eur vs zimbabwe2Tijdens de vorige verkiezingen in Nederland was er een kleine randpartij (SOPN, pag. 5) die pleitte voor het invoeren van een basisinkomen voor elke Nederlander. In Zwitserland is deze beweging net wat verder. Daarnaast is er Nederland de vereniging basisinkomen, voortgekomen uit de PSP/PPR en de vakbeweging/FNV. Uitleg vindt u op de site van deze vereniging. Recentelijk doet op Facebook het artikel van Rutger Bregman van het interessante initiatief ‘de Correspondent’ de ronde. Dit artikel is daar een reactie op. 

Het uitgangspunt is uiterst nobel. Als uitkeringsgerechtigde zijn er tientallen instanties, verplichtingen en andere dwangmiddelen waaraan voldaan moet worden om in aanmerkingen te komen voor een volledige uitkering. Dit geeft een gevoel van van afhankelijkheid die men niemand toe zou willen wensen. Alleen daarom al lijkt het logisch een basisinkomen te introduceren. Daarnaast blijkt uit vele onderzoeken in de praktijk dat deze aanpak, het geven van geld, werkt. De vraag is echter of dit zo is, want dat zou kunnen betekenen dat ‘we’ binnenkort allemaal rijk zijn.

 

De basis van geld en waarde

Geld is datgene waarvan twee mensen overeengekomen zijn te willen gebruiken als vervanging van de goederen die ze aan te bieden hebben in de onderlinge ruil van goederen. Uw buurman zit immers niet altijd op uw appels en peren te wachten. Deze vrijwillige vorm van ruilen heeft in de geschiedenis geresulteerd in een aantal basisvoorwaarden voor de bruikbaarheid van een bepaald goed als geld. Te weten, de deelbaarheid van het gebruikte materiaal, de beperkte verkrijgbaarheid en onvergankelijkheid. De deelbaarheid ziet toe op het ook in kleine hoeveelheden te gebruiken zijn als ruilmiddel. De beperkte verkrijgbaarheid ziet toe op zowel de kwantitatieve aanwezigheid als de moeite waarmee het ruilmiddel in omloop te brengen is. De onvergankelijkheid ziet toe op de zekerheid die de gebruikers hebben lange tijd van het middel gebruik te kunnen maken. Middelen die hieraan voldoen zal in enige mate lange tijd een basis vormen voor het onderlinge ruilverkeer in de samenleving.

Er is nu een middel dat geld is voor u en uw buurman. Hoe nu te bepalen wat een appel en een ei kosten? Persoon A weet dat zijn appelen X waard zijn, uitgedrukt in geld. Dan weet hij ook dat een enkel ei niet ook X waard is, uitgedrukt in geld. De waarde van het ei is afhankelijk van de noodzaak, de gepercipieerde kwaliteit van het product, de benodigde kwantiteit, het besteedbare geld etc. De beoordeling van wat iets waard is, is dan ook subjectief van aard. De waarde van het ei is de prijs die Persoon A voor het ei wil betalen. Dit is prijsvorming. Prijsvorming is dus subjectief van aard. Dit is ook het geval binnen de huidige maatschappij, ondanks dat er meer sprake is van vaste prijzen. De neiging altijd het beste product voor de beste prijs te willen hebben is daar een uiting van. Wat geld is kan dus beoordeeld worden naar objectieve criteria terwijl hetgeen in waarde vertegenwoordigd wordt door dat geld subjectief van aard is.

Geld in de huidige maatschappij

Sinds 1936 is er in Nederland een fiat geldsysteem. Dit houdt in dat bankbiljetten niet gedekt worden door waarde ter grootte van hetgeen op het biljet vermeldt staat. Het bankbiljet wordt gedekt door het vertrouwen dat gesteld wordt in de getallen die vermeld staan op de biljetten. Door het ontbreken van een fysieke dekking kan de kwantiteit van het geld toenemen zonder dat hierdoor direct een gevolg optreedt. Geld in deze maatschappij is dus niet een objectief middel, maar subjectief. Dat heeft als gevolg dat de waarde van de waarde van geld ook onderhevig is aan prijsvorming. Door de eerder genoemde toename vermindert uiteindelijk de subjectieve waarde van geld. Er zijn immers meer van dezelfde getallen nodig om hetzelfde product te kopen. Zo bezien is het niet de prijs van het te kopen product dat stijgt, maar de vertegenwoordigende waarde van het bedrag op het bankbiljet dat verminderd.

