De verhouding tussen de burger en de overheid heeft een treffende gelijkenis metbdsm wiki een SM relatie. De staat is in wezen een onvrijwillige BDSM scene waarin de bevolking de onderdanige rol op zich neemt. De totale controle waar de staat naar streeft, het geweld(smonopolie), de onderdrukking en het verlies van bezit en burgervrijheden en privacy zijn slechts een greep.

Zo is het gebruikelijk in de BDSM wereld om mensen te boeien en in kooien op te sluiten – denk gevangenissen en staatsinrichtingen. Ranselpartijen en electrocutie – denk ME en taserguns. Het 24/7 controleren van de onderdanige persoon, ook financieel – denk het grootscheeps tappen van telefoon- en mailverkeer, bewakingscamera’s, belasting- en bankcontrole.

Er zijn overeenkomsten in de onderliggende motivaties en emoties wat BDSM en ‘statisme’ betreft. Bijvoorbeeld als iemand geniet om anderen pijn toe te brengen, kan hij bij de politie of het leger gaan. Als iemand zich belangrijk wil voelen en controle uit wil oefenen, kan hij openbare aanklager, hoogleraar, hoge ambtenaar of politicus worden.

De staat zorgt ook voor de vervulling van onderdanige verlangens. Veel ‘submissives’ houden er van om beschermd en gereguleerd te worden. Dat ze grenzen krijgen opgelegd en niet teveel hoeven na te denken (of te handelen). Gestraft te worden bij stout en ongehoorzaam gedrag. De staat claimt ‘haar burgers’ te beschermen tegen buitenlandse agressie en het gevaar van terrorisme. De overheid ziet overal problemen en bedreigingen voor de burger – en anders verzint ze ze wel – en neemt het voortouw om dat ’te regelen’.

De overheid reguleert hoe mensen moeten leven (en het liefst denken) ware het een Meester/slaaf dynamiek. Mensen worden gestraft met fysiek of emotioneel misbruik als ze de wetten van de overheid overtreden. Hoe autoritairder het regime des te meer uitgesproken Dominant/sub de maatschappij is.

Het grote verschil tussen de staat en BDSM is dat er in de sado-masochistische cultuur sprake is van toestemming. BDSM is een spel maar zonder toestemming is het misbruik, verkrachting of erger. Als een agent iemand boeit en slaat, is dat misbruik van macht. Dat is het niet als het in een vrijwillige setting met toestemming door twee partijen gebeurd.

Een ander verschil tussen de overheid en 50 tinten grijs is vertrouwen en een intieme verhouding. Een van de grootste problemen van collectivisme is dat het wetten en regels bedenkt voor grote ‘anonieme’ groepen uiteenlopende mensen en vervolgens – niet gehinderd door enige kennis – die groepen veroordeelt voor het één of ander. Uitzonderingen en risico bepalen het beleid waar iedereen onder moet zuchten. Er is geen sprake van een contract of wat dan ook: je moet je schikken en gehoorzamen omdat je nu eenmaal ‘in Nederland woont’.

In ieder geval, mocht u masochist zijn dan kunt u uw geluk niet op bij de volgende bekeuring, belastingaanslag, verordening, gebod of verbod, quotum, verkiezing, beleidsmaatregel, taakstraf, detentie of vredesmissie.

 

GERELATEERDE ARTIKELENMEER VAN DEZE AUTEUR

5 REACTIES

  1. Eén van de redenen waardoor de staat hiermee wegkomt, is het geloof in “autoriteit”.
    Veel mensen denken dat iemand met een pet op, met een bagde of een penning het volste recht heeft dit alles te doen.
    Als een willekeurige buurman uit de straat bij je zou komen bellen en geld eist, dan denk je dat hij gek geworden is. Maar als die ondertussen een baan als belastinginspecteur heeft, dan begin je met bang te worden en te zweten hoe je van hem af kunt komen.

    Het boek van Larken Rose:”The most dangerous superstition” laat dduidelijk zien hoeveel ellende het bijgeloof in autoriteit ons heeft gebracht.
    Het is belangrijk dat bijgeloof te ontzenuwen.

  2. Ach, positief is dat NL nu een nieuwe koningin heeft waarvoor je belasting kan betalen. Toch leuker om te beseffen dat het naar een lekkere Latina gaat dan een oude Duitse met slechtzittend kapsel.

  4. Als een codewoord zoals Stop niet helpt, of als je het vanaf het begin al niet wilde gaat een vergelijking met aanranding of verkrachting beter op.

  5. Seneca, ik zou aanraden om als je een vergelijking te maken, voortaan een onderwerp te nemen waar je wel iets van af weet. De vergelijking met BDSM raakt kant noch wal.

Comments are closed.