Voor de frequente  reiziger is een van meeste amusante ervaringen het gedrag van de bellboy (kofferdrager)  in
verschillende landen.
Vanochtend  spanden  de bellboys in het Sofitel in Fez de kroon.
De voorstelling die zij gaven overtrof alles dat ik op dit gebied ooit waarnam  en ik had  ze graag beide van een Oscar voorzien, als ik  Oscars op zak zou hebben gehad.
Onder veel gekreun en gesteun  en het slaken van luide zuchten verrichtten zij hun bovenmenselijke prestatie en zetten met vereende krachten  drie koffers van 20 kilo  elk op de kamer neer.
Dergelijk gesteun en gekreun maak ik wel meer mee. Het resulteert bij mij  onveranderlijk in het niet geven van enige fooi en het ongevraagde advies, een ander beroep te kiezen, omdat hun werk klaarblijkelijk te zwaar  is.
Maar deze keer gaf een van de twee nog een gratis toegift. Tijdens het in hoteljargon genaamde “hovering for tips”  (dralen bij het verlaten van de kamer in de hoop een fooi te zullen ontvangen), wees hij op zijn collega en maakte tegen mij het gebaar van een over de wijsvinger schuivende duim,  hopende dat dit in een fooi zou resulteren.
Ik  had dit slechts één keer eerder meegemaakt. Dat was vele jaren geleden bij  twee security guards op de luchthaven van Caracas. In Afrika was het voor mij iets nieuws.
Hugo van Reijen
Al eerder was er een vermakelijk artikel van Hugo te lezen op deze site over (verplichte) fooien op een cruiseschip.
Bij roept dit de vraag op: hoe ga je doorgaans met het geven van fooien om, Hugo?
Geef je wel eens fooi, en zo ja, waarom eigenlijk, of zo nee, waarom?
hugo van reijen [3] reageerde op deze reactie.
Een Hollander vindt altijd wel een reden om geen fooi te moeten geven 🙂
@Johnny Feelgood [1]:
Jawel, maar het hangt erg van het land af.
Zonder volledigheid na te streven, hieronder enkele details.
Daarmee sluit ik de zaak af.
01.
USA : standaard tel ik 20 procent bij de rekening in een restaurant op. Personeel is namelijk voor inkomen afhankelijk van deze wijze van betaling.
02.
Cruises: de door de leiding aanbevolen bedragen.
03.
Nederland: een bedrag van 5 of 10 euro, hoewel in 1970 alle prijzen inclusief gemaakt zijn.
04.
De driehoek van Polynesia:
Bali/ Easter Island/ Kiribati.
In deze cultuur bestaat geen fooienstelsel.
Hugo van Reijen
FOOI nou ik werk regelmatig als klusser voor rijke lui maar van fooi zie ik nou niet echt iets.
Ik werk vele uren tamelijk hard om alles netjes en schoon of heel te krijgen maar een echte fooi zit er niet vaak in.
De grootste belediging was na een dag hard zwoegen in een verwaarloosde tuin en dat de man des huizes me dan exact op de cent nauwkeurig wilde afregeken.
Uit trots heb ik het bedrag naar beneden afgerond zodat hij niet uit alle hoeken en gaten los geld hoefde te peuteren.Dat was dan ook mijn laatste werkdag daar.
Naar wat nu zo erg is.Ik sta een hele dag te stompen voor wat klein geld en op doe hoek van de straat willen ze gaan pronken door een ober een vette fooi te geven of de bellboy natuurlijk al of niet na een hint.
Had je geen rol pepermunt mee? Om die knaap een pepermuntje te geven?
hugo van reijen [6] reageerde op deze reactie.
@Primitieveling [5]:
Soms bied ik een dropje aan, maar niemand lust ze.
hugo van reijen
Comments are closed.