Vandaag ontving ik een emigratie-advies van Kenli Schoolland over welke landen het best zijn voor immigranten. (Kaart:rood=slecht/blauw=goed)

 

.EMIGRATIE

.

 

.

 

.Uiteraard voorzien van een rapport uit de Washington Post.

 

.http://www.washingtonpost.com/blogs/worldviews/wp/2013/11/05/want-to-move-abroad-this-map-shows-the-best-and-worst-countries-to-be-an-expatriate/

 

 Je ziet al direct dat het in de EU helemaal niet zo best is!!!

 

GERELATEERDE ARTIKELENMEER VAN DEZE AUTEUR

21 REACTIES

  3. Voor de duidelijkheid. Dit kaartje gaat enkel over de ecomische mogelijkheden.

  4. p/s In Groningen /Drenthe en Friesland is het ook goed wonen. Wij gaan dus niet emigreren, en met een vliegtuig zit je zo aan de anderekant van de wereld, dus hebben wij alles wat we willen hebben; Een uitzondering onze vrijheid wordt door de overheid beperkt,maar wij zijn creatief en doen ons best alles te omzeilen!!
    Onze geestelijke vrijheid kunnen zo ons (nog) niet afnemen.

  5. Deze studie gaat over expats in 34 landen, hun koopkracht, kwaliteit huizen, transport, scholen, gezondheidszorg, voedsel en milieu.

    Het gaat NIET over vrijheid. Die is voor expats in de meeste landen hetzelfde, omdat ze tot de rijke bovenlaag behoren en zich altijd netjes aan de regels houden.

    De EU valt er grotendeels buiten, omdat de koopkracht van expats er veel lager is dan bijv in Azië.

    Als je alleen naar vrijheid kijkt zijn de VS en de EU gunstiger dan bijv. Rusland en China. Het kan dus nog veel erger!
    http://en.wikipedia.org/wiki/Freedom_index

    PS
    Secessie is een optie voor grotere groepen (maar wordt meestal met harde hand de kop ingedrukt!). Kleinere groepen kunnen dunbevolkte gebieden opzoeken (of de oceaan op: http://aboardtheworld.com/ ). Individuen hebben het het makkelijkst. Die verkopen hun huis en trekken met hun zeilboot de wereld rond.

  6. Waardeloze info, niet echt verbazend gezien de bron.

    “China and Thailand are the two best countries to be an expatriate, according to a recent study by British bank HSBC”

    Past mooi bij;
    It was founded in London in 1991 by the Hongkong and Shanghai Banking Corporation to act as a new group holding company. The origins of the bank lie in Hong Kong and Shanghai, where branches were first opened in 1865

    Wij van WC eend….

    All in all this article is clearly written with a certain type of expat in mind; fairly wealthy individuals that aim to have corporate jobs.

    If you do not fit that profile then perhaps it is better to do your own research, i have no doubt that with a few hours of research you are able to fill in your own “personal” expat map, taking into account all kinds of parameters that matter to you, remember that true opportunity does not come from following the herd, it comes from individuals who “create” the opportunity by analyzing the cards on the table and combining them with there own personal deck of skills and ability’s.

    Hub Jongen [7] reageerde op deze reactie.

  7. @Igor [6]:

    Zeker niet waardeloos. Je moet natuurlijk al dergelijke studies en “aanbevelingen” met verstand, en vanuit je eigen persoonlijke situatie bestuderen.
    Ieder persoon is anders en ieder rapport heeft iets van de “Wij van WC-eend . . .”
    Zelfs de Vrijspreker kan alleen maar gegevens aandragen en constant proberen te zorgen dat de feiten kloppen; maar wat je er mee doet, zal iedereen zelf moeten bedenken.

  8. Dit kaartje uit Amerika is net zoiets als dat Amerika nog steeds de “triple-A”-status heeft. De Engelsen krijgen een flinke sneer en de Saoedi’s en de Chinezen, beide martellanden (evenals de VS zelf), zouden het beter doen dan Engeland. En zo moeilijk om de data van Scandinavische landen te achterhalen, lijkt het me toch ook niet, als het van Egypte al lukt.

