De 87-jarige Bernardo Caprotti begint nooit meer een nieuw supermarktfiliaal. De Italiaan begon in 1970 met aanvragen voor de nodige vergunningen. Het eind is nu pas in zicht. Vermoedelijk opent zijn winkeltje over een paar maanden. Volgens Caprotti staat er gemiddeld 8 a14 jaar voor het aanvragen van bepaalde vergunningen. Hij zegt dat de Italiaanse ondernemers zo verdwalen in een “jungle van normen, regels en controles” De Italiaan deed eerst al eens 24 jaar over de opening van een winkel in de regio Lombardije. En de papierstapel die hij in moest vullen voor dat project sloeg volgens hem alles. TT
Is dit ons voorland? Of kunt u nu al dit soort bureaucratische ellende in ons land aanwijzen?
Hoe dan ook, waarom moet Bernardo of u een vergunning aanvragen om een winkeltje te beginnen? En waarom bent u dan onder anderen overgeleverd aan de goede wil van uw buren en eerder begonnen conculega’s? Want vergis u niet, veel ondernemers trachten met hulp van de overheid, concurrentie tegen te houden. Ook daar zijn wij tegen en de eerlijkste manier om willekeur en kapitaal- en tijdvernietiging tegen te houden, alsmede zo snel mogelijk een grotere taart voor iedereen om (niet) te verdelen, is om zoveel mogelijk regels af te schaffen.
“Hoe dan ook, waarom moet Bernardo of u een vergunning aanvragen om een winkeltje te beginnen?”
Omdat er dan een wildgroei aan winkeltjes zou ontstaan. Je zult maar in een appartementencomplex wonen en een bovenbuurman hebben, die een winkeltje begint. Regulatie middels vergunningen is dus begrijpelijk; lange wachtduren zij dit niet.
Richard [2] reageerde op deze reactie.
@Vilseledd [1]: Wat is daar op tegen? Worden jouw rechten geschonden als iemand ergens een winkel begint?
Een appartementencomplex wordt vaak bestuurd door een vve. In de statuten kan men vastleggen dat een appartement niet gebruikt mag worden als winkel. Bovendien zal een (druk bezochte) winkel in een appartementencomplex leiden tot geluidsoverlast. En dat is een schending van andermans eigendomsrechten en dus verboden in een vrije samenleving.
Daarnaast is de term ‘wildgroei’ nogal subjectief. Voor de een kunnen er niet genoeg winkels in de buurt zijn, voor de ander zijn een paar winkels al te veel.
Vilseledd [4] reageerde op deze reactie.
Quote:
“Omdat er dan een wildgroei aan winkeltjes zou ontstaan.”
Wildgroei erg onwaarschijnlijk. Immers, er is een ding erg belangrijk voor het voortbestaan van een winkeltje. Omzet. Dat je als eigenaar er (enigszins) van kan bestaan.
Er kunnen dus nooit meer winkeltjes ontstaan dan de vraag van de markt. De rest (te duur, te klein, te onbekend) zal verdwijnen.
Maar waarom pak je het meest extreme geval om er algemene “regeltjes” mee te verdedigen?
@Richard [2]:
“Wat is daar op tegen? Worden jouw rechten geschonden als iemand ergens een winkel begint?”
Het genoemde voorbeeld lijkt me toch duidelijk.
“En dat is een schending van andermans eigendomsrechten en dus verboden in een vrije samenleving.”
Fijn, maar ik denk niet, dat veel bovenbuurmannen onder de indruk zijn. Een beetje verbaal begaafd bovenbuurman zal jouw geklaag als ‘overlast” bestempelen, waardoor libertarisme uiteindelijk verwordt tot het recht van de brutaalste of sterkste. Handhaving van de orde in een complex kun je niet overlaten aan een paar vrijwilligers, meestal oudere heren, die bij voorkeur om 15:00 vergaderen en verder maanden op vakantie zijn.
Richard [8] reageerde op deze reactie.
Eerlijk gezegd, kan ik me bij vestigingsvergunning nog wel iets voorstellen. Immers een apartmentsgebouw kan statuten hebben maar wat doe je met aanpalende erven? Je zal maar ergens een villa gekocht hebben en dan komt er naast je ineens een disco, een luxebordeel, of gewoon een populair restaurant met teveel klanten die tot laat in de nacht hun autodeuren dichtsmijten nadat ze eerst te luidruchtig afscheid namen van hun disgenoten.
