Een “gang” van een honderd mensen die een volk van honderd miljoen mensen onderdrukken? Zo eenvoudig ligt het niet: van dat volk werkt inmiddels meer dan de helft voor deze gang en werkt dus actief mee aan deze onderdrukking. Ze zijn er voor hun broodwinning van afhankelijk. In plaats van “onderdrukking” worden woorden gebruikt als “ordehandhaving”, “nivelering”, “banengroei”.
Dat volk van honderd miljoen onderdrukt dus zichzelf vanuit het misplaatste verlangen er zelf beter van te worden.
@Prepperoni [1]: Scherpe constatering.
Ik voeg er nog aan toe: Of vanuit onwetendheid of naïviteit. Veel mensen geloven (graag) in sprookjes. Dat maakt de neiging deze te verdedigen alleen maar groter. En ook de klap en teleurstelling wanneer de waarheid aan het licht komt.
Tot die tijd versluieren begrippen zoals het algemene belang, het maatschappelijke belang, de publieke zaak enz. de harde waarheid: een dief! een heler! een parasiet! Enz.
@Prepperoni [1]: Jij zegt; Zo eenvoudig ligt het niet: van dat volk werkt inmiddels meer dan de helft voor deze gang en werkt dus actief mee aan deze onderdrukking.
Volgens mij noem je dat dwangarbeid. Ze werken mee omdat er geen andere keuze is. En het is niet de helft die eraan meewerkt maar de volle 100%… alle dots dus. Beetje kort door de bocht jouw reaktie.
Harrie Custers schreef op 27-11-13 om 12:38: 2
Het zijn geen sprookjes Harrie maar keiharde waarheid. En wat dat betreft doe jij er ook aan mee.. kijk maar eens in je huis wat voor spullen je hebt en waar ze gemaakt worden. Beetje hypocriet eigenlijk. En daartoevoegend, de begrippen waar jij het over hebt bestaat alleen in woordenboeken, met mooie omschrijving. Echter in de praktijk kunnen die niet meer toegepast worden. We zitten allemaal in dezelfde riool wat wereld heet, wen daar maar aan, het wordt nog wel een graadje erger.
@ric ardo [3]: klaarblijkelijk ben ik niet duidelijk genoeg geweest.
In mijn ogen is het des mensen hun handelen te legitimeren (goed praten). Dat kan zelfs zo ver gaan dat je daadwerkelijk in de legitimatie gaat geloven. Het is nodig vanwege de democratie, het algemeen belang enz. Dat geloof in die legitimatie maakt het tot een sprookje.
En ja, daar doen we allemaal aan mee. Ik ook. Totdat ik volledig buiten het systeem ben gestapt en volledig zelfvoorzienend ben. M.a.w. op geen enkele wijze gebruik maak van middelen die iemand anders eerst gedwongen heeft moeten afstaan. Onder welke smoes dan ook.
Uiteindelijk gaat het bij ieder individu om bevestiging van het zelf (“ik”). Zodra de realiteit van een individu en daarmede het zelfbeeld verstoord wordt, vindt doorgaans ontkenning plaats, zeker als men zich niet bewust is van hoe e.e.a. in elkaar steekt. Zodoende dat de meesten helaas nooit verder komen dan te geloven in datgene wat hen in hun comfortzone houdt. Want oude overtuigingen loslaten houdt een verandering van het zelf in; men is de oude niet meer (“he’s out of his mind”). Wellicht een herkenbaar proces en een herkenbare reaktie van de omgeving voor anarcho-kapitalisten.
Anders gezegd: de mens is geneigd om vast te houden aan het bekende en de toekomst te voorspellen op basis van hetgeen bekend is, in een poging orde in chaos te zoeken. En dat terwijl er alleen maar verandering is. Alles verandert; geen moment is hetzelfde. Terwijl je dit gelezen hebt, ben jij, de lezer, veranderd. En dat kun je niet niet meer weten.
Juist Harrie,
Maar hoe een mens ook fantaseert, droomt, ontkent, of zichzelf wat wijs maakt of wat dan ook:”De werkelijkheid IS !
Die werkelijkheid is eenduidig!
En de mens kan die kennen.
Dat blijkt niet eenvoudig. Maar als we een betere vrije wereld willen krijgen, zullen we die werkelijkheid moeten ontdekken, En op basis daarvan met elkaar samenleven.