Het basisinkomen in een argumentum ad absurdum

Een basisinkomen in de huidige maatschappij betekent dan ook een inkomen van geld met een subjectieve waarde. Daar waar in onderlinge ruil de productie van goederen om te kunnen ruilen de basis vormt voor kapitaal is dat bij fiat geld niet nodig. Dat heeft als voordeel dat niet-productieve mensen, om wat voor reden dan ook, in beginsel kunnen profiteren. Echter, als het waar is dat fiat geld echt geld is dan is het bijzonder onsympathiek om het basisinkomen op €900.- te stellen. Het zou beter zijn iedereen €10.000,- of €100.000,- per maand te geven. Dan wordt iedereen rijk. Uiteraard is dit in de praktijk onhoudbaar. Wel wordt zo beter zichtbaar wat de gevolgen zijn van een basisinkomen in een fiat geld systeem.

Zoals getoond passen prijzen zich in beginsel aan op hetgeen mensen willen betalen voor een product. Dat houdt in dat als iemand €100.000,- per maand krijgt deze persoon meer kan betalen voor de producten die hij koopt. De groenteverkoper weet ook dat hij meer kan vragen voor de producten die verkoopt. Er is immers alle ruimte voor om de prijzen aan te passen. Hierdoor zullen uiteindelijk de effecten van de €100.000,- teniet gedaan worden. Voor een appel en een ei zal dan €1.000,- betaald moeten worden, bijvoorbeeld.

In de realiteit van een voorstel voor een basisinkomen ligt dat natuurlijk subtieler. Ook nu zal er prijsvorming plaatsvinden. Deze zal echter van minder grote invloed zijn dan bij een basisinkomen van €100.000,- per maand. Echter, doordat een basisinkomen nu in de gehele maatschappij is ingevoerd wordt iedereen even ‘rijk’. Daarmee worden de initieel positieve gevolgen tenietgedaan  door prijsvorming in de markt.

 

Naar een basisinkomen?

Het basisinkomen lijkt een goed idee. Zeker gezien de onderzoeken die er gedaan zijn in het verleden zoals Rutger Bregman laat zien. Hieruit blijkt practisch unaniem dat het geven van geld inderdaad helpt. De enige reden voor deze goede resultaten is echter dat de, relatief, kleine groepen mensen, die het gratis geld gekregen hebben, de reden zijn dat dit werkt. Zij worden in het bestaande systeem bevoordeeld ten opzichte van de overigen in de samenleving, die niet het geld krijgen. Het is hetzelfde als winnen van een loterij. Iedereen om de winnaar heen blijft op hetzelfde niveau, terwijl de winnaar zelf er op vooruit gaat. Het is dan ook logisch dat het met de mensen die gratis geld krijgen beter gaat. Krijgt iedereen een basisinkomen dan wordt daarmee het inkomensverhogende element teniet gedaan dat nu zo evident is. Uit diezelfde onderzoeken komt ook naar voren dat het de onafhankelijkheid die mens sterk maakt. Waarom zou dan gekozen dienen te worden voor totale afhankelijkheid van de overheid door middel van een basisinkomen waar de mens zelf niets over te zeggen heeft?

Het basisinkomen is dan ook een fausse idée claire. Een helder, maar misgevat idee. De totale invoering ervan zorgt ook direct voor het totale tenietdoen van het beoogde effect. Uiteindelijk wordt de overheid opgezadeld met extra uitgaven, terwijl de beoogde effecten genivelleerd zullen worden door de prijsvorming. De enige manier om dat tegen te gaan is het vaststellen van prijzen voor alle producten en de manier waarop ze geproduceerd worden. Voor meer informatie daarover verwijs ik u graag naar de geschiedenis.

 ingezonden door Gustav

GERELATEERDE ARTIKELENMEER VAN DEZE AUTEUR

21 REACTIES

  1. Basisinkomen als verbetering van de status quo.

    Filosofisch kan men heel wat bezwaren hebben tegen uitkeringen (zeker als libertarier!) en noch in een minarchie, nog in een AK-wereld, zouden ze voorkomen.

