avatar MMAPEen populair politiek woordje: nivelleren. Alles moeten we nivelleren. Inkomens in eigen land nivelleren, financiën in EU-landen nivelleren, onderwijs nivelleren. En altijd is het maar negatief: iets dat gemiddeld “meer” is, moet voor een groot deel overgeheveld worden naar iets dat “minder” is.

Zelfs als de “meer-situatie” totaal niet schuldig is aan die andere “minder-situatie”. Financieel is het wel duidelijk, bijvoorbeeld een land met hoge inkomsten en BBP, moet geld overhevelen naar landen die het wat minder hebben. Duidelijk. Onterecht, maar duidelijk.

Nivelleren in het onderwijs, daar bedoel ik mee dat het voor iedere “stommerik” in de klas mogelijk moet zijn om de lesprogramma’s te volgen. Dus nivelleren ze het niveau van het onderwijs, zodat ook de “minderen” mee kunnen. Gevolg: teruggang van het onderwijsniveau en niemand is ermee gebaat. Want de “minderen” gaan in een later stadium toch wel voor de bijl. Hetzelfde diploma als een “betere” en het verschil tussen die twee wordt op de werkvloer wel een keer duidelijk.

Financieel genivelleer geeft ook altijd een slechte uitkomst. Het rijkere land ziet zijn BBP, rijkdom of inkomsten wegvloeien en het geholpen land leert niets van het gekregen gratis geld. Het stelt een situatie eventjes uit, maar iets later blijft het probleem voortbestaan. Voorbeeldje: is Griekenland nu uit de penarie met al die miljarden hulp?

 

Dus ik dacht: kunnen we in plaats van negatief, ook positief nivelleren?

Onderwijsniveau omhoog brengen en een duidelijke scheiding tussen kinderen aanbrengen die wel meekunnen en die niet meekunnen? Probleem is dan natuurlijk, dat je in de opvoeding al confronterend moet zijn tegen die kindertjes. En oei oei: “dat moeten we niet willen”. Stel je voor dat al die prinsjes en prinsesjes al in een vroeg stadium te horen krijgen dat ze beter hun best moeten doen. In mijn omgeving zie ik allemaal opgehemelde kindjes die straks, als ze in hun “twenties” zijn van hun baas, voor de eerste keer in hun leven te horen krijgen dat ze niet voldoen. Ik denk, dat ze beter voorbereid kunnen worden door ouders en scholen, zodat ze alvast wennen aan de echte wereld én ook nog de tijd hebben om een eventuele achterstand in te halen of een andere studierichting kunnen kiezen.

Idem met financieel nivelleren: hoe confronterend moet het zijn om een collega openlijk goed te belonen voor goed werk en tegen de andere collega te moeten zeggen dat hij minder verdient omdat zijn inzet en prestaties minder zijn? Is een openlijke goede beloning niet een stimulans voor andere collega’s om ook beter hun best te doen?

Moet je een regering van een land niet gewoon op de blaren laten zitten en ze hooguit de weg wijzen naar een beter financieel plan, dan ze zomaar na enkele vergaderingen miljarden toe te stoppen?

 

Kortom: is het nu zó ouderwets dat ik deze gedachten heb? Dat het toedienen van een beetje stimulans in het halfzachte cultuurtje van tegenwoordig niet mag, omdat je dan te confronterend bezig bent? Ik heb het zo gehad met al die gemaakte positiviteit voor dingen die gewoon bullshit zijn. Laten we eens beginnen met eerlijker zijn naar elkaar, een paard een paard noemen en slechte prestaties als zodanig benoemen. Dat is volgens mij een betere basis om verbeteringen aan te brengen dan het gemaakte “feel good” sfeertje in leven houden. … Denk ik.

Nou, dat waren enkele van mijn hersenspinsels van de laatste tijd.

Fijn weekeinde,

MMAP

12 REACTIES

  1. Feit : Elke liberaal is wel sociaal voor zijn gezin.

    Onze vrijgezelle liberale premier mist dat een beetje en
    beschouwd hierdoor heel Nederland als een groot gezin.

  2. De illusie van nivelleren is al vaker ter sprake gekomen. Het is een verkeerde uitleg van het begrip “Iedereen is gelijk”. Wat op zich een heel gezond en sociaal uitgangspunt is, maar bij nivelleren feitelijk wordt gebruikt voor het goedpraten van diefstal.

    De enige juiste uitleg is: Iedereen krijgt gelijke kansen. Wat hij of zij er van maakt is een eigen individuele keus.

    Maar of iemand dan uiteindelijk zijn graf instapt als eigenaar van een groot bedrijf of als medewerker in een magazijn maakt geen verschil. In beide gevallen zijn deze mensen in principe nog steeds gelijk. Waarde = 1 mensenleven.

    Pteranodon [6] reageerde op deze reactie.
    Alfred E. Neuman [9] reageerde op deze reactie.

  3. @arvr [5]:
    De juiste uitleg van het nivelleren is inderdaad dat ieder gelijke kansen zal krijgen, heel goed gezien. Daar is het dus voor. En zoals je zegt inderdaad, omdat elk leven evenveel waard is.