Da’s een kwestie van interpretatie, afhankelijk van degene die interpreteert. Sommigen vinden het niet leuk als anderen in hun kring veranderen. Die anderen bevestigen namelijk het “zelf” van het individu in kwestie. En de verandering in een ander doet iets met “zelf”. “Hij is niet meer hetzelfde, ik vind hem niet meer leuk” etc.
Ik zou het fantastisch vinden als mensen in het algemeen en zeker libertariërs zich verdiepen in dit soort onderwerpen. Begrip voor een ander werkt bevrijdend. Boos zijn op een ander = boos zijn op jezelf (je zelf). En er zit meestal ook een verhaal achter die te herleiden (of zal ik zeggen her-lijden) van de jeugdjaren, zeker de eerste 8 jaren. Dat werkt door in het onderbewuste.
Werkelijke vrijheid zit in je hoofd. Dat heeft niets te maken met een ander. Tenzij je dat toestaat uiteraard. Mij niet (meer) gezien.
@Jeweetwel uit Spanje [9]: Wat die laatste alinea betreft. Eens. En tegelijkertijd nog lang niet altijd makkelijk. De ander veroordelen, kleineren, de schuld geven enz. is nog vaak een reflex.
“”En er zit meestal ook een verhaal achter die te herleiden (of zal ik zeggen her-lijden) van de jeugdjaren, zeker de eerste 8 jaren.”
Moet zijn: “En er zit meestal ook een verhaal achter die te herleiden (of zal ik zeggen her-lijden) is op de jeugdjaren, zeker de eerste 8.”
@Jeweetwel uit Spanje [9]:
Volgens mij is ” He’s out of his mind”; Hij is niet normaal, hij is gek, hij is ontspoort…. Dat heeft niets met interpretatie te maken maar met gewoon een vertaling. En met dat boos zijn ga je wel heel ver… en ik denk dat jij in een spiegelreflex zit wat betreft de jeugdjaren. Dat geldt niet voor iedereen zo. Je kunt toch gewoon boos op iemand zijn omdat je zijn gedragingen bv niet goedkeurt..?
@ric ardo [11]: Ja, je kunt “gewoon boos zijn op de ander”. Wanneer je tegelijkertijd beseft dat die ander blijkbaar niet voldoet aan “jouw” norm, dan stemt dat meteen milder, dan opent het ook nieuwe mogelijkheden.
B.v. “durf te vragen”. Veel mensen hebben geleerd “kinderen die vragen worden overgeslagen”. M.a.w. het hoort niet.
Als iemand dan wel durft te vragen en krijgt wat ie vraagt, dan kan ik mij blijven ergen aan diens gedrag omdat “het gewoon niet hoort”. Ik kan ook kiezen zelf te gaan vragen. Dat voelt in het begin onwennig, niet prettig. Maar als de ervaring leert dat het werkt?
Zo stel ik mij voor dat een voor mij volstrekt logische redenering, dat voor een ander niet hoeft te zijn. Gewoon omdat een overtuiging, een geloof maakt dat de redenering anders gezien wordt. Anders gezien moet worden. Omdat het “hoort”.
Overigens, of Libertariërs boos zijn op anderen, dat weet ik niet.
@Harrie Custers [13]: Boos zijn op anderen heeft – naar mijn idee – geen zin omdat je alleen jezelf daarmee beschadigt en (actie-reactie) weinig tot niets bereikt. Ik probeer positieve voorbeelden van vrijheid over te brengen en de mensen aan het denken te zetten. Die kunnen dan mogelijk hun mening veranderen. Het is een langzaam proces maar onomkeerbaar als er eenmaal bewustzijn is.
“En met dat boos zijn ga je wel heel ver… en ik denk dat jij in een spiegelreflex zit wat betreft de jeugdjaren. Dat geldt niet voor iedereen zo. Je kunt toch gewoon boos op iemand zijn omdat je zijn gedragingen bv niet goedkeurt..?”
