Plato heeft nog een vraag ingestuurd. Hoeveel postbodes laten we in een straat toe. Als dat er 6 zijn lijkt me dat niet echt efficiënt. Ook nog: als we dat vrij laten blijft er naar alle waarschijnlijkheid uiteindelijk nog 1 postbedrijf over. Het efficiency-argument moet hoog op de agenda staan.
ANTWOORD: Efficiency wordt niet door de staat uitgemaakt of een vergunning verstrekkende ambtenaar. Maar door de ondernemer. Als een ondernemer een kans ziet hoort hij het recht te hebben postdiensten te verlenen. Dus als een dozijn ondernemers postdiensten wenst te leveren dan zullen er 12 ondernemers zijn want het is niet aan de staat dit te beperken. De postondernemer investeert zijn eigen geld en niemand die daar iets over te zeggen heeft. In de praktijk zien we een grote hoeveelheid aan ondernemingen post en pakket bezorgingsdiensten leveren en is de vraag eigenlijk te simpel gesteld. Dat zien we wel vaker als een regelgever opstaat. Het eerste dat gebeurt is een versimpeld model van de werkelijkheid waardoor de uitkomst van regelgeving nog schadelijker is.
De postmarkt is diverser dan men denkt. Er is een deelmarkt voor koeriersdiensten waar de verzender 100 procent zeker is dat de stukken de volgende dag bezorgd zijn. DHL en andere koeriersdiensten zijn groot geworden door het onvermogen van de nationale postbedrijven. Om deze dienst te leveren. Het is te verwachten dat deze koeriersbedrijven blijven bestaan en er dus zeker 2 of 3 van dit soort leveranciers zullen zijn.
Daarnaast is er een grote markt voor de verzending van periodiek drukwerk. De week en maandbladen. Deze vereisen een distributie netwerk dat maar 1 of 2 keer in de week langskomt. Deze markt is al lang vrij gegeven en er zijn hier andere bedrijven die concurreren met de nationale postorganisaties. Er zijn daarnaast de huis aan huis bladen en de dagbladen. En de huis aan huis folders. Ook hier is een distributie netwerk los van de PostNL te bespeuren dat alle huizen langs gaat en uit meerdere bedrijven bestaat.
Er is onderlinge verwevenheid, de PostNL is ook ongeadresseerd drukwerk gaan verspreiden.
Daarnaast is er de vraag naar diensten die deels al door koeriers zijn overgenomen, de aangetekende brieven, de gerechtelijke brieven, de waarde zendingen. Binnen de huidige PostNL werd deze stroom deels apart verwerkt en als het goed is gaat deze thans niet langer met alle postbestellers mee. Er is de vraag wanneer iets een pakje wordt en met een pakketbezorgingsdienst mee gaat en wanneer iets met de postbesteller mee gaat. Pakketbezorgingsdiensten bestonden al lange tijd en zullen ook in de toekomst nog steeds alle adressen langs gaan. Ook hier is dus verwevenheid en een grijs gebied, de postmarkt is lastig te definieren. Dit maakt regulering niet gemakkelijk.
Blijft over de steeds geringer wordende stroom van klassieke brieven en briefkaarten. Voor delen van deze markt gold het monopolie der PostNL nog langere tijd. Dit is echter een stroom die bestaat naast de andere post stromen. De PostNL heeft grote vooruitgang geboekt met automatisering van haar bedrijfsprocessen en dit betekent dat de handmatige sorteerwerkzaamheden voor veel postbodes verdwijnen. Men kan mensen niet 8 uur per dag post laten bezorgen, dat is te zwaar. Deze feiten betekenen dat veel klassieke postbodes zullen verdwijnen en betekent logischerwijze dat deeltijdwerkers de post gaan bezorgen. Dat dit proces met vallen en opstaan gebeurt is iets dat velen opvalt. De techniek van het automatiseren heeft aandacht gekregen, de selectie van degenen die slechts post bestellen klaarblijkelijk minder. Met alle negatieve publicitaire gevolgen voor de PostNL van dien.
Hopelijk wordt met dit verhaal duidelijk dat de roep om regulering die zo logisch lijkt niet opportuun is. Er zijn waarschijnlijk meer dan een dozijn organisaties die landelijke distributie diensten verrichten waarvan meerdere alle straten ten minste wekelijks bedienen. De klant heeft de keuze uit een koerier, de PostNL of goedkopere alternatieven. Naast natuurlijk de concurrentie van internet die veel fysieke publicaties doet verdwijnen. Regulering zal alleen maar zorgen voor inefficienties.
Laat ik ter illustratie dit voorbeeld geven.
Toen in 1893 de patenten van monopolist AT&T verlopen waren, werd de telefoniemarkt van de VS overspoeld met nieuwe aanbieders. Rond de eeuwwisseling waren er ruim 3000(!) actief die samen meer dan de helft van de markt bedienden.
Sinds wanneer bezorgen de mensen van KPN post?
Dacht dat PostNL en TNTE dat deden…
Ratio [3] reageerde op deze reactie.
@Zilver [2]: Als je de avond tevoren teveel van de Caol Ila uit 1991 hebt gesnoept gaat er de volgende dag gegarandeerd iets goed fout. Excuses.
Het argument van dit verhaal zou moeten zijn dat als je de postbezorging niet reguleert vanuit de staat dat er een vrije competitie ontstaat die er voor zorgt dat de bedrijven die het meest effectief de stukken bezorgen het grootste marktsegment krijgen, dus succesvol zijn.
Dit betekent dat voor de gebruikers van de postdiensten dat zij de snelste bezorging tegen de laagste prijs gaan krijgen.
Dit is het win-win argument van een vrije markt. Om een een of andere reden vind ik dat dat argument niet voldoende sterk of duidelijk naar voren komt….
