Het besteden van eens andermans geld voor jezelf is een hachelijke zaak.
Het besteden van eens andermans geld voor derden is een nog hachelijker zaak.
Zoals Milton Friedman herhaaldelijk uiteengezet heeft, wordt de grootste efficiƫntie en de hoogste behoeftenbevrediging bereikt, wanneer men zijn of haar eigen geld voor zichzelf besteedt.
In dat geval immers kan men onder zorgvuldige afweging trachten te bereiken, dat de beschikbare hoeveelheid middelen omgezet wordt in een combinatie van goederen en diensten waar men het meeste profijt van denkt te trekken.
Niet dat dit een eenvoudige taak is!
De huisvrouw die zich bij haar bezoek aan de supermarket met een assortiment van duizenden verschillende artikelen geconfronteerd ziet en bij haar afweging een aantal storende invloeden ondergaat die haar op het verkeerde been kunnen zetten, ziet zich, ofschoon meestal onbewust van hetgeen zij aan het doen is, belast met een gigantische taak.
Voor de individuele consument treedt bij het omzetten van een hoeveelheid ongedifferentieerde koopkracht in goederen en diensten reeds een complete scala van complicaties en moeilijkheden op, waarbij het ontsnappen aan een aantal onvolkomenhedeneen illusie is.
Zodra echter de overheid zich met het bestedingsproces gaat bemoeien, is het hek van de dam.
De efficiƫntie waarvan sprake is bij besteding door de consument, gaat dan volledig verloren en van de behoeftenbevrediging waarvan bij individuele besteding sprake had kunnen zijn, blijft heel weinig over.
Omdat individuele behoeftenbevrediging onmeetbaar is, kunnen wij het gemiste niet exact quantificeren, maar de afwezigheid van deze mogelijkheid maakt het verlies er niet minder om.
Bemoeienis van de overheid betekent immers:
-hoge perceptiekosten
-verkeerde besteding
-veel te hoge uitgaven om het gewenste doel te bereiken
Van de zestig procent of meer die de individuele salaristrekker kwijt is aan inkomstenbelasting, dwangverzekeringslasten, importheffingen, BTW en een aantal andere zaken, keert dan ook heel weinig in zijn schoot terug.
Hugo van Reijen
En maar blijven stemmen.
En maar blijven denken dat je het met een andere partij wel gaat lukken.
Democratie is net zoals communisme, er is een klein groepje mensen die de dienst uit maakt en het land in de afgrond stort.
Democratie kan alleen werken als je vrijheden gewaarborgd zijn. En dat zijn ze nu nauwelijks.
Johnny [2] reageerde op deze reactie.
Hub Jongen [3] reageerde op deze reactie.
@matthijs [1]: Wanneer men zich gaat realiseren dat we als slaven van de elite, of hoe je het ook noemen wilt, leven kan er pas echt wat veranderen “Onze” democratie is een verdovingsmiddel.
Hub Jongen [3] reageerde op deze reactie.
@matthijs [1]:
@Johnny [2]:
Wat moet er gebeuren om dit te verbeteren?
1.Wegen zoeken om (veel) meer mensen dit te laten inzien:
1)werk mee aan:
–meer en betere artikelen op de Vrijspreker
–zorg voor meer lezers van de Vrijspreker
2) Bedenk haalbare methodes om de macht van overheid/politici te beperken:
–ontwikkelingshulp: overheid verbieden om daar belastinggeld aan te besteden.
–bedenken (en plannen) welke andere zaken bij overheid weg kunnen/moeten,
—-zoals bvb bepaalde subsidies. Begin eens met een voorstellijst voor welke subsidies het eerst weg moeten.
In de nieuwe grondwet:
Overheden mogen zich op geen enkele wijze bemoeien met zaken die de burgers zelf kunnen. Ook de overheid moet zich houden aan NAP.
Als je een bepaald potje van de overheid wegneemt, zoals bijvoorbeeld ontwikkelingshulp, dan houdt de overheid geld over om aan andere dingen te besteden (op haar manier). Misschien is het woord overheid in de taalkunde wel vrouwelijk omdat er zoveel gespendeerd wordt. š
hugo van reijen [5] reageerde op deze reactie.
@Pteranodon [4]:
Ik ken nogal wat vrouwen, die beter op het geld passen dan hun echtgenoten,
hugo van reijen
Comments are closed.