Als je je verdiept in de materie (hoe hersenen werken etc.) dan zul je er achter komen dat dat met die jeugdjaren inderdaad waar is. En je kunt over van alles en nog wat boos zijn; en wat doe je dan in feite ? Laten we zeggen dat een of andere automobilist je afsnijdt en de afrit afschiet met een snelheid van heb ik jou daar en alles gaat nog nét goed. Jij wordt boos en denkt dat die gast het op jou voorzien heeft en geen rekening houdt met je. Da’s dan een projectie van eerdere ervaringen op deze gebeurtenis. De werkelijkheid is namelijk dat die automobilist zo snel reed omdat z’n vrouw onverwacht ging bevallen in ’t ziekenhuis. Met andere woorden: de gebeurtenis is een projektie van jezelf en je kunt niet in het hoofd van een ander kijken. Sterker nog: jouw realiteit is een projektie van jezelf en die van jou is anders dan die van mij.
Een mens kan alleen interpreteren en reageren op basis van eerdere ervaringen. De enige omweg is om letterlijk nieuwe ervaringen te genereren door dingen te doen (of anders te doen) waardoor je reakties anders zullen zijn.
Er zijn meerdere ingangen voor informatie over deze materie, zoals NLP en mensen als Bruce Lipton, Joe Dispenza etc.
““durf te vragen”. Veel mensen hebben geleerd “kinderen die vragen worden overgeslagen”. M.a.w. het hoort niet.”
Goed voorbeeld. Dat zijn de spelregels die “we” in onze jeugdjaren geleerd hebbe en met de beste bedoelingen (ga ik van uit) want ze zijn je aangeleerd door mensen die niet beter wisten dan dat. De spelregels waren in dat geval bedoeld om je als kind veilig te houden voor de omgeving en waren je dus van dienst op dat moment. Maar in je latere leven kunnen dergelijke regels je naar voor de voeten gaan lopen want als je alleen maar datgene aanneemt wat je hebt geleerd en nooit verder kijkt dan je neus lang is (ofwel out-of-the-box denken en doen) dan zul je dus altijd doen wat je gedaan hebt en met dezelfde resultaten; de definitie van krankzinnigheid. Vaak zijn die spelregels onbewust en hoeven ze alleen bewust gemaakt te worden om ze te herkennen en ze te veranderen. Maar dat moet een persoon wel willen want daar zit ook een nieuw onbekend aspect aan en daarmee raakt deze persoon dus uit de comfortzone.
Even terug naar een niet-libertariër: wat er dus gebeurt als een libertariër een niet-libertariër daarop aanspreekt (bijv “besef je je wel dat de overheid een bende dieven is”) dan schoffel je het hele overtuigingssysteem (belief system in het engels) onderuit en daarmede het “zelf” van de persoon. Het netto resultaat is naar alle waarschijnlijkheid negatief omdat er een fight of flight reaktie ontstaat vanuit het reptielenbrein waardoor men niet meer in staat is om (logisch) na te denken. Vandaar dat ik er ook voor pleit dat libertariërs leren hoe hier het beste mee om te gaan. Ik denk ook niet dat het plaatsen van libertarische waarheden als een koe op facebook veel opleveren, simpel omdat het de core beliefs van degenen voor wie het bedoeld is aanraakt. En er zullen er best af en toe wat zijn die er gevoelig voor zijn en verder induiken, maar het levert te weinig op naar mijn mening. En het is ook grappig dat al dat gedoe op facebook door libertariërs (inclusief ondergetekende overigens) ook niets anders is dan een bevestiging van “zelf”.. en zo zijn we toch weer een collectief. Maar wel eentje die respect heeft voor andermans leven en spullen, dat dan weer wel.
We gebruiken cookies om ervoor te zorgen dat onze website zo soepel mogelijk draait. Als je doorgaat met het gebruiken van de website, gaan we er vanuit dat u ermee instemt.Ok
Een “gang” van een honderd mensen die een volk van honderd miljoen mensen onderdrukken? Zo eenvoudig ligt het niet: van dat volk werkt inmiddels meer dan de helft voor deze gang en werkt dus actief mee aan deze onderdrukking. Ze zijn er voor hun broodwinning van afhankelijk. In plaats van “onderdrukking” worden woorden gebruikt als “ordehandhaving”, “nivelering”, “banengroei”.
Dat volk van honderd miljoen onderdrukt dus zichzelf vanuit het misplaatste verlangen er zelf beter van te worden.
Harrie Custers [2] reageerde op deze reactie.
ric ardo [3] reageerde op deze reactie.
@Prepperoni [1]: Scherpe constatering.