Dus alle libertarische idologie ten spijt, kan ik me bij regulering m.b.t. geluidsoverlast nog wel iets voorstellen.
Maar dat is dan wel meteen zowat het enige en dat hoeft geen 43 jaar te duren.
In een soort kadastraal plan kan met een kleurencode worden ingevuld wat voor activiteiten ergens wel of niet toegestaan zijn en 1 enkele consultatie (online) kan volstaan om aan de slag te gaan. De aanvrager van een quasi-automatische vergunning (binnen 48 uur naar u toegestuurd) betaalt slechts een kleine vergoeding om de kaderkosten en kosten van de website te dekken. Consultaties van het kleurenplan zijn gratis, waardoor elke huizenkoper vooraf kan checken of op het perceel naast hem, waar nu nog een rustige oude man woont, misschien morgen een disco zou kunnen komen. Of waarop iemand, wanneer er plots iets luidruchtigs komt, kan checken of dit wel toegstaan was om vervolgens even snel online melding te maken van een restaurant op een perceel uitluitend bestemd voor woondoeleinden.
Maar dit hoeft dus geen 43 jaar te duren. 43 seconden volstaat voor een online check en 4,3 minuten voor een uitdraai aan het loket op officieel papier. 4,3 uur om het per koerier toegstuurd te krijgen en 43 uur per gewone post.
Vilseledd [7] reageerde op deze reactie.
Een vergunning, dit woord zegt het al, waar de schoen wringt. Je bent afhankelijk van iemand anders, die er beter op wil worden van jou toekomstige verwachte levensverbetering. Gunt die andere persoon of instantie jou dat?, dan is het zo geregeld. Voor deze gunning wordt wel een geldbedrag verlangd (een soort afpers som). Na betaling van deze afpers som, krijg jij een vergunning van hun. Mogen ze jou nou niet of ben jij niet bereid om het gevraagde afpers som te betalen, dan kan deze vergunning erg lang op zich wachten. Met deze reguliere kanalisering van vergunningen, kunnen we niet meer over een vrije markt spreken en dit werkt ook willekeur in de hand. Van o.a. vriendjes politiek en dergelijke(waar ze in Italië niet vies van zijn, waar dit verhaal zich heeft afgespeeld).
@.M [5]:
Precies. Miljarden ophalen voor de UMTS-frequenties, zoals in 2000, dient geen enkel redelijk doel. Daarom betalen we nu nog steeds mer voor mobiel bellen dan voor vast bellen. Maar een stelsel van vergunningen acht ik ook noodzakelijk om chaos te voorkomen.
@Vilseledd [4]: Je kunt gewoon je recht halen bij een rechter. Eventueel met hulp van anderen uit het complex die ook hinder ondervinden van de overlast. Een private beveiligingsfirma waar jij je abonnement bij afgesloten hebt komt graag even controleren of er i.d.d. sprake is van overlast, omdat jij anders overstapt naar een concurrent. Dit in tegenstelling tot de overheidspolitie die vaak geen tijd heeft.
Vilseledd [9] reageerde op deze reactie.
@Richard [8]:
Een rechter is veel te hoogdrempelig. De inrichting van de maatschappij moet zo zijn, dat je vrij eenvoudig en buitengerechtelijk je beklag kunt doen.
En overstappen naar een concurrent? Wonen is iets anders dan een kluisje huren.
Richard [10] reageerde op deze reactie.
@Vilseledd [9]: In de huidige samenleving is een rechter wellicht veel te hoogdrempelig en duur. Dat wordt mede veroorzaakt doordat rechters en advocaten zich bezig moeten houden met en kennis moeten hebben van een brij aan wetten en regels. Rechtspraak volgens het natuurrecht is doorgaans veel eenvoudiger. Omdat rechtspraak door ‘de markt’ gedaan wordt heb je tevens voldoende concurrentie en dus geen last van enorme wachttijden die er nu vaak zijn. Geen last van het bekende ‘communistische calculatieprobleem’ dat zich uiteraard ook gewoon voordoet wanneer de overheid een monopolie heeft op rechtspraak.
Met overstappen naar de concurrent bedoel ik dat je kunt overstappen naar een concurrerende beveiligingsmaatschappij. Daar hoef je niet voor te verhuizen. Om over emigreren nog maar te zwijgen.
