Vrouwenemancipatie is een actiepunt wat volledig in de handen ligt van een aantal linkse groeperingen. Doen ze slim want zo koppel je twee dingen aan elkaar.
En ja, er zijn tijden geweest dat de status en rechten van een vrouw beduidend minder waren dan die van een man. Los van het feit dat bovengenoemde aspecten nog steeds door de bovengenoemde groeperingen naar voren worden gebracht (propaganda, altijd leuk) kan je heden ten dage niet meer met droge ogen zeggen dat dat nog zo is, ondanks het feit dat men dat nog steeds probeert aan te tonen door middel van selectief geïnterpreteerde statistieken.
Onze politieke en ideologische tegenstanders proberen het libertarisme af te schilderen als een mannenclub die vrouwen het liefst achter de pannen willen zetten, maar de vraag dringt zich op: Is dat wel zo?
We nemen even een van de basisprincipes van het Libertarisme, het NAP (Non Agressie Principe) en gaan eens kijken of we met een simpel aantal vragen kunnen kijken in hoeverre vrouwen emancipatie hiermee in overeenstemming is:
– Kan je een vrouw dwingen te trouwen? Nee, dwang is niet in overeenstemming met het NAP.
– Kan je een vrouw dwingen om niet te trouwen? Wederom nee.
– Kan je een getrouwde vrouw dwingen om haar carrière op te geven en te gaan huishouden? Wederom nee, dwang is immoreel.
– Mag een vrouw carrière maken of een bedrijf beginnen? Ja, want dat is haar eigen keuze.
– Mag een vrouw geslagen worden? Nee, want dat is het initiëren van geweld.
– Is het logisch of verplicht dat bij het samenleven van een man en vrouw de man gaat werken en de vrouw gaat koken/zorgen voor de kinderen? Nee, want net als de keus om samen te leven is de keus hoe je je leven indeelt het gevolg van vrijwillige afspraken tussen twee mensen.
Als je de bovenstaande vragen nuchter beschouwt, is het libertarisme behoorlijk geëmancipeerd en vrouwvriendelijk. Sterker nog, als je in de bovenstaande vragen vrouw door man vervangt krijg je exact dezelfde antwoorden. Of vervang in de laatste vraag een man-vrouw samenleven eens door twee lesbiennes. Exact hetzelfde antwoord.
Eigenlijk kom je tot de conclusie dat het NAP in staat is om antwoorden te geven die redelijk consistent zijn. Kenmerk van een universeel toepasbare moraliteit.
Ingezonden door ARVR
De gegeven voorbeelden zijn nogal voor de hand liggend. In de praktijk gaat het om andere zaken. Vrouwen worden in deze wereld nog steeds gezien als sekssymbool. Niet door iedereen, maar je hoeft er niet ver voor te zoeken. Ook rolbevestigende patronen kom je vrijwel overal tegen. In hoge functies zie je ook nauwelijks vrouwen. Voor al die punten heeft het libertarisme geen oplossing, tenzij je het NAP heel breed interpreteert en subtiele onderdrukking van vrouwen ook ziet als een vorm van agressie. Ik betwijfel echter of er libertariërs zijn die zo ver willen of durven gaan. En daarmee blijft libertarisme toch vooral een hobby voor mannen.
Igor [2] reageerde op deze reactie.
@Patrick [1]:
Mannen en vrouwen zijn niet gelijk, waarom is gelijkwaardigheid en gelijke kansen niet genoeg?
Vrouwen “zijn” het sekssymbool voor mannen, andersom zijn mannen natuurlijk ook het sekssymbool van de vrouwen, lijkt mij een volkomen natuurlijke situatie.
Valt er nog een hoop te verbeteren in de wereld? Ja natuurlijk, kijk naar de arabische landen, kijk naar een land als india, kijk naar de streng religieuze groepen waar dan ook, daar valt voor feministen nog een flinke winst te behalen.
Feministen die hier nog vechten voor “gelijkheid” misbruiken dit voornamelijk wanneer het ze goed uitkomt, in andere situaties spelen ze net zo makkelijk de “ik ben een vrouw” kaart, daarnaast is er nog een groep echte mannen haters, vaak traumatische ervaringen in het verleden dus eigenlijk best wel zielig, maar geen reden voor een verdere “geforceerde” gelijkmaking van de 2 geslachten.
