Om de haverklap kom je het woord vertrouwen tegen. In de (ms) media, in de 
politiek, en reclame. Het consumentenvertrouwen, vertrouwen in de politiek, bancaire sector, overheid, relaties, sport, maatregelen enzovoort enzovoort. Wat is dat toch, vertrouwen ? Â Een woord dat net als respect en passie zo vaak gebruikt wordt dat het alle betekenis heeft verloren.
Wat zegt het woordenboek ? Vertrou’wen: 1 hopen met zekerheid 2. vertrouwen stellen. En wat zegt de historie ons ? In de geschiedenis is vertrouwen een woord dat al een tijd bestaat maar pas sinds eind 18e eeuw een nieuwe betekenis heeft gekregen. Voor die tijd ging het meer om trouw dan vertrouwen. Trouw is eeuwig en tot de dood ons volgt, dat werk.
Vertrouwen is minder stellig dan trouw en meer een wisselend begrip. Het is geen toeval dat na de Franse Revolutie het begrip vertrouwen aan populariteit won. Door de toegenomen onzekerheid en grotere mobiliteit werden de mensen minder trouw en kozen sneller voor vertrouwen – dat ze ook weer snel konden laten vallen.
Vertrouwen was een zaak van persoon tot persoon, voor directe menselijke omgang. Maar naarmate de samenleving onpersoonlijker en zakelijker werd – grote anonieme overheden en multinationals – groeide de behoefte aan (valse) gevoelens en ‘de menselijke maat’. Â Deze instanties begonnen zich te tooien met menselijke trekjes en schakelden hele legers aan PR en marketingdeskundigen daarvoor in.
Zo werd het begrip vertrouwen gekaapt en gebruikt om een emotionele lading te geven aan compleet zakelijke verhoudingen. Het is een leeg en betekenisloos woord geworden.
Vertrouwen kan je alleen persoonlijk en individueel geven. Naar een persoon of dienst waarbij in het laatste geval actie en afwezigheid van controle voorop staat. Een voorbeeld: ik stap in een taxi en geef de chauffeur opdracht om naar een adres te rijden. Mijn vertrouwen toon ik door: a. in te stappen. b. niet te protesteren als de man gaat rijden c. de chauffeur niet te controleren op zijn rijvaardigheid.
De talloze onderzoeken waarin ‘het vertrouwen’ wordt gemeten zijn volstrekt nutteloze exercities waarbij vaak het antwoord van te voren al vast staat. Over de betrouwbaarheid en representativiteit hoor je net zo weinig als wie er opdracht voor geeft en welke agenda het moet dienen.
Tja, vertrouwen is goed, controleren is beter. Dit kreeg ik altijd te horen toen in net begon te werken van een oudere collega. Deze man wilde alles wat er werd afgesproken zwart op wit hebben. Zijn filosofie: mensen vergeten erg snel en zonder bewijs verlies je altijd. Vandaar dat ik bovenstaand stuk erg goed vind want wat heden ten dagen als “vertrouwen” wordt aangeduid is meestal een hol iets en zoals al gesteld te pas en te onpas gebruikt.
Vertrouwen in politieke partijen is veelvuldig geschaat, zoals nu weer mer de PvdA die opeens het wantrouwen tegen boren naar schaliegas intrekt. Moeten we daar dan nog “vertrouwen” in hebben in een partij die liegt en bedriegt en toch alles doet voor het grote geld imperium.
Vertrouwen hebben in een EU moloch die A zegt en B doet of in een US die de gehele wereld probeert te overheersen?
Vertrouwen moet je verdienen. Dat wordt nogal eens vergeten.
Over kontroleren gesproken :
Het klinkt als een 1 april grap.
Maar de EU dictators zijn nu echt bezig met nog meer snode en krankzinnige plannen :
Men eist de totale controle over alle planten en groenten die verbouwd kunnen worden. Alleen goedgekeurde zaden blijven toegestaan. Je kan wel raden wie daar achter zit. Deze lobby wordt aangevoerd door Monsanto en andere multinationals.
Oude en zeldzame plantensoorten zullen niet worden toegestaan.
Men wil het kweken van ongecertificeerde planten zelfs STRAFBAAR STELLEN, ook wanneer dit gebeurt in eigen tuin !
Lees en huiver :
In het Duits : EU WIL HET TELEN VAN FRUIT EN GROENTE VERBIEDEN.
http://deutsche-wirtschafts-nachrichten … verbieten/
Geenstijl : EU WIL UW MOESTUIN BOMBARDEREN
http://www.geenstijl.nl/mt/archieven/20 … l#comments
ARE GOVERNMENTS TRYING TO STOP CITIZENS FROM GROWING THEIR OWN FOOD ?
http://www.permanentculturenow.com/are- … -own-food/
http://deutsche-wirtschafts-nachrichten.de/2013/04/23/eu-will-anbau-von-obst-und-gemuese-in-gaerten-verbieten/
Bob [3] reageerde op deze reactie.
@zeekomkommer [2]:
Pas maar op…….! Met zo’n nick ben je ten dode opgeschreven 🙂
Maar, alle gekheid op een stokje. Wat wil men dan met de, in Nederland, toch wel vele volkstuinen? Verbieden? Denk het toch niet. Ik heb de berichten ook gelezen, moet het eerst nog maar eens zien. En dan….., zijn er nog altijd de hooivorken.
Een ieder is m.i. vrij om zijn eigen groenten en aardappelen te verbouwen. De kunst is juist om van jouw plantgoed goede zaden te genereren, zodat er het volgend jaar weer gezaaid kan worden. Wat is hier mis mee?
Bob.
Door een slecht moraal van de politiek, internationaals, banken is het vertrouwen weg. De kredietcrisis is eigenlijk een moraalcrisis.
@ Bob, het is niet zo dat men volkstuinen wil verbieden. Ze willen wel verbieden dat op deze volkstuinen “ongecertificeerde” zaden worden verbouwd. En dit zelfs strafbaar stellen.
Dus alleen nog zaden die zijn gecertificeerd mogen worden gekweekt. Op deze zaden rust het zogenaamde “kweekrecht”, deze zijn zg. “intellectueel eigendom” van de “ontwerper” van het zaaigoed.
Het kan een veredelde soort zijn door vele jaren kruisen stabiel is gemaakt, of een soort, die bv. resistent is tegen bepaalde virussen of schimmels. Dit kan ook door genetische manipulatie.
Je mag niet zomaar deze zaden in de grond stoppen zonder er een soort “auteursrecht” voor te betalen. Je mag ze niet zelf verder kweken en verkopen. Enz.
Veel mensen willen gewoon hun eigen plantjes kweken, maar dat gaat misschien veranderen door dit idiote plan :
De bedrijven die hierin onderzoek en research verrichten zijn uiteraard erg geinteresseerd in een verbod op andere / wilde zaden.
Afgezien nog van de nog onoverzichtelijke gevolgen die afname van de biodiversiteit met zich meebrengt, ben ik van mening dat de overheid NIETS aangaat wat ik mijn eigen tuintje kweek als hobby.
In dit geval zijn dat extreem hete pepers, uit Trinidad en India.
Misschien een beetje maffe hobby, maar er zijn duizenden mensen die dit doen, en bezig zijn met het kruisen van pepersoorten, in de hoop een nieuwere/smaakvollere/hetere soort te ontwikkelen.
Deze pepersoorten zullen nooit geratificeerd worden.
Comments are closed.