  9. 100 % kul, sinds wanneer is China een immigratieland. Ze zien je aankomen!

  11. Als je financieel onafhankelijk bent of bijv via internet kan werken ziet het plaatje er ongetwijfeld anders uit.

  12. Ik zal proberen om -voor mijn doen- kort mijn gedachten weer te geven. Achtereenvolgens komen dan volgende onderdelen aan bod.

    1) Wat is het probleem in de VS en de EU
    2) Wat staat ons m.i. te wachten
    3) En elders
    4) Waarheen dan: continent, criteria, land

    De totale hoeveelheid schuld (overheid+huishoudens+bedrijven) als percentage van het BBP liep (in de VS) op tot ca. 250 toen alles als een kaartenhuisje instortte in 1929. Wat volgde was een depressie van 10a 15 jaar (afhankelijk of je WOII er wel of niet bijrekent).
    Na afloop was de totale schuldquote jarenlang rond de 120% omdat de samenleving zijn lesje wel geleerd had.
    Rond 1980 echter woei er opnieuw een nieuwe wind. Wie dan leefde had geen boodschap aan het “gezeur” van “oude zakken” als ouders en grootouders. Sindsdien liep de schuldquote dan ook weer vrolijk op tot ca. 375%, oftewel ca. 1,5x wat in 1929 onhoudbaar bleek.
    Dit moet onvermijdelijk wel leiden tot een grote depressie en m.i. een veel ergere, immers onze uitgangssituatie is 1,5x zo erg als toen. Maar er is meer: we zitten met een vergrijzingsprobleem wat we toen niet hadden. Dus wie gaat er de mouwen opstropen en de schouders eronder zetten om ons via noeste arbeid weer een weg uit de crisis te banen? Nou in elk geval niet de 65+ ers. We zitten dus niet slechts met een groter probleem dan destijds doch tevens met een relatief kleinere capaciteit om dat probleem op te lossen alsof je een grotere brand met een dunnere straal moet blussen.
    Ik vrees dan ook dat i.p.v. 10 a 15 jaar, het deze keer eerder 20 a 25 jaar (of nog langer) zal duren eer we het achter ons hebben.
    Het goede nieuws is dat je mag rekenen vanaf 2008 toen de boel voor het eerst instortte (en vooralsnog met wat plakband aan elkaar werd gehouden). Maar de crisis zal m.i. niet voorbij zijn voor 2030.
    En die zal eerst nog veel erger worden met werkloosheidspercentages boven de 30%. In Griekenland en Spanje zijn ze daar overigens al bijna.

    Als dat gebeurt stort de hele sociale zekerheid in. Immers reeds vandaag bij ca. 8% werkloosheid heeft de overheid al een te groot tekort, dus stel je voor dat er ineens 4 keer zoveel werklozen zijn aan wie uitkeringen gegeven moeten worden en anderzijds het aantal werkenden (die belastinggeld in het laadje brengen) met een kwart terugloopt. Ceteris paribus zit je dan al gauw met tekorten van 15% en meer. We hebben in Griekenland kunnen zien dat dit onhoudbaar is.

    Het probleem is in wezen -op details na- hetzelfde in heel Europa. NL mag dan wel een kleinere staatsschuld hebben dan Griekenland maar Nederlandse gezinnen hebben de grootste schuld van allemaal (m.n. a.g.v. hoge hypotheken met dank aan de HRA) en zoals gesteld is het de totale schuldquote van de samenleving waar het om draait, zoals we o.a. in Spanje konden zien, waar de staatsschuld enkele jaren terug eveneens zeer laag was maar bij het barsten van de vastgoedzeepbel de gezinnen (en banken) in de problemen kwamen.

    Sommige landen zijn nog net iets zwakker dan andere en die kwamen dan ook als eerste in de problemen. Maar helaas staan we er overal grosso modo ongeveer even slecht voor, dus het is slechts een kwestie van tijd vooraleer -na Griekenland, Ierland, Spanje en Portugal- ook Italie, Frankrijk, Nederland, Belgie etc. omvallen. Uitijndelijk zal zelfs Duitsland als last man standing het ook begeven, omdat ze meegesleurd zullen worden met de rest en Duitse banken zullen omvallen wanneer ook I, F, NL, B etc. in Griekse toestanden verzijld raken.
    Kortom depressie in heel Europa en de VS.

