Om  de conclusie voorop te stellen: het percentage is niet zeer groot.
govt

01.

Na geboorte:

opvoeding door middel van een door de staat opgesteld curriculum, dat het mogelijk maakt door de overheid opgestelde examenvragen te beantwoorden.

02.

Indoctrinatie met de staatsideologie met behulp van door de overheid betaald onderwijzend personeel.

03.

Op straffe van opsluiting dwangmatige inlijving in een stelsel van belastingen, waaronder inkomstenbelasting,  belasting toegevoegde waarde en tal van andere door de overheid bedachte dwangcontributies en -heffingen.

04.

Verplaatsing binnen en buiten de landsgrenzen: legaal alleen mogelijk  voor bezitters van door de overheid verkochte  documenten.

05.

Consumptie: beperkt tot hetgeen gedoogd wordt door de overheid.  Verbod op consumptie van door de overheid schadelijk geachte zaken, variërend van jaar tot jaar, zoals, maar niet beperkt tot, drugs en pornografie.

06.

Communicatie: in steeds grotere mate  onderschept en gevolgd door de overheid.

07.

Medische behandelingen: alleen geoorloofd  door personen in het bezit van overheidsdiplomata, verstrekt door instellingen  die werken overeenkomstig voorschriften vervaardigd door de overheid.

08.

Geldverkeer:  voor bijna honderd procent gereguleerd en gevolgd  door de overheid.

09.

Rest van de activiteiten: beperkt en gereguleerd door tal van wetten, regels en bepalingen.

Geschat netto percentage waarvoor wij eigendom zijn van onszelf : vijf  en daarmee aanzienlijk minder dan dat van een slaaf gedurende de Romeinse tijd.

10.

Perceptiekosten  van het  hierboven beschreven systeem van dwangexploitatie  en  verheerlijking van de overheid: geheel afgewenteld op de betaler.

Hugo van Reijen

33 REACTIES

  1. Hedde gij da gezeet gehad ja minde da werkelik woar hoe doede ge da hoe doede ge da hoe hedde gij da gedoan

    Het is tijd voor een revolutie. Vreedzame revolutie natuurlijk.

  2. Ik snap het sentiment, maar ik ben het hier hartgrondig mee oneens.
    Ik ben 100% van mijzelf.
    Ik denk dat je pas van iemand anders bent wanneer je je emotioneel in zijn/haar dienst plaatst. Wanneer je je emoties door hem/haar laat sturen.
    Ik kan niet vliegen door met mijn armen te zwaaien. Net zomin kan ik iets aan de belastingwetgeving veranderen. Dat zijn beide extern opgelegde limits. Ik neem die als een gegeven. Ik betaal belasting omdat het de gemakkelijkste oplossing is, niet omdat ik op emotioneel vlak van mening ben dat “men” daar recht op heeft.

    MMAP [4] reageerde op deze reactie.

  3. @OBL-Rien [3]: Ik snap uw sentiment ook, maar ben het 100% met u oneens.

    Dat u bepaalde dingen accepteert omdat het u buitend e gevangenismuren houdt, begrijp ik. Maar uw gedachte dat u toch 100% van uzelf bent, daar kan ik niet in meegaan. Alleen al het feit dat u belasting betalen de gemakkelijkste oplossing vindt, geeft blijk van uw “opvoeding en cultuur”, of beter de indoctrinatie ofwel het eigenaarschap dat de roverheid over u heeft.

    Wat ik tot op zekere hoogte begrijp, want ik betaal ook belasting(zo weinig mogelijk en zolang het ontwijken me uit de gevangenis houdt), maar ik ben me wél bewust dat ik maar voor een klein deel eigenaar ben van mezelf. Begrijp me goed, ik heb al veel zaken afgezworen en vele staatsjukken afgeworpen, ik leef aardig als wat men hier een libertariër noemt. Maar ik ben me zeer wel bewust, dat ik niet geheel vrij ben. En niet geheel vrij = deels bezit van een ander.

    Dit ontkennen is uzelf een bedonderen, hoe hard u ook tegen het idee schopt: u bent niet 100% vrij, dus is er een ander (mens, macht, instituut) die deels eigenaar van u is.

    Dit erkennen is een grote hulp in het verder ontwikkelen naar een zo vrij mogelijk mens. Weten dat (en waar) een ander nog macht over u heeft, geeft richting om ook die zaken aan te pakken, om weer wat vrijer te worden.

    hug van reijen [5] reageerde op deze reactie.
    Rien [9] reageerde op deze reactie.