Onzin natuurlijk dat libertarisme alleen voor mannen is, hier een vrouwelijke feminist/libertarier: http://www.wendymcelroy.com/
Richard [3] reageerde op deze reactie.
Patrick [5] reageerde op deze reactie.
@Igor [2]: Ook Mary Ruwart is binnen het Libertarisme geen onbekende.
http://www.ruwart.com
En laten we ook Ayn Rand niet vergeten. Zij is misschien wel de meest invloedrijke persoon geweest als het gaat om verspreiding van het Libertarische gedachtengoed. Hoewel zij officieel geen Libertariër was, heeft haar werk het Libertarisme in velen doen ontwaken, met name in Amerika.
Richard [4] reageerde op deze reactie.
@Richard [3]: En uiteraard dien ik ook Isabel Paterson te noemen. Zij was misschien wel het grootste voorbeeld voor Ayn Rand.
@Igor [2]:
Vrouwen worden niet gelijkwaardig behandeld. Anders zouden we deze discussie namelijk niet hebben.
Het gaat om het stereotype, niet om het principe dat mannen en vrouwen seksueel tot elkaar zijn aangetrokken.
In de westerse wereld valt ook nog genoeg te verbeteren. Het feit dat een hoop mensen (mannen) dat niet zien zegt eigenlijk al genoeg. Verandering begint immers met de acceptatie van een probleem.
Dit is een bevestiging van mijn stelling hierboven. Je degradeert het feminisme tot een gebruiksartikel voor vrouwen dat zij kunnen inzetten wanneer het hun uitkomt. Dat is een ontkenning van het probleem.
Uitzonderingen bevestigen de regel. Hoeveel procent van het aantal libertariërs is vrouw? Of dichter bij huis, hoeveel procent vrouwelijke schrijvers en/of lezers heeft Vrijspreker?
We kunnen als mannen wel roepen dat het libertarisme er ook voor vrouwen is, maar zolang vrouwen weg blijven komt die libertarische samenleving er ook niet. Dat zou een teken moeten zijn dat er iets niet klopt in het (gemiddelde) libertarische verhaal.
Richard [6] reageerde op deze reactie.
Richard [7] reageerde op deze reactie.
Ron Arends [10] reageerde op deze reactie.
@Patrick [5]: Kijk eens op de site van de Libertarische Partij. Daar staan foto’s op van de campagne die onlangs is gevoerd. In dat campagneteam zitten ook vrouwen.
@Patrick [5]: Ten eerste is niet elk probleem een probleem dat ook opgelost moet worden. Ten tweede is de huidige samenleving verre van Libertarisch. De problemen die je aankaart spelen in de huidige samenleving. Ten derde verschillen mannen en vrouwen sterk van elkaar. Mannen zijn doorgaans veel competiever en nemen grotere risico’s op zakelijk gebied. Daardoor komen zij ook vaker op hogere posities in het bedrijfsleven terecht. Ten vierde in een vrije samenleving kunnen vrouwen ook een eigen bedrijf beginnen. Er is zelfs de mogelijkheid om een een bedrijf te beginnen en alleen vrouwen en dus geen mannen aan te nemen.
Hoe gaan we het vreselijke probleem dat veel vrouwen een man als financiele melkkoe zien aanpakken? En de vrouwen die in bed duiken met een man puur en alleen omdat hij succesvol is of om promotie te kunnen maken? Hoe gaan we die in toom houden, of is dat geen probleem? Laten we opkomen voor al deze onderdrukte en uitgebuite mannen!
Patrick [16] reageerde op deze reactie.
Vrouwen die moeite hebben gezien te worden als sekssymbool hebben zelf een probleem. Het is namelijk bijzonder gunstig om als sekssymbool gezien te worden, van alles krijg je makkelijker gedaan.
Alleen werkt het niet wanneer je je eigen seksualiteit onderdrukt, een reflex die afstamt uit de christelijke maagdelijkheidscultus en iets wat veel vrouwen, met name feministische, nog veel doen.
Het is eerder een verschil in karakter tussen mannen en vrouwen dat mannen zich druk maken over abstractere zaken als economie, politiek en macht. Mannen maken zich ook veel drukker als iemand anders over hen macht uitoefent. Daarom zoveel mannelijke libertariers.
