Het is wederom de website van de SP die met een interessant artikel komt. De SP vindt dat kortgestrafte gedetineerden zouden moeten mogen werken tijdens hun gevangenschap.
De redenen hiervoor die de SP noemt zijn weinig opzienbarend. Werken zou nuttig zijn voor de gedetineerden, en ze zouden naderhand een stuk grotere kans maken op een baan. Een veel belangrijkere reden zou echter moeten zijn: de dader zou zo geld kunnen verdienen om zijn slachtoffer te compenseren! Die blijft, zelfs na een veroordeling door de rechtbank, doorgaans met lege handen achter. Dit is, naar mijn mening, één van de grootste fouten in het vaderlanse strafrecht. De andere grote fout is natuurlijk het opsluiten van mensen die slachtofferloze misdrijven begaan, maar dat terzijde.
Het compenseren van het slachtoffer zou geen bijzaak in het strafrecht moeten zijn, maar de hoofdzaak! Dan is het niet eens zozeer de vraag of gedetineerden wel zouden moeten/mogen werken, maar eerder of je ze eigenlijk wel zou moeten opsluiten. Het rehabilitatie-effect van een celstraf is een lachtertje, 75% recidiveert binnen vijf jaar. Het is ook eigenlijk absurd om te veronderstellen dat je van iemand een beter mens kan maken door ‘m jarenlang tussen boeven te zetten.
In plaats van het huidige stelsel aan taakstraffen zou eerzame arbeid veel dieper in het strafrecht kunnen worden opgenomen. Het huidige systeem van taakstraffen is op z’n zachtst gezegd merkwaardig te noemen. Je mag iemand wel een levenslange celstraf opleggen, maar geen werkstraf van meer dan 240 uur en dat is natuurlijk wel vreemd. Dat kan beter…
Ik persoonlijk heb een baan voor 32 uur per week als softwaredeveloper. Ik zou het zeker als een straf ervaren als bijvoorbeeld mijn inkomen zou worden afgeroomd tot bijstandsniveau omdat ik een slachtoffer moet terugbetalen. Een rechter zou dan kunnen oordelen dat ik vijf jaar lang full-time moet werken en al mijn inkomsten moet afstaan. De zaterdag kan dan ook als werkdag worden genomen en evt. zelfs de zondag. Mocht ik er in mijn werk met de pet naar gooien dan kan de rechter een baantje voor me vinden of me uiteindelijk gewoon een celstraf geven. Het zou allicht het proberen waard zijn om mij een dergelijke werkstraf op te leggen. Ten eerste kan ik geld verdienen voor het slachtoffer, zodat die niet met lege handen blijft staan. Ten tweede word ik wel degelijk gestraft, maandag tot en met zaterdag de hele dag werken met eventueel ook meer dan 8 uur op een dag zou ik bijzonder vervelend vinden als ik er niets aan overhield. Ten derde hoef ik geen kostbare celstraf te krijgen. Ten vierde hoef ik geen crimineel te zien gedurende het hele traject, zodat de kans op recidivisme stukken kleiner is. En ten vijfde heb ik aan het eind van het traject een baan en arbeidsritme.
Een arbeidsstraf als deze kan natuurlijk niet worden opgelegd bij alle misdrijven. Iemand die een zwaar geweldsmisdrijf pleegt kan beter veilig worden opgeborgen in een koude en vochtige cel. Leiders van misdaadbendes die hun werk gewoon zouden voortzetten buiten de gevangenismuren kunnen ook maar beter de kerker in. Zo zou ik nog wel meer voorbeelden kunnen bedenken. Toch blijft er een hele grote groep misdaden en misdadigers over voor wie een arbeidsstraf een betere oplossing zou zijn. Daarmee moet natuurlijk eerst worden geëxperimenteerd, maar het zou een zeer effectief alternatief voor celstraffen kunnen zijn.
Een rechter zou dan kunnen oordelen dat ik vijf jaar lang full-time moet werken en al mijn inkomsten moet afstaan.
Als toevoeging: Ik zou opperen om niet een tijd grens te hanteren maar een compensatie grens. (of misschien een combinatie van beiden). Werken zonder de vruchten van je eigen arbeid te kunnen benutten is demotiverend en resulteert in lage kwaliteit. Bij een compensatie grens heb je echter zelf in de hand wanneer je, je schuld hebt afbetaald.
Paul van Leeuwen [5] reageerde op deze reactie.
Een veel belangrijkere reden zou echter moeten zijn: de dader zou zo geld kunnen verdienen om zijn slachtoffer te compenseren! Die blijft, zelfs na een veroordeling door de rechtbank, doorgaans met lege handen achter.
