteit van het product.

    Dit is wat een vrije markt garandeert, keuzes in het aanbod. Persoonlijke voorkeuren verschillen en persoonlijke waarde van een specifiek product verschillen ook. Met andere woorden, de waarde die je als individu aan een product geeft is subjectief en de keuzes van vele individuen garanderen een rijk aanbod.

    Stel dat tegenover de huidige sportwereld, waarbij machtige sportorganisaties in bed liggen met overheden (UEFA en Nederland?) en propageren dat er maar een de beste kan zijn, ter wereld?

    Bubbelprikker [13] reageerde op deze reactie.

  9. Altijd leuk als het onderwerp drugs aan bod komt hier, zie je meteen het verschil tussen de echte libertariers en de republikeinen.

    Alle drugs vrijgeven, daarnaast zijn mensen natuurlijk vrij om vrijwillig andere afspraken te maken.

  10. als je verslaafd bent aan harddrugs, valt er niet zoveel meer “vrijwillig” af te spreken…

  12. @Andries Wijma [4]:

    Doping en drugs zou ik juist niet willen vergelijken. Doping betreft als verboden aangemerkte middelen in het kader van georganiseerde sportbeoefening. Een sporter of begeleider stemt door deelname in met de opgestelde regels. Dopinggebruik is dan schending van een vrijwillig aangegaan contract.
    Drugs zijn door instanties of het publiek als verdovende middelen aangemerkte substanties. Er is hierbij geen sprake van een vrijwillig aangegaan contract. Overheidswetten omtrent drugs zijn opgelegd en stroken niet met het NAP. Dat is het morele verhaal.

    Praktisch: wereldwijd zijn er strenge drugswetten en toch zijn er miljoenen verslaafden. Strenger drugsbeleid betekent niet minder verslaafden. Vergelijk bijv. de VS met Nederland. Het relatief liberale softdrugsbeleid van Nederland heeft/had tot gevolg dat de focus vanzelf bij voorlichting komt te liggen en aandacht voor de redenen van ongezond gebruik van genotsmiddelen.
    Zoals met veel zaken geldt: hoe strenger de regels, hoe minder aandacht voor de oorzaken van bepaald als ongewenst of schadelijk ervaren gedrag. Het criminaliseren van drugsgebruik en -bezit leidt onmiskenbaar tot het criminaliseren van mensen. Gevolg: hun levenskwaliteit gaat verder achteruit en overlast voor de samenleving ontstaat of neemt toe.

    Een drugsverbod heeft in mijn ogen aldus geen morele grond én geen praktische grond.
    Als je om de levens van drugsverslaafde mensen geeft dan ga je in de verslavingszorg werken en/of draag je een ‘cleane’ levenshouding uit.

  13. @arvr [8]:

    hoezo is dit een libertarische breinkraker van de hoogste orde? Dat vind ik eerder issues die te maken hebben met kinderen, verstandelijk gehandicapten, dieren, en wapens.

    in dit geval kies je er zelf voor te sporten onder bepaalde voorwaarden. Als het je niet zint, kun je je eigen vereniging/bond oprichten, wedstrijden houden waar alle soorten doping toegestaan zijn. Dat is de vrijheid van het libertarisme. (zie reactie 3 van Burnitall overigens).

    quote van het artikel zelf:
    Het komt nu voor, dat van sportsterren vele jaren na het vestigen van een record hun medaille afgenomen wordt, nadat aan het licht gekomen is, dat zij indertijd doping gebruikt hebben, terwijl bij anderen het gebruik niet te achterhalen en/of niet te bewijzen valt. Dit leidt tot absurde toestanden.

    ehm, bij anderen het gebruik niet te achterhalen en/of niet te bewijzen ; dit is gewoon onschuldig tot tegendeel bewezen is. Zoals het hoort. De bewijslast ligt dus gewoon bij de instanties om te bewijzen dat iemand de regels heeft overtreden.

    Bubbelprikker [14] reageerde op deze reactie.

  14. @Bubbelprikker [13]:

    NB: het laatste stukje met het quote van het artikel is overigens een reactie op het artikel zelf, niet een reactie op het stukje van arvr

Comments are closed.