    En dan nu het slechte nieuws:
    Momenteel krijgen de 8% werklozen geld van de overheid (WW dan wel Bijstand). Ze klagen weliswaar steeds dat het te weinig is maar uiteindelijk slagen de meesten wel om er van rond te komen. Luxueus kan je er niet van leven, maar je hoofd boven water houden lukt nog net. Een minderheid van pakweg 1% vind het evenwel nodig om zijn inkomen aan te vullen met criminaliteit en dat varieert dan van zakkenrollen en winkeldiefstal tot gewapende overval, afpersing, ontvoering etc.
    De criminaliteit (afgezien van al of niet gelegaliseerde witteboordencriminaliteit) is dan ook voornamelijk het werk van een kleine minderheid van de werklozen.
    Wanneer de werkloosheid oploopt tot boven de 30% en de sociale zekerheid instort en zij geen uitkeringen meer krijgen, dan hebben ze ineens allemaal een probleem en zullen ze allemaal hun toevlucht moeten nemen tot criminaliteit om het hoofd boven water te houden. Dus bij 4 keer zoveel werklozen (pak 32% versus 8%) zou de criminaliteit wel eens met een factor 30 kunnen exploderen. En let wel: die zal ook steeds driester worden, immers, wie vandaag te weinig geld meent te hebben, kan als eenvoudig zakkenroller nog aardig wat bij mekaar scharrelen. Maar als t.g.v. hogere werkloosheid de pool aantrekkelijke slachtoffers met een kwart afneemt, en die bovendien wegens toegenomen criminaliteit ook voorzichtiger zijn (bv. met minder geld over straat lopen) en er bovendien veel concurrentie is in je “stiel” (nl. 30 keer meer zakkenrollers voor een kwart minder targets) dan is een carriere als eenvoudig zakkenroller lang niet zo lucratief meer. Je gemiddelde dagomzet neemt daalt dan drastisch. Om toch te overleven moet men dan wat meer moeite doen en het “hogerop” zoeken.
    Daarom zullen voormalige (huidige) zakkenrollers de stap maken naar inbraken en wanneer mensen hun huizen dan meer beveiligen, naar gewapende overvallen en ontvoeringen etc.

    Let wel: ik beschrijf gewoon het proces wat ik verwacht, zonder moraliserend te zijn. Dat kan ik ook maar dat is niet de essentie van dit betoog. Het gaat me er hier slechts om, aan te geven wat ik verwacht en wat te doen (o.a. waarheen te emigreren etc) teneinde jezelf en je gezin een beter leven te geven.
    Ik zal dus niet stilstaan bij de vraag of ook ikzelf in een extreem geval tot diefstal zou overgaan als ik geen andere uitweg zie om mezelf en mijn gezin te voeden.
    OK, terug naar de samenleving.

    Als mensen dra massaal hun baan verliezen, hun huis verliezen (wegens niet meer kunnen betalen van de hypotheek), hun spaargeld verliezen (wegens omvallen van banken), geen uitkering krijgen om de klap op te vangen, honger lijden, geen medicijnen meer kunnen betalen, hun huwelijk uit mekaar zien vallen (wegens alle stress t.g.v. de grote financiele problemen) en ook geregeld zelf ten prooi vallen aan 30 voudig hogere criminaliteit, dan heerst er zoveel frustratie en woede of neen: RAZERNIJ dat dit de ideale voedingsbodem vormt voor allerlei extremistische ideeen, waar volksmenners handig zullen op inspelen.

    In de jaren ’30 riep een heerschap in Duitsland dat de crisis en ellende allemaal de schuld van de Joden was. Onzin natuurlijk, maar niettemin volgde de massa hem wel en ageerden ze alsof het waar was. De vraag is dus niet of de ideeen juist zijn, maar of ze gevolgd worden.
    Het is makkelijk in te zien dat deze keer de Moslims het zwarte schaap zullen zijn. En los van de vraag of dit al of niet terecht is, zal die idee m.i. heel wat aangang krijgen. Ik herhaal: wat u en ik vinden o.b.v. een nauwgezette analyse is onbelangrijk. Het heeft de Joden ook niet gehlopen. Wat telt is het sentiment van een gefrustreerde en razende massa die opgeruid wordt door volksmenners.

