Eigenlijk best wel leuk: we hebben een drugsprobleem, we nemen allerlei drugs beperkende? maatregelen en maken nieuwe wetten. Die nieuwe (en oude) wetten werken niet en leiden tot veel overlast.
DUS!!??, gooien we er meer agenten tegenaan (die we achteraf blijkbaar niet hebben) en dus gaat de mini-ster voor meer agenten zorgen. En uiteindelijk sturen ze het leger (bestaande uit soldaten die in hun vrije tijd graag een stickie roken).
Vervolgens gaan we de wetten weer verder aanscherpen, ‘want het is toch de zot dat we met extra mankracht de wet moeten handhaven’, bijvoorbeeld door het de coffeeshops nog moeilijker te maken. En dat vergroot de overlast en de drugsprijzen nog meer (in omgekeerde volgorde).
Wat steeds weer opvalt, of het nu het vermeende drugsprobleem is, de gezondheidszorg, of de huizenmarkt: er is een overheidsregel, of die (principieel) juist is doet er niet toe, maar we doen er rücksichtsloos alles aan om die regel/wet te handhaven.
De vraag of er misschien een ander (drugs) beleid moet komen, wordt niet gesteld want ze zijn veel te druk met handhaven en politiemannetjes te zoeken.
Hier stellen we de vraag wel en u vindt hier talloze artikelen en bewijzen dat als de drugs vrij gelaten zouden worden, we geen problemen, veel agenten over, veel minder handhavingskosten en lege gevangenissen krijgen. Maar ja, dat is tegen de wet.
Onze hele handhavingsbeleid is gericht op geldverdienen en uitmelken. Dat is in ons drugsbeleid niet anders. Eigenlijk wil de overheid zelf geld verdienen aan drugs. Het liefst openlijk. Maar dat kan niet, want dit zou in andere landen frowned uppon zijn. Dus doen ze t op een andere o zo doorzichtige manier. Burgertje zieken en uitmelken. En dat lukt ze bij onze Nederschapen erg goed. Ze zeggen beeheeee, en schijten en vreten rustig verder.
De “War On Drugs” is een complete mislukking.
Iedereen die daar nog aan twijfelt moet maar eens kijken naar de organisatie LEAP, Law Enforcement Against Prohibition.
Agenten die ervaring hebben, betrokken waren bij de war on drugs, en die inzicht hebben gekregen in de ellende die dit veroorzaakte, hebben LEAP opgericht en strijden nu voor legalistie.
Zie hier een van de vele video’s die ze geproduceerd hebben en bezoek hun website eens: http://www.leap.cc/about/who-we-are/
Voorbeeld video:
http://www.youtube.com/watch?v=xEULlJJKsq0&list=UULfPtqrJlWSOsh8byxYUO3g
Het pure libertarisme gaat nog een stapje verder en zegt dat drugs VRIJ moeten worden. Ieder mens mag zelf bepalen wat hij eet, drinkt, of snuift!!
De “drooglegging” vorige eeuw in Amerika heeft toch duidelijk aangetoond dat verbieden wat een groot deel van de mensen als “oké” beschouwd, niet werkt. Het valt namelijk niet te handhaven.
Maar dat erkennen betekent natuurlijk dat politiek en overheid feitelijk erkennen dat niet zij, maar de burgers zelf verantwoordelijk zijn voor de “handhaving”, zelf verantwoordelijk zijn voor wat als goed en niet goed wordt gezien.
De rol van de politiek en de overheid is dat te bekrachtigen, dat te dienen. Helaas, overheid en politiek zien zichzelf graag als belangrijker, als leidend.
Voorbeeld.
In veel landen hebben mensen door de eeuwen heen geleerd dat het handig is elkaar ruimte te geven, wanneer de ene persoon van A naar B en de andere persoon van B naar A reist. Elkaar hinderen, beschadigen is niet in beider voordeel. Snel op de plaats van bestemming aankomen wel. Dus heeft zich de regel ontwikkeld om hier “rechts” te houden in het verkeer. Handig voor nieuwkomers om dit bekrachtigd te zien in een verkeersregel.
Stel je voor dat de politiek – ingefluisterd door belangengroepen – kiest voor een andere oplossing. B.v. m.i.v. 1-01-14 rijden we hier links. Of afhankelijk van de belangen van de belangengroepen, de ene week links en de andere rechts. Chaos zal het gevolg zijn. Overtredingen aan de orde van de dag, niet te handhaven.
En toch is dat meer en meer wat wij hier in Nederland middels overheidsbeleid trachten te doen. Via communicatiecampagnes wordt dan getracht er in te rammen dat wanneer je je niet houdt aan deze regels, je niet deugt, je fout bent en erger. Een stuitend voorbeeld hiervan vind ik de vaccinatiecampagnes en de donorregistratiecampagnes. Qui bono?
Ik snap even niet de link tussen het artikel en het plaatje. Het plaatje gaat over een moeder die haar kinderen kwijt is en dat is in de regel de wanhoop nabij. Zo zijn moeders.
Het artikel gaat over een overheidsmatig gemaakt drugsprobleem. Zeker, de overheid doet dat. Maar past daar een plaatje van een wanhopige moeder bij?
Met de criminaliteit worden een heleboel ambtenaren in het justitiële apparaat aan de gang gehouden. uiteraard met bijbehorende PvdA baasjes.
Hoe sneller ze weer op straat staan, hoe harder wij roepen om meer overheid en hoe beter de omzet.
@arvr: Dat was mij ook al opgevallen. Helaas is het zo dat de teletekstpagina’s nummers steeds opnieuw worden gebruikt met nieuwe content. Het originele artikel verdwijnt over het algemeen binnen enkele uren tot enkele dagen.
Wellicht was het beter geweest om een screenshot daarvan te plaatsen ipv een link naar de desbetreffende pagina?
Comments are closed.