    Dit gezegd zijnde is, uitgaande van de huidige situatie een basisinkomen m.i. een enorme stap voorwaarts. Immers de facto hebben we al een systeem waarbij eenieder die zelf niet in inkomen kan voorzien, sowieso geld van de staat (lees: van zijn medeburger) krijgt, maar door een wirwar van regelingen en instanties is de uitvoering ervan zo omslachtig en kostbaar dat dit op zichzelf de boel nodeloos duur maakt. Een hervorming van het systeem zou leiden tot een basisinkomen en tot gigantische kostenbesparingen, wat de productieven dan ten goede komt.

    Wat is momenteel nl. het geval?
    Als iemand niet werkt wegens studie, krijgt ie studiefinanciering.
    Als iemand niet werkt wegens handicap, krijgt ie WAO.
    Als iemand niet werkt wegens baanverlies krijgt ie WW.
    Als iemand niet werkt wegens geen baam vinden, krijgt ie bijstand.
    Als iemand niet werkt wegens ouderdom, krijgt ie AOW.

    Kortom, al wie niet werkt krijgt toch wel geld van de sociale zekerheid.

    Stel nu dat men zou besluiten dat je op zich niet meer moet krijgen als je niet werkt wegens reden a dan wegens reden b en dat men gewoon elke uitkering even hoog maakt.

    Dan maakt het dus niet uit of je stufi, WW, WAO, AOW, bijstand of WTF aanvraagt.
    Je werkt niet de krijg je “de uitkering”. Je kan terecht bij 1 enkel loket en krijgt gewoon “het standaardbedrag”.
    He, da’s handig.

    Maar toch nog fraudegevoelig.
    Tenzij je ook aan mensen die wel werken het bedrag eveneens uitkeert.
    Door alle werkenden nu ook ineens een uitkering te geven wordt er dan ineens wel meer uitgekeerd (*) en zou er dus extra belasting geheven moeten worden, maar dat krijgen de werkenden anderzijds wel terug, dus is er sprake van een vestzak broekzak operatie.
    Netto gaan ze hierdoor als groep (**) niet op achteruit en voor de niet werkenden betaalden ze sowieso reeds.
    Echter doordat iedereen nu plots “de uitkering” krijgt, is er geen controle meer nodig.
    “Het bedrag” kan automatisch elke maand overgemaakt worden en er komen geen tienduizenden ambtenaren meer aan te pas bij alle uitvoerende instanties die niets anders doen dan de godsganse dag met formulieren te schuiven en controles uit te voeren etc.
    Ook die parasieten zouden voortaan het standaardbedrag (pakweg 700 per maand) krijgen en da’s een enorme besparing t.o.v. hun huidige nettosalaris van gemiddeld allicht ronde de 2000.

    Bovendien zou het ook een enorme tijdswinst opleveren. Uren waarin men iets nuttigs zou kunnen doen, iets productiefs wellicht i.p.v. waardevernietigend papierwerk.

    Kortom, ofschoon ik op zich tegenstander ben van allerhande uitkeringen, zou een basisinkomen (mits zo georganiseerd dat het niet tot teveel bijkomende nivellering leidt binnen de groep werkenden – zie **) m.i. in elk geval beter zijn dan de status quo. Immers de facto krijgt elke niet werkende vandaag sowieso een uitkering en als we daar de werkenden aan toevoegen is dit an sich een soort nuloperatie maar daardoor worden alle regelingen vervangen door 1 enkel standaardbedrag wat iedereen sowieso ontvangt “op de automatische piloot” en waardoor dus de hele burocratie in 1 klap verdwijnt. De facto is een basisinkomen daarmee niets anders dan een veel efficientere versie van het huidige systeem, waarvan de werkingskosten ca. tot nul naderen.
    Kortom: niet libertarisch maar wel een enorme stap voorwaarts t.o.v. de status quo en daarmee in elk geval toe te juichen.

    Als men vervolgens de belastingen verlaagt met het uitgespaarde geld, dan kan de economie weer groeien etc. en neemt de welvaart toe.

    Ik herhaal: ik ben tegen uitkeringen, maar als ik moet kiezen tussen handhaving van de statusquo of een basisinkomen, prefereer ik toch duidelijk dat laatste.