    Maar er is 1 fundamenteel verschil tussen toen en nu. De Joden waren amper 2% van de bevolking in Duitsland en hadden daarmee de facto de keus tussen zich uit de voeten maken naar veiliger oorden (New York, Buenos Aires, …) of blijven en maar het beste hopen (al overkwam hen vervolgens dan juist het slechtste). Maar hoe dan ook zou 2% van de bevolking het niet in zijn hoofd halen om zich te organiseren en terug te slaan.
    Moslims maken heden ten dage echter ca. 20% van de bevolking uit en bovendien leven ze niet gelijkmatig gespreid. Zo vind je hen nl. zo goed als niet op het platteland doch quasi uitlsuitend in steden, waar de concentraties dan ook fors hoger zijn, vaak rond de 40% (en in sommige wijken boven de 80). Maar in een agglomeratie als Amsterdam of Rotterdam of Antwerpen of Brussel, gaat het globaal genomen dus om ca. 40%.
    Als er ooit -terecht of onterecht- animositeit tegenover hen ontstaat, denk ik niet dat ze zullen vluchten of blijven en zich dan maar gedeisd houden. Het gaat nu niet om 2% versus 98% doch om een verhouding 40:60. Dat is bijna een battle of equals (overigens als je de leeftijdsopbouw erbij betrekt -meer oudere autochtonen en meer jongere allochtonen- dan is het veleer 50:50 in de “relevante” gewelddadige leeftijdscategorie).

    Kortom ik vrees niets minder dan een burgeroorlog langs etnische scheidslijnen: een groot Joegoslavie en dit Europawijd, simpelweg omdat -op details na- heel Europa nagenoeg de zelfde economische problemen heeft en op een paar procent na een identieke demografie kent.

    Het is dus zaak te maken dat je wegkomt uit Europa. Maar waarheen dan als ook de VS geen optie is?

    Wel, dat noch de magreb, noch het door ziektes, droogtes en honger en militaire conflicten geteisterde subsahara Afrika bij me opkomen, hoeft geen betoog neem ik aan.
    Wat echter met Azie en Latijns-Amerika?

    Wanneer Noord-Amerikanen en Europeanen zo verarmen dat ze ophouden met spullen die ze niet nodig hebben te kopen met geld dat ze niet hebben, zoals elke jaar een nieuwe smartphone, elke 3 jaar een nieuwe PC, elke 5 jaar een nieuwe TV, elke 6 jaar een nieuwe auto, elke 10 jaar een nieuwe keuken etc. doch ze pas vervangen als ze echt kapot zijn (zoals in huize Scrutinizer resp. om de 5, 8, 15, 20 en 30 jaar), dan zullen ze in China en de rest van Azie minder naar het Westen kunnen exporteren en dus minder produceren en derhalve personeel ontslaan, waardoor ook zij met werkloosheid en crisis te kampen krijgen.
    Maar dat is slechts een secundair effect en daarmee minder zwaar dan in het oog van de storm. Bovendien hebben ze ginder minder schulden en meer besparingen. Dus initieel zullen ze de impact van onze crisis wel voelen, maar het zal minder erg zijn en ze zullen er m.i. sneller weer bovenop zijn o.a. door meer handel met elkaar te drijven. Uiteraard vergt die aanpassing wel tijd. Zo zal een speelgoedfabriekant uit China die Walmart als account verliest niet meteen ’s anderendaags al een Koreaanse of Indonesische supermarktketen als nieuwe klant binnenhalen. Daar gaat wat tijd overheen, maar uiteindelijk verwacht ik dat zij slechts 3-5 jaar een forse recessie zullen kennen en daarna weer zullen aanknopen met groei, terwijl wij hier nog a) een veel diepere contractie zullen kennen en b) pas ten vroegste 10 jaar later de ellende achter ons zullen kunnen laten.
    De groei in China zal weliswaar niet dubbelcijferig meer zijn zoals de afgelopen decennia, doch eerder “slechts” 4% maar beter jaarlijks +4 dan -3 in het Westen.

