Mensen hebben zeer veel te maken met dieren. Iedereen waardeert dieren op zijn eigen manier, en zelf voor ieder dier weer anders. Maar wat en hoe iemand dat doet, allemaal hebben ze met dieren te maken.  Dieren worden gekoesterd of met alle mogelijke manieren verdreven. En zelfs worden dieren vertroeteld en daarna gedood en opgegeten.
Bij dit alles komt ook regelmatig de vraag: “Hebben dieren Rechten?”
Veel mensen stellen dat dieren wel rechten hebben.
Anderen vinden van niet. Een recht is een moreel concept en dat is iets wat een dier niet kan vatten. Een dier erkent dus ook niet rechten van andere dieren.
De vraag die in deze rechtendiscussie vaak opkomt heeft betrekking op de kat die bijna een muis vangt. Wie help je, de kat om de muis echt te vangen, of de muis om te ontkomen? Of doe je niets?
Ook in Libertarische discussies komt het dierenrechtenprobleem regelmatig op tafel.
Kort geleden op een libertarisch seminar vertelde een deelnemer me dat hij geen libertariër is omdat het libertarisme geen dierenrechten erkent. Zijn voorbeeld was dat als hij iemand een dier zou zien martelen, en woorden niet helpen, dat hij dan geweld tegen de dierenbeul zou initiëren om hem te stoppen. “En dat mag niet van het libertarisme!”
Jammer dat we op dat seminar geen tijd hadden om er verder op door te gaan en te zoeken wat de juiste oplossingen zijn en of dit een zwak punt in het libertarisme is.
Wie kan hier een visie op geven?
Bio-diversiteit is belangrijk voor alles wat leeft, dat lijkt mij geen punt van discussie meer.
1 % DNA is verantwoordelijk voor het verschil in capaciteit tussen mens en chimpansee, de rest is identiek.
Stel je voor dat wij ooit wezens tegenkomen met + 1 % expansie, dan stellen wij een beetje inlevingsvermogen ook vast op prijs.
Ratio [2] reageerde op deze reactie.
In de eerste plaats zijn mensen vaak erger dan beesten dus is er voor het accepteren van het NAP nog een lange weg te gaan.
@Jerry [1]: Als die ene procent expansie zorgt dat deze superwezens een begrip / principe / concept nastreven dat we niet kunnen begrijpen en waar we ons niet aan kunnen houden. Dan zie ik niet in wat de meerwaarde zal zijn van het van toepassing verklaren van dat begrip op de mensen.
Jerry [9] reageerde op deze reactie.
In mijn ogen zijn dierenrechten een decadent concept. Een boek met letters kan mensen niet weerhouden om lelijk te doen tegen dieren. Noch een muis beschermen tegen een slang die hem wil eten. En moet die slang dan tofu-burgers gaan eten omwille van de rechten van de muis?
Gaat de dierenvriend ook nu geweld initieren tegen iemand die in zijn ogen een dier mishandelt? En wat is hier mishandeling? Als mijn hond mij bijt krijgt hij een tik voor z’n kop. Gaat Dierenvriend dan geweld initieren tegen mij (ik mishandel hond) of tegen mijn hond (hond mishandelt mij)?
Zit nogal een verschil tussen geweld tussen dieren onderling (de natuur) en geweld van mensen tegen dieren, als mensen dieren doodmaken voor consumptie valt dat ook onder natuur maar moreel gezien zou iedereen (al was het maar 1x) dit zelf moeten doen.
Als iemand zomaar een dier schopt zou ik geweld tegen die persoon te initiëren. een en ander is wel afhankelijk van de manier waarop, in veel gevallen zou ik mijn ongenoegen eerst verbaal kenbaar maken.
Als je mensen leert kennen ga je meer van dieren houden. Maar ik woon liever tussen mensen dan een groep bengaalse tijgers.. 🙂
Ik vind het een rare vraag. Mensen hebben van nature geen rechten dus waarom zouden dieren dan wel rechten hebben? De rechten die wij nu hanteren zijn allemaal kunstmatig. Ook het NAP is kunstmatig. Het is bedacht door en voor mensen. Dieren hebben er niets aan omdat zij niet in staat om op te komen voor die rechten en de bijbehorende plichten na te leven. Rechten zonder plichten bestaan namelijk niet. Het is dus onzinnig om dieren rechten te geven. Als je dieren en andere onderdelen van de natuur wil beschermen, dan zul je het NAP los moeten laten.
Dieren, zolang zij vrij zijn, hebben net zoveel rechten als destijds grond in onontdekte gebieden. Je mag het je toeeigenen, en doen wat je er mee wilt.
Het is een moeilijk vraagstuk. Allereerst is er natuurlijk de vraag of jij dan geweld initieert. Want als een dier mishandelt wordt is er al geweld geinitieerd, alleen niet tegen jou. Dus in hoeverre gaat het NAP dan nog op? Dit kan trouwens ook tussen mensen onderling gezegd worden: als jij ziet dat iemand in elkaar geslagen wordt en jij helpt diegene, initieer jij dan geweld? En dan is er inderdaad nog het vraagstuk wat mishandeling eigenlijk is: is weinig eten geven een mishandeling. Is een hond 3 keer per dag minimaal een half uur uitlaten mishandeling. Of is het juist mishandeling als het beestje hooguit buiten komt om te poepen en plassen?
@Ratio [2]:
De meerwaarde voor ons zit hem in onze overlevingskansen en/of de kwaliteit van het resterende gedeelte. Rechten en plichten zoals wij ze ons inbeelden zijn op die schaal mogelijk uiterst betrekkelijk.
Het punt zit ook in het feit dat veel dierenliefhebbers ‘weten’ wat dieren willen. Zo bezocht ik een vrije uitloop eieren boerderij waar 25.000 kippen in een stal of in een enorm weiland kunnen rondscharrelen. De boer vertelde dat slechts 40 % buiten te vinden was en de rest uit eigen beweging binnen bleef. In de visie van de dierenliefhebber willen ze allemaal ‘lekker naar buiten’…
Maar gelukkig heeft Sharon Diksma een goed plan om het dierenwelzijn weer een stapje verder te helpen:
http://www.nu.nl/politiek/3593437/huisdier-kopen-wordt-verboden-kinderen.html
Want, beste kijkbuiskinderen:
“De koper moet zich bewust zijn van de zorg voor zo’n dier op het gebied van voer en huisvesting. Kinderen kunnen die inschatting niet maken”
Ja, zo’n goudvis is een hele verantwoording. Eigenlijk zouden kinderen ook geen planten mogen verzorgen. De tamagutchi, dat kan nog net, maar wel forse straffen natuurlijk, mocht het apparaatje onverhoopt ‘overlijden’.
en, we leven in een heel bijzondere tijd:
“Een dier in de etalage is niet meer van deze tijd.”
En:
“Ze is niet van plan bij elke dierenwinkel een toezichthouder neer te zetten,”
Nee, Sharon, maar dat kennen we al van de belastingen. In plaats van in ieder bedrijf een eigen ambtenazi neer te zetten, verplichten ze liever ieder bedrijf een ‘salarisadministrateur’ (lees: belastinginner) neer te zetten, uit eigen zak betaald wel te verstaan.
Het venijn in het bewustzijn:
Een goudvis in een kom.
Links of rechts om.
Hoog-laag.
Sneller dan traag,traag.
Maar nooit eens een blokje om.
Comments are closed.