    (*) afgezien van het feit dat ik de standaarduitkering op bijstandsniveau zou zetten en dit dus een verlaging/besparing impliceert t.o.v. een reeks bestaande regelingen zoals WW.
    (**) wel zou er een bepaalde (an sich natuurlijk ongewenste!) herverdeling plaatsvinden binnen de groep werkenden als het belastingtarief x% zou stijgen (waardoor veelverdieners meer bijdragen dan minderverdieners) terwijl elke werkende een even groot nominaal bedrag ontvangt. Dus als groep gaan de werkenden hierdoor er in totaal niet op achteruit (versus niet werkenden t.o.v. de uitgangssituatie) maar er dreigt een nivellering binnen de categorie werkenden plaats te vinden. Althans als men zou besluiten alle beslatingschijven accross the board met x% op te trekken. Maar dit hoeft natuurlijk niet, men zou dit effect enorm kunnen minimaliseren door alleen de laagste schijf op te trekken of misschien ook wel de volgende maar minder de een degressieve surtax. Of de financiering zou voor een groot deel kunnen bestaan uit niet inkomen gerelateerde belastingen, bv. leges op paspoorten en rijbewijzen verhogen, tabaksaccijns etc.

    Hub Jongen [3] reageerde op deze reactie.

  2. Naar mijn smaak is de immoraliteit van een basisinkomen in dit artikel wat ondergesneeuwd.

    Paul wordt gedwongen om Peter een inkomen te verschaffen. Of dat fiat geld is doet niet ter zake want Paul wordt gedwongen betalingen te doen in fiat geld en om belasting te betalen in fiat geld. Zijn spaargeld is in fiat geld en als Peter dus betaald wordt met vers gedrukt geld betaalt Paul middels inflatie. En als Peter betaald wordt met door de Staat geleend geld dan moeten (klein)kinderen later boeten voor Peter.

    Als Paul weigert te betalen om wat voor reden ook (hij kent Peter bijvoorbeeld en weet dat het een luie flapdrol is) dan wordt Paul in een kooi gestopt. In een normaal denkende samenleving heet dat slavernij. In het ‘ progressieve’ Westen heet het door jarenlange linkse indoctrinatie op school: solidariteit.

  4. Weet je wat doe mij maar die basisinkomen van 900 euro per maand. Dan kan ik al mijn vaste kosten betalen en alles wat ik dan verdien door te werken dan kan ik leuke dingen mee doen. Dit zorgt ook voor dat ik op zoek kan gaan naar een ‘leuke’ baan en niet ga werken omdat het moet. Dit maakt mij vrolijker en gelukkiger in het leven en voor mensen om me heen.

    Voordat mensen basisinkomen gaan afzeiken, laten we eerst kijken naar landen waar het wordt ingevoerd. Dan kunnen we zelf zien of het wel of niet werkt. Werkt het niet, dan hebben we niks verloren want we hebben geen geld aan verspild, werkt het wel dan kunnen we het hier in NL invoeren en misschien krijgen wij als mensen een klein beetje beter in dit kleine landje.

    Mijn naam is Kaas, ik zweet van niks [5] reageerde op deze reactie.

  6. @Hub Jongen [3]: Omdat het als n echt basisinkomsten bedoeld is dus om vaste lasten en eten, n keer of 2 per jaar n fatsoenlijke broek en schoenen te kunnen betalen. En wanneer mensen luxe zoals eigen auto en vakantie enzo willen, kunnen ze de keuze maken om te werken dus op die manier worden mensen, waarvan het gros toch aan min of meer luxe gewend is, gestimuleerd om te (blijven) werken.

    Gustav [13] reageerde op deze reactie.

  9. Een basisinkomen moet altijd met een vlaktaks worden gecombineerd.

    Bij 50% belastingheffing en een basisinkomen van de helft van modaal betaalt iemand met een modaal inkomen netto helemaal niets. Iemand zonder inkomen krijgt netto de helft van modaal (= sociaal minimum). En iemand met 4 keer modaal behoudt 2 keer modaal en krijgt nog de helft van modaal daarbij. Zo iemand betaalt dan netto slechts 37,5% belasting. Dat is een aanzienlijke verbetering tov de huidige 52%.