  4. Het woord ‘vrij’ is etymologisch verwant aan het Latijnse ‘privus’ wat weer is afgeleid van het Oudindische ‘priya’ hetgeen ‘eigen’ betekent. Iemand is dus vrij als hij over ‘het eigen’ kan beschikken. Aangezien de overheid ons beperkingen oplegt middels wetten en regels alsmede ons belast kunnen wij niet over ‘het eigen’ beschikken. Hieruit volgt dus dat wij niet vrij zijn.

  5. @hug van reijen [5]:
    Helaas maar al te waar, erger nog een groot deel van die groep zal waar mogelijk actief meehelpen om het systeem te handhaven en ons te onderdrukken.

  6. @pcrs [1]:
    Wacht maar de toestemmingsprocedure voor orgaandonatie verandert van “nee tenzij” naar “ja tenzij”…

  7. @MMAP [4]: Er bestaat geen vrijheid van de omgeving waarin je verkeert. Ook in een NAP samenleving ben je niet volledig vrij. Zelfs als je in je eentje in een bos leeft, ben je niet volledig vrij.

    Ik zie geen principieel verschil tussen als deze verschillende beperkingen. Daarom kom ik tot de uiteindelijke conclusie dat vrijheid iets is wat in je hoofd zit. Het is een ervaring, en daarmee subjectief. Het heeft meer met de emotionele beleving te doen dan met fysieke omstandigheden.

    Daarom zou ik me vrij kunnen voelen ook al zit ik opgesloten. Wel een extreem voorbeeld, toegegeven.

    Ik vergelijk een overheid vaak met het weer. Ik voel me niet vrijer wanneer de zon schijnt ivm wanneer het slecht weer is. Hoewel het slechte weer ook mijn bewegingsvrijheid beperkt.

    Zolang je je bewust onvrij voelt, ben je ook emotioneel gebonden door (bv) een overheid. I weiger om emotionele belasting te betalen.

    Hub Jongen [10] reageerde op deze reactie.

  8. @Rien [9]:
    “Daarom zou ik me vrij kunnen voelen ook al zit ik opgesloten.”

    Uiteraard speel je hier met definities.
    VRIJ= zelf beslissen wat je wilt doen, eten, drinken, ….
    ONVRIJ= als een ander mens je dit met dwang of geweld onmogelijk maakt.

    En zie dan in het artikel wat andere mensen mij (en jou) allemaal verhinderen

    Rien [11] reageerde op deze reactie.

  9. @Hub Jongen [10]: Voor mij is het iets meer dan spelen met definities. Ik heb mijzelf afgevraagd wat vrijheid nu eigenlijk is. En ik heb vastgesteld dat niemand ooit helemaal “vrij” kan zijn. Ook in een libertarische samenleving ben je nooit vrij om te doen wat je wilt. Het is imo dan ook onzinnig om te spreken van 23% vrij of 78% vrij.
    Het begrip “vrij” is niet te definiëren in meetbare termen. Daarmee is het per definitie een subjectieve term.

    Vervolgens heb ik me afgevraagd of ik mijn vrijheidsbelevenis zelf wil bepalen of dat door iemand anders wil laten doen. Ik heb er voor gekozen om dit zelf te doen. Ik laat me niet door de overheid vertellen hoe vrij of onvrij ik ben.

    Persoonlijk kan ik zeggen dat dit werkt. Niet onmiddellijk, het duurt even. Maar het werkt wel.

    Natuurlijk staat het je vrij om dit te vergelijken met “kop in het zand steken”. Ik kan nu namelijk op een vrij afstandelijke manier bepalen waar ik het liefst ben. Of ik het niveau van opdringerigheid van de samenleving nog tolerabel vindt of niet. Als je dit niet afstandelijk houdt dan benadeel je uiteindelijk jezelf. JMHO natuurlijk 🙂

    Rien [12] reageerde op deze reactie.
    ratio [14] reageerde op deze reactie.
    Hub Jongen [15] reageerde op deze reactie.
    ratio [16] reageerde op deze reactie.
    arvr [17] reageerde op deze reactie.

  10. Je kunt met een paspoort tenminste wel gewoon reizen op een internationaal afgesproken manier. Waarom zou je dat opdoeken? Ik heb er geen zin in om in een lappendeken van levensbeschouwingen proberen rond te reizen waar ieder’s voor- of achtertuin of privé weg met zijn eigen regels voor nieuwe verrassingen zorgt. Daar kom ik niet voor in het buitenland, om dat geouwehoer van wildvreemden en hun bizarre burgerlijke levensstijl te moeten meemaken zoals ze dat in hun eigen achtertuin doen, en dan maar aan te passen of op te krassen. Gewoon een paspoort scheelt heel veel gedoe.