    Latijns-Amerika beschikt over allerhande commodities, zowel delfstoffen (bv. olie, koper, nikkel, zilver, lithium etc.) als landbouwproducten (bv. graan, rundsvlees, melk) en is daarmee de grote leverancier van grondstoffen aan Azie.
    Initieel zullen ook deze landen de impact van de crisis wel voelen maar zij zullen m.i. kunnen meesurfen op de groei in Azie wanneer die zich na 3-5 jaar herpakt.
    (Iets gelijkaardigs gaat overigens ook op voor Australie en Nieuw-Zeeland)

    Dus waarheen te emigreren?
    Wel, de keuze is dus tussen een land in Azie of in Latam.
    Als men een keuze maakt die achteraf een goede blijkt te zijn geweest, maakt het niet uit welk goed land men koos, maar als men zich vergist maakt het wel uit. Immers als men bv. na een onvoorziene communistische revolutie o.i.d. opnieuw zijn biezen moet pakken en een ander land moet uitzoeken dan blijkt dat alle Aziatische landen een eigen (cultuur en) taal hebben. Dus na eindelijk min of meer fatsoenlijk Vietnamees te hebben geleerd moet men nu weer vanaf nul beginnen met Thais of Koreaans. Niet echt handig, lijkt me.
    In Latijns-Amerika echter spreekt men (m.u.v. in Brazilie) overal Spaans. Dus ziet men zich genoodzaakt te veranderen dan is het slechts een kleine stap. Wie na enkele jaren in Argentinie vlot Spaans spreekt kan (op een accent na) probleemloos in Peru zijn weg vinden. Daarom is vanuit oogpunt van “hedging your bets” Latijns-Amerika strategisch interessanter.

    Goed, dan blijft de vraag: ja, maar welk land nu precies?
    Welnu, als men kijkt naar enkele m.i. zeer belangrijke aspecten in het leven zoals relatief hoge politieke stabiliteit, lage corruptie, lage criminaliteit, hoge kwaliteit (prive) hospitalen etc. dan zijn er 3 landen die met kop en schouders boven de rest in de regio uitsteken, nl. (in alfabetische volgorde) Chili, Panama en Uruguay.

    Ik zou dan ook vooral naar 3 kijken.
    Daarnaast komen bovengenoemde Australie en Niew-Zeeland ook in aanmerking, waar Engels de voertaal is, net als (Hong Kong en vooral) Singapore waar je het eveneens prima kan redden met alleen Engels.

    Verder is het vooral een kwestie van persoonlijke omstandigheden, van jezelf EN van de mensen die je meeneemt.
    Er zijn nl. wat verschillen tussen de landen maar het hangt van je persoonlijke omstandigheden af, welk land dan het bes bij je past.

    Zo vind ikzelf Singapore bv. absoluut TOP.
    Er is echter 1 probleempje: een appartement van 100m2 kost er makkelijk een half miljoen euro, een rijhuis van 200m2 met tuintje bijna het dubbele en een losstaand huis kan je helemaal wel vergeten, tenzij je Jimmy Rogers bent.
    Mijn 2e favoriet, Hong Kong, is nog erger: een appartement van 100m2 kost er rond het miljoen.
    Ja, daar verdien je weliswaar meer dan in Uruguay maar als je beseft dat je in Montevideo voor 200k euro riant appartement van 200m2 in het centrum kan kopen of in het mondaine Punta voor die prijs al een aardig villaatje in de bossen op ca. 1km van het strand, dan moet je in S’pore of HK al wel heel veel jaren heel veel meer verdienen om het verschil in prijs te kunnen betalen.

    Het hangt dus ook af van je persoonlijke toestand.
    Heb je geen geld maar een excellent CV, dan misschien beter Singapore want geld om iets te kopen had je sowieso niet en je hogere salaris zal ook je hogere huur compenseren en naarmate je stijgt op de ladder, kan je net zoals andere succesvolle locals wel een hypotheek krijgen en na 20 jaar ben je dan zelf eigenaar van je flat (en pensioenspaarpot etc.).
    Maar stel, je had in NL reeds 1 mln opgebouwd en je kan (of wil) gewoon niet meer werken. Wel, dan kan je in Uruguay voor 200k een groot appartement of een villa kopen en kan je van (de opbrengst op) de resterede 800k vrij aardig rentenieren.
    In Hong Kong echter heb je na aanschaf van je flat geen rooie cent meer over en zal je dus wel gewdongen zijn om ergens een baan te vinden wil je niet omkomen van de honger.