    Andere voordelen zijn dat er voor mensen rond het sociaal minimum geen ‘armoedeval’ meer bestaat (nu gaan ze er netto nog op achteruit als ze gaan werken). En dat het voor iedereen (in welke inkomenscategorie dan ook) gunstiger is om meer te gaan verdienen. Ze mogen immers de helft van alles wat ze meer krijgen houden. Nu worden de extra verdiensten juist verrekend met de uitkering, en bij hoge inkomens worden de extra verdiensten juist zwaarder belast.

    Als overgang tussen de huidige door de overheid geleide Voodoo-economie en een echte vrije markt het overwegen waard, lijkt me.

    ========

    “If I can affect a positive change by use of my abilities, I gladly embrace the opportunity. I feel that if you don’t use the gifts you’ve been given, your time on earth has been wasted.” – Stephanie Kramer (Dee Dee McCall in Hunter)

  11. “Het is hetzelfde als winnen van een loterij. Iedereen om de winnaar heen blijft op hetzelfde niveau, terwijl de winnaar zelf er op vooruit gaat. Het is dan ook logisch dat het met de mensen die gratis geld krijgen beter gaat.”

    Zelfs dat niet; veel loterijwinnaars zijn arm en hebben overtuigingen, die bij arme mensen passen, zoals ‘geld maakt niet gelukkig’ en ‘geld is de bron van alle kwaad’. Door deze onbewuste ‘Verhaltungsmuster’ gaan ze met hun gewonnen geld domme dingen doen en eindigen even arm, zo niet armer, dan voor de loterij. Een aardig boekje over deze problematiek is geschreven door T. Harv Eker: “Secrets of the Millionaire Mind”.

    Ook de huizenbubble heeft laten zien, dat iedereen van een huis voorzien (tegen alleen rentebetaling met daarbij nog belastingaftrek) niet werkt. De idee was, dat mensen beter met hun huis omgaan, als het van henzelf is. Dat zal kloppen, wanneer 20% een eigen huis heeft, maar bij 80 begint dat systeem barstjes te vertonen. Voor veel personen was het ‘eigen huis’ (eigenlijk veredeld huren) een stapje te hoog.

    Prepperoni [15] reageerde op deze reactie.

  12. “Echter doordat iedereen nu plots “de uitkering” krijgt, is er geen controle meer nodig. “Het bedrag” kan automatisch elke maand overgemaakt worden en er komen geen tienduizenden ambtenaren meer aan te pas bij alle uitvoerende instanties die niets anders doen dan de godsganse dag met formulieren te schuiven en controles uit te voeren etc.”

    En dat bestrijd ik dus in die hele basisinkomendiscussie. In de eerste plaats heb je een aanvulling nodig op het inkomen van hen die door ziekte of invaliditeit niet kunnen werken. de gezonde kun je werken sturen of zeggen, dat hij dan maar tevreden moet zijn met wat hij ‘gratis’ krijgt; de zieke heeft geen keuze, dus daar is een uitkering nodig plus controle. In de tweede plaats moet iedere basisinkomensgerechtigde rechtmatig verblijf hier houden, waarop dus ook controle vereist is. Geboorte en sterfte moeten gecontroleerd worden, leefsituatie, detentie, langdurig verblijf in het buitenland, verblijf in het buitenland anders dan vakantie. Alleen van de sollicitatieplicht en de opgave van inkomsten ben je af. Voor de rest blijft er volgens mij een stevig controle-apparaat achter.

  13. @Roos van Beurden [6]: Roos,

    Daarmee gaat u voorbij aan wat een basisinkomen is in welke omgeving. Het basisinkomen is een uitkering in een maatschappij waarin geld dat niet gedekt wordt door waarde mensen als u en ik voorhoudt dat een marginaal bestaan goed is. Het geld dat u krijgt is louter gestoeld op het geloof in dat geld. Als dat geloof geld maakt, dan is het een gotspè om mensen als u en ik een marginaal bestaan te laten leiden. Immers, door het bijdrukken van geld kunnen u en ik rijkelijk leven. Waarom dan stoppen bij €900,- per maand? Vandaar de terechte vraag waarom dit niet op €5.000,- of €100.000,- te stellen. Er wordt al geleefd in een wereld met imaginair geld, waarom dat niet rijkelijk?