    Zorg kan best goed zijn, dat was in communistische landen ook zo (Cuba, USSR bijvoorbeeld). Men kan van alles van ze zeggen maar zorg en onderwijs hadden ze goed voor elkaar. Het is in de context van het westen zoals het nu is, helemaal niet zo indoctrineerderig. Ik weet niet waar men naar school is geweest maar juist het bijzonder onderwijs heeft daar een handje van, en bijzonder onderwijs is juist een uitzondering op publiek onderwijs. Zolang je het examen of (hoogst wenselijk) het hele vakkenpakket vrij houdt van godsdienst of maatschappijleer, de meest indoctrinatie-gevoelige “vakken”, dan is het probleem er niet. De enige die die persoonlijke willekeur kan voorkomen via regels is een overheid. Wie anders, dat is voor mij maar de vraag. Zonder overheidsregulatie op onderwijs is het juist een free-for-all van allerhande indoctrinatie, dan niet van de overheid maar van allerlei Rudolf Steiner zweverds of godsdienstfanaten en natuurlijk ook de nodige socio’s. Qua neutraal onderwijs raak je dan van de wal in het schip.

    ratio [14] reageerde op deze reactie.

  11. @Rien [11]: De mate van vrijheid is wel zeker te bepalen. Er zijn genoeg maatstaven. Je kan kijken naar de economische vrijheid, je kan kijken naar vrijheid drugs consumptie, je kan kijken naar vrijheid wapenbezit, je kan kijken naar de mate waarin eigendom wordt beschermd, etcetera. Genoeg maatstaven.

    Daarmee vervalt je stelling dat het niet meetbaar is en slechts een subjectieve term is.

    Er is geen meeteenheid vrijheid in de trant van iemand is x procent vrij, maar er is wel duidelijk een rangorde aan te brengen in vrijheden en aan te geven waar je op welke vlakken het meest vrij bent. Vrijheid is dus geen subjectieve beleving maar een objectief feit. De mate van ongeoorloofde dwang uitgeoefend door je omgeving beperkt je vrijheid en is meetbaar. Welke slachtofferloze criminaliteit wordt vervolgd, hoeveel belasting ben je kwijt, etcetera. Allemaal harde feiten die een invloed hebben op je vrijheid.

    @Pteranodon [13]: in de gouden eeuw kon je de wereld rondreizen zonder paspoort, en volgens mij hadden Marco Polo noch Columbus een paspoort. Paspoorten zijn juist een teken van staatsdwang en regulering van iets dat voorheen niet nodig was

    OBL-Rien [19] reageerde op deze reactie.

  12. @Rien [11]:

    ” Ik kan nu namelijk op een vrij afstandelijke manier bepalen waar ik het liefst ben. Of ik het niveau van opdringerigheid van de samenleving nog tolerabel vindt of niet.”

    Bedoel je dat je bepaalt waar je het liefst bent en waar je verkiest naar toe te gaan. Aan zee of in de bergen of….
    En dan kijk je naar het niveau van de “opdringerigheid” (=dwang) van de samenleving daar.

    Je houdt dan terecht rekening met de onvrijheid aldaar!

    OBL-Rien [21] reageerde op deze reactie.

  13. @Rien [11]:Je stelt: En ik heb vastgesteld dat niemand ooit helemaal “vrij” kan zijn. ….. Het is imo dan ook onzinnig om te spreken van 23% vrij of 78% vrij. Het begrip “vrij” is niet te definiëren in meetbare termen. Daarmee is het per definitie een subjectieve term. en concludeert Vervolgens heb ik me afgevraagd of ik mijn vrijheidsbelevenis zelf wil bepalen of dat door iemand anders wil laten doen. Ik heb er voor gekozen om dit zelf te doen

    Kindermishandeling is volgens deze redenatie dan ook een subjectieve belevenis…. Het is onzinnig en onmogelijk om te zeggen dat iemand 23 % of 78 % procent kindermishandeld wordt. Het gaat immers om de belevenis van het mishandelde kind en als die zich niet mishandeld voelt is er niets aan het handje….

    Ik hoop dat je door het kindermishandeling voorbeeld beseft dat je met het subjectief beoordelen van vrijheid je de kop daadwerkelijk in het zand steekt. Dat recht heb je uiteraard maar ga het svp niet ontkennen.

    OBL-Rien [20] reageerde op deze reactie.

  14. @Rien [11]:
    Des te vaker ik jouw post doorlees, des te beter hij wordt.