Veel vrouwen lijken machtige posities niet te ambiëren. immers, als ambitieuze vrouwen niet worden aangenomen in hoge functies, waarom beginnen ze niet voor zichzelf? En nemen ze alleen vrouwen aan? Iets dergelijks zie je ook in reformatorische kringen: zij stichten hun eigen bedrijven en nemen alleen geloofsgenoten aan.
Mannen en vrouwen zijn anders en het zou jammer zijn dat we vrouwen beoordelen op typische mannelijke eigenschappen. Wellicht vinden mannen vrouwelijke eigenschappen minder belangrijk of zien ze ze zelf over het hoofd. Ook hierbij geldt: geef zelf het goede voorbeeld. Stel, je eigen vrouw doet meer in het huishouden en verzorging dan jij: waardeer dit en complimenteer haar. Reageer positief op voorstellen om het huis gezelliger en sfeervoller te maken. En natuurlijk, als ze wil werken, steun haar ook daarin.
@Patrick [5]:
Vrouwen worden niet gelijkwaardig behandeld. Anders zouden we deze discussie namelijk niet hebben.
Door wie worden vrouwen niet gelijkwaardig behandeld? Door jou? Door anderen? Niet door mij in elk geval. Waarom zouden anderen dan op mijn kosten gedwongen moeten worden de algehele fatsoensnormen te respecteren? Wil je de ouders (vader én moeder!) beboeten? Vertel eens: wat heb je in gedachten?
Het gaat om het stereotype sekssymboool
Je bedoelt de dames die onder dreiging van een zweep en andere lijfstraffen gedwongen worden schaars gekleed in een videoclip te dansen en/of twerken? Of zouden deze dames vrijwillig kiezen voor een betaalde baan als danseres en daarmee, al dan niet bewust, bijdragen aan het in stand houden van het stereotype? In het eerste geval is er sprake van dwang, dat kan niet door de libertarische beugel. In het tweede geval gaat het om een vrijwillige afspraak die jou persoonlijk misschien niet aan staat, maar hey: wie dwingt jou om MTV te kijken? Doe Maar zong het al in de jaren ’80: er zit een knop op je TV.
Verandering begint immers met de acceptatie van een probleem.
Even voor de duidelijkheid, over welk probleem praten we eigenlijk?
Hoeveel procent van het aantal libertariërs is vrouw?
Hoeveel procent van de bevolking is libertarisch? Volgens de laatste 2e kamerverkiezingen was dat niet zo veel. De weinige libertariërs die er zijn, blijken vaak extreem goed in logica en zijn dan ook vaak werkzaam in exacte beroepen (programmeurs, ingenieurs; de nerds zeg maar). Hoeveel daarvan vrouw is? Weet jij het? Ik niet.
Patrick [16] reageerde op deze reactie.
Zo slecht is het overigens niet gesteld:
http://studentsforliberty.org/women-for-liberty/
Overigens: ooit een groep tegengekomen “men for liberty”?
En natuurlijk http://amandabillyrock.com/, zij werkt nu voor de freestateproject, ook al zoiets interessants om in de gaten te houden
Ik heb enkele vrienden die ook libertarier zijn (mannen) waarbij hun partners niet openlijk actief zijn, maar hun man/vriend hierin wel steunen. Tellen zij niet mee? Het belang van haar morele steun, haar geduld als je weer eens weg bent voor een libertarische activiteit, haar luisterend oor als je weer iets ongelooflijks hebt gehoord, dat belang kun je niet snel overschatten.
Vaak zit het tussen de oren.
Neem mezelf als voorbeeld.
Je kan het op meerdere manieren interpreteren.
a) mijn vrouw heeft een vrij goede baan en ik zit thuis.
droom van elke feministe? De carriervrouw + de huisman?
b) als een soort pooier exploiteer ik mijn vrouw (weliswaar haar hersenen en niet haar lichaam) en parasiteer op haar kosten. Droom van elke macho: let the bitch sweat.
c) ik beheer de financieen (onbezoldigd -doch succesvol- beleggen om ons gezinsvermogentje op lange termijn te laten groeien) terwijl zij middels een salaris voor de recurrente cash flow zorgt waaruit de lopende uitgaven bekostigd worden.