Ik voeg er nog aan toe: Of vanuit onwetendheid of naïviteit. Veel mensen geloven (graag) in sprookjes. Dat maakt de neiging deze te verdedigen alleen maar groter. En ook de klap en teleurstelling wanneer de waarheid aan het licht komt.
Tot die tijd versluieren begrippen zoals het algemene belang, het maatschappelijke belang, de publieke zaak enz. de harde waarheid: een dief! een heler! een parasiet! Enz.
@Prepperoni [1]: Jij zegt; Zo eenvoudig ligt het niet: van dat volk werkt inmiddels meer dan de helft voor deze gang en werkt dus actief mee aan deze onderdrukking.
Volgens mij noem je dat dwangarbeid. Ze werken mee omdat er geen andere keuze is. En het is niet de helft die eraan meewerkt maar de volle 100%… alle dots dus. Beetje kort door de bocht jouw reaktie.
Harrie Custers schreef op 27-11-13 om 12:38: 2
Het zijn geen sprookjes Harrie maar keiharde waarheid. En wat dat betreft doe jij er ook aan mee.. kijk maar eens in je huis wat voor spullen je hebt en waar ze gemaakt worden. Beetje hypocriet eigenlijk. En daartoevoegend, de begrippen waar jij het over hebt bestaat alleen in woordenboeken, met mooie omschrijving. Echter in de praktijk kunnen die niet meer toegepast worden. We zitten allemaal in dezelfde riool wat wereld heet, wen daar maar aan, het wordt nog wel een graadje erger.
Harrie Custers [4] reageerde op deze reactie.
@ric ardo [3]: klaarblijkelijk ben ik niet duidelijk genoeg geweest.
In mijn ogen is het des mensen hun handelen te legitimeren (goed praten). Dat kan zelfs zo ver gaan dat je daadwerkelijk in de legitimatie gaat geloven. Het is nodig vanwege de democratie, het algemeen belang enz. Dat geloof in die legitimatie maakt het tot een sprookje.
En ja, daar doen we allemaal aan mee. Ik ook. Totdat ik volledig buiten het systeem ben gestapt en volledig zelfvoorzienend ben. M.a.w. op geen enkele wijze gebruik maak van middelen die iemand anders eerst gedwongen heeft moeten afstaan. Onder welke smoes dan ook.
Jeweetwel uit Spanje [5] reageerde op deze reactie.
Hub Jongen [6] reageerde op deze reactie.
@Harrie Custers [4]:
https://en.wikipedia.org/wiki/Allegory_of_the_Cave
Uiteindelijk gaat het bij ieder individu om bevestiging van het zelf (“ik”). Zodra de realiteit van een individu en daarmede het zelfbeeld verstoord wordt, vindt doorgaans ontkenning plaats, zeker als men zich niet bewust is van hoe e.e.a. in elkaar steekt. Zodoende dat de meesten helaas nooit verder komen dan te geloven in datgene wat hen in hun comfortzone houdt. Want oude overtuigingen loslaten houdt een verandering van het zelf in; men is de oude niet meer (“he’s out of his mind”). Wellicht een herkenbaar proces en een herkenbare reaktie van de omgeving voor anarcho-kapitalisten.
Anders gezegd: de mens is geneigd om vast te houden aan het bekende en de toekomst te voorspellen op basis van hetgeen bekend is, in een poging orde in chaos te zoeken. En dat terwijl er alleen maar verandering is. Alles verandert; geen moment is hetzelfde. Terwijl je dit gelezen hebt, ben jij, de lezer, veranderd. En dat kun je niet niet meer weten.
ric ardo [7] reageerde op deze reactie.
@Harrie Custers [4]:
Juist Harrie,
Maar hoe een mens ook fantaseert, droomt, ontkent, of zichzelf wat wijs maakt of wat dan ook:”De werkelijkheid IS !
Die werkelijkheid is eenduidig!
En de mens kan die kennen.
Dat blijkt niet eenvoudig. Maar als we een betere vrije wereld willen krijgen, zullen we die werkelijkheid moeten ontdekken, En op basis daarvan met elkaar samenleven.
Jeweetwel uit Spanje [8] reageerde op deze reactie.
@Jeweetwel uit Spanje [5]: men is de oude niet meer (“he’s out of his mind”).
Volgens mij moet het zijn “He’s not the same anymore” en dan valt het heel anders…!
Jeweetwel uit Spanje [9] reageerde op deze reactie.