    Ja natuurlijk! Waar begint vrijheid? Bij jezelf! Niet bij een ideologie, maar gewoon bij dingen die jezelf gaat afvragen. Stoppen met het slikken van de meningen die kant en klaar worden aangedragen, maar niet kloppen.

    Volg de kudde niet, want er is een reden dat zij kuddedieren zijn. Vorm je eigen mening en wees individu.

  15. De centrale vraag is al beantwoord !

    Waarom ontken je het bewijs van je eigen ogen ?

    Kijk eens rond , je leeft in een 100% ” makeover ” van NAZI Duitsland.

    En je hebt een nieuwe god : de staat.

  16. @ratio [14]: Als je eerst een selectie maakt van factoren, en dan daarbinnen de vrijheid wilt bepalen, dan kan dat natuurlijk. Maar mijn punt in nu juist dat het vastleggen van die selectie subjectief is.

  17. @Hub Jongen [15]: Dat ligt iets subtieler. Als ik thee wil drinken en er is alleen koffie ervaar ik dat niet als een inbreuk op mijn vrijheid. Als ik een museum wil bezoeken en dat niet mag omdat ik geen geld bij me heb dan ervaar ik dat niet als een inbreuk op mijn vrijheid. Als ik een museum wil bezoeken en dat niet mag omdat ik geen lange broek aan heb, dan ervaar ik dat niet als een inbreuk op mijn vrijheid.

    Let wel, ik erken dat ik niet overal alles kan doen wat ik wil. Maar ik accepteer dit als een gegeven waarop ik geen invloed kan uitoefenen.

    Ik kan niet zweven. Dat is een gegeven. Als ik hier wil wonen moet ik belasting betalen. Dat is een gegeven.

    Ik weiger dat als onvrijheid te beschouwen omdat onvrijheid een emotionele ervaring is. Ik ga “ze” deze voldoening niet geven.

  18. @OBL-Rien [20]: Kindermishandeling is inderdaad subjectief. Lijkt me toch vrij duidelijk aan te tonen. Krijgt het iedere dag klappen van de ouders? Krijgt het kind voldoende te eten, etc. Er zijn genoeg aanwijzingen voor kindermishandeling.

    Als je zo gaat redeneren dan ontken je de realiteit. Want dan is er geen vrijheid, kindermishandeling, en wat al niet meer. Alles wat niet in een percentage score is uit te drukken of in een natuurkundige eenheid vervalt dan als begrip. Dan zijn agressie en dwang ook subjectief. Dan is er ook geen welvaart en welzijn, dat is ook allemaal subjectief…

    Agressie, dwang, kindermishandeling en vrijheid zijn er wel degelijk en zijn niet slechts belevenissen in iemands hoofd.

    Je maakt een keuze om belasting te betalen niet als onvrijheid te beschouwen, dat is prima, maar het is natuurlijk wel bezijden de waarheid. Het is een dwangmatige beperking van je mogelijkheden. Door dat te ontkennen ontken je het probleem.

    OBL-Rien [23] reageerde op deze reactie.

  19. @Ratio [22]: Ik heb niets meer toe te voegen aan m’n betoog. Jij blijft beweren dat vrijheid meetbaar is. En dat ben ik met je eens mits je eerst een definitie maakt van wat vrijheid is.
    Als jij kindermishandeling definieert als “klappen krijgen” dan is kindermishandeling meetbaar geworden. Maar ik denk niet dat het je lukt om een universeel (in tijd en plaats) geaccepteerde definitie van kindermishandeling te formuleren.
    Je blijft dan zitten met een persoonlijke (i.e. subjectieve) definitie.

    Richard [24] reageerde op deze reactie.

  20. @OBL-Rien [27]: Strikt genomen is jouw eigendom datgene wat van jou is c.q dat wat jou toebehoort. Jouw lichaam is jouw eigendom. Het behoort jou toe. Dat volgt uit het feit dat jij jouw lichaam ‘van nature’ controleert. Jij bestuurt het. Jij hebt het onder controle. Jouw lichaam is jouw recht (Latijn ‘rectum’, voltooide tijd van controleren, schikken).

    Volledig beschikken als in ‘naar eigen inzicht ergens gebruik van kunnen maken’.

    Rien [29] reageerde op deze reactie.

  21. @Rien [29]: Dit heeft naar mijn idee niets met ‘woordspelletjes’ van doen. Definities hebben een oorsprong en een oorspronkelijke betekenis. Die betekenis kan afhankelijk zijn van de context waarbinnen dat woord voor het eerst gebruikt werd. Je kunt een fiets een auto noemen maar je weet dat dat niet juist is. Dat geldt ook voor begrippen als vrijheid en recht.

Comments are closed.