Hiermee lijk ik wel een soort Japanse huisvrouw: man werkt, en vrouw speelt op de beurs.
NB mijn onbezoldigde (doch lucratieve) activiteit kost dagelijks heel wat uren denkwerk (meer dan de hare, maar goed gelukkig verdienen we met het mijne ook meer dan haar salaris). Dus ofschoon ik thuiszit, ben ik niet de huisman in de zin van wassen, strijken, poetsen, inkopen doen etc. Dat soort huishoudelijke taken verdelen we gewoon (en eerlijk gezegd denk ik dat mijn aandeel niet boven de 40% komt).
We hebben gewoon elk onze rol. Naar buiten toe lijkt het anders dan hoe het er binnen het gezin aan toe gaat. Maar gelukkig zijn we met elkaar getrouwd en niet met de buren. De opinie van buitenstaanders is dan ook onbelangrijk, wat telt is hoe wijzelf, zonder dat er ooit sprake was van dwang, tegen te zaken aankijken en dat we er ons allebei prettig bij voelen.
Scrutinizer [13] reageerde op deze reactie.
@Scrutinizer [12]: Ik wil daar nog aan toevoegen dat ik haar beschouw als een gelijkwaardige -doch niet gelijke- partner.
Gelijk zijn we zeker niet: zo kan ik niet tippen aan haar kookkunsten, noch aan haar talent tot het baren van kinderen. Gelukkig meent zij evenwel ook enkele talenten in mij te ontwaren waardoor ze ons partnerschap, spijts mijn geklungel in de keuken, niet als een al te nadelige deal beschouwt 😉
Kortom, objectif gestekd zijn we zeker niet gelijk. Maar in onze subjectieve perceptie zijn we wel gelijkWAARDIG. En daar handelen we naar cq. vanuit die opvatting behandelen we elkaar.
Ik wil even een eenvoudige vraag stellen aan eenieder in deze discussie:
Gegeven dat de uitgangssituatie gelijk is voor een denkbeeldig mans- of vrouwspersoon. Zou dan de man of de vrouw beter of slechter presteren?
Anoniempje [15] reageerde op deze reactie.
Patrick [16] reageerde op deze reactie.
@arvr [14]:
Ligt er aan welke prestatie moet worden geleverd. Vrouwen zijn communicatief sterker, mannen fysiek.
@Richard [7]:
Als we dit probleem niet op zijn minst benoemen en erkennen, dan komt die libertarische samenleving er niet.
Dat klopt weliswaar, maar als de libertarische samenleving wat dit punt betreft zo veel beter is, dan zouden er veel meer vrouwen moeten zijn die opkomen voor het libertarisme. De praktijk bewijst het tegendeel.
Deze mannen worden gekozen door andere mannen die allemaal (min of meer) op dezelfde manier denken. Er wordt vanuit een eenzijdig perspectief gedacht. Het is maar zeer de vraag of alle bedrijven gebaat zijn bij deze manier van denken.
Dat kunnen vrouwen nu ook al.
Daar zit altijd een tegenprestatie aan vast. Dat die prestatie onbezoldigd is betekent niet dat deze geen waarde vertegenwoordigt.
Dat is geen onderdrukking van mannen maar van vrouwen. Het is immers de vrouw die haar lichaam moet aanbieden ter genot van een man om daar een (zakelijke) tegenprestatie voor te ontvangen. De man in kwestie heeft in zakelijk opzicht blijkbaar een hogere positie en maakt daar dus misbruik van.
@Ron Arends [10]:
In algemene zin worden vrouwen niet gelijkwaardig behandeld. Ik stel vast dat het libertarisme geen kant en klare oplossing heeft voor dit probleem. Een mogelijke oplossing is een bredere interpretatie van het NAP.
Vanuit het individuele perspectief zijn het allemaal vrijwillige afspraken. Maar de optelsom van al die individuele afspraken en gedragingen levert een bepaald vrouwonvriendelijk beeld op. De vraag is dan in hoeverre je als individu verantwoordelijk bent voor de indirecte gevolgen van je eigen handelen. Als je als individu meewerkt aan het creëren en/of in stand houden van een bepaald stereotype waar andere individuen schade van ondervinden, moet je die schade dan vergoeden?
