s620x620_noordhoff_22162_YM6THHB1In dit artikel beklaagt de SP zich over armoede onder kinderen. Eén op de negen kinderen zou in armoede opgroeien. Ik beschik zo gauw niet over andere gegevens en ook de definitie van ‘armoede’ van de SP is mij niet bekend. Ik zal de SP daarom het voordeel van de twijfel geven en ervan uitgaan dat daadwerkelijk één op de negen kinderen in armoede opgroeit.

Het is een opmerkelijk gegeven dat één op de negen kinderen in armoede opgroeit. Volgens velen is het bieden van een sociaal vangnet één van de kerntaken van de overheid, zeker als het gaat om kinderen. Het budget van de overheid is bepaald niet misselijk. Iedereen werkt meer dan de helft van de tijd voor de overheid, en kinderen zijn ook nog een keer extra knuffelig.

Ik heb even de moeite genomen om het budget van het Ministerie van Sociale Zaken en Werkgelegenheid op te zoeken. In 2012 was dat budget niet minder dan 32 miljard euro. Dat is 2000 euro per Nederlander, of enkele duizenden euro’s per gezin. En veel mensen krijgen helemaal geen uitkering, maar die werken of ze krijgen pensioen dat ze zelf hebben gespaard. Het delen van het budget door het aantal Nederlanders levert dus nog een stevig vertekend beeld op. Ik heb in mijn leven misschien een maandje of drie WW gekregen en verder niets.

Ondanks deze forse budgetten blijft dus één op de negen kinderen arm. Het lijkt erop dat de besteding van het geld niet helemaal deugt, ondanks onze democratische staat. Je zou toch verwachten dat deze kinderen veel sympathie zouden krijgen en dat we ‘met z’n allen’ zouden beslissen dat ze voldoende steun krijgen. Dat is – volgens de SP – echter beslist niet de praktijk.

Het oproepen tot hogere belastingen gaat niet werken, meer geld lost de problemen niet op. Onze democratie is blijkbaar ook niet in staat geweest deze forse budgetten richting de kinderen te laten lopen, blijkbaar gaat een groot gedeelte daar helemaal niet heen.

Misschien wordt het toch eens tijd de grip die de overheid op de samenleving heeft eens wat te verminderen. Zonder Vadertje Staat zouden veel mensen gemakkelijker werk kunnen vinden en met lage belastingen wordt alles goedkoper. Armoede zou een stuk kleiner probleem worden!

6 REACTIES

  1. IK denk niet dat de sp deze oplossing voor ogen heeft.
    Het zal wel iets met veel collectieve blabla zijn.

  2. En toch mag ieder individu zoveel kinderen op de wereld zetten als hij/zij maar wil. Ik hoor nooit van een partij (ook de SP niet) dat ze een bevolkingsbeleid hebben. Ik wil geen verbod of regel, maar wel een permanente motivatie naar de mensen toe om minder kinderen te maken. Je neemt toch geen kinderen “omdat het zo leuk is” ? Wie beseft er eigenlijk wat elk kind de gemeenschap kost? Waarom is er toch zo’n taboe over onderwerp ?

    Vilseledd [3] reageerde op deze reactie.

  3. @Joseph Kétèll [2]:

    Dan kom je in de sfeer van Georgia Guide Stones. Overigens is Nederland goed op weg; de meeste bevolkingsaanwas zit nog onder de allochtonie.

  4. Aan dit uitstekende artikel van Paul wil ik slechts nog een jijbuis filmpje toevoegen, het is een stukje uit de show van John Stossel met Walter Williams waarin het falen van de Amerikaanse “War on poverty” ter sprake komt.

    Youtube

  5. Los van de definitie “armoede” en de onmacht van ons sociaal stelsel, kijk eens op http://www.leergeld.nl , een stichting die opkomt voor die kinderen die buiten hun schuld toch dreigen uitgesloten te worden. Denk aan een vechtscheiding, ziekte, ongeval. Lijkt allemaal prima “gevangnet” maar de praktijk is anders -zoals gebruikelijk. Ik ben een voorstander van loon naar werk en profiteren moet worden ontmoedigd, maar kinderen (<12 jaar) daar al op aanspreken? Geen (sport)club, toegang tot internet of een fiets om naar de bushalte te gaan. Voor hen keihard realiteit.

Comments are closed.