Als een rechter een schadevergoeding toekent aan het slachtoffer, dan is het in Nederland zo geregeld dat het Ministerie van Justitie de schadevergoeding aan het slachtoffer betaald en het bedrag op de dader gaat verhalen. Maar inderdaad zou het wel goed zijn als slachtoffer compensatie voorrang krijgt op de straf.
De andere grote fout is natuurlijk het opsluiten van mensen die slachtofferloze misdrijven begaan, maar dat terzijde.
Bij vrijwel elk misdrijf zijn er (in)direct slachtoffers.
Ik zou het zeker als een straf ervaren als bijvoorbeeld mijn inkomen zou worden afgeroomd tot bijstandsniveau omdat ik een slachtoffer moet terugbetalen. Een rechter zou dan kunnen oordelen dat ik vijf jaar lang full-time moet werken en al mijn inkomsten moet afstaan.
Als de rechter jouw salaris afneemt is jouw vrouw genoodzaakt om te gaan werken om haar eigen leven te kunnen handhaven. Dat maakt haar tot slachtoffer van de rechtsstaat, wie gaat haar dan compenseren?
Scrutinizer [4] reageerde op deze reactie.
“De andere grote fout is natuurlijk het opsluiten van mensen die slachtofferloze misdrijven begaan, maar dat terzijde.”
Hij kent zijn slachtoffer niet of het slachtoffer weet niet, dat het slachtoffer is, maar zoals je zelf al zegt: het blijven wel degelijk misdrijven.
@Primitieveling [2]: En hoe is dat nu anders? Als je de cel in gaat (en dus je huidige baan niet kan verder doen) is er toch ook een inkomensterugval voor de echtgenote? Nu is ze zelfs nog een groter slachtoffer omdat ze daarnaast ook je grapjes, je complimentjes en je knuffels (etc.) moet missen terwijl je in de cel bent. Dus uit het hele pakket alleen maar de inkomensterugval moeten ondergaan is een heuse vooruitgang voor haar, me dunkt.
Primitieveling [6] reageerde op deze reactie.
@Polity [1]: Het hoeft inderdaad niet per se een tijdsgrens te zijn, een financiele grens is ook een optie. Het zal daders motiveren een zo goed mogelijke baan te vinden in plaats van een zo gemakkelijk mogelijke baan.
@Primitieveling en Vilseledd: er zijn talloze misdrijven zonder slachtoffers, bijvoorbeeld prostitutie zonder vergunning, discriminatie, drugshandel- en bezit, zwartwerken. Wij libertariers zien als ‘slachtoffer’ iemand die een schending van persoon of eigendommen heeft ondergaan en daar is bij genoemde ‘misdrijven’ geen sprake van.
@Scrutinizer [4]:
Klopt. Daarom ben ik tegen het rücksichtslos opsluiten van mensen.
Slechts psychopathische gevallen zouden wat mij betreft opgesloten mogen worden, maar zelfs dan onder de meest menselijke omstandigheden. Dus niet simpelweg in een cel, maar in een soort zelfvoorzienend werkkamp. Alle soortgenoten bij elkaar.
Het verhaal gaat een beetje mank als criminaliteit je beroep is. Voor veel van de gedetineerde individuen is dit het geval.
Wat een Utopia.
Een mensenleven stelt hier al niks voor en komen tegen woordig weg met een jaar of twee en of een taakstraffie en dan deze galbakken laten werken?
Hou toch op en maak Nederland veilig en doe net zoals in amrika allemaal bij elkaar en het ruimt vanzelf wel weer op.
De gevangenen zouden moet ruilen met de bejaarden in het bejaarden tehuisWorden een keer per week gedochte krijgen soms wel een maaltijd en mogen weg kwijnen achter hun garaniums.
de gevangen daarin tegen hebben drie maal per dag eten + douchen internet tv en alles er op en eraan, zelfs kinder porno en dan moeten we ze lateb werken?
je komt er niet voor niks in en ze moeten het gewoon nog onpersoonlijker maken versobemeren net zoals in de middel eeuwen en de sp is net zo lonks als de rest van die gal partijen die er een teringzooi van maken en bang zijn voor bepaalde bevolkings groepen.
Die etters komen niet voor niks allemaal hier heen opdat de straffen vergelijkbaar zijn als in een drie sterren hotel, wat een gelul allemaal.
Alles zijn we kwijt geraakt in Nederland en alles is geprivatisserd maar de gevangenissen staan onder het wan beleid van justitie en dant moeten ze ook privatiseren en een streng regiem op zetten en de isoleer clellen verdubbelen, dat is mijn mening!
Comments are closed.