Het probleem dat vrouwen niet gelijkwaardig worden behandeld.
@arvr [14]:
Het is niet relevant of het een man of een vrouw is. Ieder individu heeft unieke eigenschappen en zal in een gelijke situatie anders presteren dan een willekeurig ander individu.
Richard [18] reageerde op deze reactie.
Ron Arends [19] reageerde op deze reactie.
Als vrouw ervaar ik niet dat ik anders behandeld wordt dan mannen.
Het grote verschil tussen mannen en vrouwen is dat vrouwen kinderen baren en instinctief eerder de verzorgende rol op zich nemen. Maar dat is nog steeds een keuzevrijheid van de vrouw zelf.
Vrouwen kunnen ook de ongeëmancipeerde horken aan de kant zetten en alleen nog maar een relatie aangaan met een man die haar gelijkwaardig ziet en behandelt en die ook bereid is om een niet traditionele rolverdeling aan te gaan als dat nodig is.
De horken zullen zich dan vanzelf aanpassen (of bruiden importeren uit verweggistan). Goh het lijkt wel marktwerking 😉
Bewust kiezen voor de verzorgende moederrol is wat mij betreft ook emancipatie. Vrouwen moeten zich dan wel beseffen dat dit consequenties heeft voor de carriere, ze kunnen niet verwachten hetzelfde behandelt te worden als mannen (en vrouwen) zonder verzorgende rol, omdat ze andere keuzes hebben gemaakt.
@Patrick [16]: Zoals al eerder verkondigd zijn er nu en waren er vroeger vrouwen die het Libertarisme een warm hart toedragen. Zie de voorbeelden in eerdere posts (o.a. Ruwart, Rand en Paterson) Het feit dat er (in jouw ogen?) te weinig vrouwen zich inzetten voor het Libertarisme zegt uiteraard niets over het feit of vrouwen beter af zullen zijn in een vrije samenleving. Wellicht hebben ze zich er niet in verdiept of hebben er nog nooit van gehoord. Ook kan het natuurlijk zijn dat de boodschap niet duidelijk genoeg wordt verkondigd. Het kan ook zijn dat er relatief veel vrouwen opkomen voor het Libertarisme, maar dat jij daar niet van op de hoogte bent of was. Was je bijvoorbeeld bekend met Ruwart en Paterson en wist je dat er vrouwen in de campagneteams van de LP zitten?
Als vrouwen nu al eigen bedrijven kunnen beginnen, wat is dan het probleem? Als ze dat doen kunnen ze zelf hun eigen directie samenstellen en vrouwen de topfuncties toewijzen. Zouden vrouwen misschien door de bank genomen gewoon liever wat anders doen? Als vrouwen betere bestuurders zijn dan mannen zal ‘de markt’ dit bepalen. Bedrijven gerund door vrouwen zullen dan vanzelf komen bovendrijven.
Als een vrouw met een man het bed induikt om een hogere positie te bemachtigen is niemand die haar dwingt dat te doen. Kennelijk vindt zij het waard om haar lichaam aan te bieden in ruil voor een betere positie. Zij handelt dan net zo zakelijk als de man. Misschien wordt de man wel uitgebuit door de vrouw die op slinkse wijze de hormonen van de man op hol brengt zodat hij geen keuze meer heeft dan in te stemmen. Misbruik van de situatie door de vrouw?
@Patrick [16]:
Dat iets algemeen is, hoeft niet te betekenen dat het automatisch een probleem is. In het algemeen is gras groen. Is dat een probleem? Nee. En als gras bruin is? Misschien wel. Maar is het dan aan het libertarisme om dat probleem op te lossen?
De oplossing ligt te allen tijde bij het individu. De grasmatbezitter kan besluiten zijn bruine gras water en mest te geven. Slechts de vrouwenhater zelf kan besluiten zijn gedrag te wijzigen.
Als je de vrouwenhater een boete geeft voor zijn (niet-geweldsinitiërende) gedrag, werkt dit averechts: “Krijg ik nog een boete ook voor het kijken naar een poedelnaakte, sloopkogel likkende Milah Cyrus, pokkenwijven!” 🙂
Ik ben geen fan van de overheid (duh), maar één slogan vind ik wel wat hebben:
De maatschappij, dat ben je ZELF.
Comments are closed.