Vilseledd [13] reageerde op deze reactie.
43 jaar? Ah, en in de tussentijd ontving meneer een uitkering en hoefde niet te solliciteren omdat hij bezig was met de opstart van een winkeltje “kijk maar, dit zijn de aanvraagpapieren”
Zou ook zomaar een invalshoek kunnen zijn
O nee, De man is oprichter van Esselunga en zelf miljardair. Ach en wee.
@Richard [10]:
Rechtspraak volgt geen natuurwetten, maar is het resultaat van menselijke afweging. De natuur oordeelt zonder de feiten te kennen. Als ik op de rand van een ravijn loop om een kind te redden en ik stap verkeerd, dan val ik even hard, dan wanneer ik alleen maar het noodlot tartte. Een rechter kan schuldig verklaren zonder toepassing van straf.
Ook kan rechtspraak niet door ‘de markt’ worden gedaan. Wat zou het belang een marktpartij kunnen zijn voor het strafrecht of waarom zou ik me aan een civiele uitspraak van een marktrechter houden? Hetzelfde geldt voor beveiligers.
Richard [14] reageerde op deze reactie.
Richard [16] reageerde op deze reactie.
@Vilseledd [13]:Het natuurrecht verwijst niet naar de natuur als zodanig maar naar rechten die mensen van nature hebben. Wat recht is kan namelijk objectief worden bepaald als we kijken naar de betekenis van het woord. Het is verwant aan o.a. de Latijnse woorden “rectum” en “directum”, hetgeen zoveel betekent als controleren, regeren, besturen. Mijn recht is dus alles wat ik in mijn macht heb, wat ik onder controle breng. Uiteraard zonder daarbij het recht van anderen te schenden. Een mens heeft van nature controle over zichzelf. Vandaar zelfbeschikkingsrecht. Dat hebben mensen dus niet omdat dat ooit ergens besloten is, maar omdat het afgeleid kan worden uit de definitie van het woord recht.
Richard [15] reageerde op deze reactie.
@Richard [14]: Het belangen van een marktpartij om recht te spreken zijn geld verdienen om de dienst te kunnen blijven leveren en er zelf een boterham mee te verdienen. En om het recht te handhaven. Net zoals er nu mensen graag rechter willen worden om recht te kunnen spreken.
Overigens zijn er al ooit private rechtbanken geweest. Zo waren er in de VS in de 19e eeuw speciale private rechtbanken voor de mijnbouw opgericht. Ook particuliere beveiliging was er niet uitzonderlijk. Saillant detail: toen de overheid de beveiliging overnam steeg in veel plaatsen de criminaliteit.
Vilseledd [17] reageerde op deze reactie.
@Vilseledd [13]: Een uitspraak van een marktrechter kun je naast je neerleggen, net zoals je een uitspraak van een overheidsrechter naast je neer kunt leggen. In beide gevallen zul je echter in de kraag worden gegrepen. In een vrije samenleving door een private beveiligingsfirma en hier door de beveiligingsfirma van de overheid. In beide gevallen kun je je daar proberen tegen te verzetten. Ergo: je argument is net zo goed van toepassing op de overheid en haar rechters en politie. Waarom behoor je die te respecteren?
“Het natuurrecht verwijst niet naar de natuur als zodanig maar naar rechten die mensen van nature hebben.”
Rechten, die mensen ‘van nature’ hebben zijn er ook gewoon ingefietst door rechtsgeleerden van de Verenigde Naties, die de mensenrechten hebben opgesteld. Ze kunnen heel natuurlijk voelen, maar zijn het niet. Hun handhaving kun je niet overlaten aan particuliere maatschappijen, maar dienen gewaarborgd te worden door overheden.
“Mijn recht is dus alles wat ik in mijn macht heb, wat ik onder controle breng.”
Volgens mij begrijp je de enorme strekking niet van deze blijkbaar ondoordacht neergeschreven zin. Het heeft weinig met de moderne rechtsopvatting te maken.