    Daarbij speelt verder op de achtergrond, wat niet binnen dit artikel aan de orde komt, dat de overheid met het garanderen van een bestaan voor elk individu in de maatschappij de stelling verdedigt dat zij weet wat het beste is voor elk mens in de samenleving. De presumptie van alwetendheid van de overheid wordt door Hayek effectief ontkrachtigd. In ieder geval wordt door die presumptie de individuele beslissingsverantwoordelijkheid en -vrijheid ondermijnd en daarmee de basis van elke vorm van ondernemerschap.

    De overheid is een bureaucratie. De immanente eigenschappen van een bureaucratie bevinden zich 180 graden van waar een markt zich bevindt waar mensen op handelen om vooruit te komen. Daarvoor raadt ik u de combinatie aan van Kirzner en Mises, Uit deze beide boeken volgt dat er nooit een functioneel werkend mechanisme kan ontstaan dat gelijk is aan de vrije markt. Een orgaan dat niet op een vrije markt kan functioneren gaat dus beslissen over het bedrag waar u mee toe zou moeten kunnen komen in een vrije markt. U begrijpt dat dit tot problemen gaat leiden, zeker in combinatie met fiat geld.

    Daarnaast is er dan nog het probleem van prijsvorming, waar in het artikel op ingezoomd word. Onder een communistisch stelsel waar de alle prijzen vastlagen werd bepaald wat een product moest kosten. Als nu uw uitkering vastligt en u bent daarvan afhankelijk. Stijgen de prijzen dan volgt uit de aard van de overheid dat deze niet in staat zal zijn adequaat te reageren op prijsstijgingen die zich in de markt voordoen. Dit zal uiteindelijk moeten leiden tot controle op prijzen. Er zal dan een roep komen om ‘eerlijke prijzen’ omdat het belachelijk is €10,- voor een tros tomaten te moeten betalen. Deze ridicuul lijkende stijgingen zijn mogelijk omdat er in een geldsysteem geleefd wordt waar geld ad infinitum bijgedrukt kan worden.

    Daarom zijn twee zaken van belang. Ten eerste dient u zich te realiseren dat bij het bespreken van dit soort zaken het weinig nut heeft uit te gaan van de realiteit en een enkele hypothese (basisinkomen) en op basis van die mix van realiteit en hypothese de andere hypothese (basinkomen werkt niet) te bekijken. Voor een gezonde afweging is het noodzakelijk beide theoriën ook daadwerkelijk in theorie naast elkaar te leggen. Ten tweede is het aan te bevelen niet te kijken naar de effecten van een oorzaak, maar naar de gehele structuur van oorzaken en gevolgen. In dit geval, naar de structuur van wat geld is, welke functie dit heeft in de maatschappij, etc. Ofwel naar het gehele economische systeem. Veranderingen op een enkel vlak brengen ook veranderingen op andere plekken waar dit, wellicht, niet geanticipeerd is. Als laatste is het aan te bevelen te bezien op welke historisch-politieke achtergrond je uitkomt als de overheid alles bepaalt en ‘betaalt’, op welke historisch-politieke achtergrond je uitkomt als dit niet het geval is om op basis daarvan te kijken binnen welk politiek-historisch kader een basisinkomen te plaatsen en en welke ontwikkeling(en) er daarna te verwachten zijn.

    Dan nog wat afsluitende vragen. Waarom zou de overheid uw geld betalen als extra uitgaven van diezelfde overheid? Is er zoveel geld over? Gaan de belastingen dan omhoog? Wordt er ook belasting geheven over het basisinkomen of alleen over hetgeen nog zelf verdiend word? Waarom zou u niet ijveren voor een afname van overheid waardoor u eenzelfde bedrag overhoudt als nu door de overheid betaald zou gaan worden? Waarom om een probleem op te lossen is het de overheid die dit moet doen en waar leidt dat toe als overheden totale zeggenschap over elementen in een individueel leven hebben? Dit zijn vragen die niet aan de orde zijn gekomen in het artikel, maar die wel meespelen.

