Volgens het woordenboek (ik heb nog steeds een woordenboek want ik ben te lui om het op het internet op te zoeken) kan het woord autoriteit vier betekenissen hebben:
1. Gezag——
2. Overheidspersoon—–
3. Erkende geloofwaardigheid——
4. Deskundige, man van gezag op bepaald gebied
Ik heb al mijzelf al vaker afgevraagd in hoeverre het geloof in de overheid (om exact te zijn, het geloof dat een overheid een instituut is wat al onze problemen met verve kan oplossen) meer is dan een gegeven en zich heeft ontwikkeld tot een integraal deel van onze cultuur.
En een mooi punt om naar te kijken is de Nederlandse taal. Feitelijk heeft het woord autoriteit twee verschillende betekenissen: Een in de context van de overheid en de ander buiten de context van de overheid.
Een tegelzetter is een autoriteit op het gebied van tegels monteren, een loodgieter is een autoriteit als het op aanleggen van leidingen aankomt. Geen van beiden zal ons onder dwang ons bezit afnemen, integendeel. Vaak nodigen wij deze mensen uit om nuttig werk te doen in ons huis.
Een lid van de regering is een ander verhaal. Hij of zij is inderdaad een autoriteit, maar op een heel erg ander en minder positief vlak. Toch gebruiken wij hetzelfde woord!
In 1948 schreef George Orwell al een boek over een doorgeschoten overheid. Een van de kenmerken van die maatschappij was dat de taal in dienst stond van de overheid. Schijnbaar onschuldige begrippen veranderden volledig van betekenis op het moment dat het betrekking had op de activiteiten van die overheid.
Nou is het woord autoriteit een redelijk amusant voorbeeld, maar wat dacht je bijvoorbeeld van de woorden bezuinigen (meer belasting), duurzaam (verkeerd gemotiveerde keuzes), werkgelegenheid (meer overheidsuitgaven) of interventie (mensen gaan doodmaken in een ver land)?
Ingezonden door ARVR
‘ te lui om op internet te zoeken’ klinkt voor mij als: ‘ ik ben met de fiets naar Parijs gegaan want ik was te lui om de auto te pakken’ . Ik hoef alleen maar tegen mijn smartphone te praten en hij zoekt het op. toch handiger dan een boek. zeker met verhuizen 🙂
Anyway beetje off topic, maar je hebt gelijk dat de politiek de taal probeert te ‘ stelen’ ter obfuscatie van de waarheid. Dit artikel gaat daar ook over: http://www.vrijspreker.nl/wp/2010/08/het-pistool-in-de-kamer-2/
En Larken Rose weet het ook mooi te verbeelden waar de ‘ autoriteit’ om te stelen vandaan komt: http://www.youtube.com/watch?v=ngpsJKQR_ZE
we hebben hier ook een woordenlijst op de Vrijspreker: http://www.vrijspreker.nl/wp/lezersservice/woordenlijst/
daar kunnen ook best cursief wat newspeak/Orwell woorden bij zoals:
bezuinigen (meer belasting), duurzaam (verkeerd gemotiveerde keuzes), werkgelegenheid (meer overheidsuitgaven) of interventie (mensen gaan doodmaken in een ver land)
rob [4] reageerde op deze reactie.
Autoriteit moet je waarmaken en dus verdienen. Opgelegde autoriteit is geen autoriteit en bestaat dus niet. Onze politici hebben derhalve geen autoriteit.
@Overnight [2]:
Wat te denken van de uitdrukking: “Brede steun” Voor het hefstaccoord?
Breed slaat hier uitsluitend op het aantal partijen dat nodig was om een accoord te bereiken en niet op de meerderheid in de 1e Kamer want die is de minimale ene zetel.
inmiddels klagen advocaten dat de Autoriteit Consumenten zaken, zich boven de wet stelt door ondernemingen met extra onderzoek te dreigen als ze niet …. doen. Ook al is daar geen wettelijke basis voor.
Comments are closed.