    Een ander aspect om rekening mee te houden zijn immigratievereisten.
    Als 40-er kan je uiteindelijk overal wel terecht, mits je enkele criteria vervult. Maar stel dat je je ouders weet te overtuigen dat ze, m.h.o.o. burgeroorlog in Europa, er goed zouden aan doen je te volgen, dan blijkt dat ze o.g.v. leeftijd in bv. Australie gewoon niet welkom zijn. Dus ook al liggen er voor de succesvolle 30-er of 40-er volop kansen, het land komt wat mij betreft niet in aanmerking wegens de quasi onmogelijkheid om mijn ouders mee te nemen. (Als ze heel rijk waren geweest is er wel een achterpoortje als investor die minstens ik meen 5 miljoen AUD investeert en dan speelt leeftijd ineens geen rol meer).
    In Panama daarentegen zijn er zelfs speciale visas voor gepensioneerden. Daar zouden ze juist extra welkom zijn (en net als locale gepensioneerden allerlei extra voordelen genieten) als ze maar gepensioneerd zijn en vooral niet werken.

    Maar goed, resumerend zou ik stellen dat als iemand me om advies vraagt, ik zou zeggen verdiep je in:

    – Australie
    – Chili
    – Hong Kong
    – Nieuw Zeeland
    – Panama
    – Singapore
    – Uruguay

    En kijk welke het beste past bij je specifieke persoonlijke omstandigheden.
    Overigens zijn daarbij ook aspecten waar de landen niets aan kunnen doen. Een nadelige wetgeving is weliswaar hun “schuld” maar dat Panama en Singapore wegens hun geografische locatie geen seizoenen kennen en het hele jaar door zowel snikheet als super vochtig zijn, kan je hen moeilijk verwijten. Maar voor mij althans is het wel een reden om die landen helaas van de shortlist te schrappen. Ook aardbevingen kan men de Chilenen moeilijk kwalijk nemen, maar zijn wel mogelijk een reden om je heil toch maar elders te zoeken.

    Oh ja, dat fiscaliteit een rol speelt, behoeft neem ik aan geen betoog. Als buitenlander betaal je in Uruguay alleen op je lokale inkomsten, niet op je wereldinkomen. Ik meen dat dat in Australie en Nieuw-Zeeland helaas anders is. Maar misschien bent u uw nieuwe gastland zo dankbaar dat u hen graag een deel van de huurinkomsten van uw Nederlandse flat gunt 😉

    1b3xp34k [14] reageerde op deze reactie.
    1b3xp34k [15] reageerde op deze reactie.

  13. @Naam * [2]:
    Nederland zou ook rood moeten zijn, Europa gaat minstens zo slecht als America zo niet slechte het faillisement van Detroit is minder erg als Griekenland of Cyprus.
    Alleen Duitsland trekt de Europese economie vooruit op dit moment, zodra de DAX een terug val heeft breekt er paniek uit.

    Op 15 november zou het Europese parlement eigenlijk ook niet meer in staat zijn om de rente op onze staatsschulden te betalen maar dat hebben ze kunnen voorkomen door meer te lenen tegen de toekomst van de volgende generatie.

    We ziten in hetzelfde schuitje als Amerika maar dan nog erger op termijn omdat Europa niet uit staten of provincies bestaat maar zogenaamde “soevereine” landen…

    Amerika heeft nog geen nazi partij ind epolitiek voor zover ik weet hier in Europa n Griekenland is al een nazi partij erg zorgwekkend en een indicator welke richting Europa naar aan het afglijden is kwa normen en waarden.

    http://www.vrijspreker.nl/wp/2013/10/gaat-eu-15-nov-failliet-ja-nee/

  14. @Scrutinizer [12]:

    Nederlandse gezinnen hebben zulke hoge schulden en hypotheken omdat huizen en andere goederen kunstmatig overgewaardeerd zijn in Nederland en dat is ok een vand e manieren om d ebveolking uit te knijpen.