@Richard [15]:
Een marktpartij wordt, zoals het woord al zegt, partij in het conflict. Van een rechter is het inkomen verzekerd door de staat, dus die zal zich in zijn oordeel en de procedurele kant van de zaak niet laten leiden door geld. Maar wat me nog meer opvalt: zodra een vrijspreker wordt geconfronteerd met lastige dilemma’s, dan zeggen ze niet: “Waarschijnlijk is staatsrechtspraak beter,” maar komen ze met allerlei vreemde constructen zoals ‘particuliere rechtbanken’ en privébewakingsbedrijven zonder ook maar een begin van een geloofwaardige uitwerking van dat idee.
“Zo waren er in de VS in de 19e eeuw speciale private rechtbanken voor de mijnbouw opgericht.”
Dat is tuchtrecht. Zonder deugdelijk systeem van rechtbanken, die onder de staat vallen, werkt dat niet. Neem bijvoorbeeld de Reclamecodecommissie. Dara kun je best klagen, wanneer een bladenverspreider ondanks de Nee-nee-sticker weer ongeadresseerde reclametroep naar binnen gooit. De Reclamecodecommissie kan echter geen straf opleggen, maar alleen maar “Foei!” zeggen. Al die voorbeelden van zelfregulering hebben één ding gemeen: ze werken niet en moeten uiteindelijk vervangen worden door wetgeving.
“Ook particuliere beveiliging was er niet uitzonderlijk. Saillant detail: toen de overheid de beveiliging overnam steeg in veel plaatsen de criminaliteit.”
Maar particuliere beveiliging handhaaft niet de openbare orde, laat staan, dat ze actief is op al die andere terreinen, waar de politie actief is, zoals huiselijk geweld, mensenhandel etc. Dat zie ik een knulletje met een 4GS-logo of V op zijn borst nog niet doen. Daarnaast moet ook een agent beschikken over de nodige wetskennis.
De stijging van de criminaliteit is overigens het gevolg van het stijgen van de welvaart. Toen alleen maar wat tafels en stoelen te halen waren in huizen, was er weinig reden tot criminaliteit.
“Een uitspraak van een marktrechter kun je naast je neerleggen, net zoals je een uitspraak van een overheidsrechter naast je neer kunt leggen.”
In Nederland kan dat, in Engeland heb je dan een aanklacht voor minachting van de rechtbank aan je broek. Dat is hier dus even een kwestie van de wet aanpassen, maar geen tekortkoming van het systeem. Een ‘marktrechter’ kan ik negeren, want die heeft geen feitelijk gezag.
“In beide gevallen zul je echter in de kraag worden gegrepen.”
Dan begeef je je op het terrein van de privémilities, zoals bijvoorbeeld in Noord-Ierland. Die vonden door de knieën schieten wel een gepaste straf.
Richard [18] reageerde op deze reactie.
@Vilseledd [17]:
“Rechten, die mensen ‘van nature’ hebben zijn er ook gewoon ingefietst door rechtsgeleerden van de Verenigde Naties, die de mensenrechten hebben opgesteld. Ze kunnen heel natuurlijk voelen, maar zijn het niet.”
Deze bewering klopt niet. Al voordat de VN ook maar bestond werd er al gesproken over natuurlijke rechten, o.a. door John Locke in de 19e eeuw.
Zoals ik eerder aangaf kan uit de definitie van het woord recht worden bepaald wat recht is. Ik quote hoogleraar rechtsfilosofie Frank van Dun: “Het Nederlandse woord ‘recht’ is verwant met het Duitse ‘Recht,’ het Engelse ‘right’ (van het Latijn ‘rectum’), het Franse ‘droit’, het Spaanse ‘derecho’ en het Italiaanse ‘diritto’ (van het Latijn ‘directum’). Het is ook verwant met ‘rekken’ en verwijst naar dat wat opgericht, uitgerekt, rechtgetrokken, geregeld is. Wij herkennen de Latijnse woorden ‘regere’ en ‘dirigere’, rechttrekken, richten, sturen, leiden, en vandaar ook besturen, regeren. Zij verwijzen in de eerste plaats naar het uitoefenen door een persoon van fysieke macht over een zaak. In die betekenis van het woord ‘recht’ is ook de uitdrukking ‘natuurlijk recht’ onmiddellijk zinvol. Zij verwijst naar datgene wat zich van nature in de macht van een persoon bevindt. Dat omvat in de eerste plaats zijn lichaam en zijn ledematen, alle lichamelijke functies die hij naar believen kan controleren. Bij uitbreiding verwijst ‘natuurlijk recht’ naar datgene wat een persoon uitsluitend door de uitoefening van zijn natuurlijke rechten in strikte zin onder zijn controle brengt.”
