Op 1 december 2001 zat de economie van Argentinië in de problemen. De werkloosheid was hoog, de schuld was hoog en de recessie duurde maar voort. Maar het leven was enigszins ‘normaal’. Basisdiensten functioneerden nog. Niemand hoefde zich echt zorgen te maken over voedsel. Of water. Tot het allemaal veranderde, binnen een dag.
Op 2 december bevroor onze failliete overheid alle bankrekeningen. Je kunt je het niet voorstellen – de ene dag toegang hebben tot je geld, en de volgende dag volledig worden afgesneden. Binnen een paar dagen waren de mensen in de straten aan het vechten met de politie. De regering ging in default op de staatsschuld, en de munt ging in vrije val.
Ik deed wat postdoctoraal werk in de US op dat moment. Als buitenlander was ik niet echt in staat om te werken dus ik leefde op een krap budget van mijn spaargeld. Ik ging slapen met de mogelijkheid om mijn huur en de kosten van levensonderhoud te betalen en ik werd wakker met niets. Maar toen ik sprak met mijn familie in Argentinië, realiseerde ik me dat zij het nog erger hadden.
Alles werd schaars. De elektriciteit ging de hele tijd uit. Zelfs voedsel in de supermarkt werd schaars. Je moest eten wat er in huis was. Voedsel werd een ruilmiddel. Binnen een paar dagen gingen de mensen van vertrouwen in hun munt naar volledig wantrouwen. Niemand wilde papiergeld meer accepteren, vooral niet voor iets zo waardevol als voedsel.
Mijn vader belde me en zei dat hij zijn spaargeld had gestoken in cash US dollars in een bank kluis. Hij had mijn hulp nodig om het er uit te krijgen. Toen we aan kwamen bij de bank, waren er duizenden mensen op straat aan het rellen. De politie was er in paramilitaire uitrusting. Het was zo gespannen dat we iemand moesten omkopen om in de bank te kunnen komen.
Gelukkig waren we in staat om de toegang tot het kluisje te krijgen. Maar we moesten 3 of 4 straten lopen naar de auto. Het was half paniek, half adrenaline rush om langs een boze menigte te lopen met het spaargeld van mijn vader in onze broek gepropt.
Terugkijkend, was dit gekkenhuis. Maar op dat moment was het de enige manier. Toen kwam het nog moeilijker deel – het uit het land krijgen. We hadden vrienden die roeiboten vol geld naar het naburige Uruguay zouden varen. Maar dit was ongelooflijk riskant.
Op dat moment was de enige legale manier om geld uit het land te krijgen, het kopen van ADR’s (Argentijnse bedrijven genoteerd aan de New York Stock Exchange). En de enige reden dat we daartoe in staat waren, was omdat we de juiste contacten hadden. Maar de kosten waren rampzalig. De commissie alleen was 20% en de aandelen die we kochten gingen nog harder omlaag dan Worldonline. Dus mijn vader verloor uiteindelijk ongeveer de helft van zijn spaargeld door te proberen het uit het land te krijgen op het verkeerde moment.
Wat grappig is dat we uiteindelijk de overheid aanklaagden. Ze hadden ieders spaargeld vernietigd, en zelfs pensioenen in beslag genomen. De overheid vertraagde het juridische proces bijna een decennium. Zij hoopten dat alle gepensioneerden simpelweg zouden sterven en het probleem weg zou gaan.Uiteindelijk wonnen we de zaak (samen met duizenden anderen). Maar de rechter (een overheidsdienst) gaf de regering een ‘voorwaardelijke straf’. Dus, geen straf.
De beste manier waarop ik de situatie kan beschrijven is wanhoop. En dit is echt de ergste emotie die je kunt hebben. Het is een vreselijke positie om in te vertoeven. Het leven wordt een hel omdat je niet weet of je de volgende dag eten op tafel zal hebben. En in een dergelijke staat van wanhoop, ben je niet in staat om goede beslissingen te nemen. Het draait allemaal om overleven.
Natuurlijk, we bleven maar denken, “waarom hebben we dit niet zien aankomen? Waarom hebben niet eerder iets gedaan?” Als we wat geld uit het land hadden gesluisd vóór dat, of stappen hadden ondernomen om het pensioen veilig te stellen, zou het leven er heel anders hebben uitgezien.
Het is net als dat oude gezegde – beter een jaar (of tien jaar) te vroeg dan een dag te laat. Omdat je nooit de snelheid moet onderschatten waarmee dingen mis kunnen gaan. Vraag maar aan de Cyprioten.