@Hub Jongen [6]:
“Die werkelijkheid is eenduidig!
En de mens kan die kennen.”
Is dat werkelijk zo ?
Zo ja, kun je mij vertellen wie degene is die die eenduidge werkelijkheid kent en op basis waarvan je dat vast hebt gesteld ?
@ric ardo [7]:
Da’s een kwestie van interpretatie, afhankelijk van degene die interpreteert. Sommigen vinden het niet leuk als anderen in hun kring veranderen. Die anderen bevestigen namelijk het “zelf” van het individu in kwestie. En de verandering in een ander doet iets met “zelf”. “Hij is niet meer hetzelfde, ik vind hem niet meer leuk” etc.
Ik zou het fantastisch vinden als mensen in het algemeen en zeker libertariërs zich verdiepen in dit soort onderwerpen. Begrip voor een ander werkt bevrijdend. Boos zijn op een ander = boos zijn op jezelf (je zelf). En er zit meestal ook een verhaal achter die te herleiden (of zal ik zeggen her-lijden) van de jeugdjaren, zeker de eerste 8 jaren. Dat werkt door in het onderbewuste.
Werkelijke vrijheid zit in je hoofd. Dat heeft niets te maken met een ander. Tenzij je dat toestaat uiteraard. Mij niet (meer) gezien.
ric ardo [10] reageerde op deze reactie.
Harrie Custers [12] reageerde op deze reactie.
@Jeweetwel uit Spanje [9]: Wat die laatste alinea betreft. Eens. En tegelijkertijd nog lang niet altijd makkelijk. De ander veroordelen, kleineren, de schuld geven enz. is nog vaak een reflex.
“”En er zit meestal ook een verhaal achter die te herleiden (of zal ik zeggen her-lijden) van de jeugdjaren, zeker de eerste 8 jaren.”
Moet zijn: “En er zit meestal ook een verhaal achter die te herleiden (of zal ik zeggen her-lijden) is op de jeugdjaren, zeker de eerste 8.”
@Jeweetwel uit Spanje [9]:
Volgens mij is ” He’s out of his mind”; Hij is niet normaal, hij is gek, hij is ontspoort…. Dat heeft niets met interpretatie te maken maar met gewoon een vertaling. En met dat boos zijn ga je wel heel ver… en ik denk dat jij in een spiegelreflex zit wat betreft de jeugdjaren. Dat geldt niet voor iedereen zo. Je kunt toch gewoon boos op iemand zijn omdat je zijn gedragingen bv niet goedkeurt..?
Harrie Custers [13] reageerde op deze reactie.
Jeweetwel uit Spanje [15] reageerde op deze reactie.
@ric ardo [11]: Ja, je kunt “gewoon boos zijn op de ander”. Wanneer je tegelijkertijd beseft dat die ander blijkbaar niet voldoet aan “jouw” norm, dan stemt dat meteen milder, dan opent het ook nieuwe mogelijkheden.
B.v. “durf te vragen”. Veel mensen hebben geleerd “kinderen die vragen worden overgeslagen”. M.a.w. het hoort niet.
Als iemand dan wel durft te vragen en krijgt wat ie vraagt, dan kan ik mij blijven ergen aan diens gedrag omdat “het gewoon niet hoort”. Ik kan ook kiezen zelf te gaan vragen. Dat voelt in het begin onwennig, niet prettig. Maar als de ervaring leert dat het werkt?
Zo stel ik mij voor dat een voor mij volstrekt logische redenering, dat voor een ander niet hoeft te zijn. Gewoon omdat een overtuiging, een geloof maakt dat de redenering anders gezien wordt. Anders gezien moet worden. Omdat het “hoort”.
Overigens, of Libertariërs boos zijn op anderen, dat weet ik niet.
Seneca [14] reageerde op deze reactie.
Jeweetwel uit Spanje [17] reageerde op deze reactie.
@Harrie Custers [13]: Boos zijn op anderen heeft – naar mijn idee – geen zin omdat je alleen jezelf daarmee beschadigt en (actie-reactie) weinig tot niets bereikt. Ik probeer positieve voorbeelden van vrijheid over te brengen en de mensen aan het denken te zetten. Die kunnen dan mogelijk hun mening veranderen. Het is een langzaam proces maar onomkeerbaar als er eenmaal bewustzijn is.