Quote:
“Als je de avond tevoren teveel van de Caol Ila uit 1991 hebt gesnoept gaat er de volgende dag gegarandeerd iets goed fout.”
Probeer eens Bowmore. Ook Islay.
ratio [5] reageerde op deze reactie.
@arvr [4]: oke, even of topic. Vanavond is Lagavulin aan de beurt geweest maar de diverse producten van Bowmore zijn zeer drinkbaar, zeker de 15 jaar oude versie. De nog oudere versies heb ik nog niet geprobeerd.
On topic. Je hebt gelijk. Het artikel is inderdaad niet al te best, heb het snel geschreven met een lichte kater terwijl ik met mijn gedachten al elders was (in gedachte was ik al op mijn vakantiebestemming).
deZotVanZwammerTotKletsMajoor [6] reageerde op deze reactie.
@ratio [5]:
stuur je ons een briefkaartje vanaf je vakantie bestemming liefst per lokale koerier. kan ik hier morgen al lezen hoe je vakantie is.
☺zvztkm♫
De (R)overheid is de kanker van de maatschappij en verzet zich tegen elke sociaal, maatschappelijk en economische normen !
Monopolie geweld
Staatsloterij
Staats casino`s
Staatsbank
Gouden aandeel KPN
Gouden aandeel TPG
Gouden aandeel NAM
etc,etc
Wellicht kan wat economische kennis helpen. Door het verloop van kosten- en vraagcurves kan per branche een verschillende uitkomst ontstaan. Zo zullen afnemende kosten bij schaalvergroting leiden tot een monopolist (bijv. hoogovens). Bij producten die zich goed lenen voor reclames zal een oligoplie (weinig aanbieders) ontstaan (bijv. bij sigaretten). Zo zal er bijv. bij taxis door eenvoudige toetreding een sterke tendens tot overaanbod spelen. Die staan dan lang te wachten op een vrachtje en omdat de spoeling nogal dun is trachten ze de prijzen hoog te houden. Al deze voorbeelden zijn niet bepaald het meest efficiente marktmodel en zal regulering noodzakelijk maken, anders zal de consument niet de juiste prijs betalen.
Logic [9] reageerde op deze reactie.
Logic [10] reageerde op deze reactie.
@plato [8]:
Gabriel Kolko heeft duidelijk gemaakt dat regulering alleen de machtigen heeft geholpen ten koste van concurrentie. Zo heeft de advocaat van een groot bedrijf in die periode eens gezegd: “Competition is war; and war is hell!” En dus ware de grote bedrijven (zoals Standard Oil) pro-regulering.
Die regulering zorgt er namelijk voor dat nieuwe starters veel moeilijker de markt kunnen toetreden t.o.v. rijke en gearriveerde bedrijven die de kosten van die regulering veel makkelijker kunnen betalen.
Een overheid (dus regulering) die in de weg ligt zal op den duur altijd ten koste van de consument gaan.
Bedrijven die relatief gezien meer moeten betalen dan ontvangen (immers, als consumenten worden “geholpen” met dwang via regulering zal dit ten kosten gaan van de bedrijven en hun winsten, en dus met hun reden om door te gaan) zullen uiteindelijk op de fles gaan waardoor de kapitaalkrachtigen overblijven.
Juist ZO krijg je monopolie.
Maar dan monopolie d.m.v. overheidsdwang.
Voor wat betreft een eventueel monopolie door natuurlijk marktgedrag: niets mis mee. Zolang de markt vrij blijft en de overheid niet in de weg ligt van nieuwe starters. Bedrijven kunnen uiteindelijk de prijs nooit te hoog houden, want nieuwe starters met lagere prijzen zullen klantmagneten zijn, terwijl dure bedrijven ze juist afstoten.
Voor wat betreft wat “efficiënt” is, dat bepaalt de consument zelf met zijn gedrag. En niemand anders.
@plato [8]:
En dus gaan ze op de fles. Een volstrekt natuurlijk en normaal gevolg. Bedrijven die de prijzen hoog houden verliezen klandizie en dus doet de markt gewoon zijn werk t.b.v. de consument.
Als de concurrentie op deze wijze verdwijnt, wordt de spoeling uiteindelijk weer ‘dikker’, ruiken nieuwe bedrijven hun kans met lagere prijzen (t.o.v. van de gevestigde bedrijven), trekken consumenten aan, en is de consument weer gediend door de groei in concurrentie. Op de lange termijn heeft een zgn. ‘monopolist’ er niets aan de consument te benadelen. Dat heeft het alleen als het een handje wordt geholpen door overheidsbemoeienissen die starters belemmeren met reguleringen die geld kosten.
Regulering is hierdoor. behalve dat het immoreel is, totaal niet nodig zorgt juist voor misvormde prijzen.
De “juiste” prijs (een misnomer, omdat de “juiste” prijs eigenlijk helemaal niet bestaat) kan niet worden bepaald door de overheid, door dwang, of door regulering. Die wordt bepaald door de consument zelf en zijn consumentengedrag. Met andere woorden, door de markt.
Plato [11] reageerde op deze reactie.
@Logic [10]: Als ze de prijzen hoog genoeg kunnen houden, dan kunnen ze het lang volhouden. Monopolies met “hoge” prijzen vinden het wel best. Ze houden de prijzen net laag genoeg om toetreders te weren. Meestal gaat het om bedrijven waar enorme investeringen voor nodig zijn en dan treed je zo maar niet toe. De juiste prijs is waar de marginale opbrengst gelijk is aan de marginale kosten. En hoe zit het dan met kartelvorming. Geen probleem zolang de consument het maar slikt?
Comments are closed.