Klokkenluiders opsluiten in psychiatrische klinieken

Gezien de gevolgen voor klokkenluiders als zij iets bekend maken, zie Snowden, Assagne en de Nederlandse luiders, moet je wel psychisch gestoord zijn om nog wat bekend te maken.
Opvallend die overheidsreacties: niet de misstand waar over geluid wordt, wordt aangepakt, nee ze pakken de luider aan.
Petje af voor de luiders: zij tonen aan dat vooral overheden,zich boven hun eigen wetten stellen. Ze zouden van harte welkom zijn in de Libertarische Vrijstaat.

Door het toenemende openlijke misbruik van overheden in collusie met justitie om hun controle te handhaven, moet het verzet zich niet laten tegenhouden.
Verzetsdaden zijn morele daden. Men begint ermee omdat gewetensvolle mensen de morele noodzaak begrijpen om het systeem van misbruik en despotisme in twijfel te trekken. Het moet gebeuren niet zozeer omdat het effectief is, maar omdat het juist is. Het is altijd een klein groepje die daarmee begint, en ze worden tegengewerkt door de hen die hun lafheid achter cynisme verbergen. Maar verzet, hoe marginaal ook, blijft de bevestiging van het leven in een wereld die overspoeld is met corruptie. Het is de hoogste geloofsdaad, de hoogste vorm van spiritualiteit en alleen daardoor blijft hoop mogelijk. Zij die de grote daden van verzet verrichten, offeren vaak hun veiligheid en comfort op, zitten dikwijls gevangen, en worden in enkele gevallen gedood. Zij begrepen dat leven in de breedste zin van het woord en het bestaan als vrije onafhankelijke menselijke wezens, zelfs onder de zwartste nacht van de staatsrepressie, overeenkomt met opstandigheid tegen onrecht.

Hub Jongen [7] reageerde op deze reactie.

Gek, ik zou zeggen dat net zijn vrouw de goede was.

Zij hielp mensen immers tegen de roverheidsroof en was daarbij zo dapper zich zelfs niet aan de door de vijand opstelde wetten te houden. Dus niet zomaar laffe belastingontwijking, doch stoere belastingontduiking.

Haar man is dan zo’n verwerpelijke etatist die zelfs zijn eigen vrouw zou verraadt voor zijn ideologie om mensen geinstitutionaliseerd af te persen.
Niet te verwonderen dus dat zijn vrouw hem een lesje leert: “Oh, jij aanbidt de staat? Nou dan mag je haar blinde justitieapparaat eens zelf meemaken. Eens kijken of je later als slachtoffer van je god nog hetzelfde denkt”.
Zij zorgde er dus voor dat een fan en handlanger van de staat slachtoffer werd van dezelfde organisatie die hij zo adoreerde.

Oh, heeft ze daarbij gelogen? Goh, wat erg he. Maar de staat is nou net een organisatie die je doorgaans straft als je de waarheid vertelt (bv. over hoe productief je was) of die je dwingt haar leugens voor waarheid te slikken cq. verder te verkondigen (bv. over bepaalde facetten van WOII – uitgerekend in BRD!).
Dus ofschoon liegen over het algemeen moreel verwerpelijk is vanuit libertarisch oogpunt, meen ik dat er voor liegen tegen de staat een uitzondering op zijn plaats is, zeker als je daarmee idolate etatisten slachtoffer kan maken van dezelfde organisatie waarvan zij het geweldig vinden wanneer die onschuldige productieven tot slachtoffer maakt.

Op zijn minst leren ze dan dat zelfs als ze de ideologie van de roverheid onderschrijven, zij verder toch niet fatsoelijk functionneert waardoor ze veel schade aanricht aan onschuldige slachtoffers. Misschien dat alleen al om die reden hij dan de staat in vraag kan stellen. Als er dan al wetten moeten zijn, moeten die dan gehandhaafd worden door ongeinteresseerde en/of corrupte monopolistische uitvoerders of zou concurrentie van rechtbanken en politiekorpsen tot minder willekeur leiden en tot minder vervalste processen?

Mik [11] reageerde op deze reactie.
ratio [12] reageerde op deze reactie.

@.M [9]: .M heeft een verfrissende kijk op de zaak en ik ben het met .M eens!

@ratio [12]: Ja, zo stelt de video het voor. Die chronologie van die vastgestelde feiten an sich zal waarschijnlijk ook wel kloppen. Vraag is natuurlijk wat voorafging?
Als etatist die voorstander is van roof onder dreiging met geweld is er duidelijk iets mis met zijn normbesef dus wellicht heeft hij zijn vrouw proberen onder druk te zetten om ontslag te nemen, bv. onder dreiging “anders ga ik je als goed Nazi verklikken bij het collectief” (wat hij later ook zou doen trouwens). Dan is het niet verwonderlijk dat zijn vrouw zich alvast indekt door zijn reputatie bij die instantie zo te besmeuren dat hij er later niet meer au serieux genomen wordt.
Als het zo gegaan is, heeft hij haar overignes ook mishandeld: psyschisch. Door haar te proberen te dwingen tegen haar geweten in op te houden met haar activiteiten van slachtofferhulp en door haar te dreigen zelf tot slachtoffer te maken van diezelfde bende. Zo bekeken is de aantijging van de vrouw dus misschien niet eens uit de lucht gegrepen, al zal ze in een rechtzaak voor een partijdige rechtbank ingesteld door de roverheid zich wel gedwongen gezien hebben enkele details te wijzigen. Wellicht heeft ze dan gelogen (tegen een organisatie die eerlijkheid juist bestraft zoals eerder betoogd) door te beweren dat er sprake was van fysiek geweld. De leugen is dan dat ie dat gebrukt zou hebben, maar dat is een detail want eigenlijk dreigde hij ermee een geweldsmonopolist op haar af te sturen dus uiteindelijk zat ze er niet eens ver naast, hoogstens qua timing.

Enfin de ware toedracht zullen we wellicht nooit kennen maar in elk geval ben ik eerder geneigd te denken dat de etatist de ware schurk is en de vrouw de heldin die node een leugentje om bestwil vertelde (tegen een criminele bende!) maar eigenlijk niet eens ver naast de waarheid zat.