Vertaald door The Red Pill. Originele artikel:
Indien u ook een keer een artikel heeft vertaald, en dit wenst in te zenden dan kan dit naar info@vrijspreker.nl
Hoeveel mensen verdiepen zich ECHT in de gevolgen en de oorzaken van de crisis?
Ik ken er echt geen. Laat staan dat ze een parallel willen zien in de geschiedenis van andere rijken.
Als je het hun probeert uit te leggen ben je een zwartkijker.
“Gaat wel weer in orde komen, joh. Bij eerdere crises kwamen ook weer alles op zijn pootjes terecht.”
“Ja, maar dit is een heel speciaal geval.”
“De crisis is voorbij!”
“In 2014 komt er groei.”
“Het volk houdt de hand op de knip.”
Altijd dezelfde smoesje van iedereen. Het komt goed, overheid doet er vast wel iets tegen, het is maar tijdelijk.
Terwijl in de werkelijkheid heel veel bedrijven failliet gaan. Werkloosheid maar blijft stijgen en de burgers nog meer belast worden. Wanneer worden de mensen wakker hier in NL. Ik denk dat de staatseducatie heel erg goed gelukt is. De meerderheid is gehersenspoeld en gelooft nog steeds dat het goed komt.
Nothing to see here people, move along.
john [6] reageerde op deze reactie.
Dank voor dit verhaal van Simon Black.
Misschien dat dergelijke “echt gebeurde” verhalen toch weer een aantal Nederlanders wakker maken.
Dan blijven de vragen WAT kun je doen om je situatie veiliger te maken?
Adviezen op dit gebied worden ruim op prijs gesteld.
john [4] reageerde op deze reactie.
timothy [10] reageerde op deze reactie.
@Hub Jongen [3]:
Je eigen situatie veiliger maken gaat heel veel geld kosten.
Als ik dit nu nog zou moeten doen, zou het me niet meer lukken.
Maar als je nou met je caravan eropuit zou gaan, zou je daarvoor in de plaats eten in kunnen slaan.
Ikzelf heb een redelijke voorraad eten, een 4500 watt diesel generator, ca 300 liter diesel, en genoeg gas om mezelf heel erg lange tijd van licht (gaslampen kun je jarenlang bewaren zonder de functievermindering), warmte, en kookgelegenheid te voorzien, en een eigen waterbron met pomp (het is niet erg schoon, maar we hebben het al een keer voor 3 weken gebruikt).
Daarnaast is kennis belangrijker dan geld.
Leer dingen zelf te repareren. Verbouw groente. Hou geiten, varkens, konijnen of kippen.
Haal je spaargeld nu van de bank voor het te laat is.
Neem alles wat de media meldt met een grote brok zout.
Trek je eigen logische conclusies.
Wanneer we een repeat krijgen van de Corralito, zullen Bitcoin gebruikers de volledige beschikking over hun vermogen behouden en zich niets hoeven aan te trekken van eventuele capital controls. Hun geld zit immers in ’the cloud’, overal ter wereld beschikbaar. Daarom ben ik er zo enthousiast over!
deZotVanZwammerTotKletsMajoor [7] reageerde op deze reactie.
Peter D [9] reageerde op deze reactie.
@Alan Saul [2]:
Ik las in de krant dat 4 onderzeeërs 34 miljoen opbrengen.
Dus als je 8 miljard bij elkaar wil schrapen zullen ze ca 942 onderzeeërs aan de man moeten brengen.
Nou meneer Rutte, succes met de bezuinigingen dan maar.
En je weet het: Altijd blijven lache!
@Tuur Demeester [5]:
en wat als de internetstekker eruit getrokken wordt door uw overheid of elektra op rantsoen gaat.
wij gaan er te gemakkelijk vanuit dat de techniek maar blijft bestaan/werken/beschikbaar is.
Mag ik geheel in deze context dit boek aanbevelen:
http://www.amazon.com/The-Modern-Survival-Manual-Surviving/dp/9870563457
@Tuur Demeester [5]:
Ik ben ook grote fan van Bitcoin, maar ik zie momenteel veel concurrenten op de bandwagon springen (das goed natuurlijk) Litecoin etc. Kennelijk is het niet zo moeilijk om dit idee/een soortgelijk algoritme te kopiëren/bedenken. Derhalve prima als ruilmiddel en manier om je geld uit een land te krijgen, maar als belegging iets om goed over na te denken. Wat is jouw visie?
@Hub Jongen [3]:
Tastbare producten i.e. zilver/goud, voedsel/water voorziening, biologisch zaad, boeken over eedbare planten etc.
Vaardigheden mbt techniek, landbouw, EHBO etc.
Kring van gelijkgestemden met dezelfde voorbereidingen.
Comments are closed.