Vrijspreker: Sommige libertariers denken dat de overheid alleen in land geïnteresseerd is en niet in zee. Ze willen een stad op zee bouwen waar ze vrij kunnen zijn van onderdrukking. Dat heet seasteading.
Opperdienaar: Dat is een misvatting. We zijn momenteel alleen in land geïnteresseerd omdat daar de mensen wonen die wij willen belasten. Als al die mensen op zee zouden gaan wonen, dan zouden wij natuurlijk niet op land blijven zitten. Onze delfstof is de menselijke productiviteit. Onze boortorens zijn onderwijs en propaganda. Onze boorkoppen zijn hebzucht en angst. Shell blijft ook niet op land boren als de olie op zee te vinden is.
Vrijspreker:Â Daar zullen ze niet blij mee zijn.
Opperdienaar: In Andorra gaan ze alsnog onder grote druk met inkomstenbelasting akkoord, De Andorezen waren ook ooit mensen die dachten dat ze in de bergen met rust gelaten zouden worden. Er kan echter geen ontsnappingsmogelijkheid zijn, niet in de bergen, niet onder de grond, niet op zee, niet in de ruimte. Zo’n mogelijkheid zou zijn alsof je aan het vissen bent met een net met een groot gat er in. De vrijheid die mensen gekregen hebben is dat het nu scharrelslaven zijn, hun conditie is verbeterd omdat ze nu vrije beroepskeuze hebben. De vrije uitloop kip legt ook lekkerder eieren en de scharrelslaaf brengt meer belasting op. Het is een win win situatie.
Naar zee gaan is ook de omgekeerde wereld. Ooit zijn de vissen het land op gekomen om met rust gelaten te worden en nu zouden mensen weer de zee in gaan om met rust gelaten te worden? Geen schijn van kans. Natuurlijk moeten we ons verhaal even aanpassen, maar dat is zo gepiept. Er houden zich terroristen, witwassers, drugshandelaren kindslaven schuil op de seasteading steden, het kan allemaal zo geregeld worden. We kunnen mensen tenslotte ook laten denken dat er opwarming van de aarde aankomt, terwijl het in juni sneeuwt in Zuid Siberië.
Zoals de directeur van de CIA William Casey ooit zei in een staf bijeenkomst in 1981:
We weten dat onze campagne van misinformatie geslaagd is, als alles wat het publiek gelooft fout is.
Eigenrichting is de oplossing na het einde van de rechtstaat !
Uit de beraadslagingen onder minister Modderman die voorafgingen aan de totstandkoming van het huidige Wetboek van Strafrecht blijkt dat de wetgever zich op het standpunt stelde dat daarin over eigenrichting welbewust moest worden gezwegen: het was op zichzelf geen strafbaar feit, maar werd evenmin genoemd onder de rechtvaardigingsgronden, waardoor een daad van eigenrichting strafbaar wordt wanneer daarmee de delictsomschrijving vervuld wordt van een feit dat wel specifiek strafbaar gesteld is.
Comments are closed.