Het lijkt erop dat je gevangen zit in ‘wet is recht’ of dat recht datgene is wat rechtsgeleerden (dan wel een overheid) ergens op een bepaald moment vinden wat recht zou moeten zijn. Recht is het tegengestelde van onrecht en recht en onrecht zijn dingen die mensen elkaar aandoen. Onrecht komt neer op “de fysieke interventie van de ene mens in het domein van de anderen, de fysieke invasie van andermans praxeologisch lichaam (de totaliteit der concrete dingen, middelen, die de mogelijkheden en verwezenlijkingen van de ander belichamen – het materiële substraat van zijn leven)”.
Als recht datgene is wat een of andere instantie vindt wat het zou moeten zijn gaat dat leiden tot pure willekeur en tot wanorde, waarvan we vandaag de dag de wrange vruchten plukken. Het recht van vandaag kan zomaar het onrecht van morgen zijn of omgekeerd. Terwijl het kenmerk van een recht juist is dat het zowel universeel als tijdloos is. Het geldt voor alle mensen.
” ‘Mijn recht is dus alles wat ik in mijn macht heb, wat ik onder controle breng.’
Volgens mij begrijp je de enorme strekking niet van deze blijkbaar ondoordacht neergeschreven zin. Het heeft weinig met de moderne rechtsopvatting te maken.”
De strekking van mijn quote is mij geheel duidelijk. Echter worden de rechten van iemand begrensd door exact dezelfde rechten van anderen. Dat deel van mijn eerdere betoog (“Uiteraard zonder daarbij het recht van anderen te schenden.”) dien je ook te vermelden. En dan wordt alles een stuk helderder. Recht en onrecht (“de fysieke interventie van de ene mens in het domein van de anderen, de fysieke invasie van andermans praxeologisch lichaam (de totaliteit der concrete dingen, middelen, die de mogelijkheden en verwezenlijkingen van de ander belichamen – het materiële substraat van zijn leven)”) zijn dingen die mensen elkaar aandoen.
Ik verwijs je graag naar “Het Fundamenteel Rechtsbeginsel” van de rechtsfilosoof Frank van Dun voor een verdere onderbouwing. Het boek (pdf) kun je gratis downloaden van http://www.rothbard.be. Van Dun toont aan dat er slechts een coherente en objectief verdedigbare rechtstheorie is.
Vilseledd [19] reageerde op deze reactie.
@Richard [18]:
“Deze bewering klopt niet. Al voordat de VN ook maar bestond werd er al gesproken over natuurlijke rechten, o.a. door John Locke in de 19e eeuw.”
Maar dus nog steeds door mensen bedacht; mensen moeten met elkaar afspreken volgens welke regels ze handelen, anders gelden er geen regels.
“Het lijkt erop dat je gevangen zit in ‘wet is recht’ of dat recht datgene is wat rechtsgeleerden (dan wel een overheid) ergens op een bepaald moment vinden wat recht zou moeten zijn.”
Recht is een setje regels op welk niveau dan ook. En elk recht, dat voor ons ‘natuurlijk’ oogt, is altijd cultuurgebonden, zelfs al vinden vele culturen, dat gij en niet zult dooden noch steelen.
“Als recht datgene is wat een of andere instantie vindt wat het zou moeten zijn gaat dat leiden tot pure willekeur en tot wanorde, waarvan we vandaag de dag de wrange vruchten plukken.”
Zo zit het dus ook in onze huidige samenleving niet in elkaar.
Richard [20] reageerde op deze reactie.
Richard [21] reageerde op deze reactie.
@Vilseledd [19]: Tot nu toe ben je er m.i. niet in geslaagd om de validiteit van het natuurrecht -dat logisch volgt uit de definitie van het woord recht- te weerleggen. Recht is dus niet zomaar een set regels of wetten door dezen of genen bedacht noch is het cultuurgebonden. Het kan best zo zijn dat mensen regels hebben bedacht en uitgewerkt die daarna binnen en bepaalde cultuur gelden en dat dan recht noemen, maar daarmee is nog niet gezegd dat dat dan ook daadwerkelijk rechten zijn. Dat wat recht en onrecht is kan objectief worden bepaald. Ik raad je echt aan om Het Fundamenteel Rechtsbeginsel te lezen.