    Je vergeet dat Nederland nu onderdeel van Europa is dus de Griekse staatsschuld is ook ons probleem, die van Ierland, Italie, Spanje, Portugal, Cyprus, Belgie en Frankrijk ook.

    Nederland zit nu misschien nog national met een totale staatschuld van 60% GDP, maar de totale Europese schuld zit op dit moment rond de 150% GDP, zoek maar op wat ze zeggen over GDP niveaus boven de 60% dan krijg je onrust en onvrede wat je op het moment dus ook al in veel Europese landen ziet.

    Het probleem met onze schulden is dat we en de totale controle over ons complete monetaire systeem uit handen hebben gegeven aan commerciele prive banken met winst bejag aandeelhouders en eigen belangen.

    Ook hanteren wij een fiat valuta systeem in combinatie met een fractioneel reserve systeem.

    Een fiat valuta houd in dat een munt, biljet of digitale eenheid word gecreeerd uit lucht en door helemaal niets word gedekt behalve een commerciele prive bank met aandeel houders.

    Een fractioneel reserve systeem is dat jij als financiele instelling je fysieke bezittingen tegen een meervoud van 10 tot 100 mag uitlenen.

    Voor elke euro die er gespaard word mogen er 10 tot 100 digitale euro’s utgeleend worden, maar ook voor elke euro die geleend word mag er weer 10 tot 100 digitale eenheden uitgeleend worden en op deze manier word het meeste geld gecreeerd. Daarom zitten ze altijd te hameren op voldoende liquide middellen bezitten maar dat kan dus niet met een ongelimiteerd fractioneel reserve systeem.
    Het heeft ook dezelfde fundamenten als een piramide spel omdat het gebasseerd is op oneindige groei van schulden er kan namelijk alleen ergens geld gecreerd worden als iemand anders een schuld maakt en dat is de fix waar we in vast zitten mbt ons monetaire systeem en economie.

    Scrutinizer [16] reageerde op deze reactie.

  15. @Scrutinizer [12]:

    Alle huidge problemen zijn terug te leiden naar fiat valuta en het fractionele reserve systeem dat in handen is van commerciele financiele instellingen.
    En een economie puur en alleen gestoeld op oneindige kunstmatige groei door overwaardering van goederen en verlaging van productie prijzen wat zich vertaald in verlaging van arbeids lonen, in de naive of misdadige veronderstelling dat dit de productie bevorderd en vergroot.

    Dit is wat er vandaag de dag van onze maatschappij terecht is gekomen voor de hardwerkende midden klasse in Ayn Rand’s woorden;

    “When you see that trading is done, not by consent, but by compulsion- When you see that in order to produce, you need to obtain permission from men who produce nothing- when you see that money is flowing to those who deal, not in goods, but in favors- when you see that men get richer by graft and by pull than by work, and your laws don’t protect you against them, but protect them against you- when you see corruption being rewarded and honesty becoming a self-sacrifice- you may know that your society is doomed.”

  16. @1b3xp34k [14]: De oorzaken en mechanismen zijn me welbekend (ik voorzag de crisis immers reeds in 2001).
    Mijn bijdrage nr. 12 was vooral bedoeld om te te concluderen waar het minder erg zou gaan en waarheen je best kan emigreren, niet om mijn kennis van vastgoedmarkten en solvabiliteit van banken te etaleren.