    Het is een wat langere reactie geworden dan gewenst, maar ik hoop dat ik u kan laten inzien dat het bedrag niet het onderwerp van discussie is, maar het totale geheel van de verhouding van vrijheid tussen overheid en mens.

  15. @Vilseledd [11]: “veel loterijwinnaars zijn arm en hebben overtuigingen, die bij arme mensen passen”

    Miljonair Rienk H. Kamer heeft hier een vlot leesbaar boekje geschreven “De Tirannie van het Geld”. Eigenlijk zou de titel moeten zijn “De Tirannie van de Afgunst”, want dat is waar het eigenlijk om draait: mensen willen vaak meer geld dan ze emotioneel aankunnen. Valt hen dat geld onverhoop in de schoot (bijv bij loterijwinnars) dan zijn ze dat geld vlot weer kwijt en zitten ze weer op hun “natuurlijke” welvaartsnivo.

  16. @Hub Jongen [3]: Dat is een volslagen andere discussie, die losstaat van de efficiency van het basisinkomen versus de huidige gebrekkeige en dure organisatie van iets wat de facto toch op hetzelfde neerkomt.

    Zoals ik meermaals uitdrukkelijk aangaf, ben ik tegenstander van uitkeringen en horen ze m.i. volledig afgeschaft te worden.
    Logisch dus dat als ze er dan toch zijn, ik ze liever zo laag mogelijk zie, dus eerder rond het niveau van de laagste huidige uitkeringen, eerder dan rond het niveau van pakweg een wachtgeldregeling of een ambtenarenpensioen.

    Dat neemt niet weg dat als je het huidige stelsel omvormt tot een basisinkomen, je in wezen niets anders doet dan het proces te stroomlijnen en wel zo dat je de werkingskost quasi tot nul reduceert.

    Er is geen enkele reden om deze “winst” vervolgens weer te verkwanselen door de uitkering te verhogen.

    Ik zal nogmaals herhalen: ik ben tegen uitkeringen. Idealiter worden ze allemaal volledig afgeschaft.
    Maar ALS er dan toch uitkeringen zijn, dan is het bedrag dat opgehoest moet worden an sich al erg genoeg, om niet daar bovenop nog eens veel geld kwijt te zijn aan burocratie.
    Het huidige systeem omvormen tot basisinkomen zou gewoon een grote besparing opleveren.
    Dat is weliswaar niet zo perfect als alle uitkeringen afschaffen, maar elke besparing is wel een stap in de goede richting, vergeleken bij de inefficiente status quo waar alleen maar ambetantenaren voordeel bij hebben.
    En de homo ambtenarensis is we de laatste die ik het gun. Deze hypocriete “weldoeners” gun ik nog minder dan de uitkeringstrekkers.

    Hub Jongen [17] reageerde op deze reactie.

  18. @Roos van Beurden [7]:

    Ik gok dat we een andere definitie hebben van slavernij. Voor mij is dat het gedwongen worden – op straffe van opsluiting – een ander te onderhouden, zoals bij een basisinkomen het geval is. Wat gebeurt er als ik niet wil meebetalen? Jawel, gewapende mannen werpen mij in het cachot.

    Ik wil best met je discussiëren over hoe we de ‘subtiele slavernij’ die jij meent te ontwaren kunnen verminderen, maar alleen als je akkoord bent dat ik geen pistool in mijn gezicht moet krijgen vanwege mijn bedenkingen bij het basisinkomen. http://www.vrijspreker.nl/wp/2010/08/het-pistool-in-de-kamer-2/

    Roos van Beurden [20] reageerde op deze reactie.

  19. bestaat zwart werken dan nog? hoop van niet gezien het gedonder door zeurpiet. knollen en citroenen te koop, 2 voor een gulden.