Jeweetwel uit Spanje [16] reageerde op deze reactie.
@ric ardo [11]:
“En met dat boos zijn ga je wel heel ver… en ik denk dat jij in een spiegelreflex zit wat betreft de jeugdjaren. Dat geldt niet voor iedereen zo. Je kunt toch gewoon boos op iemand zijn omdat je zijn gedragingen bv niet goedkeurt..?”
Als je je verdiept in de materie (hoe hersenen werken etc.) dan zul je er achter komen dat dat met die jeugdjaren inderdaad waar is. En je kunt over van alles en nog wat boos zijn; en wat doe je dan in feite ? Laten we zeggen dat een of andere automobilist je afsnijdt en de afrit afschiet met een snelheid van heb ik jou daar en alles gaat nog nét goed. Jij wordt boos en denkt dat die gast het op jou voorzien heeft en geen rekening houdt met je. Da’s dan een projectie van eerdere ervaringen op deze gebeurtenis. De werkelijkheid is namelijk dat die automobilist zo snel reed omdat z’n vrouw onverwacht ging bevallen in ’t ziekenhuis. Met andere woorden: de gebeurtenis is een projektie van jezelf en je kunt niet in het hoofd van een ander kijken. Sterker nog: jouw realiteit is een projektie van jezelf en die van jou is anders dan die van mij.
Een mens kan alleen interpreteren en reageren op basis van eerdere ervaringen. De enige omweg is om letterlijk nieuwe ervaringen te genereren door dingen te doen (of anders te doen) waardoor je reakties anders zullen zijn.
Er zijn meerdere ingangen voor informatie over deze materie, zoals NLP en mensen als Bruce Lipton, Joe Dispenza etc.
@Seneca [14]:
“Het is een langzaam proces maar onomkeerbaar als er eenmaal bewustzijn is.”
Juist. Je kunt het dan niet niet meer weten.
@Harrie Custers [13]:
Precies !
““durf te vragen”. Veel mensen hebben geleerd “kinderen die vragen worden overgeslagen”. M.a.w. het hoort niet.”
Goed voorbeeld. Dat zijn de spelregels die “we” in onze jeugdjaren geleerd hebbe en met de beste bedoelingen (ga ik van uit) want ze zijn je aangeleerd door mensen die niet beter wisten dan dat. De spelregels waren in dat geval bedoeld om je als kind veilig te houden voor de omgeving en waren je dus van dienst op dat moment. Maar in je latere leven kunnen dergelijke regels je naar voor de voeten gaan lopen want als je alleen maar datgene aanneemt wat je hebt geleerd en nooit verder kijkt dan je neus lang is (ofwel out-of-the-box denken en doen) dan zul je dus altijd doen wat je gedaan hebt en met dezelfde resultaten; de definitie van krankzinnigheid. Vaak zijn die spelregels onbewust en hoeven ze alleen bewust gemaakt te worden om ze te herkennen en ze te veranderen. Maar dat moet een persoon wel willen want daar zit ook een nieuw onbekend aspect aan en daarmee raakt deze persoon dus uit de comfortzone.
Even terug naar een niet-libertariër: wat er dus gebeurt als een libertariër een niet-libertariër daarop aanspreekt (bijv “besef je je wel dat de overheid een bende dieven is”) dan schoffel je het hele overtuigingssysteem (belief system in het engels) onderuit en daarmede het “zelf” van de persoon. Het netto resultaat is naar alle waarschijnlijkheid negatief omdat er een fight of flight reaktie ontstaat vanuit het reptielenbrein waardoor men niet meer in staat is om (logisch) na te denken. Vandaar dat ik er ook voor pleit dat libertariërs leren hoe hier het beste mee om te gaan. Ik denk ook niet dat het plaatsen van libertarische waarheden als een koe op facebook veel opleveren, simpel omdat het de core beliefs van degenen voor wie het bedoeld is aanraakt. En er zullen er best af en toe wat zijn die er gevoelig voor zijn en verder induiken, maar het levert te weinig op naar mijn mening. En het is ook grappig dat al dat gedoe op facebook door libertariërs (inclusief ondergetekende overigens) ook niets anders is dan een bevestiging van “zelf”.. en zo zijn we toch weer een collectief. Maar wel eentje die respect heeft voor andermans leven en spullen, dat dan weer wel.
Comments are closed.