    Je hebt gelijk met bv. je punt over de Griekse schuld maar het doet niet ter zake want ook zonder de garantstelling staat NL er bar en barslecht voor.
    De meeste mensen maken de fout zich blind te staren op de overheidsschuld. Punt is evenwel dat alle schuld “geserviced” moet worden en wel uit dezelfde bron: productieve arbeid. Die zorgt voor lonen waarmee gezinnen hun hypotheek kunnen betalen, voor ebitda in bedrijven waarmee die hun bedrijfsschuld kunnen delgen en voor belastingen waarmee de staat haar schulden kan servicen.
    Macroeconomisch gezien maakt het immers niet zoveel uit waar de schuld zich bevindt: als het in zijn totaliteit teveel is t.o.v. de productie (zeg maar het BBP) dan gaat het geheid mis.
    In Spanje bv. was de overheidsschuld in 2007 erg laag (ik meen zelfs lager dan in NL). Toch zitten ze nu in de stront. Nederlandse huishoudens hebben zulke hoge schulden dat het totale plaatje in NL eigenlijk onhoudbaar slecht is. Timing is altijd lastig (zo zat ik er ook met mijn voorspelling van wat zich uiteindelijk pas in 2008 pas afspeelde 2 jaar naast), maar onvermijdelijk zal NL m.i. hooguit binnen een jaartje of 3 de kant van Spanje uitgaan.
    Dus garantstelling voor Griekenland of niet, maakt eigenlijk al lang niet meer uit. Failliet, faillieter, faillietst? Wat maakt het uit? Je moet het zien te vermijden maar als het toch gebeurt dan kijken we niet op een paar miljard meer of minder.

    Maar goed: we hoeven elkaar niet te overtuigen dat het in NL er slecht voorstaat. Daar zijn we het roerend over eens.

    Thema van deze draad was emigratie en waarheen dan wel.
    Ik poogde o.b.v. allerlei overwegingen in te schatten wat een verstandige keuze zou zijn.
    Daarbij hou ik bescheidenheidshalve zelfs voorzichtigheidshalve rekening met de mogelijkheid dat ik me vergis in mijn initiele keuze of dat er na mijn beslissing zich nieuwe elementen aandienen waardoor een initiele keuze ineens toch gewijzigd dient te worden.
    Vandaar mijn voorkeur van Latam als regio boven Azie, ofschoon ik deze laatste an sich als dynamischer beschouw. Maar juist uit oogpunt van risk management (“always have plan B”) opteer ik dus voor een land in Latijn-Amerika.

    Zoals gezegd is het thema van deze draad emigratievoorkeur. Misschien dat u nog ons nog wat overwegingen kan geven omtrent welke landen u het gunstigst lijken en waarom?

    Groeten uit Punta del Este, Uruguay.

    1b3xp34k [17] reageerde op deze reactie.

  17. @Scrutinizer [16]:

    Bedankt voor uw reactie,

    ik ben het met u eens met betrekking tot de kansloze staat van de nederlandse en westerse economie en monetair systeem in het algemeen.

    Wat betreft emigratie, dat verschilt per persoon het hangt vooral af van zijn of haar persoonlijke voorkeuren en eisen.

    De Scandinavische landen zijn interesant en zoals u al aangaf Latijns Amerika, Azie, Afrika natuurlijk gebieden die nog niet overbevolkt zijn zullen in de nabije toekomst belangrijker worden.

    De Fukushima ramp en de consequenties op lange termijn voor de omgeving in de directe radius van die zeestromen is voor mij een grote factor die mee weegt in een verstandige keuze.

  18. Een zeer goede analyse van scrutinizer.
    Enige opmerkingen erbij:
    Men zal zich in Westeuropa niet alleen keren tegen de moslims maar ook tegen de Oosteuropeanen die het weinige werk van de
    autochtonen tegen veel minder geld zullen overnemen.
    Wat betreft de Nederlandse staatsschuld: die is bijna gelijk aan de Griekse.
    Echter, Nederland kent de hoogste belastingen en
    Griekenland de laagste.
    Hoeveel hoger zou de Nederlandse staatsschuld zijn bij normale
    belastingtarieven?

  19. Heb je ook zo’n kaartje met de landen die geen uitlevering verdrag hebben met nederland zodat je Veilig weg kan gaan ??

  21. Haha, lachu met die Vrijsprekerts… terwijl de hele wereld in wrakke bootjes probeert naar Europa te komen, zitten de verwende Libertariers te prakkizeren of het gras elders wellicht nog groener is dan hier. Dat is dus niet het geval. Dat snapt elke duffe derde wereldganger, maar niet de inheemse libertariers, totaal verblindt als ze zijn door ideologie en nul zin voor realiteit.

Comments are closed.