  4. Oh, positief nivelleren in jouw definitie gebeurt geregeld. Zo kreeg het Nederlands Normailsatie-instituut, dat tegenwoordig NEN heet, de opdracht “marktconform” te gaan opereren. Dit werd vertaald als “geld uit de markt slaan” en men ging met de andere monopolisten in Europa rond de tafel zitten en bevroor alle prijzen op de hoogste die in Europa voorkwam. Tja…

  5. @arvr [5]: Hier noemt u het punt al: “…een verkeerde uitleg van het begrip “Iedereen is gelijk”.”
    Dit begrip (zoals u het hier plaatst) is van zichzelf al fout, uw uitleg van dit begrip is daarentegen wel goed. Helaas gaan veel mensen uit van het begrip zelf, zoals u het hier letterlijk plaatst: “Iedereen is gelijk.” Wat zou betekenen dat iedere persoon hetzelfde is, hetgeen natuurlijk niet waar is zoals u al stelt in uw reactie. Het is alleen zo jammer dat veel mensen dit begrip interpreteren vanuit een materialistisch oogpunt, dat wil zeggen: “De buurman heeft een mooie luxe-sedan, een 42″ Ambilight en gaat op wintersport, dus ik heb recht op hetzelfde want ik woon naast hem in hetzelfde koop/huur-huis.”

    Het leuke is dat ik in mijn vriendenkring precies dit zie wat hier beschreven wordt. De meeste van mijn leeftijdgenoten (25 tot 30 jaar) menen allemaal recht te hebben op dezelfde luxe levensstijl, van de fabrieksarbeider of (industrieel)timmerman tot de programmeur/webdeveloper of ingenieur met uitéénlopende salarissen, allemaal menen zij recht te hebben op dezelfde luxe levensstijl vol met dure gadgets, vakanties en huizen.

    Mensen zouden ook eens naar hun stand moeten gaan leven. Een “normale” arbeider kan geen huis van 2,5K kopen, geen dure Duitse sedan rijden en niet 2 keer op vakantie. Dit alles is ons aangepraat door de banken en de overheid, die er baat bij hebben dat er veel schulden gemaakt worden om zo de economie draaiende te houden.

    Een brave burger is een burger met schulden.

    Alfred E. Neuman [10] reageerde op deze reactie.

  6. Quote:
    “Dit begrip (zoals u het hier plaatst) is van zichzelf al fout, uw uitleg van dit begrip is daarentegen wel goed.”

    Mjah, ik zou niet weten waarom dat begrijp “Iedereen is gelijk” fout is. Ik kan mij wel voorstellen dat als ik dat zonder verdere uitleg zou plaatsen het aantal reacties wat op zal lopen. Vreemd?

    Nee! Dat is wat er al een behoorlijke tijd gaande is in onze maatschappij. Woorden en betekenissen krijgen een (uitgebreidere) betekenis dan ze feitelijk hebben. Jazeker, het is je reinste “Doublespeak” zoals gepresenteerd in George Orwell’s 1984.

    Je ziet het overal. Laatst wou ik een nieuwe stofzuiger hebben. Ik vroeg om een duurzame stofzuiger en kreeg direct een doos waar meer ecokeurmerken op zaten dan reserve stofzakken erin.

    Ik bedoelde alleen dat ik een stofzuiger wou hebben die niet na drie jaar stuk ging!

    In de politiek is het nog erger: Een politicus die een voorstel doet en dat doorspekt met de toverwoorden “ecologie”, “duurzaamheid” en “CO2” suggereert in feite dat als je zijn plan niet zo denderend vindt dat je een milieucrimineel bent en ook als zodanig door de collectivistische meute dient te worden behandeld.

    Het is niet erg verstandig om als een gebeten rat op dat soort woorden/begrippen te reageren, noch om ze zelf niet meer te gebruiken, noch om onze eigen woordjes en begripjes te gaan verzinnen. Dan spelen we hun spelletje mee en verliezen we.

    We moeten gewoon de normale betekenis van onze taal terugeisen.

  7. Quote:
    “Het leuke is dat ik in mijn vriendenkring precies dit zie wat hier beschreven wordt. De meeste van mijn leeftijdgenoten (25 tot 30 jaar) menen allemaal recht te hebben op dezelfde luxe levensstijl, van de fabrieksarbeider of (industrieel)timmerman tot de programmeur/webdeveloper of ingenieur met uitéénlopende salarissen, allemaal menen zij recht te hebben op dezelfde luxe levensstijl vol met dure gadgets, vakanties en huizen.

    Mensen zouden ook eens naar hun stand moeten gaan leven. Een “normale” arbeider kan geen huis van 250K kopen, geen dure Duitse sedan rijden en niet 2 keer op vakantie. Dit alles is ons aangepraat door de banken en de overheid, die er baat bij hebben dat er veel schulden gemaakt worden om zo de economie draaiende te houden.”

    Ach, als je jong bent mag je toch dromen?

    Het wordt pas echt cynisch als je realiseert dat het grootste deel van hun (en onze) centen naar de overheid gaat en dat jouw inkomen (mede daardoor) vlak genivelleerd is.

    En dan zeggen dat anderen voor jou moeten dokken? Dudes, kijk naar je loonstrook en realiseer je jezelf maar dat jij voor anderen aan het dokken bent.

    Voornamelijk voor al die zielige mensen die op de bodem van het zwarte gat wonen dat wij overheid noemen.

Comments are closed.