@Vilseledd [19]: “Zo zit het dus ook in onze huidige samenleving niet in elkaar.”
Zo zit het in onze samenleving wel degelijk in elkaar. De overheid is immers de instantie die bepaalt wat onze rechten zijn middels wetten, regels, geboden en verboden. Zij kan die naar eigen inzicht maken, wijzigen of schrappen. Rechters -die in dienst zijn van diezelfde overheid- moeten rechtspreken volgens diezelfde wetten en regels, hetgeen dus inhoudt dat van onafhankelijke rechtspraak geen sprake meer is. Zeker niet indien de overheid een partij is in een rechtszaak.
Vilseledd [22] reageerde op deze reactie.
@Richard [21]:
Je probeert met te discussiëren, terwijl je elementaire kennis van hoe de overheid werkt, ontbeert. De overheid is niet ‘de instantie’; instanties zijn directoraten-generaal van de ministeries of zelfstandige bestuursorganen. Die gaan soms hun boekje te buiten, maar er staat altijd bezwaar en beroep open, waarmee je hun ‘willekeur’ kunt aanvechten. Wat de Nederlander echter vaak doet, is de tegenpartij (het ZBO) om juridisch advies vragen. “Is er echt niets te regelen?” In sommige gevallen zegt een medewerker, geen zin in extra werk ‘nee’.
“Rechters -die in dienst zijn van diezelfde overheid- moeten rechtspreken volgens diezelfde wetten en regels, hetgeen dus inhoudt dat van onafhankelijke rechtspraak geen sprake meer is.”
Er zitten inderdaad in een aantal weeffouten in onze ’trias politica’, die dringend reparatie behoeven.
Richard [23] reageerde op deze reactie.
@Vilseledd [22]: Wie maakt uiteindelijk de wetten waarin is vastgelegd wat onze ‘rechten’ en plichten zijn? Wie bepaalt welke wetten worden aangenomen? Dat zijn de mensen die de (of een) overheid vormen. Hoe de structuren dan verder zijn is dan minder interessant. Dat zijn immers de mensen aan wie wij als ‘onderheid’ onderdanig dienen te zijn, naar wiens pijpen wij dienen te dansen.
Het feit dat die weeffouten niet aangepakt worden, zegt m.i. voldoende. De mensen (slaven) zijn er om de overheid (de meester) te dienen ipv omgekeerd. Het woord ‘overheid’ verraadt al meteen hoe de verhoudingen zijn. Want wie overheid zegt, denkt ook meteen aan een ‘onderheid’.
Vilseledd [24] reageerde op deze reactie.
@Richard [23]:
“Wie maakt uiteindelijk de wetten waarin is vastgelegd wat onze ‘rechten’ en plichten zijn?”
De precieze wetteksten worden gemaakt door wetgevingsjuristen; de inspraak heeft de bevolking door te stemmen.
Wie bepaalt welke wetten worden aangenomen?
De Tweede Kamer en de Eerste Kamer bij het stelsel van evenredige vertegenwoordiging.
“Het feit dat die weeffouten niet aangepakt worden, zegt m.i. voldoende.”
Kamerleden aanschrijven. Uiteraard gaan ze niet na één keer voor je rennen, maar de herhaling en een voldoende grote groep kan dat zeker bewerkstelligen.
Richard [25] reageerde op deze reactie.
@Vilseledd [24]:Het waren meer retorische vragen waarmee ik je hopelijk aan het denken heb gezet over de structuren van de maatschappij. Het feit dat een groep mensen bepaalt wat de zogenaamde rechten (lees: privileges) zijn van een andere groep mensen en de wapens in handen heeft om dat af te dwingen zou in ieder geval duidelijk moeten maken dat er sprake is van een klassemaatschappij. Daarmee wordt niet voldaan aan een van de basisprincipes van het recht: de orde van vrijheid onder gelijken. De machthebbers hebben om dat feit min of meer te verdoezelen de term ‘burger’ geintroduceerd: een kunstmatig rechtspersoon die door de heersende elite naar believen ‘rechten’ kan worden toegekend of afgenomen en -vooral- plichten kan worden opgedrongen. Met recht heeft dat weinig van doen. Met onrecht des te meer.
Comments are closed.