De chirurg schrobt zijn onderarmen. “Dit is al de zoveelste ambitietomie deze week.” De operatieverpleegkundige knikt. “Dertiende. Nóg vijf vanmiddag.”
De chirurg doet met zijn elleboog de kraan dicht. “Mensen zouden hun medicijnen moeten innemen.”
De verpleegster vraagt zich af of de chirurg tijd voor haar heeft vanavond, of dat hij naar huis zal gaan, naar zijn vrouw en kind. Ze wil niet te ondernemend overkomen.
“Vernieuwingsdrang, terrorisme, rebellie tegen de overheid…” Hij schudt zijn hoofd. “Allemaal het gevolg van ambitie. Ze zouden medicijnen aan het drinkwater moeten toevoegen. Gigantische kostenbesparing.”
De verpleegster houdt haar adem in. Soms is het moeilijk de juiste woorden te vinden en overal hangen camera’s, zelfs hier. Ze fluistert. “Interessant, maar is dat niet ambitieus…?”
Ingezonden door Leonardo Pisano, meer micro en korte verhalen over individuele vrijheid en het duivelse collectivisme alhier.
