Yen Kamikaze

Japan gaat in de komende twee jaar zijn geldhoeveelheid verdubbelen. Er wordt 1,4 biljoen dollar in de economie gestoken. Men richt zich op een prijsinflatie van 2% en waardevermindering van de yen. Het idee is om deflatie te bestrijden en export te bevorderen. Eindresultaat volgens de geldtovenaars: een overschot van 2,9 biljoen dollar op de balans van de Japanse Centrale Bank.

Dit ‘jezelf uit de crisis stimuleren’ door middel van vergroting van de geldhoeveelheid en manipulatie van de wisselkoers heeft echter grote ongewenste effecten. De yen daalt wel en de export neemt toe maar tegelijkertijd wordt import van o.a. grondstoffen (om exportgoederen te maken) duurder. Dit effect komt extra hard aan bij landen met een grote exportmarkt maar met weinig eigen grondstofwinning zoals Japan. Door de hogere monetaire inflatie daalt het rentepercentage. Daardoor ontstaat er overconsumptie omdat consumenten minder sparen en meer uitgeven.

De stimuleringspolitiek zadelt Japan op met een enorme schuld. En dat terwijl Japan in sneltreinvaart vergrijst. Met een huidig 1,39 kind per Japanse vrouw voert dat naar een bevolkingsdaling van 26 % in 2050. Daarmee zal de beroepsbevolking  gigantisch dalen: 40 % tussen 1995 en 2050. Wie gaat die schulden betalen ?

Met een vergrijzende bevolking en lage groei zou Japan grootscheeps moeten investeren in landen met meer jongeren om zo kapitaalgroei te genereren. Singapore doet dat o.a. via een van ’s werelds grootste investeringsfondsen. Maar de Japanse overheid leent alleen maar meer in de afgelopen decennia.

Japan heeft de grootste (overheids-)pensioenpot ter wereld. Gelijk aan de waarde van de Koreaanse economie en 4x zoveel als het ABP in huis heeft. Het Government Pension Investment Fund (GPIF) beheert 111,9 biljoen yen waarvan 60,1 % in staatsobligaties.

Het scenario zal waarschijnlijk zijn dat als het stimuleringspakket is uitgewerkt, de pensioenpotten zullen worden geplunderd. Het tafelzilver en de woning verkocht waarna Japan’s Verelendung kan gaan beginnen.