  20. @Mijn naam is Kaas, ik zweet van niks [18]: Is precies wat mensen wereldwijd moeten doen: zolang mogelijk ploeteren (lees hard werken) om de grenzeloze hebzucht van de 1% oftewel illuminati te onderhouden. En wanneer mensen eigenlijk te oud zijn om nog net zoals op jongere leeftijd optimaal te kunnen genieten van het leven, mogen ze wegrotten in oa bejaardentehuizen alwaar ze (in kader van bezuinigingen) enorm veel tekort komen. Criminelen zijn betreffende oa verzorging en eten (dat dagelijks op vastgestelde tijden met keuzemogelijkheden kant en klaar geserveerd wordt) en mogelijkheden beter af in gevangenissen dan dat bejaarde mensen (die ipv crimineel zijn dus n leven lang eerlijk en redelijk zijn en maar hard gewerkt hebben) aan dergelijke luxe in verzorgingstehuizen hebben. Rara hoe kan dat toch, criminelen aan de top? Elk mens wordt gedwongen ranzig veel zelf verdiend geld dus geheel onterecht af te staan (vandaar dat parasieten zeg maar slapend rijk worden) en in het door hun bepaalde zeg maar gareel te lopen en bij tegenwerking (al is het maar weigeren n bekeuring te betalen) te worden opgepakt en in het gevang gestopt of erger (denk aan Pim Fortyun). Kortom: welkom in de moderne slaventijd. Het is denk ik echt tijd in kader van wat slaaf zijn is dus meer in te lezen inzake oa (geschiedenis) NWO dus dat de slaventijd maar gemoderniseerd is.

    Overheid geeft geen geld maar is (middels oa belastingen en ook hoogte van bekeuringen ongevraagd en ongewenst opleggen, afdwingen omdat het anders nare gevolgen heeft en vervolgens maar eigen zakken ermee vullen) maar bezig met geld jatten en doet alsof ze tgv mensen bezig zijn terwijl ze maar parasiteren.

    Ook betreffende basisinkomen eerst goed inlezen en oa ontdekken dat het ipv over de rug van mensen dus echt tgv alle mensen is. Enige die erdoor benadeeld worden zijn parasieten omdat door basisinkomen het grote parasiteren afgelopen is. Ik geef hierover geen verdere uitleg omdat ik daar geen zin in heb cq tijd beter kan besteden dus zelf inlezen graag. En natuurlijk mag u ertegen zijn en zolang u ieder ander mens geen schade berokkent, heeft ook u met n basisinkomen alle vrijheid om in alle redelijkheid te doen waar u zin in heeft.

    Ps. Wanneer na goed inlezen uw mening cq visie onveranderd is, denk ik dat het beter is dat zowel u als ik bezig blijven met activiteiten die zinvoller of gewoon leuker zijn.

  21. @Hub Jongen [17]:

    Dat klopt. Maar de productiviteit in landbouw en industrie is in NL dermate hoog dat slechts 11% van de bevolking hoeft te werken om de rest in leven te houden en ook nog te voorzien van alle benodigde huizen, bankstellen, elektronische apparatuur etc.

    Ga maar na: van de beroepsbevolking (ongeveer de helft van de totale bevolking) werkt bij grove benadering 22% in landbouw en industrie, 15% in zorg en onderwijs, 38% in de zakelijke dienstverlening, en 25% direct of indirect voor de overheid.

    De collectieve lastendruk is ruwweg de helft van ons BNP. Daarvan gaat de helft op aan sociale zekerheid, gezondheidszorg, onderwijs, infrastructuur, de rechtsorde en defensie. De andere helft gaat op aan ambtenaren (t.w. salarissen en beleidsplannetjes waarin subsidiegeld wordt rondgepompt).

    Dat is de ware aard van de verzorgingsstaat: NIET uitgaven aan
    gezondheidszorg, NIET uitgaven aan sociale uitkeringen, maar de ENORME LUXE om veel ambtenaren aan het werk te houden. De verzorgingsstaat is dus veel meer een luxe overheidsstaat: luxe omdat degene die het geld int en verdeelt (de overheid), hiervan het grootste deel toebedeelt aan ambtenaren, die dingen doen waar het publiek niet om gevraagd heeft – of erger nog: dingen doen waar het publiek niets van merkt of die juist ten nadele van de burger zijn.

    Het basisinkomen maakt alle geld rondpompende ambtenaren en hun plannetjes overbodig. Door de verzorgingsstaat zo te versimpelen dat we alleen nog de gegevens van de belastingdienst nodig hebben wordt de overheid fors teruggedrongen. Dat zou iedere libertariër moeten aanspreken!

    =========

    “Giving money and power to government is like giving whiskey and car keys to teenage boys.” – P.J. O’Rourke

Comments are closed.